واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: عسل يك واژه عربي است كه در زبان فارسي «انگبين» ناميده ميشود. از نخستين و قديميترين شيرينكنندههاست و در طول تاريخ بهعنوان يك غذاي خوش طعم و شفا بخش مورد توجه قرار گرفته است. انسان تقريبا از 4هزار سال پيش به اصول كندوداري و پرورش عسل پرداخته است. در ايران در دوره هخامنشيان نگهداري زنبور عسل بسيار رواج داشته و از عسل در اين عهد به جاي شكر استفاده ميشده است. امروزه زنبورداري در اكثر نقاط دنيا معمول گشته و توليد سالانه عسل حداقل 300هزار تن است. انواع عسل عسل طبيعي: عسلي است كه توسط زنبورهاي عسل (ApisMellifera) بهطور طبيعي از شهد گل يا قسمتهاي ديگر گياه در كندو بهوجود ميآيد. به محصولي كه از تغذيه مصنوعي زنبور عسل با گلوكز، شكر و غيره ساخته ميشود عسل طبيعي اطلاق نميگردد. عسل شان يا مومدار (comb Honey): عسل طبيعي است كه در خانههاي مومي كه حداقل چهار پنجم آن را پر كرده است قرار گرفته و بهطور كلي دست نخورده باشد. عسل صاف شده: عسل طبيعي است كه موم و مواد خارجي آن جدا شده باشد.براي صاف نمودن عسل ميتوان از طريق سانتريفوژ نمودن يا صافي با منافذ42 درصد ميلي متر به كمك حرارت دادن عسل تا 60درجه سلسيوس بهمدت حداكثر 2ساعت استفاده كرد. به اين ترتيب، عسل حاصل، شفاف و روان است و ديگر شكرك نميزند. (علت آن از بين رفتن آنزيم دياستاز موجود در عسل در اثر حرارت است) مواد خارجي: عبارت است از وجود هرگونه مادهاي غير از عسل صاف شده. مانند موم، قطعات بدن حشرات، قطعات گياهي و غيره. فرايند توليد عسل براي توليد عسل، زنبور عسل شهد گلها را جمعآوري و آن را در كيسه مخصوص خود به نام «كيسه عسلي» كه در بدنش قرار گرفته بهطور موقت ذخيره ميكند. وقتي محتوي كيسه حدود 40 ميلي گرم رسيد، زنبور گلها را رها كرده و به كندو بازميگردد. در بين راه مقداري آنزيم دياستاز از نوع انورتاز (INVERTASES) كه در جدار كيسه عسلي تهيه و به داخل آن ترشح ميشود، به شهد اضافه مينمايد. مقداري هم از آب آن را از راه جدار كيسه عسلي جذب بدنش نموده و به كمك كليه دفع ميكند. با تكرار اين عمل، شهد كاملا غليظ شده و مقدار آب آن به 17 الي 18 درصد كاهش مييابد. چنين شهد غليظي را عسل رسيده مينامند. هر زنبور در طول زندگياش فقط يك قاشق مرباخوري از آن را تهيه ميكند. در نهايت زنبور براي تميز ماندن عسل، روي آن را با يك لايه موم ميپوشاند. طي فرايند توليد «ساكاروز» كه قند طبيعي شهد جمع شده توسط زنبور است به «فروكتوز» كه قند عسل است تبديل ميگردد. رنگ عسل توليد شده بسته به شهد مصرفي به رنگهاي زردكم رنگ تا قرمز تيره است. عسل تازه كم رنگ است و به مرور زمان پر رنگ ميشود. در جدول ذيل رنگ تعدادي از عسلهاي گياهان مختلف ذكر شده است. تركيبات عسل تركيبات عسلهاي مختلف تا حدي تفاوت دارد و رنگ، بو و مزه عسل به شهد استفاده شده گلها توسط زنبور مرتبط است. بهطور كل حدود 80 درصد عسل را قندها تشكيل ميدهند كه شامل 34درصد فروكتوز، 40درصد گلوكز و2-1 درصد ساكاروز و كمتر از 1درصد ساير قندهاست. همين مقدار كم ساكاروز نيز بعد از مدتي به كمك «انورتاز» به فروكتوز تبديل ميگردد. مواد پروتئيني در عسل حدود 1درصد است كه 25 تا27 درصد آن را اسيدهاي آمينه مختلف شامل ميشود. از ديگر تركيبات ميتوان به املاح معدني (كلسيم، پتاسيم، آهن و...) ويتامينهاي گروه B و C، استرها و آنتياكسيدان اشاره نمود. انرژي حاصل از 100گرم عسل معادل 330كيلو كالري است. www.gtalk.ir پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 326]