واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: در قسمت اول و دوم اين مطلب درباره ي شيرين کننده هاي طبيعي و شيرين کننده هاي مصنوعي توضيحاتي داده شد. حالا دو نوع شيرين کننده ي ديگر که شيرين کننده هاي تصفيه شده و قندهاي الکلي مي باشد را به شما معرفي مي کنيم. شيرين کننده هاي تصفيه شده: 1- شکر سفيد: اين محصول تحت نام هاي ساکارز، شکر، شکر چغندري، شکر نيشکري، شکر تصفيه شده يا شکرگرانوله عرضه مي شود. اين محصول از شربت نيشکري يا چغندري توليد مي شود. 2- شکر خام: شکر خام شکري است که مراحل کامل تصفيه بر روي آن انجام نشده، اين شکر درشت تر از شکر سفيد است و رنگ قهوهاي دارد. به دليل آن که اين شکر حاوي باکتري ها، مخمرها و يا حشرات است، کارخانجات صنايع غذايي عمدتا پس از تصفيه و تا حدودي خالص سازي آن، از اين محصول استفاده مي کنند و محصولاتي نظير شکر دمرارا، توربينادو و ماسکووادو را عرضه مي کنند. 3- شکر قهوهاي: از اضافه کردن ملاس به شکر سفيد تهيه مي شود. 4- شکر قنادي (پودري): به اين نوع شکر مقداري نشاسته ذرت اضافه مي شود تا از ايجاد کلوخه در آن جلوگيري گردد. شيرين کننده هاي تصفيه شده 5- شربت ذرت: به عنوان HFCS نيز شناخته مي شود. بسيار محلول بوده و محصولات نانوايي اي که با آن تهيه مي شوند نرم تر از آن هايي است که با شکر توليد مي شوند. HFCS شيرين و گران است و از تبديل گلوکز به فروکتوز در نشاسته ذرت حاصل مي گردد. اين ماده را مي توان به ميوه هاي فريز و قوطي شده، نوشيدني ها، شربت ها و غذاهاي بسته بندي شده ديگر اضافه کرد. از اثرات اين شربت مي توان به کاهش کريستاليزاسيون، افزايش طعم، کاهش ايجاد کف، افزايش نقطه انجماد، افزايش غشاء اسمزي، کاهش ويسکوزيته و ... در محصول توليدي اشاره کرد. 6- دکستروز: فرمي از گلوکز است که از نشاسته ي ذرت توليد مي شود و در صنايع غذايي کاربرد دارد. 7- ملاس: شربتي تيره و سنگين است که در جريان پروسه شکر توليد شده و طعمي قوي دارد. اين محصول منبع خوبي از منگنز (4/48 ميلي گرم) نيز به حساب مي آيد. الکل هاي قندي: مانيتول، سوربيتول و زايليتول (يا گزيليتول) از جمله اين موارد هستند. الکل هاي قندي در برچسب غذايي کيک ها و آبنبات هاي سخت تحت عنوان Sugar free عنوان شده اند. sugar free 1- سوربيتول: سوربيتول فرم الکلي ساکارز است که در ميوه ها و سبزي ها به طور طبيعي موجود بوده و از شربت ذرت به دست مي آيد. 2- مانيتول: فرم الکلي مانوز است که در آناناس، زيتون، سيب زميني شيرين و هويج به طور طبيعي وجود دارد. از علف هاي دريايي استخراج شده و در غذاهاي رژيمي مصرف مي شود. 3- زايليتول (قند چوب): فرم الکلي زايلوز(گزيلوز) است و به عنوان شيرين کننده در آدامس ها و غذاهاي رژيمي استفاده مي شود. نکته الکل هاي قندي در غذاهاي بدون قند، آبنبات ها، کيک ها و آدامس ها و نوشيدني هاي رقيق استفاده مي شوند و در توليد غذاهاي خانگي به مصرف نمي رسند. جمع بندي شيرين کننده ها از افزودني هاي پُرکاربرد در صنايع غذايي هستند که امروزه بسته به نياز، از انواع مختلف آن ها در توليد مواد غذايي استفاده مي شود. اين واقعيت که شکر به عنوان يک تشديد کننده ي طعم، علاوه بر بهبود رنگ با کم کردن فعاليت آبي به عنوان يک نگهدارنده در صنايع غذايي نيز عمل مي کند، سبب شده تا در جايگزين کردن آن با ساير شيرين کننده ها دقت بيشتري به عمل آيد. ساير شيرين کننده ها امروزه اغلب به صورت مخلوط، مصرف مي شوند تا طعم و مزه ي دلخواه از آن ها به دست آيد و نياز بيماران به غذاهاي رژيمي و بدون قند با طعم و مزه ي مناسب، به خوبي بر طرف گردد. منبع: تبیان پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2722]