واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: مقدمه: میگوها یک دسته از جانداران آبزی و از خانواده سخت پوستان هستند که اغلب در دریا زندگی می کنند و تنها بعضی از گونههای آن در آبهای شیرین یافت می شوند. ميگوها با وجود جثه کوچك خود، به دلیل طعم و مزه خوبشان بسیار جذاب و مورد توجه هستند و به صورت سرد یا گرم در بسیاری از غذاهای دریایی سرو می شوند. میگو جایگزین مغذی و لذیذی برای پروتئین گوشتهای قرمز است که نسبت به آنها در وزن مساوي، دارای کالری و چربی اشباع (جامد) کمتری است. مواد مغذی میگو: میگوها منبع غنی از پروتئین با کیفیت خوب و درعین حال کم کالری هستند. آنها همچنین دارای اسیدهای چرب ضروری مانند اسیدهای چرب اُمگا-3 هستند. از سوي ديگر این موجودات دریایی کوچک تأمين كننده مقادیر مناسبی از مواد معدنی مانند سلنیوم، آهن، روي، فسفر و منيزيم و نيز ویتامینهایی مانند D، B12 و نياسين (يكي از ويتامينهاي گروهB) براي بدن ميباشند. در اين بخش به بررسي تأثير مواد مغذي موجود در ميگو بر بدن انسان پرداخته ميشود: سيستم قلبي- عروقي: میگو با داشتن مقادیر بسیار خوبی از ویتامین B12به کاهش سطح خونی هموسیستئین که یکی از عوامل خطر مهم بیماریهای قلبی- عروقی است، کمک ميکند. علاوه بر آن، اسیدهای چرب اُمگا-3 ميگو به دلیل داشتن خاصیت ضدالتهابی و توانایی در جلوگیری از تشکیل لخته خون، میتوانند در پیشگیری از بیماریهای قلبی موثر باشند. همچنین اين اسیدهای چرب با تأثیر بر جریانهای الکتریکی قلب میتوانند به پیشگیری از آریتمیهای قلبی (بینظمی ضربانهای قلب) كمك كنند. از جمله اثرات ديگر اسیدهای چرب اُمگا-3 (هم با منشاء گیاهی و هم با منشاء جانوری)، تأثير احتمالي آنها در کاهش فشارخون بالا ميباشد. لازم به ذکر است كه برای افراد دارای پرفشاری خون، هر میلیمتر جيوه کاهش در فشارخون، حائز اهميت است، بنابراین ممکن است تأثیر مصرف هر کدام از مواد مغذی موثر در اين زمينه به تنهایی كم باشد، ولی تأثیر مجموعه آنها به طور همزمان، ميتواند موجب چند ميليمتر جيوه كاهش در فشارخون شود. براي دستيابي به اين منظور، تا حد امكان سبزيها، ميوهها و غلات كامل (به دليل داشتن فيبر غذايي، مواد معدني مثل پتاسيم، پروتئين گياهي و ساير مواد مغذي) را در برنامه غذايي روزانه خود بگنجانيد. همچنين منابع غذايي اسيدهاي چرب اُمگا-3 را بيشتر مصرف كنيد. تركيبات سرطانزا: ميگو يك منبع غني سلنيوم ميباشد. نتايج تحقيقات بر روي حيوانات نشان داده است كه ارتباط معكوسي بين دريافت سلنيوم و بروز سرطان وجود دارد. به عبارت ديگر با افزايش دريافت منابع غذايي حاوي سلنيوم، احتمال بروز سرطان در حيوانات كمتر ميشود، زيرا سلنيوم براي كاركرد صحيح بعضي تركيبات بدن كه به منظور غيرفعال كردن مواد مضر و سرطانزا به كار ميروند ضروري است، بنابراين در صورت كمبود آن، مولكولهاي سرطانزا غيرفعال نشده و موجب آسيب رساندن به سلولهاي بدن ميشوند. عملكرد مغز: اسيدهاي چرب ضروري موجود در غذاهاي دريايي (نظير ماهي و ميگو) احتمالاً ميتوانند در كاهش زوال عقل مرتبط با افزايش سن موثر باشند. همچنين ديده شده افرادي كه در رژيم غذايي خود از منابع غذايي حاوي اسيدهاي چرب امگا-6 (مانند گوشتهاي قرمز و روغنهاي گياهي ذرت، بادام زميني، گلرنگ و آفتابگردان) نسبت به منابع غذايي اسيدهاي چرب امگا-3 (مانند ماهي، ميگو، روغنهاي گياهي مثل كلزا يا بزرك و مغزهايي مثل گردو) بيشتر استفاده ميكنند، نه تنها به سمت آسيبهاي التهابي ميروند، بلكه زمينه ايجاد افسردگي هم در آنها بيشتر ميشود. بنابراين به نظر ميرسد رژيمهاي غذايي غني از اسيدهاي چرب اُمگا-3، احتمالاً ميتوانند حالات روحي را بهتر كرده، افسردگي را كاهش دهند. به همين جهت پيشنهاد ميشود منابع غذايي آن (به ويژه منابع دريايي) را حداقل 3 بار در هفته مصرف كنيد. يادآوري: بايد دانست اسيدهاي چرب امگا-3 ضمن داشتن خواص مفيد براي بدن، از نظر ساختماني بسيار حساس هستند و ميتوانند به راحتي اكسيد و به مواد مضر تبديل شوند، بنابراين بهتر است همراه با منابع غذايي داراي مواد آنتي اكسيدان (ضد اكسيد شدن) مانند منابع غذايي ويتامين C (از قبيل مركبات، سبزيهاي برگي تازه) و منابع غذايي ويتامين E (مانند انواع جوانهها) مصرف شوند. علاوه بر آن اكيداً از مصرف خودسرانه مكمل اسيدهاي چرب اُمگا-3 بدون تجويز پزشك يا متخصص تغذيه، خودداري كنيد. خريد و نگهداري ميگو: الف- خريد: - به دليل قابليت فسادپذيري بالاي ميگو، حتماً آن را از فروشگاههاي معتبر تهيه كنيد. - اگر ميگوي تازه را براي خريد انتخاب ميكنيد، سر آن را در اسرع وقت جدا نماييد (چون اولين قسمتي است كه در ميگو فاسد ميشود). - ميگوهاي تازه بايد بدن سفتي داشته باشند كه به پوسته آنها متصل باشد. - پوسته ميگوها بايد بدون هرگونه لكه و خال سياه باشد (زيرا اين لكهها نشانه فساد گوشت ميگو است). - پوسته ميگوها نبايد زردرنگ بوده يا حالت شن مانند داشته باشد (اين حالت نشانگر اضافه كردن ماده شيميايي براي سفيد كردن پوسته ميگو به آن است). - اگر ميگوي منجمد ميخريد، حتماً به علامت پروانه بهداشتي، تاريخ توليد و انقضاء آن توجه كنيد. - ميگوي مرغوب بايد بوي آب نمك ملايم (بوي آب دريا) بدهد. حتماً قبل از خريد، ميگوها را بو كنيد و در صورت داشتن بوي نامطبوع از خريد آنها خودداري كنيد. ب- نگهداري: از آنجايي كه غذاهاي دريايي مانند ماهي و ميگو نسبت به دما بسيار حساس هستند، نكته مهم در مورد نگهداري آنها، سرد نگهداشتن آنها است، بنابراين: - بعد از خريد ميگو يا ساير غذاهاي دريايي، در اسرع وقت آنها را به يخچال برسانيد. - اگر قرار است ميگو از زمان خريد تا رسيدن به يخچال مدت نسبتاً طولاني در خودرو بماند، يك كلمن حاوي يخ در خودرو بگذاريد تا از سرد ماندن و عدم فساد آن مطمئن شويد. - معمولاً دماي بيشتر يخچالهاي خانگي كمي بالاتر از دماي ايدهآل براي نگهداري غذاهاي دريايي است. يك راه آسان و مطمئن براي رسيدن به دماي مناسب، بستهبندي خوب و قراردادن آنها در يك ظرف حاوي يخ و گذاشتن آن در سردترين جاي يخچال است. در ضمن براي حفظ سرماي ظرف، روزانه 1 تا 2 بار يخ آن را عوض كنيد. با اين روش ميگو به مدت 1 تا 2 روز در يخچال قابل نگهداري است، اما در اولين فرصت بايد مصرف شود. - براي نگهداري طولاني مدت ميگو، آن را به خوبي بستهبندي نماييد و حداكثر تا يكماه در سردترين جاي فريزر نگهداري كنيد. - براي يخزدايي ميگو و خارج كردن آن از حالت انجماد، آن را در يك كاسه آب سرد يا درون يخچال قرار دهيد. هرگز آن را در دماي اتاق يا با مايكروويو يخزدايي نكنيد، چون اين كار باعث از دست رفتن رطوبت و مواد مغذي ميگو ميشود. حقایقی درباره چربی میگو: اغلب افراد درباره نوع و مقدار چربی میگو دچار سردرگمی میشوند. باید دانست مقدار چربی موجود در میگو کم است، اما دارای مقدار قابل توجهی کلسترول میباشد. به همین دلیل بعضی افراد به ویژه آنهایی که کلسترول خون بالايي دارند، ممكن است از خوردن میگو پرهیز کنند. نكات قابل توجه براي مصرف ميگو: الف- حساسيت يا آلرژي غذايي: از آنجايي كه ماهي و ميگو جزء مواد غذايي حساسيتزا (آلرژن) هستند، مصرف آنها در افرادي كه سابقه و استعداد ابتلا به آلرژي يا حساسيت غذايي دارند، بايد طبق نظر پزشك و متخصص تغذيه و با احتياط باشد. همچنين پيشنهاد ميشود اين افراد براي آگاهي بيشتر از علايم و نشانههاي آلرژي غذايي، با متخصص مربوطه مشورت نمايند. ب- پورينها و بيماريهاي مرتبط با اسيد اوريك: ميگو داراي موادي به نام پورين است كه ميتوانند در بدن به اسيد اوريك تبديل شوند. تجمع بيش از حد پورينها و اسيداوريك نيز در بدن موجب تشديد عوارض بيماريهايي مانند نقرس و سنگ كليه ميشود. به همين دليل بهتر است بيماران كليوي يا مبتلايان به نقرس، مصرف ميگو را محدود كنند يا از مصرف آن خودداري نمايند دنیای تغذیه پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 448]