استاد دانشگاه لندن در گفتگو با فارس: سلطه گري آمريكا به پايان مي‌رسد

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: استاد دانشگاه لندن در گفتگو با فارس: سلطه گري آمريكا به پايان مي‌رسد
خبرگزاري فارس: رئيس بخش روابط بين‌الملل و حاكميت قانون در دانشگاه لندن با بيان اينكه حاميان جنگ عراق در آمريكا اعتراف كرده‌اند كه بوش آنها را گمراه كرده است، گفت: آمريكا در سياست خارجي خود دچار اشتباهات بسياري شده ‌و سلطه‌گري اين كشور در آينده به پايان مي‌رسد.

"رابرت مك كيور" (Robert McKeever) در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري فارس در لندن اظهار داشت: تعيين "هيلاري كلينتون" به سمت وزير امور خارجه تاثيري بر تصميم "باراك اوباما" رئيس جمهوري جديد آمريكا براي ايجاد تغيير در سياست خارجي اين كشور نخواهد گذاشت.
وي با بيان اينكه آمريكا در سياست‌هاي خارجي خود مرتكب اشتبا‌هات بسياري شده‌ است، افزود: افراد بسياري در آمريكا از جنگ عليه عراق حمايت كردند و به آغاز اين جنگ رأي دادند اما اكنون همين افراد به اشتباه خود اعتراف كرده و مي‌گويندكه دولت "جرج بوش" آنها را گمراه كرده بود.
رابرت مك كيور تأكيد دارد كه سياست آمريكا در قبال رژيم صهيونيستي در حال تغيير تدريجي است اما در نهايت، اين تصميم رئيس جمهوري آمريكا خواهد بود كه بگويد كه چه پيشنهادي را براي حل مسئله فلسطين – اسرائيل مطرح خواهد كرد.
وي در اين مصاحبه تأكيد دارد كه يك از علل اصلي كه رئيس جمهوري جديد آمريكا چهره‌هاي آشنايي را در اعضاي تيم‌هاي مربوط به سياست خارجي و دفاع خود قرار داده ‌است، شايد اين باشد كه به عنوان مثال اوباما شخصاً به ويژه فرد با تجربه‌اي در امور خارجي نيست.
رئيس بخش روابط بين‌الملل و حاكميت قانون دانشگاه لندن معتقد است كه اوباما به گونه‌اي عمل خواهد كرد كه تكرار بروز حادثه‌اي نظير آنچه در عراق رخ داد، مشكل خواهد كرد.
رابرت مك‌كيور در اين مصاحبه تأكيد دارد كه رهبري نظام بين‌الملل توسط آمريكا در دولت بوش به يك افراط تبديل شد و آنچه كه ما اكنون از دولت اوباما مي‌شنويم نقطه نظري متفاوت است و آمريكا اكنون اين مسئله را تشخيص داده ‌است كه بايد با ديگر دولت‌هاي جهان همكاري داشته باشد.
وي همچنين معتقد است كه آمريكا در سياست خارجي خود اشتباهات بسياري مرتكب شده ‌است و در واقع برداشت اشتباهي از عراق داشتند و واقعاً به اين مسئله كه پس از شكست نيروهاي مسلح عراقي چه اتفاقي در اين كشور روي خواهد داد، فكر نكرده بودند لذا بايد گفت كه آمريكا بدون هيچ شكي درباره عراق مرتكب اشتباه شده است.
وي در بخش ديگري از مصاحبه خود تأكيد دارد كه سلطه گري آمريكا در آينده به پايان مي‌رسد و به احتمال زياد كشور چين به يك ابرقدرت برتر نظامي و اقتصادي تبديل خواهد شد.

متن كامل مصاحبه تفصيلي خبرنگار خبرگزاري فارس در لندن با "مك كيور" به شرح زير است:

فارس: هيلاري كلينتون فردي است كه به آغاز جنگ عراق رأي مثبت داده بود و به صراحت از رژيم صهيونيستي حمايت كرده‌ است و در يكي از سخنراني‌هاي خود در دوره مبارزات انتخاباتي آمريكا گفت كه واشنگتن هر كاري را در حد توان خود براي حمايت از اين رژيم انجام خواهد داد بنابراين آيا انتخاب وي موجب نااميد شدن آنهايي كه براي تغيير در سياست خارجي آمريكا به اوباما رأي دادند، نمي‌شود؟
مك كيور: نخستين مطلبي كه بايد گفت اين است كه سياست خارجي دولت جديد در آمريكا، سياست خارجي اوباما خواهد بود و نه سياست خارجي هيلاري كلينتون و وي مجبور خواهد بود تا سياست اوباما را اجرا كند.
درباره مسئله مربوط به اسرائيل، هر دو نفر يعني اوباما و هيلاري كلينتون كه قرار است عهده دار سمت وزارت امور خارجه شود همانند اغلب سياستمداران آمريكايي به طور قوي از اسرائيل حمايت كرده‌اند.
نكته‌ اينجاست كه وقتي اوباما نامزد انتخابات رياست جمهوري اين كشور شد، گفت كه از تعيين شدن قدس به عنوان پايتخت اسرائيل حمايت خواهد كرد اما به نظر مي‌رسد كه اكنون وي از آن مطلب تا حدودي عقب نشيني و صحبت‌هايي درباره احتمال برپايي پايتخت كشور فلسطيني در شرق قدس را بيان كرده‌است.
در نتيجه آنچه مي‌توانيم بگوييم اين است كه تا آنجايي كه به سياست آمريكا در ارتباط با اسرائيل مربوط مي‌شود، اين سياست در حال تغيير تدريجي است اما در نهايت، اين تصميم رئيس جمهوري آمريكا خواهد بود كه بگويد كه چه پيشنهادي را براي حل مسئله فلسطين – اسرائيل مطرح خواهد كرد.

فارس: در ميان افراد انتخاب شده از سوي اوباما براي سمت‌هاي مختلف در دولت آمريكا چهره‌هاي قديمي وجود دارد، انتخاب اين چهره‌ها چه معنايي مي‌تواند داشته باشد؟ آيا بدان معناست كه اوباما شخصيت اصلي به شمار نمي‌رود؟ آيا نقش مهم اوباما فقط اين نبوده كه وجهه آمريكا را در انتخابات اين كشور حفظ كرده ‌است زيرا بسياري از مردم آمريكا اعتماد و علاقه خود به دولتمردان و سياستمداران آمريكايي را از دست داده‌ بودند و اوباما موجب شد تا مردم در انتخابات شركت كنند و در واقع نقش مهم ديگري از سوي اوباما وجود نداشته‌است؟ اكنون با توجه به وجود چهره‌هاي قديمي در دولت رئيس جمهوري جديد آمريكا آيا اين گفته درست نيست كه ويژگي برجسته اوباما فقط اين است كه نخستين رئيس جمهور سياهپوست آمريكا محسوب مي‌شود و ويژگي ديگري درباره اوباما يا رهبري وي وجود نخواهد داشت؟
مك‌كيور: اين مسئله واضح است كه انتخاب اوباما يك حادثه تاريخي است كه نخستين رئيس جمهور آفريقايي‌–آمريكايي كشور آمريكا محسوب مي‌شود و همانطور كه اگر هيلاري كلينتون رئيس جمهور آمريكا مي‌شد آنگاه نخستين رئيس جمهور زن اين كشور به شمار مي‌آمد.
به عقيده من، يكي از علل اصولي كه رئيس جمهوري جديد آمريكا چهره‌هاي آشنايي را در اعضاي تيم‌هاي مربوط به سياست خارجي و دفاع خود قرار داده‌است شايد اين باشد كه به عنوان مثال اوباما شخصأ به ويژه فرد با تجربه‌اي در امور خارجي نيست.
لذا اين نكته مثبتي براي اوباما است كه افراد با تجربه‌اي را براي مشورت داشته باشد و رئيس جمهوري جديد آمريكا به روشني گفته است كه مي‌خواهد افرادي با عقايد مختلف را براي مشورت كردن در كنار خود داشته باشد زيرا معتقد است كه در دولت بوش هيچ فردي هرگز درباره اينكه به عنوان مثال وزير دفاع چه پيشنهادي به رئيس جمهور داده ‌است و يا اينكه چه توصيه‌اي به رئيس جمهور كرده‌است، سؤال يا انتقادي نمي‌كرده‌است، در نتيجه معتقدم آنچه در عملكرد اوباما مي‌بينيد اين است كه مايل است به عقايدي كه با يكديگر متفاوت هستند، گوش دهد و بعد تصميم خود را براي كاري كه مي‌خواهد انجام دهد، بگيرد.
در آمريكا افراد بسياري بودند كه به آغاز جنگ عراق رأي مثبت داده ‌بودند اما بعداً گفتند كه مرتكب اشتباه شده‌اند و به عنوان بخشي از علت اشتباه خود گفتند از سوي دولت بوش گمراه شده بودند، بنابراين فكر نمي‌كنم انتخاب هيلاري كلينتون براي تصدي پست وزارت امور خارجه آمريكا تأثيري در اين باره داشته باشد.
افراد بسياري هستند كه در ابتدا از جنگ عراق حمايت كرده بودند و اكنون به اين نتيجه رسيده‌اند كه كار آنها اشتباه بود و به عقيده من، نكته مهم در اين است كه اوباما همواره با جنگ عراق مخالف بود لذا انتصاب هيلاري كلينتون به عنوان وزير امور خارجه آمريكا موجب سردرگمي يا نااميدي درباره اينكه تصميم و قصد اوباما در ارتباط با عراق چه خواهند بود، نمي‌شود و همچنين اوباما به گونه‌اي عمل خواهد كرد كه تكرار بروز حادثه‌اي نظير آنچه در عراق رخ داد، مشكل خواهد كرد.

فارس: گفتيد بسياري از سياست‌مداران و مقامات آمريكايي موافق جنگ عراق بودند و اكنون به اين نتيجه رسيده‌اند كه تصميم آنها درباره عراق اشتباه بوده ‌است، آمريكا جنگ عراق را به راه انداخت و به راحتي از مجازات شدن براي آنچه كه در عراق انجام داد، فرار كرده ‌است و هيچ كس آمريكا را به پاي ميز محاكمه نكشانده‌ است و در نهايت هم مي‌بينيم كه آمريكا دارد نقش ناجي دنيا را ايفا مي‌كند و سياستمداران آمريكايي از جمله اوباما مدام اين جمله را تكرار مي‌كنند كه دنيا را تغيير خواهند داد، چرا بايد تمام دنيا منتظر آمريكا باشد تا در تغييراتي در سطح جهان به وجود آورد؟ چرا آمريكا بايد سياست خارجي را براي تمام دنيا تعيين كند و بگويد كه دنيا بايد چگونه اداره شود؟ چرا سياستمداران آمريكايي به گونه‌اي حرف مي‌زنند كه گويي تنها ناجيان جهان هستند و تأسف‌بارتر اين است كه بسياري در دنيا اين حرف‌هاي آمريكا را مي‌پذيرند و منتظر مي‌شوند تا آمريكا جهان را عوض كند. آيا نبايد نخستين تغيير از داخل سياست خارجي آمريكا و نظام حكومتي اين كشور آغاز شود؟
مك‌كيور: به عقيده من، آنهايي كه نگاهي واقع بينانه به نظام سياسي بين‌المللي مي‌اندازند مي‌بينند كه آمريكا قدرتمندترين كشور دنيا است و همچنين با نگاهي واقع بينانه به نظام سياسي بين‌المللي اين نكته ديده مي‌شود كه نظام بين‌المللي به يك رهبري نياز دارد و گرنه اين امكان وجود دارد كه اين نظام دچار آشوب شود.
بنابراين مي‌بينيد كه آمريكا تنها كشوري است كه مي‌تواند اين رهبري را فراهم كند، البته به نظر من، رهبري نظام بين‌الملل توسط آمريكا در دولت بوش به يك افراط تبديل شد و آنچه كه ما اكنون از دولت اوباما مي‌شنويم نقطه نظري متفاوت است و آمريكا اكنون اين مسئله را تشخيص داده‌است كه بايد با ديگر دولت‌هاي جهان همكاري داشته باشد و زيرا نمي‌تواند به تنهايي كار رهبري نظام بين‌المللي را انجام دهد، بنابراين معتقدم ديدگاه دولت اوباما بر اين اساس است كه رهبري آمريكا در جهان همچنان مورد نياز است اما اين رهبري بايد با همكاري ديگر كشورها باشد.
مسئله مربوط به رهبري آمريكا يك ديدگاه واقع بينانه است و منظور اين نيست كه اگر آمريكا رهبري كند، خوب است يا بد است بلكه اين مسئله يك حقيقت است يعني حقيقتي است كه برمبناي حيات سياسي بين‌المللي وجود دارد.اما درباره جنگ عراق اين نكته را مي‌گويم كه هنوز هم بسياري از آمريكايي‌ها هستند كه معتقدند جنگ عراق يك فاجعه نبوده‌ و اقدامي موجه بوده ‌است و تنها اين عده نيستند كه اينگونه فكر مي‌كنند.

فارس: گفتيد كه جهان به يك رهبري نياز دارد، آيا به عقيده شخصي خود شما اين رهبري بايد بر عهده آمريكا باشد حتي اگر صلاحيت آن را نداشته باشد؟
مك‌كيور: به عقيده من، جواب ساده اين سؤال اين است كه هيچ كشور ديگري نمي‌تواند اين رهبري را برعهده گيرد و در حال حاضر هيچ كشور ديگري وجود ندارد كه از قدرت نظامي و اقتصادي كه بالاتر از قدرت نظامي و اقتصادي آمريكا باشد، برخوردار باشد.اما اگر براي مثال سؤال شود كه آيا بهتر نيست قدرت‌هاي بيشتري در سطح مساوي وجود داشته باشند، بايد در پاسخ گفت كه در نتيجه چنين مسئله‌اي در قرن نوزدهم در غرب دو جنگ جهاني داشتيم زيرا كشورهاي قدرتمندي مانند فرانسه، آلمان و انگليس وجود داشتند كه همگي رقيب يكديگر بودند بنابراين معتقدم اين امكان وجود دارد كه با رهبري آمريكا شماري از مشكلات به وجود آيند اما در صورت نبودن رهبري آمريكا نيز اين امكان وجود دارد كه مشكلات ديگري به وجود آيند كه بدتر باشند اما دوباره بايد اين نكته مهم را بگويم كه اكنون كشوري را كه بتوان به عنوان گزينه ديگري در مقابل آمريكا براي رهبري بين‌المللي در نظر بگيريم، وجود ندارد و شايد سؤال در اين است كه آيا رهبري آمريكا وجود داشته باشد و يا اينكه اصلأ رهبري در اين جهان وجود نداشته باشد.

فارس: بنابراين آيا رهبري آمريكا در سطح بين‌المللي فقط به خاطر قدرت اين كشور است؟
مك‌كيور: بله، اين نكته نيز مهم است كه به خاطر داشته باشيم در غرب و نقاط ديگري از جهان بسياري از مردم آمريكا به طور كلي حمايت مي‌كنند زيرا از ارزش‌ها و دموكراسي در آمريكا حمايت مي‌كنند بنابراين حتي در غرب، آن عده از افرادي كه از منتقدان آمريكا هستند و يا اينكه براي مثال از منتقدان بوش هستند، همچنان از حاميان آمريكا هستند و از متحدان آمريكا به شمار مي‌روند. البته شما با يك ديدگاه متفاوت از سوي مسكو يا تهران و يا شايد پكن در اين باره روبرو مي‌شويد اما در جهان غرب به آمريكا همچنان به عنوان يك دوست و متحد نگاه مي‌شود .

فارس: گفتيد دنياي غرب همچنان از متحدان آمريكا به شمار مي‌رود اما آيا به نظر شما، علت اين مسئله كه بسياري در شرق با اين موضوع هم عقيده نيستند، يك علت موجه نيست؟ براي مثال، شما از دموكراسي آمريكا صحبت مي‌كنيد اما يك ميليون نفر در نتيجه جنگ عراق در اين كشور كشته شده‌اند و يك و نيم ميليون نفر در نوار غزه به علت حمايت آمريكا از رژيم صهيونيستي در يك فاجعه بشري به سر مي‌برند، پس آيا به عقيده شما ديدگاه بسياي از مردم در شرق كه به آمريكا به عنوان يك دوست و متحد نگاه نمي‌كنند، ديدگاه موجهي محسوب نمي‌شود؟
مك‌كيور: اين موضوع كاملأ روشن است كه آمريكا در سياست خارجي خود اشتباهات بسياري مرتكب شده‌است و ديدگاه شخصي من اين پايه است كه آمريكا در سياست خارجي خود مرتكب اشتباهات بسياري شده است اما از سوي ديگر، اگر به عملكرد دولت‌هاي ديگر نظير عملكرد دولت‌هاي چين و روسيه نيز نگاه كنيد، مي‌بينيد كه اين دولت‌ها نيز مرتكب اشتباه شده‌اند.

فارس: اما آيا اشتباهات آنها به شدت اشتباهات آمريكا است؟
مك‌كيور: به عقيده من، خيلي خطرناك است وقتي كه مسئله مقايسه پيش مي‌آيد و براي مثال گفته مي‌شود كه كدام اشتباه از كدام اشتباه وخيم‌تر است، درباره چين مي‌توانيم بگوييم كه دمكراسي وجود ندارد.

فارس: اما آيا آنچه كه شما بيان مي‌كنيد و مي‌گوييد در چين دموكراسي وجود ندارد، با آنچه كه توسط آمريكا در عراق روي داده‌است قابل قياس است؟ مي‌بينيم كه آمريكا همچنان در تلاش است تا به حضور خود در عراق ادامه دهد و مسائل ديگري نيز وجود دارند مانند شرايط وخيم نوار غزه و زماني كه به ريشه اين مسائل نگاه مي‌كنيم مي‌بينيم كه ريشه وقوع همه آنها در منافع آمريكا و رژيم صهيونيستي قرار دارند و موضوع به منفعت مردم منطقه مربوط نمي‌شود، آيا اينطور نيست؟
مك كيور: شكي وجود ندارد كه به ويژه از زمان جنگ سال 1967 ميلادي، آمريكا يك حامي سرسخت اسرائيل بوده ‌است و اين حمايت به اسرائيل اين اجازه را داده ‌است تا با آزادي عمل كند. درباره حضور آمريكا در عراق نيز بايد اين نكته را گفت كه دولت عراق اخيرا توافقنامه امنيتي ميان بغداد و واشنگتن را با دولت بوش امضا كرد تا براساس آن تمامي نيروهاي آمريكايي تا سال 2011 ميلادي عراق را ترك كنند و اين بدان معناست كه اگر دولت عراق مي‌خواست كه آمريكايي‌ها قبل از اين تاريخ عراق را ترك كنند، مي‌توانست به گونه‌اي ديگر عمل كنند و با اين قرارداد توافق نكند.
البته از اينها گذشته، اوباما گفته است كه قصد دارد نيروهاي آمريكايي را تا سال 2010 ميلادي از عراق خارج كند بنابراين آنچه كه دولت عراق بايد انجام دهد اين است كه بايد تا ژانويه يعني زماني كه اوباما رياست خود را آغاز مي‌كند صبر كند و اطمينان پيدا كند كه مي‌تواند به قراردادي با آمريكا براي خروج نيروها تا سال 2010 ميلادي دست پيدا كند.
نكته دوم درباره عراق اين است كه اين مسئله براي بسياري از مردم واضح است زماني كه آمريكا در سال 2003 ميلادي به عراق حمله كرد، هرگز باور نمي‌كرد كه تا سال 2008 يا 2010 ميلادي در آن باقي خواهد ماند. به عقيده من، آمريكايي‌ها در واقع برداشت اشتباهي از عراق داشتند و واقعأ به اين مسئله كه پس از شكست خوردن نيروهاي مسلح عراقي چه اتفاقي در اين كشور روي خواهد داد، فكر نكرده بودند لذا بايد گفت كه آمريكا بدون هيچ شكي درباره عراق مرتكب اشتباه شده است.

فارس: شما به موافقت دولت عراق با توافقنامه امنيتي اشاره كرديد اما اكثريت گسترده‌اي از مردم عراق موافق اين توافقنامه نيستند و از مفاد آن به طور كامل آگاهي نداشتند لذا آيا نبايد قبل از تصميم دولت و پارلمان عراق، اين توافقنامه به همه پرسي در عراق گذاشته مي‌شد؟
مك‌كيور: دولت عراق يك دولت منتخب است و براي مثال ما در انگليس دولتي را انتخاب مي‌كنيم و گاهي اوقات آنچه را كه دولت انجام مي‌دهد، دوست نداريم اما به هر حال، اين نظامي است كه وجود دارد و ما در انگليس نيز درباره طيف كوچكي از مسائل نظير مسائل مربوط به اتحاديه اروپا همه پرسي برگزار مي‌كنيم و به عقيده من، دولت عراق اين حق را داشت كه درباره اين توافقنامه تصميم گيري كند.
ممكن است تصميم دولت عراق درباره توافقنامه امنيتي تصميم درستي به شمار نيامده باشد اما اين حق را داشت كه درباره آن تصميم گيري كند.
نكته ديگر اين است كه در جهان اختلاف نظر وجود دارند و همانطور كه قبلأ گفتم اگر نقطه نظر كشورهاي مختلف مانند هند، پاكستان، ايران، سوريه، فرانسه و انگليس را در نظر بگيريد مي‌بينيد كه تمام اين كشورها داراي اختلاف نظرهايي هستند كه گاهي اوقات كاملأ عميق هستند و براي مثال در حال حاضر روابط بدي بين روسيه و انگليس و همچنين بين روسيه و آمريكا وجود دارند و من فكر نمي‌كنم اصلأ در دنيا زماني وجود داشته باشد كه اصلأ درگيري بر سر منافع وجود نداشته است و در واقع ماهيت نظام سياسي بين المللي اينگونه است.

فارس: آيا تغييراتي كه رئيس جمهور جديد آمريكا از آن صحبت مي‌كند، نبايد از داخل خود آمريكا شروع شود؟
مك كيور: در انتخابات آمريكا شعارهاي بسياري را از اوباما شاهد بوديم و وي نياز براي به وجود آمدن تغيير در سياست خارجي آمريكا را مي‌بيند،
واضح است كه رئيس جمهوري جديد آمريكا منتقد شديد دولت بوش است و بوش پايين‌ترين ميزان آراي مردمي را در ميان رؤساي جمهور داشته است لذا واضح است كه نارضايتي‌هاي بسياري از سياست‌هاي خارجي و سياست‌هاي داخلي بوش وجود داشته‌اند و بسياري از مردم خوشحال و اميدوارند كه شاهد سياست متفاوتي از سوي اوباما باشند و وي ايجاد تغيير را وعده داده است و افراد بسياري منتظر هستند تا اين تغيير به وجود آيد.

فارس: به عقيده شما، چگونه مي‌شود به سلطه طلبي آمريكا پايان و يك نظم جديد جهاني ايجاد شود؟
مك كيور: اگر مي‌توانستم براي اين سؤال جوابي پيدا كنم و بگويم كه چگونه مي‌توانيم يك نظم جديد جهاني ا به وجود آوريم كه در آن صلح و هماهنگي در سراسر دنيا برقرار شود، آنگاه من بزرگ‌ترين فرد در دنيا محسوب مي‌شدم اما به عقيده من، بايد درباره سياست جهاني واقع‌بين بود .
بايد بهترين كاري را كه از عهده ما بر مي‌آيد، انجام دهيم و مطمئن شويم كه در نهايت توان خويش از وقوع درگيري و جنگ‌ها اجتناب مي‌كنيم و آزادي و عدالت را در سراسر جهان گسترش دهيم، البته حرف زدن درباره اين مسائل آسان است اما در واقع عملي كردن اين حرف‌ها بسيار دشوار است و اميدواريم كه دولت اوباما به منزله بهبود و پيشرفتي در مقابل دولت بوش باشد.
انتهاي پيام/ق
سه شنبه 19 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]