تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836280010
گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح روزنامههاي صبح امروز ايران در سرمقالههاي خود به مسائل روز كشور و جهان پرداختهاند كه گزيده برخي از آنها در ذيل ميآيد. قدس روزنامه قدس در سرمقاله امروز خود باعنوان «رژيم صهيونيستي و اعتراف به بحران» به قلم غلامرضا قلندريان آورده است: بنيامين نتانياهو، نخست وزير سابق و رئيس كنوني حزب ليكود اسرائيل، با ارايه تصويري تيره و تاريك از وضعيت كنوني اسرائيل، رهبران كنوني اين رژيم را به باد انتقاد گرفت و گفت: «امنيت اسرائيل دچار مشكلات اساسي شده است. سياستهاي دولت كنوني به دور از واقعيت بوده و اقتصاد ما را در مسير پسرفت هدايت مي كند.» اين جملات، گفته هاي يك شهروند عادي در سرزمين‌هاي اشغالي نيست، بلكه اعتراف يكي از سردمداران رژيم صهيونيستي است كه واقعيت‌هاي موجود جامعه اسرائيل، وي را وادار به چنين موضعگيري كرده است. اظهارات فوق از سوي نتانياهو با هدف زير سؤال بردن حزب حاكم مي باشد كه خروجي كميته وينوگراد نتوانست آرزوهاي سياسي اين جريان را بر آورده سازد، بلكه با تبرئه اولمرت مي توان اميدهاي ليكود را بر باد رفته تلقي نمود. سخنان وي به گونه اي ابراز گرديده كه نشان مي دهد ناكامي‌هاي تل آويو نتيجه اتخاذ مشي غلط دولتمردان فعلي است، به همين دليل وي با ملامت حاكمان فعلي و انعكاس سياستهاي غلط آنها در پي اثبات اين موضوع مي باشد كه استهلاك چتر امنيتي رژيم صهيونيستي نتيجه رويكردهاي طيف حاكم است. در سالهاي اخير حقايق درون سرزمين‌هاي اشغالي از پديده اي با عنوان «جنبش انصراف از خدمت نظام» حكايت مي كند. بويژه زماني كه جنبش مقاومت به اوج خود برسد، خطري واقعي عليه توان نظامي رژيم صهيونيستي به شمار مي آيد، زيرا ارتش اسرائيل را از درون مسموم مي كند و مشاركت در فعاليت‌هاي نظامي را كاهش مي دهد. ويژگي«جنبش انصراف از خدمت نظام» اين است كه صرفاً يك عمل فردي و شخصي يا گرايش عمومي كور نيست، بلكه عملياتي گروهي و سازمان يافته است كه يك هدف آشكار براي خود در نظر گرفته و آن فشار بر دولت رژيم صهيونيستي، براي عقب نشيني از اراضي اشغالي 1967 به بعد است. پس مي توان گفت، انصراف از خدمت در ارتش، مهمترين نتيجه گسترش انتفاضه است و اين موضوع پديده اي جديد در جامعه اسرائيل به شمار نمي رود، زيرا رژيم صهيونيستي از مدتها پيش با آن آشناست و روند آن در سالهاي اخير رو به گسترش داشته است. نهادينه شدن گزينه مقاومت و دفاع با انگيزه قابل تحسين در بين جنبشهاي اسلامي حماس و جهاد اسلامي، حاصل تجربيات دو انتفاضه اول و دوم و موفقيت جنبش حزب ا... در شكست رژيم صهيونيستي در نبرد 33 روزه است كه شاه بيت آن شليك موشك به سرزمين‌هاي 1948 بوده است. شليك موشك از سوي جنبش حماس به مناطق ياد شده، باعث گرديد موجوديت رژيم صهيونيستي با خطر روبه رو شود و حاميان فرا منطقه اي آنها در پشتيباني از رژيم مذكور دچار استيصال شوند. اسرائيل پس از آنكه مجبور شد از لبنان عقب نشيني كند، با طراحي حملات و تشديد اقدام‌هاي غيرانساني تلاش نمود افكارعمومي را متوجه موفقيتهاي خود در فلسطين نمايد كه اين ايده نيز با شكست همراه گرديد. بررسي عملكرد احزاب در مصدر قدرت در رژيم مذكور بيانگر اين نكته است كه طرح سياست مشت آهنين و شعار شكستن استخوانهاي فرزندان انتفاضه از سوي جنايتكاران حزب ليكود و قصاب صبرا و شتيلا، نه تنها راه به جايي نبرد بلكه اراده هاي پولادين و عزم راسخ جوانان مبارز فلسطيني، توانست اين سياست خشن غيرانساني و ضد بشري را با شكست مواجه نمايد؛ به نحوي كه روزنامه «واشنگتن پست» در اين زمينه اذعان كرد: با وجود آن كه هدف اسرائيل از محاصره نوار غزه، تضعيف حماس است، اما با افزايش سطح بيكاري و مشكلات متعدد ديگر به سبب اين محاصره، حماس توانسته است، كنترل اوضاع را همچنان در اختيار داشته باشد و اين موضوع به تقويت اين جنبش منجر شده است. بدين ترتيب، نتانياهو نبايد با متهم نمودن حاكمان فعلي تل آويو و دفاع از راهبردهاي ليكود، وعده توخالي تأمين امنيت 120 روزه شارون را فراموش كند و همچنين نبايد از ياد ببرد كه شارون با لحني ملتمسانه و مستأصل پذيرفتن يك كشته اسرائيلي در مقابل 100 كشته فلسطيني را امري طبيعي عنوان مي كرد، اما تداوم جنگ به كشته شدن 3 فلسطيني در مقابل يك اسرائيلي منجر شد. سير حوادث فلسطين از دهه 80 ميلادي تاكنون و حمايت رو به تزايد مردم اين سرزمين از گزينه مقاومت، عرصه را براي اشغالگران تنگ نموده و نويد بخش افق مبارزات مجاهدان آزادي قدس شريف است. اميد مي رود جريان‌هاي داخل فلسطين با همگرايي و اجتناب از هرگونه اقدام تفرقه جويانه، رژيم غاصب را بيش از پيش در تنگناي امنيتي قرار دهند تا بتوان در آينده اي نه چندان دور فروپاشي صهيونيسم را در سرزمين‌هاي اشغالي تماشاگر بود. جمهوري اسلامي "الازهر بيانيه هاي بي پشتوانه ! " عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي است كه در آن آمده است: اوج گرفتن جنايات صهيونيست‌ها در غزه شيخ الازهر را وادار به نشان دادن عكس العمل كرد. شيخ محمد سيد طنطاوي كه علاوه بر عنوان رياست الازهر رئيس شوراي اسلامي جهاني براي دعوت و امدادرساني نيز هست تصميم گرفته است دادخواستي را عليه مسئولان رژيم صهيونيستي به عنوان جنايتكاران جنگي به دادگاه هاي اروپا ارسال نمايد. اين تصميم شيخ الازهر روز شنبه اين هفته در بيانيه پاياني اجلاس شوراي اسلامي جهاني براي دعوت و امدادرساني كه در قاهره تشكيل شده بود اعلام شد. در اين بيانيه علاوه براين موضوع نسبت به موج دشمني و توهين به اسلام و اهانت به ساحت مقدس پيامبر گرامي اسلام در غرب از همه دولت هاي اسلامي دعوت شده است به اقداماتي از قبيل تحريم اقتصادي و تجاري آن دسته از كشورهاي غربي كه به مقدسات اسلامي اهانت مي كنند متوسل شوند. اين شورا در بيانيه خود همچنين مقابله با دسيسه هاي رژيم صهيونيستي در زمينه يهودي كردن بيت المقدس كه به شكل هاي مختلف اعمال مي شود را خواستار شد. دانشگاه الازهر مصر روزگاري جايگاه مهمي در جهان اسلام داشت . اين مركز علمي هرچند با عنوان دانشگاه شناخته مي شود ولي تاثيرگذاري آن همواره بسيار فراتر از يك دانشگاه بود و امروز نيز اگر خود را از مشكل وابستگي به رژيم قاهره نجات دهد همان نفوذ و تاثير و جايگاه را خواهد داشت . بسياري از رهبران روحاني كشورهاي عربي و اسلامي از فارغ التحصيلان الازهر هستند كما اينكه بسياري از نويسندگان سياستمداران و حتي زمامداران جهان عرب و اسلام نيز يا در اين دانشگاه درس خوانده اند و يا از آن تاثير گرفته اند. اعتبار الازهر كه بخشي از آن به قدمت و بخش ديگر آن به استقلال و جامعيت آن مربوط مي شود بقدري بود كه فقط انتساب به آن براي اشخاص و فتواهاي صادر شده از آن در جهان عرب و بسياري از مناطق جهان اسلام مشروعيت آور بود. متاسفانه از هنگامي كه الازهر به وابستگي مبتلا و به بازي هاي سياسي دولت قاهره آلوده شد به تدريج اعتبار خود را نيز از دست داد. اين سير نزولي از هنگام رياست طنطاوي بر الازهر شتاب بيشتري گرفت و او با فتواهاي غيرمتعارفي كه براساس تمايلات سياسي رئيس رژيم قاهره و هماهنگ با خواسته هاي غربي ها يا صهيونيست ها صادر كرد جايگاه الازهر را بشدت تنزل داد. جنايتكار جنگي معرفي كردن سران رژيم صهيونيستي و خواستار محاكمه آنها شدن توسط شيخ الازهر هر چند في نفسه يك اقدام قابل تحسين است اما حاشيه هائي دارد كه آنرا از ارزش و اعتبار ساقط مي كند. اول آنكه اعلام اين نكته بديهي كه سران رژيم صهيونيستي جنايتكاران جنگي هستند در شصتمين سال جنايات مداوم صهيونيست ها در فلسطين به معناي عقب ماندگي 60 ساله شيخ الازهر است و يا لااقل نسبت به شخص آقاي طنطاوي به معناي عقب ماندگي وي از زماني است كه رياست الازهر را و قبل از آن عنوان مفتي مصر را عهده دار بود. دوم آنكه قرار است شيخ الازهر دادخواستي را كه صادر مي كند به دادگاه هاي اروپائي ارسال نمايد. اين يعني مجرم را به شريك جرم او سپردن ! چه كسي است كه نداند اصل تاسيس رژيم صهيونيستي با خواست و اراده اروپائي ها و آمريكائي ها بوده و اكنون نيز همانها از جنايات سران اين رژيم حمايت مي كنند و اصولا موجوديت اين رژيم جنايتكار همواره متكي بر همين حمايت ها بوده و هست بديهي است كه دولت ها و مجامع و دادگاه هاي غربي اعم از آمريكائي و اروپائي نه تنها ترتيب اثري به چنين دادخواست هائي نخواهند داد بلكه با صراحت از سران رژيم صهيونيستي حمايت خواهند كرد و كشتار فلسطيني ها را حق اين رژيم خواهند دانست . البته اين احتمال نيز وجود دارد كه خود شيخ الازهر قبل از آنكه دادخواست عليه سران رژيم صهيونيستي را آماده كند و يا حتي بعد از آماده كردن و قبل از آنكه آنرا براي اروپائي ها بفرستد در اثر فشارهائي كه توسط رژيم قاهره بر او وارد خواهد شد از اين كار منصرف شود. الازهر چون استقلال ندارد شيخ الازهر نيز نمي تواند به تصميمات خود عمل كند و اگر به اين تصميم عمل كند هم او و هم سران رژيم قاهره ميدانند كه اين اقدام پشتوانه عملي ندارد و به جائي نخواهد رسيد. بنابر اين واقعيت اينست كه بيانيه شيخ الازهر درباره تنظيم دادخواست عليه سران رژيم صهيونيستي و ارسال آن براي دادگاه هاي اروپائي فقط يك اقدام بي پشتوانه است و صرفا مصرف تبليغاتي دارد. راه صحيح مقابله با جنايات صهيونيست ها برخورد ريشه اي با خود پديده صهيونيسم و تلاش هماهنگ براي ريشه كن ساختن رژيم صهيونيستي است . اين كاري است كه با اتحاد امت اسلامي قابل انجام است و علماي اسلام به دليل مسئوليت سنگيني كه در قبال اسلام و مسلمانان دارند بايد در اين زمينه پيشگام باشند. انجام چنين مسئوليتي نيز فقط از عهده آن دسته از علماي اسلام برمي آيد كه مستقل و برخوردار از حريت باشند. رسالت "تداوم حيات الگوى جبهه متحد اصولگرايان " عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم صالح اسكندرى است كه درآن مي‌خوانيم: -1 جمع باورى در سياست ارمغان بلوغ روحيات اجتماعى انسان است. انسان يك موجوداجتماعى است كه تنها بازندگى در يك جامعه انسانى استعدادهايش شكوفا مى‌شود .همگرايى در ذيل يك هويت سياسى مشخص،معنا مى‌يابد و هويت سياسى شناسنامه‌اى است كه تا كنون المثنى براى آن صادر نشده است. فرمول همگرايى سياسى در اغلب جوامع اشتراك ،تلفيق و تاليف منافع است كه در سطوح مختلف قابل بررسى است. سطح تحليل مادون وابتدايى سازوكار همگرايى اين است كه هر نيروى سياسى در يك جمع و تفريق فكرى به هويت سياسى مشخص دست يابد. در سطوح فوقانى به ترتيب جمع باورى در گروه‌هاى نفوذ، احزاب ،ساختارسياسى و حتى محيط پيرامونى قرار دارند. يعنى دريك سطح تحليل كلان رقباى سياسى نيز بايد به جمع باورى برسند و بازى رقابت را برد -برد ببينند . 2 - آيت‌‌الله مهدوى كنى دبيركل جامعه روحانيت مبارز در ديدار اعضاى شوراى مركزى حزب موتلفه اسلامى ضمن تائيد رفتار سياسى جبهه متحداصولگرايان در انتخابات مجلس هشتم گفت:الگوى جبهه متحد بايد ادامه پيداكند و ما با همين الگو مى‌توانيم بسيارى از مشكلات را حل كنيم و در صحنه سياسى كشور حضور داشته باشيم . تاكيد آيت الله مهدى كنى مبنى بر تداوم الگوى جبهه متحد بازتاب ضرورت ونيازهاى جمع باورى در بين اصولگرايان است. تولد جبهه متحداصولگرايان همزمان با واگرايى‌هاى پيش آمده در انتخابات شوراى سوم ورياست جمهورى نهم واحساس خطر ناشى از آن بود . اگر چه اصولگرايان در دو انتخابات مذكور پيروز شدند اما به زعم فحول اصولگرا چنين ريسكى براى انتخابات مجلس هشتم به هيچ وجه مقرون به صرفه نبود. همگرايى سه بلوك بزرگ اصولگرا متشكل از جبهه پيروان خط امام(ره) و رهبري، جمعيت ايثارگران و اصولگرايان تحول خواه و رايحه خوش خدمت تحت عنوان جبهه متحد اصولگرايان ،تجربه جديدى از جمع باورى بين اصولگرايان بود كه البته نتايج مطلوبى را نيز در پى داشت وبه پيروزى قاطع ليست اين جبهه در سراسر كشور منجر شد. سه بلوك مذكور اگر چه علايق، سلايق و حتى منافع متفاوتى داشتند كه در چند انتخابات گذشته به رقابت درونى بين آنها منتهى شد اما حداقل دستاورد اين واگرايى‌ها تجربه ذى قيمتى بود كه اغلب اصولگرايان را نسبت به ضرورت همگرايى و جمع باورى واقف نمود. بدون ترديد با تفرق و تكثر بى‌هدف نمى‌توان منافع و مصالح ملى را تامين كرد . نتيجه واگرايى و عدم سازماندهى نخبگان افغانيزه كردن سياست در كشور است ومنجر به دعواهاى كاذب سياسى مى‌شود واصل بازى فراموش مى‌گردد. -3 صراحت لهجه آيت‌‌الله مهدوى كنى و تاكيد برتداوم حيات جبهه متحداصولگرايان ناشى از آينده نگرى بزرگان اصولگرا است. اقتدار و موفقيت مجلس هشتم مسبوق به همگرايى نهايى اصولگرايان است . با به كارگيرى الگوى جبهه متحد مى‌توان مطمئن بود كه ماشين مجلس هشتم كمتر در دست انداز مشكلات ومعضلات سياسى بيفتد . با همين الگو مى‌توان بيش از گذشته به مردم پاسخگو بود. برنامه‌هاى اعلامى جبهه متحد مشخص است ونتايج كاروتلاش نمايندگان مجلس هشتم نيز در پايان يك دوره چهار ساله معلوم خواهد شد. برنامه‌هاى جبهه متحد سنگ محك مناسبى براى برآورد ميزان موفقيت مجلس است . قطار اصولگرايى بر ريل يگانه جبهه متحد به مقصد مشخص مى‌رسد و راى دهندگان كه در كابين‌هاى اين قطار سوارند مى‌دانند كه به كجا مى‌روند . ساير گرايشات اصولگرا نيز محترم هستند اما بايد هويت و شناسنامه‌اى براى خوددست و پا كنند ،تا هم خود و هم مردم بدانند كه در فضاى سياسى كشور چه محلى از اعراب دارند. امروز كشور شاهد بحران هويت سياسى در بين برخى ازجريانات است كه بايد براى تنوير اذهان عمومى هرچه زودتر اين موضوع برطرف شود. چند و جهى ومنشور رقابت در فرهنگ سياسى ايران به خوبى تشعشعات حزبى را تجربه مى‌كند و نحوه گزينش راى دهندگان حاكى از وضوح طيف‌هاى سياسى است . در مقابل اين آ‌ينه شفاف نمى‌توان صورتك زد . كيهان روزنامه كيهان در سرمقاله امروز خود باعنوان" اقتصاد و حاكميت ملي " آورده است: اقتصاد ايران، بيمار است. قريب يك قرن بلكه بيشتر است كه بيمار است. تزريق نفت البته اين بيماري را شدت بخشيد و تبديل به رنجي مزمن كرد. نفت، با خود رخوت آورد و تدبير و تلاش را برد و بتدريج جزو عوامل ژنتيك در ساختار اقتصاد شد. عامه مردم اين بيماري را با تورم و گراني و كاهش قدرت خريد خود مي فهمند اما واقعيت آن است كه تورم، تب كردن پيكر يا آبسه كردن لثه را مي‌ماند. يعني بيشتر اثر و نشانه بيماري است. وقتي عفونت در پيكري وارد مي شود و امكان رشد و تكثير پيدا مي كند، پيامد طبيعي‌اش تب يا تورم است. بنابراين اگرچه گراني و تورم واقعيتي آزاردهنده و كمرشكن در معيشت مردم است اما براي رفع و علاج آن بايد به اصل بيماري پي برد تا با علاج آن، اين تب و تورم هم فروكش كند. بيماري مزمن و فراگير اقتصاد ما اغلب در تشخيص، مداوا، يا مداومت و عزم در بهبود آن دچار تشتت، ضعف اراده، سياست زدگي و فقدان نگاه كلان و راهبردي بوده است. بنابراين، يا نسخه هاي متناقض پيچيده و به آن خورانده شده، يا بيماري مورد انكار قرار گرفته، يا از برخي آثار همين بيماري به عنوان نشانه رشد و سلامت ياد شده و يا به جاي تشخيص و درمان جدي و جامع، به دادن مسكن هاي مخدر- نظير يارانه ها، واردات بي رويه، رونق وام هاي مصرفي بي هدف و...- اكتفا شده و اعتياد شديد و ترك ناپذير نسبت به اين مخدرها را نهادينه كرده است. از اين چشم انداز ضرورت دارد «صورت مسئله اقتصاد ايران» پس از كار كارشناسي جامع، دوباره نوشته شود و ضمن درنظر گرفتن سهم دقيق هر يك از عوامل مخرب در اين بيماري، مورد مداوا قرار گيرد. در اين باره اجمالا چند نكته قابل توجه و تذكر است: 1- اقتصاد نفتي ما دچار انواعي از بيماري هاست مانند: پايين بودن بهره وري، ديوانسالاري (بوروكراسي) ناكارآمد اما گسترده، انحصارهاي مخرب، ضعف توليد به دليل پرخطربودن آن و در مقابل رونق دلالي و واسطه گري، فساد اقتصادي، تورم و كاهش قدرت خريد مردم، بيكاري، توزيع ناعادلانه فرصت ها و ثروت، نوسان هاي شديد و بي ثبات كننده، و نهايتا «تروريسم اقتصادي». فهرست كردن اين بيماري هاي عادي و غيرعادي- طبيعي و اقتصادي يا غيرطبيعي و مصنوعي و سازماندهي شده- در همان نگاه اول نشان مي دهد كه بدون تدبير و داشتن نسخه و نقشه كلي، و بدون عزم جدي درمان و «مبارزه»، نمي توان موفق عمل كرد و درمان هاي موردي و موضعي راه به جايي نخواهد برد. بنابراين در كنار چاره جويي علمي و اقتصادي براي اجزاي اين بيماري، بايد به تشخيص مشترك و اراده جمعي استوار براي مقابله رسيد. اگر قرار است جراحي انجام شود و غده هاي مزاحم رشد و سلامت خارج گردد، بنابراين تدبير و هنر و اقتدار را بايد يكجا به خرج داد. هم بايد پيش بيني داروي بي حسي و مسكن را كرد و هم جراحي را دقيق و قاطع انجام داد كه گفته اند «درشتي و نرمي به هم در به است- چو فاصد كه جراح و مرهم نه است». متاسفانه بايد گفت اغلب، اتفاق نظر اوليه درباره «درد و درمان» در ميان 6 ركن مجلس، دولت، قوه قضائيه، مجمع تشخيص مصلحت، مطبوعات و رسانه ها و صاحب نظران، و فعالان اقتصادي به وجود نيامده و مباحثات در موارد بسياري، به تك گويي، سياسي كاري و غرض ورزي و انكار هم ميل كرده است. اختلاف نظرهاي جدي و تنش و تزاحم در حوزه نظر و عمل در ميان اين 6 ركن به ويژه 4 ركن حاكميتي، خود يكي از عوامل ماندگاري بيماري اقتصادي است. اختلاف نظر البته طبيعي است اما بايد به مكانيزم هايي رسيد كه در آن مكانيزم ها بتوان به اجماع نظر دست يافت تا سپس بتوان از طريق اين اجماع، پيگير اراده جمعي در عرصه اجرا بود. اين مسئله از آن رو اهميت دارد كه صحنه اقتصاد كشور شاهد نوعي از حاكميت دوگانه است و پراكندگي نظري يا عملي نهادهاي نظام عملا مجال جولان جريان اقتصادي مافيايي، آلوده و تروريست را فراهم كرده است. بي ترديد دشمنان اصلي ملت و انقلاب در دنيا (امپرياليست هاي اقتصادي- سياسي) ميل به خرابكاري و تروريسم اقتصادي عليه كشور ما دارند و اين ميل را هم كتمان نمي كنند هيچ، كه بر اهميت اين حوزه در ضربه زدن به جمهوري اسلامي تاكيد هم مي ورزند. در كنار اين جبهه، تروريست هاي اقتصادي داخلي هم هستند كه به توسعه قدرت مافيايي خود در حوزه اقتصاد و سياست و فرهنگ مي انديشند و به توسعه سرمايه گذاري در اين عرصه اهتمام مي ورزند. بنابراين منافع مفسدان، صاحبان ثروت هاي نامشروع مافيايي، قدرت طلبان معارض با عدالت و قدرت هاي جهان خوار و مستعمره طلب در نقطه معارضه با انقلاب اسلامي به هم مي رسد و به تشكيل جبهه اي واحد منجر مي شود. اينجا، آوردگاه يك جنگ اقتصادي- سياسي بزرگ است و بدون تشكيل جبهه بزرگ و كارآمد براي دفاع از «حاكميت ملي» و بدون هم آهنگي و اراده جمعي نمي توان مهاجمان تروريست را مهار كرد. اينجا، عرصه جهاد اقتصادي است و با بي برنامگي و انكار هم يا رفتارهاي موضعي و جزيره اي، افق موفقيت دور از دسترس خواهد ماند. غرض از اين بحث، سياسي كردن مشكلات اقتصادي نظير تورم نيست و برخي مشكلات، ريشه هاي كاملا علمي، اقتصادي و مديريتي دارند. نگارنده با طرح اين بحث نمي خواهد مسئوليت را از دوش نهادهاي حاكميتي ساقط كند و همه گرفتاري ها را به گردن دشمن و دشمني ها بيندازد بلكه اتفاقا مصّر است به اينكه اركان نظام (دولت، مجلس، قوه قضائيه و مجمع تشخيص مصلحت) بايد متوجه مسئوليت سنگين نسبت به «حاكميت ملي» (برآمده از پيوند ملت و حكومت) و هجوم مافياها و تروريست هاي برانداز شوند كه ابتدا جزيره هاي خارج از شمول حاكميت ملي را تشكيل مي دهند و سپس به زدن ريشه هاي آن اهتمام مي ورزند. اين يك جنگ واقعي بر سر عدالت است و در چنين جنگي با فساد و تروريسم اقتصادي سازمان يافته، نمي توان بدون آرايش و سازمان رزم لازم وارد شد همچنان كه بارها شاهد هياهوهايي با تاريخ مصرف هاي كوتاه بوده ايم. اگر مبارزه اي از اين دست جدي شد، آنگاه براي ملت هم صف دشمن و دوست آشكار خواهد شد تا بانيان بيماري ها و رنج هاي اقتصادي كشور نتوانند با مرثيه سرايي بر سر تورم و گراني، در درياي احساسات عمومي غواصي و به دولت و نظام و مردم دهن كجي كنند. بايد اقتدار و حاكميت ملي را در عرصه اقتصاد زنده كرد و مرزها را شفاف نمود. 2- اقتصاد جهاني روزگار آشفته و نابساماني را سپري مي كند. رنج ملت هاي محروم به كنار، قطب هاي قدرت اقتصادي هم در دنيا از اين آشفتگي بي بهره نمانده اند چندان كه اقتضاي اقتصاد زرسالار و سرمايه دار محور دنياست. ناامني، جنگ، بحران و درگيري گوشه اي از عوارض اين ساختار خودخواهانه، زرسالارانه، سودانگارانه و آزمندانه جهاني است در حالي كه مي شد منافع جمعي و امنيت جهاني را با همين منابع عظيم اقتصادي موجود تامين كرد. از اين بحث ساختاري كه بگذريم، اقتصاد جهاني به لحاظ كاهش رشد و گسترش تورم، روزگار دشواري را تجربه مي كند به نحوي كه برخي صاحب نظران اقتصادي مثلا تورم فعلي جهاني را بي سابقه در 60 سال گذشته ارزيابي و با وضعيت آشفته سال هاي پاياني جنگ جهاني دوم و پس از آن مقايسه مي كنند. همين ديروز روزنامه گاردين از قول جان هولمز معاون دبيركل سازمان ملل گزارش داد «از تابستان گذشته، قيمت ها در سراسر جهان به طور ميانگين 40درصد رشد داشته و تورم قيمت ها به ويژه در زمينه مواد غذايي، ثبات كشورها را تهديد مي كند.» 3برابر شدن قيمت نفت در جهان طي دو سه سال گذشته، عملا موجي از تورم را در آمريكا و كشورهاي صنعتي اروپايي و آسيايي به همراه داشته و با توجه به وابستگي ديگر كشورها به توليدات اين كشورهاي صنعتي، به عامل فراگيركننده تورم در جهان تبديل شده است. به گزارش راديوي آمريكايي فردا، تورم فعلي- با درصدهاي متفاوت- طي 17سال گذشته در آمريكا، طي 27سال گذشته در ژاپن و طي 12سال گذشته در چين سابقه نداشته و «شبح تورم پس از سال ها بر فراز اقتصادهاي منطقه يورو نيز به پرواز درآمده و به كابوس بانك مركزي اروپا بدل شده است.» اين تورم در كشورهاي نفت خيز خليج فارس هم در 19 سال گذشته بي سابقه بوده و همچنين به سقوط فاحش ارزش پول پرقدرت آمريكا (دلار) در جهان منجر شده است. بانك مركزي اروپا هم اخيرا درباره «افزايش چشمگير تورم و كاهش رشد اقتصادي منطقه يورو به ويژه كشورهاي آلمان، فرانسه، ايتاليا و اسپانيا» هشدار داد و آن را در 16سال گذشته بي سابقه خواند. با توجه به اينكه ارزش رقم واردات، به اندازه حدود يك پنجم حجم كل توليد ناخالص داخلي ماست بنابراين بايد گفت كه تورم جهاني به ميزان حدود 20درصد اقتصاد ما را متاثر مي كند. از اين جهت هم، ساماندهي و اصلاح اقتصادي بدون تدبيرانديشي اساسي براي واردات امري دشوار مي نمايد. واردات هم ريشه توليد داخلي را مي خشكاند و واسطه گري را جايگزين توليد ملي مي سازد و هم تلاطم هاي اقتصاد جهاني (نظير تورم) را وارد كشور مي كند. از سوي ديگر رقباي منطقه اي و قدرت هاي بزرگ جهاني حتي اگر دشمني ايدئولوژيك و سياسي با ملت و كشور ما نداشتند- كه بعضا دارند- ايران را به مثابه بازار بزرگ 70ميليوني مي بينند، بازاري كه در اشباع شدگي و ركود اقتصادي جهاني مي تواند يك گشايش بزرگ را به همراه داشته باشد. البته ممكن است در كوتاه مدت چاره اي جز واردات- جهت تنظيم بازار- نباشد اما عادت كردن به واردات در بلندمدت مي تواند فاجعه بارباشد. اينكه ما بازار بزرگ كالاهاي اروپايي و آسيايي باشيم و حتي سود اين تجارت را هم نصيب كشورهايي چون امارات و تركيه و عربستان كنيم، يك زيان اقتصادي در مقياس ملي است. ما اين زيان بزرگ را از جيب خود مي پردازيم تا چرخ اقتصاد شركت هاي بزرگ و كشورهاي صنعتي در اروپا و ژاپن و چين و كره جنوبي و... بچرخد! آيا اين جز خودكشي اقتصادي و سوزاندن ريشه هاي استقلال و خودكفايي و حاكميت ملي چيز ديگري هم هست؟ البته دولت و مجلس در اين باره مسئوليت بزرگي بر دوش دارند و بايد براي ميان مدت و بلندمدت برنامه ريزي كنند اما چيزي كه مغفول افتاده ضعف فرهنگي براي مقاومت ملي در برابر واردات مصرفي ويرانگر و بدتر از آن سهيم شدن در اين چرخه خودكشي است. اينكه رسانه ملي (صداوسيما)، مطبوعات، رسانه هاي اينترنتي و نظام تبليغات شهري به اضافه كارچاق كن ها و دلال ها هريك به نحوي و با دريافت شندرغاز، تبديل به تبليغاتچي شركت ها و كالاهاي مصرفي خارجي شوند و با تبليغات «بي قواره» مردم را به مصرف بي رويه و بي هدف حريص كنند، خلاف اصل قناعت، صرفه جويي، پس انداز و سرمايه گذاري مولد است. با اسراف، ريخت و پاش و مصرف زدگي بي رويه در مقياس ملي نمي توان توانمند شد و بايد فقير و نيازمند باقي ماند. تبليغ بي رويه مصرف همچنان كه در غرب هم نشان داده، جز به افزايش هر روزه فاصله «توقعات» با «توانايي ها» و بيماري هاي روحي و رواني و ناامني منجر نمي شود. اين نوشتار بيش از اين مجال بسط ندارد و در فرصتي ديگر بايد آن را پي گرفت اما به اجمال بايد گفت كه قدم اول در ساماندهي و درمان اقتصاد ايران، انضباط مالي، مديريتي، سياسي و فرهنگي است. زمانبر بودن اين ساماندهي نبايد باعث از دست دادن فرصت ها شود يا راه را بر خلاقيت و ابتكار و نوآوري ببندد. سياست روز روزنامه سياست روز در سرمقاله امروز خود با عنوان «كاهش رفتارهاي آزار دهنده در منطقه» به قلم نادر كريمي جوني آورده است: در حالي كه رسانه‌هاي بيگانه تلا‌ش‌هاي خود را بر افزايش تنش ميان ايران وكشورهاي همسايه معطوف كرده وبه ويژه درصدد بزرگ كردن اختلا‌ف‌هاي كشورمان با كشورهاي حاشيه جنوبي خليج فارس هستند، گسترش همكاري‌هاي امنيتي كشورمان با همسايگان و بالا‌خص عربستان داراي معاني روشني حاوي بهبود روابط راهبردي ميان ايران و اين كشورهاست. گذشته از افت و خيزهايي كه در روابط في مابين ايران با كشورهاي همسايه جنوبي‌اش وجود داشته، رهبران كشورمان چه در گذشته وچه در دولت نهم همواره ازبهبود روابط با اين كشورها استقبال كرده‌اند. بارزترين شاهد براي اين مدعا حضور رئيس‌جمهور در نشست شوراي همكاري خليج فارس و علاوه بر آن حضور محمود احمدي‌نژاد درنشست سران اوپك در رياض عربستان است. اين تلا‌ش‌ها البته در فضايي شكل مي‌گيرد كه علاوه بر خارجي‌ها و رسانه‌هايشان، برخي نيروهاي داخلي هم از هيچ كاري براي تشديد و اگرايي ميان ايران و كشورهاي عرب حاشيه خليج‌فارس و بالا‌خص عربستان فروگذار نمي‌كنند. در كنار اين نيروهاي داخلي همان طور كه پايگاه وهابي ايلا‌ف طي هفته‌هاي گذشته و مخصوصا در جريان حادثه شيراز عمل كرده، برخي وهابي‌هاي منطقه هم براي ايجاد تنش و تشديد واگرايي كوشش‌هاي زيادي انجام داده و مي‌دهند كه سفرهيات امنيتي عربستان در ارديبهشت ماه آتي مي‌تواند نشان دهد كه رفتار دولتمردان سعودي نيز از تحولا‌ت و گرايشهاي داخلي متاثر نمي‌شود. همكاري ايران با تركيه بر سرمبارزه با تروريست‌هاي پژاك و پ.ك.ك كه در اظهارات عباس محتاج آمده بود از جمله تحولا‌ت قابل ملا‌حظه در تامين امنيت منطقه است كه حتي مي‌تواند بر امنيت شمال عراق نيز تاثير مثبت بگذارد، طي ماه‌هاي گذشته اگرچه اين گروه‌هاي تروريستي در شمال غرب ايران وجنوب شرق تركيه به شدت ضعيف شده‌اند، اما رفتار‌ها و تحركات آزار دهنده اين تروريست‌ها، همواره سبب دلمشغولي مرزي ايران و تركيه بوده است. از اين بابت همكاري دو كشور همسايه و در كل افزايش همكاري‌هاي امنيتي ايران با كشورهاي همسايه و منطقه كاهش حتمي رفتارهاي آزار دهنده را در پي خواهد داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 623]
-
گوناگون
پربازدیدترینها