روز کوروش در سالنامه‌ی ایران ثبت ملی خواهد شد!

واضح آرشیو وب فارسی:ایران ویج: روز کوروش در سالنامه‌ی ایران ثبت ملی خواهد شد!

در همایش «روز جهانی کوروش» درخواست ثبت این روز جهانی به‌عنوان یک روز ملی در سالنامه‌ی ایران مطرح شد. به گزارش ایسنا عصر روز گذشته (یکشنبه، ۲۹ آبان‌ماه) همایش «روز جهانی کوروش» در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد. در ابتدا، یکی از برگزارکنندگان این همایش به نمایندگی از دانشجویان، بویژه دانشجویان رشته‌ی باستان‌شناسی با اشاره به این‌که روز هفتم آبان به‌عنوان «روز جهانی کوروش» معرفی شده است، گفت:‌ برگزاری این همایش با چنین تأخیری به‌دلیل وجود پروسه‌ای طولانی برای گرفتن مجوز بود؛ ولی با این حال، جای این روز جهانی فقط در سالنامه‌ی کشور ایران به‌عنوان کشوری که زادگاه کوروش است، خالی است. به همین دلیل، خواهان ثبت این روز به‌عنوان یک روز ملی در سالنامه‌ی ملی ایران هستیم. سپس حکمت‌الله ملاصالحی به‌عنوان نخستین سخنران، مطالبی را درباره‌ی اهمیت دوره‌ی هخامنشی بیان کرد. وی بیان کرد:‌ دوران هخامنشی یکی از ادوار بسیار درخشان و سرنوشت‌ساز تاریخ ماست که همواره مورد بی‌مهری بسیار قرار گرفته است. همه‌ی ما کم و بیش تعلق خاطر و علاقه‌ای به میراث فرهنگی و تاریخ خود داریم. این سبب می‌شود، نوعی حجاب روی واقعیت‌های تاریخی افکنده شود و گاهی در عرصه‌ی داوری، واقعیت‌ها را به‌گونه‌ی‌ دیگری ببینیم. به همین دلیل، رویدادهای تاریخی و واقعیت‌های اجتماعی در برابر داوری‌های ما آسیب‌پذیرند. او با اشاره به این‌که ما به داوری‌ها و تعاریف دیگران در مقابل تاریخ خود حساس هستیم، اظهار کرد:‌ از امتیازات مهم تاریخ و فرهنگ ما این است که شاید پس از هخامنشی‌ها، از این هویت قومی عبور کرده و به یک هویت معنوی فرهنگی‌ و تاریخی رسیده‌ایم. ملاصالحی درباره‌ی دوران هخامنشیان بیان کرد:‌ علاوه بر این‌که این دوره‌ی درخشان تاریخی برای ما، منطقه و تاریخ جهان فوق‌العاده مهم است، فروپاشی آن نیز بسیار عبرت‌آمیز است، به‌طوری که متفکران غربی نیز از تأثیر این دوران سرنوشت‌ساز غافل نبودند؛ ولی با این حال معتقدم در این دوره، اتفاقاتی رخ داده است که کم و بیش از آن غافل بوده‌ایم. او گفت:‌ در دوره‌ی هخامنشیان نوعی عبور از فرهنگ‌های منطقه‌یی و اسطوره‌یی را می‌بینیم و به یک عرصه‌ی نبوی، ‌وحدانی‌ و وحیانی وارد می‌شویم. در کتیبه‌های هخامنشی اتفاق نظر بر سر یک خدای یگانه که جهان را آفریده مشاهده می‌شود. در واقع، ایران به چنان عمقی از درک رسیده که خدا و اهورامزدایی را باور دارد که راستی‌ را می‌آفریند و آن را برای انسان قرار می‌دهد. وی تأکید کرد:‌ این درک از وجود و هستی،‌ یکی از نقاط مهم و سرنوشت‌ساز در تاریخ آدمی است، زیرا انسانی که در عصر تاریخ اسطوره‌یی و مشرکانه زندگی می‌کند، بسیار تراژیک است. به این ترتیب، با تابیدن آفتاب نبوت مشخص می‌شود که خدا کجاست‌، ‌اهریمن کجاست و شادی چیست و این‌ها برای نخستین‌بار با عبور زرتشت و آغاز تاریخ نبوی ما مشخص می‌شود. ملاصالحی با بیان این‌که یکی از افتخارات هخامنشیان این است که به قومی که در آن زمان، دارای کتاب بوده (یهودی) اهمیت داده است، گفت:‌ یهودیت نبوی را با صهیونیست امروزی نباید یکی کنیم، بلکه باید تلاش کنیم آن‌ها را از یکدیگر جدا کنیم. او ادامه داد: تعاریف نبوی ما با دوره‌ی هخامنشیان آغاز می‌شود. این‌که در کتیبه‌های هخامنشی از راستی،‌ نور، ‌خرد و شادی سخن گفته می‌شود، حادثه‌ی کوچکی نیست. این موضوعات فقط بار اخلاقی ندارند، بلکه بار هستی‌شناسی دارند که انسان ایرانی در آن زمان در پرتو نبوت و حقیقت به آن رسیده است. ملاصالحی همچنین اظهار کرد:‌ اهمیت و اعتبار چنین دوره‌ی تاریخی‌ای در این نیست که چنگ و دندان خود را سه قرن برای فتح کشورها تیز کرده بود، بلکه برای این است که حامل ارزش‌های نو بوده است. وی در پایان سخنان خود افزود:‌ مردم ایلام، حوزه‌ی هلیل‌رود، هیرمند و بین‌النهرین درگیر یک فرهنگ مشترک در ظل آفتاب نبوت اهورایی سهیم می‌شوند و امروز این میراث فرهنگ نبوی به همه‌ی ما تعلق دارد. در ادامه‌ی این همایش، ژاله آموزگار ـ پژوهشگر و مترجم ـ گفت:‌ خوشحالم که به سرزمینی تعلق دارم که مردم آن از دیرباز به خدایان زمینی و سنگ و بت دل نبسته‌اند،‌ آفریدگار را در فراسوها دیده و خوشی‌ها و پیروزی‌ها را از او دانسته‌اند و در درماندگی‌ها دست به سوی او دراز کرده‌اند. وی با اشاره به این‌که مطالبی را درباره‌ی اشاره‌های فراسویی در متن لوح کوروش و سنگ‌نوشته‌های هخامنشی ارائه خواهد کرد، ادامه داد:‌ سلسله‌ی هخامنشی در حافظه‌ی تاریخی ایران، جایگاه برجسته‌ای دارد و کوروش از خوش‌نام‌ترین فرمان‌روایان این سلسله است، به‌طوری که نام او علاوه بر قرار گرفتن در کتاب عهد عتیق،‌ با گزارش نویسندگان یونانی و دیگر روایت‌ها، هیچ‌گاه از خاطره‌ها زدوده نشد. او ویژگی‌های کوروش را زیر یک لقا درآوردن اقوام ایرانی، همه جای ایران سرای او شدن و سپس به جهان‌گشایی پرداختن دانست و افزود:‌ کوروش فرمانروایی بزرگ بود که حتا مورخان بیگانه نیز او را ستوده‌اند و منشور او را می‌توان کهن‌ترین سند کتبی از دادگستری و مراعات حقوق بشر در تاریخ دانست که در آن، تساهل و تسامح فرمانروایانه به‌وضوح دیده می‌شود، بویژه این‌که وقتی دیگران از سوزاندن اسیران و درآوردن چشم و گوش پس از کشورگشایی‌های خود سخن می‌گویند، کوروش از ساختن و آباد کردن سخن می‌گوید. در ادامه‌ی این همایش، عبدالمجید ارفعی که دکتری زبان‌شناسی خود را از مؤسسه‌ی شهرشناسی شیکاگو گرفته و در سال‌های دور، تالار کتیبه‌های موزه‌ی ملی را راه اندازی کرده است، به پرسش دانشجویان درباره‌ی کوروش و منشور او پاسخ داد. وی در بخشی از پاسخ‌های خود درباره‌ی این‌که آیا امکان برگشتن منشور کورش به ایران وجود دارد؟ گفت: ‌این منشور در ایران پیدا نشده است که کسی بخواهد چنین موضوعی را پیگیری کند. از آنجا که منشور کوروش در عراق امروزی کشف شده است، اگر قرار باشد چنین موضوعی دنبال شود، این کشور نیز می‌تواند مدعی باشد. در بخش دیگری از این همایش، جلال‌الدین کزازی ـ نویسنده و مترجم در حوزه‌ی زبان و چهره‌ی ماندگار کشور ـ‌ با اشاره به این‌که امروز برومندترین‌، دلیرترین و دلپسندترین فرزند این مرز و بوم را گرامی می‌داریم، اظهار کرد:‌ به‌راستی بی‌گمان کوروش چهره‌ای است که نه‌تنها در تاریخ ایران، بلکه در پهنه‌ی گیتی بی‌همتاست. کوروش هم در روزگار خود و هم امروز، برای ایرانیان و جهانیان شهریار نمونه‌ی آرمانی است، بویژه برای کسانی که می‌خواهند در آزادی، به‌روزی و شادکامی بزیند. وی با اشاره به این‌که دگرسانی کوروش چنان بوده که از او چهره‌ای مینوی و فراسویی نزد جهانیان ساخته است و ایرانیان او را پدر خود می‌نامیدند، افزود:‌ به‌راستی کدام فرمانروایی را می‌شناسید که مردم با آغوش باز پیروی از او را پذیرا باشند. او یکی از بزرگ‌ترین دروغ‌های تاریخ را این امر دانست که چهره‌ی کوروش را با چهره‌ای پلید، ‌ددمنش و فرهنگ‌سوز یکی دانسته‌اند. کزازی با بیان این‌که بزرگ‌ترین تعریف از آدمی، این است که از زبان دشمن شنیده شود، به ستایش «سزار» ـ پادشاه بزرگ روم ـ از کوروش اشاره و بیان کرد:‌ او در ستایش خود گفته، آرزوی من آن است که روزگاری بتوانم مانند کوروش پارسی بر جهان فرمانروایی کنم. وی ادامه داد: من برآنم که چهره‌ای مانند کوروش تنها در ایران‌زمین‌ می‌تواند پدید آورده شود و هیچ سرزمین دیگری در جهان شایستگی نداشت که مردی مانند کوروش را بپرورد. او افزود: بزرگداشت کوروش، بزرگداشت فر،‌ فرهنگ، ‌فرزانگی‌، داد‌، دانایی‌، دوستی، ‌شادی، ‌شکوه، شگرفی‌، خرد‌، همدلی‌ و خجسته‌خویی‌ است. پس بنازیم بر خود که مردی چون کوروش را در دامان تاریخ و فرهنگ خود پرورده‌ایم. به گزارش ایسنا،‌ پس از سخنان کزازی، جلال ذوالفنون تک‌نوازی سه‌تار را برای دقایقی اجرا کرد که با تشویق زیاد حاضران در سالن همراه شد. در بخش پایانی این همایش، کامیار عبدی ـ باستان‌شناس ـ با اشاره به این‌که در حال نوشتن مقاله‌ای در‌باره‌ی منشور کوروش است، گفت: معتقدم این منشور، سیاسی‌ترین دست‌ساخته‌ی بشر است که همواره مورد استفاده و سوءاستفاده قرار گرفته است. وی بیان کرد: از زمان اعلام ورود منشور کوروش به ایران، عده‌ای پیشنهاد کردند که این اثر را به موزه‌ی بریتانیا بازنگردانیم، ولی به‌صورت صریح می‌گویم که منشور کوروش هیچ‌گاه در ایران نبوده و در اینجا نیز کشف نشده است. بنابراین حقی نسبت به بازگرداندن آن به کشور نداریم. او در ادامه، مطالبی را با نمایش نقشه و تصاویر مختلف درباره‌ی استوانه‌ی کوروش با عنوان «استوانه‌ی کوروش: سنتی بین‌النهرینی با رنگ و لعاب ایرانی» ارائه کرد.

۱ آذر ۱۳۹۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران ویج]

[مشاهده در: www.iranvij.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 294]