‌HIV چيست؟‌

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: ‌HIV چيست؟‌

يك ويروس به نام اچ‌آي‌وي عامل بروز بيماري ايدز است. هر فرد دچار اچ‌آي‌وي الزاما مبتلا به ايدز نيست بلكه اگر برخي تظاهرات باليني را بروز دهد مشخص مي‌شود به ايدز مبتلا شده است. تنها نيمي از افراد آلوده به اچ‌آي‌وي در طي 10 سال به مرحله ايدز مبتلا مي‌شوند. اين زمان در افراد مختلف متفاوت است و به وضعيت سلامتي و عادات فردي افراد بستگي دارد. امروزه برخي داروها نيز به كنترل اين روند كمك مي‌كنند.‌

نشانه‌ها

نزديك نيمي از كساني كه تازه به اچ‌آي‌وي آلوده مي‌شوند در دو تا چهار هفته به نشانه‌هايي همانند آنفولانزا دچار مي‌شوند. اين نشانه‌ها دربرگيرنده تب، خستگي، ناراحتي پوستي، درد مفصل، سردرد و تورم در غدد لنفاوي است. البته چون اين نشانه‌ها در بيماري‌هاي بسياري ديده مي‌شوند اگر بيمار به پزشك درباره رفتارهاي پرخطر پيشين خود چيزي نگويد، مي‌شود از تشخيص اچ.آي.وي غفلت شود. راش پوستي به صورت ماكولوپاپولر بوده كوتاه مدت است و بيشتر صورت و قفسه سينه را گرفتار مي‌كند. مننژيت اسپتيك خود محدود شونده نيز در 10 تا 20 درصد بيماران رخ مي‌دهد. در اين مرحله خطر انتقال بالا است.‌

نشانه‌هاي ايدز اصولا نشانه‌هايي هستند كه اشخاصي كه سيستم ايمني سالم دارند، داراي آنها نمي‌باشند. بيشتر نشانه‌هاي ايدز زمان بروز عفونت‌هاي عارض شونده از باكتري، ويروس، قارچ و انگل‌هايي به وجود مي‌آيند، و معمولا به آساني مهار مي‌شوند، پديدار مي‌شوند. آسيب‌هاي فرصت‌طلبانه ‌‌HIV در كساني معمول هستند كه ايدز دارند.‌

تعريف سازمان جهاني بهداشت براي ايدز:‌

* علايم ماژور: كاهش وزن بيشتر از ده درصد وزن بدن، اسهال مزمن براي بيشتر از يك ماه، تب طولاني‌تر از يك ماه (مداوم يا متناوب)‌

* علايم مينور: سرماخوردگي بيش از يك ماه درماتيت خارش‌دار ژنراليزه، سابقه عفونت تب مزمن پيشرونده و لنفادنوپاتي ژنراليزه وجود دو علامت از علائم ماژور و يك علامت مينور نشانگر بيماري ايدز مي‌باشند. وجود ساركوم كاپوزي يا مننژيت كريپتوكوكي براي تشخيص ايدز كفايت مي‌كند.‌

در برخي از افراد دچار اچ.آي.وي سال‌ها به طول مي‌كشد تا مرحله ايدز ظاهر شود (بسته به راه سرايت، شمار ويروس وارد شده، چگونگي دستگاه ايمني و تغذيه فرد و...) و در اين مدت آنها احساس سلامت كرده و هيچ نشانه‌هاي آشكاري از حضور اين ويروس ندارند. نزديك 90 درصد مبتلايان به اچ.آي.وي حتي خودشان نمي‌دانند كه به اين ويروس دچار هستند. بنابراين نظرهايي از قبيل جداكردن كساني كه با اچ.آي.وي / ايدز زندگي مي‌كنند از جامعه و قرنطينه ايشان نشدني، غيرمنطقي و غيرانساني است.‌

مرحله بروز ايدز

هنگامي ‌HIV مبدل به ايدز مي‌گردد كه شمار گويچه‌هاي سفيد آنقدر كم شود كه در انجام وظيفه معمولي آنها تداخل ايجاد شود، ياخته‌هاي سفيد خون هستند كه واكنش‌هاي ايمني بدن را موزون و مهار مي‌كنند. اين دشواري در درازاي مدت فراواني هنگامي كه شخص‌‌+HIV مي‌باشد، اتفاق مي‌افتد. البته كساني در درازاي اين مدت بسيار خوب و تندرست به نظر مي‌رسند و احساس خوبي نيز دارند. ولي در اين مدت شمار ويروس چند برابر مي‌شود كه در نزديك 5 تا 15 سال به درازاي مي‌كشد. برپايه اين تعريف ايدز هنگامي است كه شمار سلول‌هاي كمتر از 200 شماره در هر ميكروليتر خون مي‌رسد و يا هنگامي كه بدن فرد دچار عفونت‌هاي مكرر مي شود.‌

انتقال و پيشگيري‌

هرچند اچ.آي.وي در تمام ترشحات بدن فرد مبتلا (بجز عرق) وجود دارد ولي براي انتقال و سرايت تنهاچهار راه اثبات شده است.‌

*‌ آميزش جنسي‌

*‌ تبادل خون يا فرآورده‌هاي آن‌

*‌ هر وسيله تيز و برنده‌

*‌ انتقال از مادر ناقل به جنين‌

شنبه 16 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 6931]