واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: مدگرايي، تقليد كوركورانه يا تنوع طلبي
جوان دلويي يك روز رنگ زرد، روز ديگر رنگ سبز، روز بعدش رنگ بنفش و ... مد مي شود و هر جا كه نگاه مي كني از كيف و كفش گرفته تا روسري و شال و ... به همين رنگ است. ديروز لباس هاي تنگ و چسبان مد بود و امروز مدل موي خروسي، تيفوسي و فردا ... .
به عقيده جامعه شناسان گاهي اوقات افراد يك جامعه براي نشان دادن روحيات و علايق خود به نمادهايي نياز دارند كه مد يكي از اين نمادهاست.
مد پديده اجتماعي است كه بيشتر گريبان گير نوجوانان و جوانان جامعه مي شود. اين پديده، گاهي اوقات به عنوان يك هنجار يا ارزش ميان افراد جامعه رواج مي يابد و در يك دوره زماني خاص از رونق مي افتد با نگاهي كوتاه به وضعيت جامعه درمي يابيم كه در حال حاضر به روز بودن در بين برخي افراد جامعه و به خصوص نوجوانان و جوانان اهميت زيادي پيدا كرده است.
سارا-ن 20 ساله درباره مد مي گويد: مد شامل مدل مو، لباس، كفش و چيزهاي جديدي است كه وارد بازار مي شود و من هم براي اين كه دوست دارم هميشه نو بپوشم به سراغ جديدترين پوشاكي كه وارد بازار شده است، مي روم و برايم مهم نيست كه چه مبلغي براي تهيه اش بايد بپردازم.
آرمان-ب 22 ساله نيز در اين باره عنوان مي كند: من به مد به عنوان يك سرگرمي نگاه مي كنم و مدل موها، لباس و كفشم را از اينترنت انتخاب مي كنم و غير از اين موارد هميشه به دنبال آخرين مدل تلفن همراه و رايانه و ... هستم.
يك شهروند هم بيان مي كند: مدگرايي به معضلي در جامعه تبديل شده است كه به مصرف گرايي در جامعه و در نهايت بروز اختلافات طبقاتي به صورت ناعادلانه منجر مي شود.
يك كارشناس علوم اجتماعي در اين باره مي گويد: مد در لغت، واژه اي انگليسي است و مترادف كلمه الگو است. مد تنها به نمادهاي زندگي روزمره اشاره دارد و تنها بخشي از مقدمه الگو پذيري است كه اين الگو پذيري شامل رفتار و منش هاي اجتماعي و فردي در زندگي است و محدود به ظواهر زندگي مادي انسان نمي شود.
بهزادي ادامه مي دهد: مد يك پديده اجتماعي است كه گاه در شرايط سالم، آگاهانه و درست، گسترش پيدا مي كند و گاه تحت تأثير عوامل خارجي و غير طبيعي، رشد مي يابد.
وي بيان مي كند: الگوهاي رفتاري و گفتاري كه در هر دوره زماني رواج مي يابد، در بعضي مواقع برخاسته از فرهنگ بومي است و مغايرتي با محتواي تاريخي، فرهنگي و مذهبي جامعه ندارد اما در بعضي مواقع منشأ اين الگوهاي رفتاري بيرون از اين جامعه است كه در مدت طولاني، به الگوي افراد جامعه و به خصوص نوجوانان و جوانان تبديل مي شود كه از آن به تهاجم فرهنگي هم تعبير مي شود.
وي درخصوص مدگرايي عنوان مي كند: مدگرايي صورت هاي مختلفي دارد كه آرايش ظاهري، لباس هاي رنگارنگ، استفاده از خودروهاي گران قيمت و ... از انواع مدگرايي است.
وي ادامه مي دهد: مدگرايي موجب به وجود آمدن اختلافات طبقات جامعه به طور ناعادلانه مي شود كه خود اين طبقه بندي باعث به حركت در آمدن بيشتر جريان مدگرايي مي شود.
اين كارشناس تصريح مي كند: مد و پيروي از آن نه تنها هيچ سودي براي شخصي كه از آن استفاده مي كند، ندارد بلكه گاهي مجبور است هزينه هاي گزافي در اين خصوص بپردازد. پيروي از مد، متحمل هزينه هايي مي شود.
به گفته وي مد سازان و مد پردازان بهره هاي مادي فراواني كسب مي كنند و از اين طريق به اهداف خود كه همان تغيير فرهنگ افراد، نوع تفكر افراد جامعه و تغيير ارزش ها و سنت هاست، مي رسند.
وي مي گويد: بايد براي جلوگيري از آثار مخرب رواج مدگرايي در جامعه و تقليد كوركورانه برخي جوانان از فرهنگ غرب، نياز جوانان را كه همان تنوع طلبي است، بشناسيم و مطابق با نيازها و خواسته هاي آن ها الگوهاي مناسبي ارائه كنيم.
اين كارشناس علوم اجتماعي اظهار مي كند: بايد براي هويت جويي جوانان چاره انديشي شود تا با پيروي از مدهاي كشورهاي ديگر دچار بحران هويت و بي هدفي در زندگي نشوند.
دكتر فربد فدايي آسيب شناس اجتماعي نيز در اين باره عنوان مي كند: براي بعضي از نوجوانان، پيروي از مد چه از نظر رفتار و چه از نظر گفتار، تلاش براي كسب هويتي است كه نتوانسته اند آن را به طور به هنجار در خانه، مدرسه يا اجتماع به دست آورند. از اين رو بعضي مواقع شيوه هايي در رفتار، گفتار، آرايش موي سر يا پوشاك ميان گروهي از نوجوانان مد مي شود.
وي عقيده دارد: نوجوانان در اين شرايط مي خواهند ويژگي هاي گروه خاصي را تقليد كنند تا خود را بي هويت احساس نكنند.
وي ادامه مي دهد: بيشتر نوجوانان و جواناني كه از مدهاي غريب و نابه هنجار استفاده مي كنند، با مخالفت شديد خانواده هاي خود مواجه مي شوند.
وي مي افزايد: در بعضي مواقع بدآموزي هاي والدين، تحقير و توهين به فرزند، بي توجهي يا سخت گيري به فرزند و ... دليلي براي پيروي نوجوانان از مدهاي نابه هنجار مي شود.
دبير ستاد اقامه نماز استان هم در اين خصوص بيان مي كند: در دين اسلام هيچ دليلي براي تقليد و تبعيت كردن از كاري بي معنا وجود ندارد.
حجت الاسلام باقرپور مي گويد: در اسلام تقليدي پذيرفتني است كه وجه شرعي و دليلي عقلي داشته باشد.
وي اضافه مي كند: اگر هر كس كاري را با انگيزه اي شروع كند يا عملي انجام دهد يا حرفي بزند كه دليل عقلي و منطقي براي آن عمل نداشته باشد، در اسلام تقبيح شده است و پذيرفتني نيست.
وي ادامه مي دهد: غير از پوشاك، رواج يافتن موارد ديگر از قبيل استفاده از لوازم خانگي با مارك هاي آن چناني كه شايد كاربردي هم در زندگي نداشته باشد، قابل قبول نيست و متأسفانه افرادي كه توان مالي هم ندارند اين كالاها را با عنوان اين كه مد شده است، خريداري مي كنند.
وي تأكيد مي كند: به طور كلي چيزي به نام مد در اسلام نداريم اما اگر كار شايسته اي انجام شود، پيروي و تقليد كردن از آن ايرادي ندارد.
شنبه 16 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 379]