نشريه لوموند گزارش داد: بورس هاي نيوريوك و لندن در آستانه فروپاشي قرار گرفته اند

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نشريه لوموند گزارش داد: بورس هاي نيوريوك و لندن در آستانه فروپاشي قرار گرفته اند
خبرگزاري فارس: نشريه لوموند طي تحليلي در مورد بحران مالي حاكم بر جهان صنعتي اعلام كرد دو بورس مهم نيوريوك و لندن در آستانه فروپاشي قرار گرفته اند.

به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري فارس به نقل از لوموند دو بورس مهم دنيا يعني بازارهاي سهام نيوريوك و لندن در آستانه فروپاشي قرار گرفته اند.
بورس هاس نيويورك و لندن مظهر سرمايه داري هستند و هر روز صدها ميليارد دلار از تمام نقاط جهان به سويشان سرازير مي شود. سيتي و وال استريت، مراكز مالي لندن و نيويورك، همچون خواهراني دو قلو ولي رقيب از 150 سال پيش تا كنون بر تجارت جهان فرمانروائي مي كنند. اين دو مركز مالي كليه تحولات بزرگ جهاني، از انقلاب صنعتي تا پيدايش جهاني سازي را همراهي كرده اند.
اين دو بورس هميشه سعي كرده اند كه به عنوان تامين كننده مهم سرمايه براي شركتها و دولتها، اقتصاد واقعي را در چنگشان نگه دارند.آن ها چون داوري برتر قادرند هر شركتي، چه فرامليتي و چه كوچك يا متوسط را نابود كرده و يا كشور هاي در حال پيشرفت مانند آرژانتين، مكزيك و يا تركيه را به ورشكستگي بكشانند.
با استفاده از سياست عدم كنترل و حذف مقررات سالهاي 80، وال استريت و سيتي فرماندهان اصلي سياستهاي نئو ليبراليسم در چهار گوشه جهان بوده اند. بانكهاي بزرگ سرمايه گذاري، مالي، لوبيست ها، بانكهاي سياسي شده چون بانك گلدمن ساكس مستقر در وزارت خزانه داري آمريكا، همگي به شدت از آزاد سازي گردش سرمايه، تعميم مبادلات آزاد و كناره گيري دولتها از حقوق اجتماعي دفاع كرده و موفق به بدست آوردن آنها شدند.
همچنان كه جرج بلكي دلال و واسطه بانكي سابق و متخصص تاريخ بازار مالي كنوني تو ضيح مي دهد ،« مو فقيتهايشان سرانجام سيتي و وال استريت را به توهم شكست نا پذيري كشاند». پول هاي باد آورده، گلدن بوي هاي پرتلالو، بريده از روابط اقتصاد واقعي. بهترين توضيح اين كج روي، آيا 3 ميليون دلار مخارج سالروز بلك استون توسط ستفان شوارتزمن رئيس اين موسسه در فوريه 2007 نيست؟ مجلس پايكوبي كه در آن ثروتمندان وال استريت دعوت شده بودند در حالي كه سونامي ساب پرايم مجموعه سرمايه هاي مالي را در مي نورديد.
اما اكنون دوران وحشت و نجات خويش بهر وسيله اي فرا رسيده است. دولتهاي آمريكا و انگلستان براي جلو گيري از فروپاشي مجموعه ساختار ناچار به ملي كردن چندين نهاد مالي شدند، چيزي كه ديروز غير قابل تصور بود. پس از بيست سال تسلط بر بازار اين دنياي كوچك در حال سرنگون شدن است.
در واقع با محو شدن بانكها كه بازوان مسلح وال استريت هستند، فضاي جديدي بر آن در حال شكل گيري است. در طي 6 ماه تمامي بانكهاي بزرگ سرمايه گذاري در نيورك نابود شدند. بير استرينز توسط جي پي مورگان خريداري شد، لهمن برادرز ورشكست شد و مريل لينچ در ماه سپتامبر توسط بانك آمر يكا خريداري شد. از سوي ديگر، گلدمن ساكس و مورگان استانلي، اساسنامه شان را زير پا گذاشته و به بانكهاي تجاري تبديل شدند و بدين شكل در عمل امكان مغروض شدنشان كاهش يافت.
لوموند افزوده است: از بين رفتن و عقب نشيني اين بانكها، مسئوليت و تصميم گيري را به دولتهاي آمريكا و بريتانيا باز مي گرداند وديگر مشكل بتوان وال استريت و سيتي را به عنوان مدل هائي كه مي بايست از آنها تقليد نمود به ديگر مراكز مالي به ويژه مراكز كشورهاي در حال توسعه معرفي كرد. اين تحول سريع از نظر روزنامه وال استريت نيز مخفي نماند و در شماره 23 سپتامبر اين روزنامه پايان وال استريت را تيتر نمود. آيا نيويورك و لندن باز هم چون سابق سرمايه ها را جذب خواهند كرد؟ تعدادي از منقدان معتقد به افول اين مراكز هستند. ولي در عين حال اكثريتشان هيچ مركز مالي ديگري را كه قادر به ريشه كن كردن آنها نمي بينند. در واقع نه ژنو، نه فرانكفورت نه حتي سنگاپور، توكيو، هنگ كنگ يا دوبي، توانائي كافي براي جذب شركتهاي حاضر در بورس نيويورك و لندن را ندارند. و فعاليتهائي چون تبادلات در بازار ارزي و قراردادهاي نفتي تا حد زيادي در تسلط اين دو مركز باقي خواهد ماند. در مورد چين، ساختار مالي هنوز نارسا و شكننده است.
به هر حال مشكلات وال استريت و سيتي اثرات قابل ملاحظه بر اقتصاد امريكا و بريتانيا خواهند داشت. در نيويورك فعاليت هاي مالي، بطور مستقيم يا غير مستقيم، در اواخر سپتامبر بيش از 320 هزار كارمند داشته است ، كمي بيش از لندن( 290 هزار كارمند در آخر سپتامبر). اين بخش كمتر از 5درصد اشتغال در نيويورك، ولي معرف 25درصد حقوق( حدود 63 ميليارد دلار)، 10درصد ماليات جمع آوري شده توسط شهر و 6درصد اقتصاد آمريكا مي باشد. در مورد سيتي نيز اين بخش 10درصد توليد ناخالص داخلي را شامل مي شود.
اقتصاد دان آمريكائي، پيتر كرتسمر چنين پيش بيني مي كند: «هزينه بحران مالي از دست دادن هزاران شغل بوده و اثرات قابل توجهي بر اقتصاد خواهد داشت.». تنها ورشكستگي لهمن برازر(25 هزار كارمند در نيويورك و لندن) بيكاري 3 هزار كارمند را به دنبال داشت. آقاي ميكائل كارپ رئيس كل اداره كاريابي اپشن گروپ تاكيد مي كند كه « دوران سختي در پيش است».
به عقيده او بانكداران و ديگر كارمندان عالي رتبه به علت وجود پست براي متخصصين در آسيا و منطقه خليج فارس مشكلي براي بازيابي شعل نخواهند داشت. برعكس بيكاري شامل مجموعه مشاغل پايه اي اين بخش خواهد شد.
او اضافه مي كند:« كوچكترين درد سر براي وال استريت در وحله اول موجب بي كار شدن منشي ها و كمك حسابداران مي شود. هميشه طبقات پائين هستند كه هزينه مي پردازند».
به عقيده آقاي تماس دي ناپولي رئيس كل امور مالي شهر نيويورك، حداقل 40 هزار شغل در وال استريت در خطر است.
او توضيح مي دهد: « بايد دانست كه براي هر شغل از دست رفته در بخش مالي، 3 شغل ديگر در بخشهاي وابسته به آن نيز از بين خواهند رفت». تجارت اشياء لوكس، رستورانهاي بزرگ، مراكز هنري و همچنين بازار ساختمان از كاهش فعاليتها آسيب خواهند ديد. به اعتقاد موسسه كاريابي چلنجر گري و كريستمس، تعداد مشاغل از دست رفته در بخش مالي نيو يورك قبل از پائيز از 54 هزار نفر تجاوز كرد واين به 40 هزار شغل از دست رفته در سال 2007 اضافه مي شود.
از طرف ديگر اطاق بازرگاني و صنايع لندن( سي بي اي آر) معتقد است كه 15درصد از ساختمان هاي اداري سيتي تا پايان 2009 خالي خواهند شد. تاكنون چندين پروژه ساختماني به تعطيلي كشيده شده است، از جمله ساختمانهاي مربوط به بازي هاي المپيك 2012.
به اعتقاد مركز تحقيقاتي اقتصاد و كار، سيتي در مجموع در سال 2008 ، 28 هزار و در سال 2009، 34 هزار شغل را از دست خواهد داد، فرسايشي كه تمامي بخشها و در مرحله اول بازارهاي جانبي را در بر خواهد گرفت.
در اين دوره بانكداران و ديگر واسطه ها كه توانسته اند جانشان را نجات دهند، به احتمال زياد مي بايستي تقاضاي دستمزدهايشان را كاهش دهند. شخصيت شماره 2 حزب محافظه كار بريتانيا، ضمن كنفرانس سالانه در بير منگام اين چنين به مقابله بر مي خيزد: « من نمي خواهم فقط بانكداران را سر زنش كنم ولي نمي شود مسئوليتشان را ناديده گرفت و اين فكر را بوجود آورد كه مي شود مانند گذشته ادامه داد».
گوردون براون نخست وزير بريتانيا نيز به نو به خود چندين بار خاطر نشان كرد كه سيتي بايد روشهاي پرداخت دستمزد ها را در كل باز نگري نمايد. در مورد پاداشتهاي آخر سال كه اكثرا حدود نيمي از حقوق سالا نه را تشكيل مي دهند، تكرار كرد كه: « دوران پاداشتهاي كلان گذشته است . به همين شكل در نيو يورك، پرداخت پاداشتها در كنگره امريكا به محاكمه كشيده شد.
ويس دانيل، بانكدار سابق و گرداننده سايت « اينجا سيتي است» كه تماما به امور مالي بريتانيا ي كبير اختصاص دارد چنين پيش بيني مي كند:« زير سوال بردن اين پاداشتها و يا لا اقل كاهش جدي مبلغ آنها، بي شك يكي از اولين نتايج مداخله دولت در امور سيتي خواهد بود.» باز هم به عقيده ( سي بي اي آر)، در عمل پاداشتهاي پرداختي در سال آينده، 65 درصد، يعني 5.3 ميليارد پوند (5.4 ميليارد يورو) كاهش خواهد داشت. مبلغي كه بايد با 8 ميليارد پوند ( 10 ميليارد يورو) پرداخت شده بطور متوسط در سالهاي 2003 تا 2007 مقايسه شود.
بر اساس اين گزارش، بانكداران در خفا به فعاليتهائي براي جلوگيري از طرح يك قانون در اين مورد مشغولند. براي خانم آنجلا نايت، رئيس انجمن بانكداران بريتانيا(بي بي اي) هيچ رابطه علت و معلولي بين بحران و پاداشتهاي معمول وجود ندارد. در امريكا نيز بحثها در همين راستا ست تا آنجا كه سر مقاله هاي پي در پي روزنامه وال استريت كوشش مي كند همگان را قانع نمايد كه نبايد همه را به يك چوب راند و زياده روي چند تن براي سخت كردن مقررات در مورد دستمزدها قابل دفاع نيست.
اين استدلال، پل هوجسن محقق كورپوريت لايبرري،يك تينك تانك آمريكائي متخصص در امور شركتها را به خشم مي آورد « اين بحران نتيجه مستقيم سياستهاي دستمزدي مو سسات وال ستريت است. سيستم پاداش مشوق فرهنگ دست يابي به نتيجه در كوتاه مدت بوده است، و از اين رو باعث استفاده ازمحصولات مالي بسيار سود آور ولي بسيار خطر ناك در زماني نه چندان طولاني، شده است.»
لوموند در پايان آورده است: اين طوفان مالي مي بايست از نظر سياسي نيز بر اين دو شهر اثر گذارد. شهردار محافظه كار جديد لندن، بوريس جانسن، به شهروندانش قول مي دهد كه تمام توانش را براي جلو گيري از نزول سيتي بكار خواهد برد و اطمينان مي دهد كه كار هاي مربوط به بازي هاي المپيك در خطر نيست. در نيويورك اين شرايط به مايكل بلومبرگ شهردار اجازه مي دهد كه براي سومين بار در سال 2010 كانديدا شود. با با تكيه برسختي شرايط، كه نگران كننده تر از فرداي 11 سپتامبر 2001 است،او از شوراي شهرداري، خواهان حذف مقرراتي شد كه مانع كانديدا شدنش براي يك بار ديگر مي شود.
اين بلند پروازي هاي انتخاباتي در شرائطي جريان دارند كه تعداد زيادي از نيويوركي ها ترس از اين دارند كه سقوط وال استريت، باعث افزايش جرائم شود.بر حسب مطالعات دانشگاه سن لوئي ( ميسوري)، هر سقو ط بورس از سالهاي 1950 همراه با ازدياد جرائم درشهر بوده است. اگر اين پيش بيني به واقيت بپيوندد آقاي بلوم برگ در وضع نامناسبي قرار خواهد گرفت زيرا از زمان اولين انتخابش در پست شهردار نيويورك، هزاران پست پليس حذف شده است.
با وجود بي كاري، كم بود سرمايه، از دست دادن اعتبار در سطح جهاني، آيا سال 2008 نشانه اي از سقوط طولاني اين مظاهر سرمايه داري نيست؟
انتهاي پيام
چهارشنبه 13 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]