واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: بازگشت به بيخانماني
رفاهو خدمات- بنيامين صدر:
راهاندازي گرمخانه زنان تهران در سال گذشته هرچند كه ابتدا با حمايت فعالان حقوق اجتماعي همراه بود، اما در ادامه برخي مددكاران اجتماعي را بر آن داشت تا با توجه به چگونگي ساماندهي و ساعتهاي پذيرش اين زنان و رها شدنشان در برخي ساعتها از تبديل اين اماكن به «كلوني» توليد آسيب ابراز نگراني كنند.
به تعبير آنان شهروندان بايد مطمئن شوند كه اين ساماندهي تابع مديريتي دقيق و كارآمد است، در غير اين صورت طبيعي است كه در ذهن مردم اين تجمع به عنوان يك كانون خطر تحليل شود. بنابراين بايد ساماندهي بيخانمانها در قالب يك برنامه مدون صورت گيرد تا مردم نيز با احساس اين برنامه كنترل شده، از احساس نزديكي به كانون خطر دور شوند. كنترل و نگهباني يكي از اصول اساسي استقرار اين مراكز است كه براساس آن بايد روزانه دو گشت پليس مسئوليت حفاظت و ايمني اهالي از مخاطرات احتمالي را بهعهده بگيرند. حضور تنها يك يا دو نگهبان در شب و نبودن هيچ گشت و مراقبي در صبح ، اصليترين عامل نگراني مردم تهران از حضور چنين مراكزي در نزديكي محل سكونت آنهاست.
وقتي ما به بيسرپناهان در شب جا و غذا ميدهيم كه مخاطرات زندگي شبانه آنان را كاهش دهيم، اين مسئله نبايد به عاملي براي ايجاد نگراني در شهروندان ديگر تبديل شود. فقط يك ارگان يا وزارتخانه نميتواند براي رفع اين معضل و رفع مسائل بهداشتي بيخانمانها كار انجام دهد.
بهعنوان نمونه وزارت بهداشت فقط ميتواند بيخانمانان مبتلا به HIV+ را در بيمارستان بستري كند يا بيماران عفوني را درمان كند، اما بعد از اين مرحله نميتواند كاري بكند و با رهاكردن دوباره اين افراد در سطح جامعه چرخه تكرار ميشود.شهرداري، بهزيستي، وزارت كار و وزارت بهداشت بايد در قالب يك طرح واحد سياست مشتركي را در حمايت از بيخانمانها تشكيل دهند. با راهاندازي اردوگاههايي براي كار، ميتوان بيخانمان ها را به توليد و يادگيري كار وادار كرد.
همين چند هفته پيش بود كه مسئولان شهرداري تهران هم بهعنوان متولي اصلي اسكان بيخانمانان، از آنچه بيتوجهي ديگر نهادهاي مسئول در ساماندهي دائمي به اين افراد و جلوگيري از بروز آسيبهاي بيشتر ميخوانند گلايه كردند تا آنجا كه نوريان، معاون اجتماعي و فرهنگي شهرداري تهران در اين باره گفت: برخي از بيخانمانان داراي بيماريهايي مانند ايدز و هپاتيت هستند با وجود اينكه بايد ديگر نهادهاي متولي آنان را تحويل بگيرند، اما تاكنون اين كار را نكردهاند و شهرداري فقط از بعد انساني آنها را حمايت موقت كرده است.
گرمخانه يا همان «شلتر»، براي جلوگيري از به خطر افتادن بيشتر سلامت جامعه، امكاناتي همچون محلي براي خواب و استراحت، امكان مشاوره و همچنين استفاده از لوازم بهداشتي براي جلوگيري از ابتلا به بيماريهاي مختلف بهويژه بيماريهاي خوني را در اختيار مردان و زنان قرار ميدهد. شلترهاي شهرداري از ساعت 19 تا 7 صبح براي خواب و مشاوره، بي خانمانها را ميپذيرند.
در ايران تا امروز 19 گرمخانه وجود دارد كه 5 گرمخانه در كلانشهر تهران واقع شده كه از اين تعداد نيز چهار گرمخانه ويژه مردان و يك گرمخانه براي زنان بيخانمان در نظر گرفته شده است. در همين حال مسئولان شهرداري تهران از ساخت 4 مركز گرمخانهاي استاندارد در سطح تهران خبر ميدهند. ظاهرا شهرداري تهران در نظر دارد كه اين مراكز با توجه به استانداردهاي لازم و در فضايي تخصصي براي ارائه خدمات مختلف ايجاد شوند؛ سازههايي كه شرايط و نقايص ساختمانهاي فعلي را نداشته باشند.
اين در حالي است كه محمدي، مديركل آسيبهاي اجتماعي شهرداري تهران با اشاره به آغاز فصل زمستان ميگويد: در 3 سال گذشته در مجموع 7 هزار و 571 بيخانمان از خدمات گرمخانههاي شهر تهران استفاده كردهاند كه اوج فعاليت اين گرمخانهها زمستان سرد سال گذشته بود.
اين در شرايطي است كه ما سال گذشته در 25 ديماه سال 86 نخستين گرمخانه ويژه زنان با گنجايش 35 نفر را راهاندازي كرديم.
با توجه به اينكه الان تعداد زناني كه وضعيتشان بحراني بهنظر ميرسد بيشتر شده و به گفته مسئولان 20 درصد بيخانمانها را تشكيل ميدهند يك گرمخانه براي زنان بيسرپناه تهراني خيلي كم است و در نقاط مختلف تهران يعني، شمال، جنوب، شرق و مركز، دست كم به 4 گرمخانه مجهز زنان نياز است.
به گفته او، بيخانمانهايي كه مشكلات جسمي و رواني خاصي دارند و از نقاط مختلف شهر با كمك گشتهاي مددكاري جمعآوري ميشوند، از افراد سالم جدا شده و به مركز نگهداري موقت شهرداري تهران براي دريافت خدمات درماني و بهداشتي ارجاع داده ميشوند.
5/17 درصد افراد جمعآوري شده در 3 سال گذشته، بيمار رواني، سالمند و معلولان جسمي و ذهني بودهاند كه به بهزيستي تحويل داده شدهاند، همچنين از مجموع بيخانمانهاي مشكوك به بيماريهاي رواني و جسمي كه براي نگهداري در مراكز موقت شهرداري ارجاع شدهاند، 12 درصد به كميته امداد، 5/31 درصد به مراكز بازپروري معتادان، 5/1 درصد به وزارت كشور براي طرد از مرز و 37 درصد به خانوادهها تحويل داده شدهاند.
ظرفيت گرمخانههاي تهران
يكهزار نفر است كه در حال حاضر به گفته مسئولان بهزيستي و شهرداري تهران در هر شب بين 600تا 800 نفر در اين مراكز اسكان داده ميشوند. مديركل آسيبهاي اجتماعي شهرداري تهران عنوان كرد: از شهروندان ميخواهيم در زمستان امسال هم همچون سال پيش با ديدن بيخانمانان، محل آنها را با شماره «137» به شهرداري تهران گزارش دهند. اما در مرحله بعدي چه تدبيري براي بازگشت به زندگي اين زنان انديشيده ميشود.
دكتر مصطفي اقليما، رئيس انجمن مددكاري اجتماعي ايران، ميگويد: زنان در اين مراكز هرگاه كه ما با آنها صحبت ميكنيم، ميگويند: «حالا ما در اينجا درمان شديم، ولي از اينجا كه بيرون برويم بايد كجا برويم؟» چرا كه نه خانهاي دارند و نه كاري كه بتوانند با كمك آن امرار معاش كنند.
اقليما ميگويد:«هيچ سازماني هم تعهد كاري براي اين زنان كه اعتيادشان را ترك كردهاند نميدهد. ما بعد از اين مرحله جايي را براي اين زنها نداريم. نه سازمان بهزيستي براي آنها جايي دارد و نه حتي دستگاههاي دولتي ميتوانند براي اينها كار توليد كنند يعني كمكي كه ما ميكنيم تنها مسكني موقتي يا پاك كردن صورت مسئله است.» حال آنكه به گفته رئيس انجمن مددكاري ايران، دولت بايد بعد از اين مرحله براي ساماندهي وضعيت اين زنان تدبيري بينديشد تا دوباره به آن زندگي برنگردند.
وقتي پشتوانهاي نباشد آنان بيترديد برميگردند. برميگردند به سوي همان مناسبات و همان معتادان و بزهكاراني كه پيش از اين با آنها بودهاند.
يکشنبه 10 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 128]