تبلیغات

تبلیغات متنی

محبوبترینها

بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟

قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران

نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]

9 روش جرم‌ گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد

ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع

خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?

پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟

تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها

دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن

خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت

آمار وبسایت

تعداد کل بازدیدها : 1836315975

مـرگ قـدافی و پـایان یک دیکتـاتوری 42 سـاله

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

سرهنگ قذافی، دیکتاتور لیبی که بیش از چهار دهه با پنجه آهنین بر ملت لیبی حکومت کرد، سرانجام روز پنجشنبه 28 مهر 1390 در مخفیگاه خود در شهر سرت توسط انقلابیون لیبی دستگیر و به هلاکت رسید. زمانیکه شهر سرت با پیشروی نیروهای شورای نظامی لیبی سقوط کرد قذافی در حفره. زیر پلی بین شهری در شهر سرت پنهان شده بود. قذافی در آنجا زنده دستگیر شد اما در مسیر انتقال به مصراته با تیراندازی انقلابیون خشمگین و به ضرب 2 گلوله کشته شد. نیروهای انقلابی لیبی پس از گذشت 9 ماه از آغاز قیام مردمی این کشور (27 بهمن تاکنون) با کشتن دیکتاتور انتقام 4 دهه خشونت و سرکوب را گرفتند. این امیدواری وجود دارد که با پایان دیکتاتوری سیاه قذافی در لیبی و ورود این کشور به مرحله نوینی از حیات سیاسی خود، راه برای اعمال حاکمیت ملی توسط مردم این کشور هموار شود.

• روز شمار سقوط دیکتاتوری"سرهنگ قذافی"

معمر قذافی در ۷ ژوئن سال ۱۹۴۲ میلادی، در روستایی به نام جهنم در نزدیکی شعیب الکراعیه در حوالی سرت به دنیا آمد؛ خانواده او به یک قبیلهٔ کوچک از بربرهای عرب شده به .نام قذاذفه تعلق داشت که از طریق چوپانی در بیابان هون امرار معاش می.کردند و او در سنت و ساختاری قبیله ای به جوانی رسید؛ متأثر از جمال عبدالناصر به سال1969 کودتا کرد و با برانداختن حکومت ملک ادریس دولتی توتالیتر برپا کرد؛ 42 سال با کیش شخصیت بر کشور لیبی حکم راند؛ و دیروز خبرگزاری ها از پایکوبی لیبیایی ها در مرگش، خبر و عکس و فیلم منتشر کردند. روز شمار سقوط دیکتاتور از رنج انقلابیون برای سرنگونی کسی حکایت دارد که یکی از طولانی ترین دیکتاتوری ها قرن بیستم را تاسیس کرد. نبرد برای سرنگونی معمر قذافی نسبتا طولانی بود، نبردی که از اوایل سال جاری میلادی آغاز و در اواخر آن به پایان رسید. روز شمار سقوط حکومت 42 ساله قذافی، این نبرد نسبتا طولانی را به تصویر می کشد:

15 فوریه ۲۰۱۱: موج اعتراضات مردمی از تونس و مصر به لیبی سرایت می.کند. درگیری. میان مخالفان و هوادارن قذافی در بنغازی زخمی.های زیادی برجای می.گذارد. این درگیری.ها نبردهای خونین را به دنبال دارد.

۲۵ فوریه: نیروهای دولتی از بنغازی رانده می.شوند. این شهر به پایگاه اصلی مخافان تبدیل می.شود. آمریکا لیبی را تحریم می.کند.

۲۷ فوریه: بخشی از مخالفان "شورای ملی موقت" را در بنغازی تشکیل می.دهند. تا این تاریخ هزاران نفر کشته یا زخمی شده.اند. نبردها ادامه می.یابد.

۲ مارس: جنگنده.های قذافی مواضع مخالفان را در شرق کشور بمباران می.کنند. شورای ملی لیبی خواستار ایجاد حریم "ممنوعیت پرواز" می.شود.

۱۷ مارس: شورای امنیت سازمان ملل متحد ایجاد حریم "ممنوعیت پرواز" را تصویب می.کند. آلمان رای ممتنع می.دهد. قذافی تهدید به راه.انداختن حمام خون می.کند.

۱۸ مارس: رژیم قذافی پیشنهاد آتش.بس می.دهد، اما انقلابیون می.گویند که سرکوب از سوی رژیم ادامه دارد.

۱۹ مارس: حریم "ممنوعیت پرواز" با توسل به زور با رأی مثبت شورای امنیت سازمان ملل برقرار می.شود. جنگنده.های متحدین کشورهای غربی، به رهبری نظامی ناتو، بر فراز بنغازی به پرواز در می.آیند.

۲۱ اوت: قذافی هواداران خود را به "جنگ تا آخرین قطره خون" فرا می.خواند. بعد از درگیری.های مسلحانه شدید در طرابلس، صدها نفر در میدان سبز سقوط دیکتاتور را جشن می.گیرند. قذافی پنهان می.شود.

۲۴ اوت: درگیری.های مسلحانه در طرابلس و مناطق دیگر ادامه می.یابد. دولت موقت اعلام می.کند، ظرف ۸ ماه پس از سقوط قذافی انتخابات آزاد در لیبی برگزار خواهد شد.

۲۵ اوت: نخستین وزیران دولت موقت در میان استقبال مردم وارد طرابلس می.شوند. یک واحد ویژه ارتش بریتانیا در جست.وجوی قذافی و پسران او است.

۲۹ اوت: سوفیا همسر، هانیبال و محمد پسران و عایشه دختر قذافی به الجزایر می.گریزند.

۸ سپتامبر: قذافی خبرهای مربوط به فرار خویش به نیجر را تکذیب می.کند. اما خبر می.رسد که کاروان خودروهای حامل نمایندگان بلندپایه رژیم از مرز گذشته.اند.

۱۲ سپتامبر: السعدی، یکی دیگر از پسران قذافی نیز به نیجر می.گریزد.

۱۳ سپتامبر: مصطفی عبدالجلیل رئیس شورای ملی انتقالی در برابر هواداران این شورا در طرابلس می.گوید که در لیبی باید یک حکومت اسلامی معتدل قانونمدار با الگوی ترکیه ایجاد شود.

۱۵ سپتامبر: نیکلا سارکوزی، رئیس.جمهور فرانسه و دیوید کامرون، نخست.وزیر بریتانیا به عنوان نخستین سیاستمداران غربی وارد طرابلس می.شوند. این دو، مهم.ترین مدافع و محرک دخالت نظامی ناتو در لیبی بوده.اند.

۱۶ سپتامبر: مجمع عمومی سازمان ملل متحد عضویت مخالفان قذافی را در این سازمان تضمین می.کند. همزمان، انفلابیون حمله به آخرین پایگاه دیکتاتور پیشین را آغاز می.کنند.

۲۲ سپتامبر: نیروهای شورای ملی انتقالی با تصرف تعداد زیادی از واحه.ها، راه.های فرار قذافی را از میان صحرا به کشورهای همسایه آفریقایی می.بندند.

۲۸ سپتامبر: گقته می.شود که قذافی در یک منطقه مرزی میان لیبی، الجزایر و تونس دیده شده است. او در پیامی که از تلویزیون الرای سوریه پخش می.شود اعلام می.کند که ترجیح می.دهد در کشور خودش شهید شود.

۱۷ اکتبر: شبه.نظامیان شورای موقت ملی شهر بنی ولید را تصرف.می.کنند. به این ترتیب تنها بخشی از شهر سرت، زادگاه قذافی، در کنترل وفاداران او باقی می.ماند.

۲۰ اکتبر: پس از آخرین درگیری.های مسلحانه، بخشی از وفاداران دیکتاتور لیبی از سرت می.گریزند و گروهی از آن.ها دستگیر می.شوند و خبر می.رسد که معمر قذافی کشته شده است.

• اما معمر قذافی که بود و چه کرد ؟

معمر قذافی در سپتامبر سال ۱۹۶۹ در پی یک کودتای نظامی و با سرنگونی حکومت ملک ادریس، شاه لیبی، به قدرت رسید. قذافی در آن زمان یک افسر ۲۷ ساله و تحت تاثیر افکار جمال عبدالناصر، رییس جمهور کشور همسایه مصر، قرار داشت. او در طی نزدیک به ۴۱ سال در قدرت یک نظام سیاسی جدیدی را در لیبی بنا نهاد. سرهنگ قذافی در سال ۱۹۴۶ در شهر سرت به دنیا آمد. خانواده او از یک عشیره بادیه نشین بودند و او اغلب به ریشه های ساده و قبیله ای خود استناد می کرد و حتی از میهمانان رسمی حکومت لیبی در چادر خود استقبال می کرد و در سفرهای خارجی نیز چادرش را در کشور میزبان بر می افراشت.

او مشروعیت خود را ابتدا بر اساس اجرای سیاستی ضد استعماری بنا نهاد و فلسفه سیاسی خود را بر اساس حکومت توده ای در کتابی کوچک موسوم به کتاب سبز تشریح و منتشر کرد. در لیبی قذافی، حاکمیت ظاهرا توسط خود مردم و از طریق شوراهای انقلابی محلی اعمال می شد ولی در عمل تمام تصمیمات اساسی توسط او گرفته می شد و ثروت کشور نیز در دست او بود. قذافی در واقع، با پرورش دادن یک کیش شخصیت کنترل خود را بر یک "حکومت پلیسی" افزایش می داد و در دهه ۱۹۸۰ میلادی حتی صنعت و تجارت بخش خصوصی را هدف قرار داده و سیاست کتاب سوزی را نسبت به کتابهای "منحرف" در پیش گرفت.

مخالفان قذافی از فساد و نابود شدن ثروت ملی به دست حکومت او شکایت داشتند. جمعیت لیبی تنها شش میلیون نفر است و درآمد نفتی آن در سال گذشته میلادی ۳۲ میلیارد دلار بود. با این حال نرخ بیکاری ۳۰ درصد یا بیشتر است و به دلیل توسعه نیافتگی بخش خصوصی، تولید مشاغل در خارج از بخش دولتی به سختی میسر است. با این حال باید اذعان داشت که تحصیلات در لیبی آزاد و مجانی بوده است، خدمات بهداشتی گسترده ای وجود داشته و مسکن و حمل و نقل به دلیل وجود سوبسیدهای دولتی ارزان بود.

قذافی در سال ۲۰۰۳ (هشت سال پیش) گفت برنامه های تولید سلاح های کشتار جمعی را تعطیل می کند و در پی آن روابط او با کشورهای غربی بهبود یافت و پای شرکت.های نفتی غربی باری دیگر به لیبی باز شد. در سال های اخیر باز توجه غرب به منابع غنی انرژی لیبی و امکان انعقاد قراردادهای سودآور برای توسعه آن کشور جلب شد. اما قیامی که به سرنگونی قذافی انجامید از شهر بنغازی در شرق لیبی شروع شد. مردم بنغازی می گویند قذافی به دلیل عدم اعتماد به اهالی شهر، به توسعه خدمات شهری و اجتماعی در بنغازی توجهی نداشت.

تصاویری از شادمانی مردم شهرهای مختلف لیبی که پس از
خبر کشته شدن معمر قذافی دیکتاتور فراری لیبی، با حضور در خیابانها به جشن و شادی پرداختند.

قذافی را از این سوراخ بیرون کشیدند. حفره. زیر پلی بین شهری در شهر سرت.

اسلحه کمری طلایی قذافی که پس از دستگیری، در اختیار انقلابیون قرار گرفت.

دنیا دار مکافات است و پایان ظلم در این دنیا جز این نیست.
چراکه وعده الهی و سرنوشت همه دیکتاتورها و ظالمان تاریخ بر اینست که
با نادیده انگاشتن حق ملت ها در اعمال حاکمیت خود سرانجام و فرجامی جز نیستی و نابودی ندارند

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 223]