«الهه ناز» استاد بنان

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: وقتي با بنان ازدواج كردم در اوج شهرت بود اما هميشه اين سوال را از من مي.پرسند چرا بنان اينقدر محبوب و مورد احترام مردم است؟ مي.توانم بگويم كه شايد مهم.ترين عامل عشقي بود كه به مردم داشت.

در روز رونمايي از كتاب «آواي جاودان» چهره.اي حضور داشت که بيش از همه مدعوين سرشناس مورد توجه بود. پريدخت بنان، همسر غلامحسين بنان يكي از مفاخر موسيقي و هنر ايران، خانمي سرزنده و مهربان با موهاي سپيد ميزبان هنرمندان سرشناس و ياران بنان بود. پريدخت بنان باوجود خستگي حاصل از مهمان نوازي اين اجازه را داد تا دقايقي هرچند كوتاه با او به گفت.وگو بنشينيم.

بنان

وقتي با بنان ازدواج كردم در اوج شهرت بود اما هميشه اين سوال را از من مي.پرسند چرا بنان اينقدر محبوب و مورد احترام مردم است؟ مي.توانم بگويم كه شايد مهم.ترين عامل عشقي بود كه به مردم داشت. هميشه مي.گفت بزرگ.ترين افتخارم اين است كه وقتي از كوچه و بازار رد مي.شوم صداي مردمي را مي.شنوم كه ترانه.هايم را مي.خوانند. او واقعا از اين لذت مي.برد و هميشه به اين دليل براي مردم كار مي.كرد. ارزشي كه بنان براي مردم قائل بود قابل بيان نيست.

بي شك الهه ناز ترانه.اي است كه خيلي.ها بنان را با آن مي.شناسند اما جالب است بدانيد كه بنان الهه ناز را براي كارگرها خواند و خيلي عجيب است كه از اساتيد دانشگاه و مردم كوچه و بازار همه عاشق آن شدند. خودش هم هميشه از اين موضوع تعجب مي.كرد.

شكايت

يكي از خصوصيات بنان اين بود كه تا شعري را نمي.خواند و حس نمي.كرد، امكان نداشت آن.را بخواند. او اگر تحت.تاثير آهنگي قرار نمي.گرفت آن را اجرا نمي.كرد. خيلي از آهنگ.هاي بنان را وقتي ببينيد، حتي به خدا هم شكايت كرده است.

نذر امام حسين(ع)

اين موضوع هم جالب است كه چرا اسم بنان را غلامحسين گذاشتند. مادر بنان چند دختر به.دنيا آورده و او تنها پسر خانواده و آخرين بچه بود. مادر و پدرش نذر مي.كنند اگر پسري به.دنيا بياورند اسمش را غلامحسين بگذارند و عاشورا لباس سقاها را بپوشد و شربت بدهد. بنان از بچگي با روضه و تعزيه به.شدت آشنا بود. خودش تعريف مي.كرد كه از همان.جا متوجه شده كه مي.تواند اين راه را ادامه دهد. جالب.تر اين.كه تمام فاميل بنان و حتي پدرش كاملا مخالف خواننده شدنش بودند و پدرش به.شرطي به او اجازه خوانندگي را داده بود كه اين حرفه و شغلش نباشد.

اصالت هنري

بنان اصالت هنري.اش را دوست داشت. شب.ها و روزهايي بوده كه من و بنان به غذاي خانه هم احتياج داشتيم. اين اتفاق بارها و بارها افتاد اما هيچگاه دستش را جلوي كسي دراز نكرد و هنرش را نفروخت. حتي ما وقتي به جايي دعوت مي.شديم امكان نداشت دست خالي برويم. خدا بيامرزد رهي معيري را، شبي مي.خواستيم با ايشان به خانه آقاي علي دشتي برويم. آقاي معيري وقتي بسته.اي را دست من ديد گفت: «اين چيه؟» گفتم:«كادوي كوچكي براي آقاي دشتي...» گفت:« اين نخستين باري نيست كه شما دست پر هستيد درحالي.كه در اين شرايط وظيفه نداريد.» من گفتم:«تا به امروز اين عادت را داشتيم و بعد از اين.هم ترك نخواهيم كرد.» در يكي از مهماني.ها وقتي سوار ماشين شديم پيشخدمت خانه، يك بسته بزرگ را داخل ماشين گذاشت. بنان گفت:« اين چيه؟» گفت: «آقاي فلاني دادند.» بنان گفت:« اين بسته را ببريد و به آقا بگوييد كه آن.را براي خودتان بر.داريد.» او اين تيپي بود.

بي حاشيه

ما زندگي آرامي داشتيم هرچند هر شب خانه ما پر از مهمان بود. سفره كوچكي باز بود و نان و پنير و سبزي دور هم مي.خورديم. به جرات مي.گويم هر روز در خانه من به.روي همه باز بود. نه فقط هنرمندان و تحصيل.كرده.ها و... بلكه همه.

لالايي: شكل.گيري رابطه من و بنان بسيار مفصل است اما در يك عيد نوروز در شيراز آشنا شديم. مادرم عاشق صداي بنان بود زماني.كه حتي بنان را نديده بود و من هنوز با او ازدواج نكرده بودم. وقتي راديو را باز مي.كرد و بنان بود، گوش مي.كرد و به پهناي صورت اشك مي.ريخت. چون خودش اهل هنر بود، دستگاه.هاي موسيقي را مي.شناخت و حتي ديوان حافظ را از حفظ بود. يادم نمي.رود زماني كه بچه بوديم لالايي ما تفالي بود كه مادرم به حافظ مي.زد و ما به خواب مي.رفتيم. من هم از بچگي در خانواده اهل ذوق و هنرپرور بزرگ شدم.

دوستان نزديك : ما دوستان زيادي داشتيم اما رهي معيري.، ابوالحسن ورزي.، كرمانشاهي، فرهنگ شريف خيلي به بنان نزديك.تر بودند. آقاي شجريان آن موقع جوان بود ولي اين اواخر ايشان از دوستان بسيار نزديك بنان بود. شاگرد اصلي بنان هم آقاي ابراهيمي هستند كه امشب اينجا حضور داشتند.

موسيقي : بنان تقريبا همه انواع موسيقي را دوست داشت و براي همه ارزش قائل بود. هركدام برايش جا و مقامي داشت حتي پاپ اما خب به اصالت خيلي اهميت مي.داد.

روزي كه بزرگان به ياد بنان دور هم جمع شدند

مـرا عاشقي شيدا تو كردي

روز جمعه هفدهم تيرماه، «برج خيام» در شهرك غرب ميزبان جمعي از سرشناس.ترين هنرمندان ايران بود. پريدخت بنان و هومن صدر پسرخوانده بنان ميزبان تعداد زيادي از هنرمندان جديد و قديم كشور بودند تا در كنار رونمايي از كتاب «نواي جاودان»، ساعاتي را به ياد خواننده مطرح سال.هاي دور و خالق الهه ناز در كنار يكديگر باشند.

محمدرضا شجريان و عباس كيارستمي بي.شك، سرشناس.ترين مهمانان حاضر در سالن آمفي تئاتر برج خيام به شمار مي.رفتند اما آدم.هاي بزرگ ديگري هم بودند كه حتي با وجود كهولت سن، خود را به آن.جا رسانده بودند تا روز.هاي خوش گذشته را بارديگر زنده كنند. بزرگاني مثل فرهنگ شريف، محمدعلي كشاورز، همايون خرم، خانم فخري ملك پور، بيژن بيژني، هنگامه اخوان، فرهاد فخرالديني، اكبرعالمي، جواد لشگري، داريوش پيرنياكان، معيني كرمانشاهي و...

استاد در وصف استاد
محمدرضا شجريان در اين مراسم گفت:«وقتي به تهران آمدم، آخر دوران فعاليت حرفه.اي استاد بنان بود و ايشان بيشتر سرپرست برنامه.هاي موسيقي راديو بود و بر اين برنامه.ها نظارت مي.كرد. يك روز كه براي اجراي قطعه.اي به يكي از استوديوهاي راديو رفته بودم استاد كارم را گوش داد و بعد به من گفت: «شجريان! موقع خواندن زور نزن و شعر را مثل زماني كه (آ) دكلمه مي.كني روان بخوان. تو بايد وقتي مي.خواني صداي خودت را بشنوي؛ منظور استاد بنان اين بود كه بايد دانسته آواز خواند .يا آواز را مديريت كرد. بنان زماني با دنياي حرفه.اي موسيقي خداحافظي كرد كه به معناي واقعي در اوج و قله موسيقي ايران بود؛ هم از نظر توانايي و تكنيك و هم از نظر شهرت اما او آدم بسيار خاصي بود و شيوه آوازي منحصر به فردي داشت..»

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 336]