واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:
همه ما کم.وبیش گفت.وگوی ذهنی را تجربه کرده.ایم. بارها پیش آمده که برای انجام. خطایی، خودمان را سرزنش کرده ایم؛
در واقع مغزمان همیشه فعال است و بیشترین کاری که می.کند این است که دائم ما را قضاوت می.کند، از ما ایراد می.گیرد و با تندترین لحن از ما انتقاد .کرده و سرزنش.مان می.کند که چرا نتوانسته.ایم درست از پس کارهایمان برآییم؛ «خیلی دست.و پا چلفتی به نظر رسیدی، این چه جور حرف زدنی بود؟ وای چقدر احمقانه به نظر می.رسیدم، من همیشه حرف.های نادرستی می.زنم، چقدر زشت به نظر می.رسیدم و...».
همه ما خواهان مهربانی کردن به دیگران هستیم و دوست داریم دیگران نیز متقابلا با ما مهربان باشند ولی متاسفانه خودمان نسبت به خود بسیار نامهربان هستیم و با وجود اینکه بهترین چیزها را برای خودمان می.خواهیم ولی بدترین رفتارها را با خودمان می.کنیم؛ گاهی وقتی که تنها هستیم اصلا چیزی نمی.خوریم، بدترین ظرف.های غذا را برای خودمان روی میز می.گذاریم، در خانه بدترین لباسمان را می.پوشیم و بدتر از همه بدترین نوع گفتار را با خودمان داریم و زشت.ترین انتقادها را با خشونت.آمیزترین لحن به خودمان روا می.داریم. البته عکس این مطلب نیز صادق است؛ یعنی مکالمات درونی مثبت ما نیز می.تواند به پیامدهایی مطلوب منجر شود و احساسات خوب به وجود آورد. شما می.توانید با تغییری کوچک در نگرش خود نتیجه.ای بسیار بهتر بگیرید و موفق.تر باشید؛ در واقع هنگامی که دائم به خودتان بگویید شکست خواهید خورد، معمولا بی.بروبرگرد شکست می.خورید. اما اگر به اندازه کافی خودتان را باور داشته باشید و به توانایی.هایتان اطمینان کنید فرصت.های پیشرفت بیشتری را نیز برای خود خلق خواهید کرد. اگر می.خواهید واقعا در کاری موفق شوید خودتان را تصور کنید که بارها و بارها با موفقیت آن کار را انجام می.دهید.
همه ما این را شنیده.ایم که قدرت ذهن بسیار زیاد است و می.تواند موقعیت.های دشوار را تحت کنترل خود در بیاورد. تا به حال چندبار این جملات را شنیده.اید یا با خودتان گفته.اید که «این واقعا مرا عصبانی می.کند»، «او خیلی مرا ناراحت کرد»،. «قرار گرفتن در این موقعیت واقعا مرا عذاب می.دهد» و... . حقیقت این است که در واقع این حوادث و اتفاقات نیستند که هیجانات ما را تحریک می.کنند بلکه این نگرش و طرز فکر ما درباره حوادث هستند که احساساتمان را مشخص می.کنند؛ در واقع قبول اینکه افکار روی هیجانات تاثیر می.گذارد گام خیلی مهمی در مسیری است که به زندگی شادتر و سالم.تری منتهی می.شود.
افکار منفی را می.توان تغییر داد و این کار کم.کم به افکار و هیجانات مثبت.تر منتهی می.شوند. فراموش نکنید قدرت تفکر شما به حدی است که می.تواند بر بسیاری از تصمیمات مهم زندگی.تان تاثیر بگذارد. تفکر در واقع حلقه.ای مهم در زنجیره حوادث است که موقعیت.های بیرونی و پاسخ.های هیجانی ما را به آنها پیوند می.دهد. حوادث ما را عصبانی، ناراحت، خوشحال یا هراسان نمی.کنند بلکه تعبیر و تفسیر ما از حوادث هستند که ما را به سوی احساس عصبانیت، ناراحتی، خوشحالی یا هراسان بودن سوق می.دهند. سعی کنید بایدها، الزام.ها و اجبارها را از افکارتان بیرون برانید و مکالمات درونی عاقلانه.تری را جایگزین آنها کنید. بهتر است با خودتان مهربان.تر باشید و لحن بهتری در گفت.وگو با خود داشته باشید. هنگامی که بایدها و الزامات زیادی برای خود قائل شوید زندگی برای شما سخت و ناخوشایند می.شود.
علل بروز ناراحتی.ها
بسیاری از ما علل ناراحتی.ها را به منابع بیرونی نسبت می.دهیم مثلا می.گوییم:«حرف.هایش مرا ناراحت کرد»،«رفتارش خیلی به من آسیب زد»،.«از کارش خیلی ناراحت شدم» و... .
در واقع این اظهارات، حرف.ها و گفته.ها نیستند که باعث آسیب یا ناراحتی می.شوند، بلکه این خود فرد است که خود را برای اظهارات یا اتفاقات ناراحت می.کند، وگرنه این اعمال به خودی خود ناراحت.کننده نیستند؛ بنابراین ناراحتی.ها توسط خود ما خلق می.شوند. درواقع می.توانیم بگوییم:«من خودم را بابت حرف.ها یا کارهای او ناراحت کردم»، «وقتی اینگونه با من حرف زد، خودم را ناراحت کردم» و... .
تا وقتی به گونه.ای نادرست منابع بیرونی را برای اشتباهاتمان سرزنش کنیم، نمی.توانیم کار زیادی درباره آن انجام دهیم. به هر حال اگر ما درک کنیم، که خودمان را به واسطه آنچه برایمان رخ می.دهد ناراحت می.کنیم می.توانیم برای تغییر آن کاری انجام دهیم.
هنگامی که تشخیص دهیم درباره حوادث چه فکری می.کنیم، طرز احساس خود را هم تعیین می.کنیم و در این صورت می.توانیم به جای کنترل شدن، خودمان زندگی را کنترل کنیم.
فراموش نکنید هر چه توقع.تان را از دیگران کمتر کنید، کمتر هم ناراحت و ناامید خواهید شد. وقتی سطح توقع.تان را از دیگران کم.کنید، بدین.ترتیب به ندرت احساس آسیب، ناراحتی، ناامیدی یا دلسردی می.کنید. بنابراین بهترین کار این است که هنگام ناراحتی و به وجود آمدن دلخوری از دیگران از خودتان سؤال کنید که آیا خود شما در خواسته.ها و توقع.تان غیرمعقول نبوده.اید.
البته می.توانید در این مورد از دوست صمیمی خود هم نظرخواهی کنید و ببینید آیا معمولا بیش از حد انتظار از دیگران توقع ندارید؟
جبران اشتباه
در هر صورت ما چه بخواهیم یا نخواهیم؛ دیگران گاهی رفتاری با ما خواهند داشت که برایمان بسیار ناراحت.کننده خواهد بود. در این صورت چه می.توان کرد؟
بسیاری از افراد زمانی که ناراحت می.شوند توقع شنیدن عذرخواهی دارند. البته بعضی.ها به طور متوالی معذرت.خواهی می.کنند و این کار هم برایشان سخت نیست، اما آیا اینگونه معذرت. خواستن بدون اینکه سعی در تغییر رفتارشان داشته باشند واقعا می.تواند کارساز باشد.
اگر کسی را ناراحت کرده یا رفتار بدی با او داشته.اید، بهترین کار این است که هم با رفتار و هم با کلمات خود آن را جبران کنید.
عذرخواهی معمولا شروع خوبی است. اما سؤالی که مطرح می.شود این است که «قصد دارید اکنون و در آینده درباره آن چه کنید؟» در بسیاری موارد، اگر شخصی صادق و قاطع است، شاید یک عذرخواهی هم کافی باشد. اما فردی که به راستی برای داشتن ارتباط بهتری در آینده قاطع باشد، می.تواند در این این هنگام بگوید: «چه کاری می.توانی انجام دهی تا مطمئن شوم که این موضوع دوباره رخ نخواهد داد؟» این عملی قاطعانه است. خیلی ساده است که به کسی اجازه دهیم بگوید:«ببخشید!» اما مهم این است که فرد اهانت.کننده را ترغیب کنیم که بدرفتاری.اش را اصلاح کند. عذرخواهی هنگامی ارزشمند است که اشخاص نیز مایل باشند رفتارشان را تغییر دهند.
در واقع اگر شما به گونه.ای رفتار کرده.اید که کسی رنجیده، خوب است که از او عذرخواهی کنید. اما فراموش نکنید که عذرخواهی تنها شامل عذرخواهی لفظی نیست و تأثیر تغییر در رفتار بسیار بیشتر از بیان کلمات است.
انتقاد
یکی از مشکلاتی که معمولا در ارتباطات به وجود می.آید، نحوه انتقاد کردن افراد از یکدیگر است. افراد اغلب تمایلی به شنیدن انتقاد ندارند و نسبت به آن حساس.اند. حتی وقتی انتقاد به گونه.ای سازنده مطرح شود، دریافت.کننده آن ممکن است با احساس خشم، ناراحتی یا گناه پاسخ دهد؛ به ویژه هنگامی که انتقاد به روشی نامناسب نیز مطرح شود.
خوشبختانه روش خوبی برای انتقاد وجود دارد؛ به این صورت که شما می.توانید از طرف مقابل خود تغییری خاص را در آینده درخواست کنید، نه اینکه به نکته.ای منفی در زمان حال اشاره داشته باشید.
به جای اینکه بگویید: «تو دوباره پول.هایت را هدر دادی و ولخرجی کردی...»، می.توانید بگویید: «ای کاش دیگر پول.هایت را بیهوده خرج نکنی. حیف نیست. تو برای به دست آوردن آنها خیلی زحمت می.کشی...» علاوه بر این، می.توانید قبل از اینکه به موضوعی منفی اشاره کنید، آنچه را به نظرتان مثبت می.رسد بیان کنید. مثلا به جای «گزارش.تو اصلا کامل نیست. چرا بیشتر وقت نگذاشتی؟ به نظرم اصلا خوب نیست.» می.توانید بگویید: «تو مقدمه گزارش را خیلی خوب نوشته.ای اما نتوانسته.ای نتیجه.گیری خوبی از آن داشته باشی. فکر نمی.کنی اگر کمی بیشتر وقت بگذاری نتیجه خیلی بهتری بگیری؟» در واقع انتقاد کردن مهارتی است که مانند همه مهارت.ها از طریق یادگیری و تمرین کسب می.شود البته همیشه قبل از اینکه انتقادی را مطرح کنید ببینید آیا بیان آن واقعا ضروری و سازنده است یا بیشتر جنبه ایرادگیری و ضربه زدن به طرف مقابل را دارد!
گاهی به نظر می.رسد انتقادی که مطرح می.کنید قبل از اینکه به سود طرف مقابل باشد، او را ناراحت می.کند. در این صورت قبل از انتقاد کردن، بیشتر به آن فکر کنید و فراموش نکنید هر گونه ارتباطی با دیگران مستلزم داشتن نوعی مهارت است که لازم است حتما آن را بیاموزید و به آن توجه داشته باشید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 348]