استاد حوزه علميه تبريز: دحو الارض يك پديده معنوي و در عين حال علمي است

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: استاد حوزه علميه تبريز: دحو الارض يك پديده معنوي و در عين حال علمي است
خبرگزاري فارس: حجت الاسلام محمدرضا ميكائيلي، استاد حوزه‌هاي علميه تبريز و مدرس تاريخ اسلام گفت:دحو الارض يك پديده معنوي و در عين حال علمي است.

به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از رسا اين استاد حوزه علميه با بيان اينكه اين روز در تاريخ اسلام و جهان داراي هويتي منحصر به فرد است، گفت: معناي ساده و لغوي دحو الارض به معنى گستردن زمين است، دَحو از جهت لغوى به معنى گستردن است و بعضى آن را به معنى پرتاب كردن و تكان دادن چيزى را از محل اصليش نيز معنا كرده‏‌اند.
وي افزود: علامه بزرگوار طباطبايي و ديگر مفسران در اين مورد به طور مفصل سخن گفته‌اند و نكته جالب توجه در اين ميان، ارتباط اين روز با احداث خانه كعبه است و بنا بر روايات بسياري نخستين نقطه‌اي از زمين كه از آب سر بر آورد زمين كعبه بوده است.
حجت الاسلام محمدرضا ميكائيلي به اعمال عبادي اين روز اشاره كرد و گفت: بنا بر مجموع روايات و احاديثي كه در كتب ادعيه مانند مفاتيح الجنان و تفسير پرتوي از قرآن آمده، اين روز مبارك است، چراكه رحمت الهى براى بندگان گسترش يافته، گسترش زمين در چنين روزى سمبل و نمادى از گسترش رحمت و فيض الهى براى بندگان اوست.
اين مدرس تاريخ اسلام با اشاره به بعد علمي روز دحو الارض از نگاه زمين شناسان تاكيد كرد: دحو الارض يك پديده معنوي و در عين حال علمي است.
وي با بيان اينكه با كنار هم گذاشتن آيات قرآني در مورد چگونگي تشكيل زمين و مراحل پيدايش آن متوجه سير علمي تائيد شده اي مي شويم، گفت: قرآن كريم با ظرافت معني و با به كار بردن تعابير خاص دحو الارض را زنجيره اي از خلقت اوليه زمين برشمرده كه همين ترتيب قرآني از نگاه دانشمندان زمين شناس نيز اثبات شده است.
وي به دلايل علمي دحو الارض اشاره كرد و گفت: آب در لا به لاى قشر نفوذ پذير زمين پنهان بود، سپس به صورت چشمه‏ها و نهرها جارى شد و حتى دريا و درياچه‏ها را تشكيل داد و بعد از آن زمينه پيدايش موجودات زنده بر روي زمين مهيا شد كه خلقت انسان نيز در اين چرخه قرار گرفت و روز دحو الارض را به علت آغاز حيات در روي زمين به عنوان روز خاص رحمت الهي دانسته اند.
استاد حوزه‌هاي علميه تبريز اعمالي چون روزه داري و توجه به حضرت حق را مقدمه استجابت دعا در چنين روزي دانست و گفت: فضيلت روزه در چنين روزي معادل با هفتاد سال و در برخي روايانت كيفر تمام گناهان است و يكي از چهار روز مورد تاكيد براي روزه داري است.
بيست و پنجم ماه ذي القعده روز دحوالارض است. دحوالارض را چنين معرفي مي‌كنند «روزي كه زمين از زير كعبه كشيده و گسترانيده شد.»
گر چه اين مطلب يعني كشيده شدن و گسترانده شدن زمين در وهله اول عجيب به نظر مي‌رسد اما تعريف واضح تر اين موضوع اين است كه گفته شود: پس از آنكه تمام سطح كره زمين به مدت طولاني در زير آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زير آب بيرون آورد كه صحنه زندگي موجودات مهيا گردد، اولين نقطه‌اي كه از زير آب سر بيرون آورد همان مكان مقدس كعبه و بيت الحرام بود.اين واقعه نشان دهنده اهميت اين نقطه و مركزيت آن براي همه عالميان است.
انتهاي پيام/ش
يکشنبه 3 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]