واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:
نتیجه تلاش دانش.آموزان در طول یک سال تحصیلی در روزهای پایانی سال در قالب کارنامه به دست دانش.آموزان داده می.شود و اینکه مادر و پدرها با کارنامه فرزندانشان چگونه برخورد می.کنند نکته بسیار مهمی است.
برخی از مادر و پدرها به.دلیل مطلع.نبودن از توانایی.ها و روحیات فرزندان خود توقعاتی بیش از حد از آنها دارند و حتی بسیاری از آرزوهایی را که خود به آنها دست نیافته.اند، از فرزندانشان مطالبه می.کنند و برای برآورده.کردن آنها فرزندان را تحت فشار قرار می.دهند. در چنین فضایی بین تلاش.ها و نتایج به.دست.آمده توسط فرزندان و انتظارات خانواده اختلاف شدیدی به وجود می.آید که حاصل آن چیزی جز تنش و اختلالات روحی و روانی در فرزندان و خانواده.ها نخواهدبود. هنگامی که مادر و پدرها در مواجهه با این مشکل عاجز می.مانند و در حل این مشکل موفق نمی.شوند به روش.های دیگری روی می.آورند که سلامت روحی و روانی و در برخی موارد سلامت جسمی خود را به خطر می.اندازند.بنابراین خانواده.ها برای حفظ سلامت روحی و روانی فرزندانشان باید نسبت به شناخت کامل توانایی.ها و استعداد.های فرزندان. خود اقدام کنند و از تحمیل آرزوها و امیال دست.نیافتنی خود به فرزندانشان به جد خودداری کنند و آنچه را که فرزندانشان در کارنامه.ها به.دست می.آورند بپذیرند تا مشکلی برای ایشان پیش نیاید و از طرفی برای حل آن به.طور صحیح چاره.اندیشی کنند. در این مطلب به برخی روش.های برخورد با کارنامه فرزندان اشاره می.شود.
نکته یک: چه وضعیت درسی فرزندتان خوب باشد و چه بد، کاری نکنید که در زمان انتظار برای کارنامه، حساسیت.ها و احساسات شما بیش از او باشد. اگر فرزندتان احتمالاً امتحانات را به.خوبی پشت.سر نگذاشته است، دیگر تب.و.تاب شما فایده.ای ندارد و لذا خط و نشان کشیدن و قول و قرارهای تهدیدآمیز برای روز دریافت کارنامه، مشکلی را حل نمی.کند. اگر هم فرزندی درسخوان دارید و وضعیت امتحانات او رضایت.بخش است، بگذارید او از موفقیتی که کسب کرده است، لذت بیشتری ببرد و به جای ابراز احساسات بیش.از.حد، انگیزه.های درونی.اش را تقویت کنید.
نکته 2: بپذیرید و به فرزندتان هم بگویید که درس خواندن، امتحانات، کارنامه و چیزهایی از.این دست جزو فعالیت و وظایف او است و باید مسئولیت.های این امور را برعهده بگیرد؛ این بدان معناست که شما اعلام کنید و با رفتارهایتان نشان دهید که هر کس زندگی خود را دارد و باید در امور گوناگون زندگی خود جدی باشد. گاهی والدین به.گونه.ای رفتار می.کنند که انگار همه چیز زندگی و حتی سرنوشت.شان با درس خواندن و موفقیت تحصیلی فرزندشان گره خورده است و با این تفکر به حساسیت موضوع امتحان و کارنامه می.افزایند؛ این نکته به معنای بی.تفاوتی نیست، بلکه تأکیدی بر رفتار متعادل است.
نکته 3: اگر احتمال می.دهید که فرزندتان نتایج مورد انتظار را کسب نکرده است، خود را برای برخورد منطقی با موضوع آماده.سازید. والدینی هستند که به.دلیل عدم.آمادگی لازم برای مواجه شدن با شرایط کارنامه، رفتارهای بسیار نا.معقول و نا.موجهی از خود بروز می.دهند که گاه حتی به آسیب.های جدی برای دانش.آموز یا پدر و مادر، منجر می.شود.
نکته 4: اگر به چند نکته پیشین توجه داشته باشید، قبول خواهید کرد که ضرورتی ندارد همه چیز را به نتایج کارنامه موکول کنید. برنامه.های تفریحی یا سفرهای تابستانی را به نتایج کارنامه موکول کردن، نشانه بی.ثباتی برنامه.های شماست. رفتارهای تشویقی یا تنبیهی شما باید متمرکز بر فرزندتان- و نه همه اعضای خانواده- و متناسب با شرایط باشد. حتی اگر فرزندتان نتایجی عالی و درخشان کسب کند، نباید احساساتی شوید و وعده امتیازهای غیرمعمول بدهید. اگر هم نتایج فرزندتان ضعیف است، نباید همه.چیز را به خاطر کارنامه خراب کنید.
نکته 5: اگر نتایج کارنامه فرزندتان رضایت.بخش نیست، او را در حضور جمع به باد سرزنش و انتقاد نگیرید و حتی توصیه می.شود که انتقادها را از روز گرفتن کارنامه شروع نکنید. اول با.دقت و حوصله، نتایج کارنامه را ارزیابی و تحلیل کنید و سپس تصمیم.ها و اقدامات لازم را به.اجرا درآورید.
نکته 6: سعی کنید در همان روز اعلام شده برای دریافت کارنامه، همراه فرزندتان به مدرسه بروید؛ این موضوع به.خصوص در دوره.های راهنمایی و متوسطه اهمیت بیشتری دارد. معمولاً در مدارس راهنمایی و متوسطه، کارنامه.ها طی مراسمی توزیع و توصیه.ها و راهنمایی.هایی از طرف مسئولین مربوطه ارائه می.شود. علاوه بر این، وقت.شناسی شما و حضور به.موقع برای گرفتن کارنامه، نشان.دهنده توجه شما به مسائل فرزندتان است.
نکته 7: تصمیم بگیرید در نخستین فرصت بعد از گرفتن کارنامه، با حوصله و دقت، نتایج را ارزیابی و تحلیل کنید. درصورت امکان از مشورت افراد متخصص و صاحب.نظر نیز استفاده کنید. هم در کارنامه دانش.آموزان قوی و هم در کارنامه دانش.آموزان ضعیف، به.طور معمول ناگفته.های زیادی وجود دارد. برای مثال در کلاس.های اول و دوم ابتدایی، به محض آنکه والدین نمرات 20 را در کارنامه فرزندشان می.بینند، ضمن ابراز رضایت از این نتایج، همه چیز را تمام شده تلقی می.کنند، درصورتی که نمره 20 هیچ.گاه بیانگر یادگیری کامل نیست؛ گاهی لازم است والدین با درنظر.گرفتن شرایط مدرسه، معلم و فرزندشان، همین نمرات را مورد بازبینی مجدد قرار دهند تا از ضعف.های نهفته احتمالی مطلع شوند. در دوره.های راهنمایی و متوسطه هم، پسرفت و پیشرفت نمرات باید بادقت تحلیل شود.
نکته 8: بعد از ارزیابی.ها و تحلیل.های خودتان، بدون هیچ نوع تصمیم.گیری یا وارد ساختن اتهامی به فرزندتان، یک.بار هم با خود او کارنامه را مرور و بررسی کنید. در یک فضای راحت و منطقی، بچه.ها گفته.های زیادی خواهند داشت. یادآوری می.کنیم که این امر، هم برای دانش.آموزان قوی و هم برای دانش.آموزان ضعیف پیشنهاد می.شود.
نکته 9: ماحصل بررسی.های انجام شده می.تواند به تصمیم.های آموزشی مؤثرتری منجر شود. هر نوع برنامه.ریزی درسی برای ایام بعد از امتحانات، باید با توافق صورت گیرد. در ایران، بسیاری از اقدامات آموزشی والدین برای فرزندانشان، بدون تحلیل.های کارشناسی لازم صورت می.گیرد و اکثر تصمیم.ها براساس کارهایی که دیگران انجام می.دهند، توصیه.های غیرکارشناسانه اطرافیان، تبلیغات، از سر.رفع مسئولیت و موارد مشابه اتخاذ می.شود.
نکته10: هر کارنامه به ظاهر پیامدهای مثبت یا منفی دارد، اما در واقع آنچه باعث بروز پیامدهایی می.شود، خود کارنامه نیست بلکه حاصل نگرش ما به موضوع است. 2 دانش.آموز را تصور کنید که نتایج خوبی کسب کرده.اند؛ والدین یکی به.همین حد اکتفا می.کنند، ولی والدین دیگری با کمک فرزندشان به تحلیل ضعف.های احتمالی برای تسهیل پیشرفت تحصیلی آینده می.پردازند. یا 2دانش.آموز را که نتایجی ضعیف کسب کرده.اند درنظربگیرید؛ والدین یکی، از این موضوع به.عنوان سرکوفت و سرزنش فرزندش.استفاده می.کنند و پدر و مادر دیگری، با کمک خود دانش.آموز ضمن توجه به نکات مثبت، سعی می.کنند که به تحلیل و ترمیم ضعف.ها بپردازند.
نکته 11: اگر فرزندی دارید که به.طور متناوب تجربه دریافت نتایج بد از امتحانات را برای خود و شما رقم می.زند، بد نیست در کنار تحلیل.ها، مشاوره.ها و تصمیم.هایی که لازم است اتخاذ کنید، بازی.هایی را نیز با او ترتیب دهید که در تخیل او، تجربه شیرینی از دریافت نتایج ایجاد شود. به.عنوان مثال پیش از فرارسیدن روز کارنامه، از او بخواهید کارنامه.ای صوری برای خود درست کند، سپس همراه او به مدرسه خیالی که در گوشه.ای از خانه است، بروید، کارنامه را دریافت کنید و درست در همین موقع چیزهایی را که می.خواسته.اید روزی به او بگویید، با فرزند خیالی خود در این بازی، در میان بگذارید. به.طور کلی نباید از آثار معجزه.آسای بازی در افکار کودکان و نوجوانان در هر یک از موضوعات تربیتی غافل شد.
البته خوانندگان محترم استحضار دارند که چندسالی است که علاوه بر نمره.گذاری به شیوه کمی صفر تا 20، شیوه دیگری نیز در برخی مدرسه.ها اعمال می.شود که به ارزشیابی توصیفی یا کیفی معروف شده است؛ این شیوه قرار است به.تدریج در تمامی مدرسه.ها به.اجرا درآید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 369]