واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اندیشه - آیت الله العظمی بروجردی همایش تقریب مذاهب را در کشور مصر برگزار کرد و باعث شد شیخ شلتوت، بنیان گذار دانشگاه الازهر مصر آن فتوای تاریخی را صادر کند. به گزارش خبرآنلاین، حجت الاسلام سید محمدرضا احمدی بروجردی نوه آیت الله بروجردی و رییس موسسه حضرت آیت الله بروجردی، در آستانه پنجاه و یکمین سالگرد ارتحال مرجع بزرگ شیعه ، نکاتی را از ابعاد شخصیتی و دیدگاه این مرجع تقلید به تقریب مذاهب را مطرح کرد که بخش هایی از آن را می خوانید. • آیت الله العظمی بروجردی(ره) در تعریف رابطه صحیح مذهب تشیع و شیعیان با پیروان سایر ادیان و مذاهب، معتقد به تقریب بود؛ یعنی تقریب را تعریف صحیح رابطه تشیع با دیگر ادیان و مذاهب می دانست؛ البته باید گفت که نگاه آیت الله العظمی بروجردی(ره) به تقریب نه نگاهی تاکتیکی، که نگاهی بر اساس مبانی فکری و نظری وی بود. • وی در کنار اصرار بر تقریب در رابطه شیعه و سنی و یا دیگر ادیان، معتقد بود که امامت ائمه اطهار(ع) رکن شیعه و مذهب تشیع است و نباید از آن کوتاه آمد؛ مخصوصا در مبحث حجیت قول امامان و اهل بیت(ع)، بسیار اصرار و تأکید داشت و حتی در مقابله با علمای اهل سنت به این اصل استناد می ورزید و حدیث ثقلین را دلیل محکمی برای آن می دانست. معتقد بود که حدیث ثقلین مورد توجه و البته تأیید اهل سنت است و به همین دلیل باید برای اثبات حجیت قول امامان معصوم (ع) در مقابل اهل سنت به آن ها استناد کرد. • آیت الله العظمی بروجردی(ره)، آن قدر به این مهم اصرار داشت که در کشور مصر، همایش تقریب مذاهب برگزار کرد و 50 تن از عالمان سرشناس اهل تسنن را به آن فراخواند. اصرار روی همین اعتقادات بود که باعث شد شیخ شلتوت که بنیان گذار دانشگاه الازهر مصر است، فتوایی تاریخی را مبنی بر این که "عمل کردن به قول ائمه اطهار(ع) مجزی است"، را صادر کند و بر مقبولیت عمل شیعیان صحه بگذارد. • شیخ شلتوت فتوا میدهد که عمل کردن به فقه جعفری مجاز است و آیت الله بروجردی در این باره میگفت که آرزوی ائمه اطهار پس از صدها سال محقق شد و من در قیامت این کار خود را به مادرم زهرا (س) عرضه خواهم کرد. • شیخ محمد سلیم، یکی از علمای الازهر نامه آیت الله بروجردی را می بوسید و بر روی چشمان خود میگذاشت و در همایش الامامان شلتوت و بروجردی اهل سنت بیش از شیعیان در رابطه با ایشان سخنرانی کرد و این نشان داد که جایگاه ایشان بسیار بالا است و برادران ما در دیگر مذاهب فریفته ایشان هستند. آیت الله العظمی بروجردی(ره)، هنوز هم در کشور مصر و دانشگاه الازهر مصر بسیار مقام والایی دارد، چرا که آن ها فریفته شخصیت وی شده و حتی کتاب هایی را نیز در این زمینه نوشته اند. • روزی ایشان اسامی رمان نویسان مشهور دنیا را به علامه قمی میدهد و میگوید از این افراد بخواهید تا جملات قصار امام علی(ع) را به عنوان ضرب المثل در کتب خود استفاده کنند و لازم هم نیست که اسم ایشان را بیاورند که این مسئله نشان میدهد یک مرجع در آن سال ها چقدر بلندنظر بوده است. • مرحوم آیت الله العظمی بروجری(ره)، چالش های تبلیغ را فهمیده بود؛ مبلغین را برای نقاط مختلف کشور اعزام می کرد و حتی دغدغه تبلیغات خارج از کشور را داشت که در این مورد عمر شریفش کفاف لازم را نداد تا این بخش را نیز از نظر خویش تقویت کند، اما در همان سال های آخر، مسجدی در هامبورگ آلمان ساخت که امروزه قطب تبلیغ شیعه و نماد تشیع در اروپا و جزء آثار تاریخی هامبورگ است که سالانه حدود 250 هزار نفر بازدید کننده دارد. • آیت الله بروجردی مرحوم مهدی حائری یزدی فرزند آیت الله شیخ عبدالکریم یزدی را به آمریکا فرستاد که یک مرکز اسلامی بنا کند وهمین طور آقای صدر بلاغی را به انگلیس اعزام نمود تا مسجدی بسازد که هر دو این اقدامات با فوت ایشان متوقف شد و تنها یادگار ایشان در دنیای غرب همان مسجد امام علی(ع) هامبورگ است. • آیت الله العظمی بروجری(ره)، علاوه بر فقه و اصول در ادبیات فارسی و ادبیات عرب تبحر خاصی داشت؛ وی اولین کسی بود که به عروة الوثقی حاشیه زد و امروزه هم اگر کسی بخواهد به کتاب عروة الوثقی حاشیه بزند نمی تواند ادعا کند که به حاشیه آیت الله العظمی بروجری(ره)، بی نیاز است. ****************نگاهی کوتاه به زندگانی آیت الله العظمی بروجردی(ره) مرحوم آیت الله العظمی بروجردی(ره)، در سال 1292 هجری قمری در بروجرد، متولد شد و پس از آن که هشت سال در بروجرد دروس مقدماتی را گذراند، در سال 1310هجری قمری، به اصفهان رفته و در حوزه علمیه اصفهان مشغول تحصیل شد. آیت الله العظمی بروجردی(ره)، در حوزه علمیه اصفهان آن روز که مرکزی بسیار سطح بالا از نظر علمی بود، از محضر اساتید به نام و توانمندی مانند مرحوم کلباسی، و در حکمت و فلسفه از مرحوم کاشی و مرحوم جهانگیرخان قشقایی، بهره برد. این مرجع بزرگ جهان تشیع، در 28سالگی، عازم حوزه علمیه نجف شد؛ با ورود آیت الله العظمی بروجردی(ره)، در سال 1320به حوزه علمیه نجف، ایشان در درس مرحوم آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی شرکت کرده و از آن ها بهره برد. مرحوم آخوند خراسانی(ره)، به دو تن از شاگردان خویش، بیش از دیگران اهتمام داشت، که یکی از آن ها مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی و دیگری مرحوم آیت الله العظمی بروجردی(ره)، بود؛ آخوند خراسانی(ره)، در بین شاگردان پیش بینی کرده بود که مکتب تشیع در آینده روی دستان آیت الله العظمی بروجردی(ره) و مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی، خواهد بود. در سال 1329قمری، آیت الله العظمی بروجردی(ره) به بروجرد برمی گرد تا این که دچار کسالت شده و برای مداوا به تهران می رود. در دورانی که در بیمارستان بستری بود، امام خمینی(ره)، عده ای از بزرگان قم را به بیمارستان محل مداوای آیت الله العظمی بروجردی(ره) آورده و از وی خواست که به قم آمده و حوزه علمیه قم را رونق ببخشد؛ می توان گفت که امام خمینی(ره)، از جمله کسانی بود که از عاملان اصلی آمدن آیت الله العظمی بروجردی(ره) به قم شد. این بود که در سال 1364قمری، آیت الله العظمی بروجردی(ره) به قم آمده و 15سال مرجعیت مطلقه جهان تشیع بود. آیت الله العظمی بروجردی(ره) در نهایت در 10شوال 1380هجری قمری مطابق با 10فروردین سال 1340شمسی، رحلت کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 647]