واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: کتاب - در تاریخ آمده است که در اردوگاه مختار، دهها هزار نفر به زبان فارسی سخن میگفتند. اینها از نسل کسانی بودند که سالها، تبعیض در حکومت اسلامی را مشاهده کرده و کینه بسیاری از اعراب به دل داشتند. حجتالاسلام ابوالفضل هادیمنش، نویسنده، مترجم، پژوهشگر و مدیر گروه علمی روش تحقیق و نویسندگی شورای عالی مدیریت حوزه علمیه قم است که ترجمه اثری با عنوان «المختار» نوشته باقر شریفالقرشی، از نویسندگان شیعه عراقی اهل نجف در کارنامه کاری اش قرار دارد. او در گفتوگویی در خصوص بهرهگیری از ظرفیتهای پنهان و خفته محبت ایرانیان به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و انطباق ظرافتهای تشریح شده در تاریخ با آنچه در مجموعه تلویزیونی «مختارنامه» آمده، سخن گفته است که بخشهایی از این گفتوگو را که در فارس منتشر شده، در ادامه با هم میخوانیم: - در تاریخ آمده است که در اردوگاه مختار، دهها هزار نفر به زبان فارسی سخن میگفتند. اینها از نسل کسانی بودند که سالها، تبعیض در حکومت اسلامی را مشاهده کرده و کینه بسیاری از اعراب به دل گرفته بودند. - علت این بود که اگر جنگجوی عربی در طول سال در جنگها شرکت میکرد، بهرهای معادل 2 هزار درهم میبرد. این مبلغ برای اعراب ـ که به دلیل کثرت جنگها درآمد خوبی کسب کرده بودند ـ زیاد نبود، اما ایرانیان، سهمی نابرابر با اعراب داشتند و همین مبلغ را به آنها نمیدادند. - اختصاص این مواجب نابرابر از خلیفه دوم شروع شد و در دوره معاویه به اوج رسید. به این شکل که ابتدا مواجب یک ایرانی، 15 درهم و در زمان معاویه، کلاً حذف شد. یعنی ایرانیها بیجیره و مواجب باید در جنگها شرکت میکردند. - یکی از دلایل علاقه به امیرالمومنین (ع) این بود که او بهره و مواجب ایرانیان و اعراب را یکسان و عدالت را برقرار کرد. حضرت علی (ع) توانست تبعیضهای مالی را بردارد، اما تبعیضهای اجتماعی را نمیتوانست از بین ببرد. اعراب از ایرانیان همسر انتخاب نمیکردند و نژادپرستانه، آنها را زیر دست خود کرده بودند. - مقابله با تبعیض از سوی امیرمؤمنان، آنها را محب خاندان علی (ع) کرده بود و حالا بعد از یک دوره فترت طولانی، این مختار بود که به آنها اجازه میداد سوار بر اسب بشوند. در حالی که قبلاً چنین اجازهای نداشتند و به همین دلیل در جنگها تلفات زیادی میدادند. - میرباقری با کنایه و اشارههای غیرمستقیم همین موارد را عنوان میکند. متوجه است که چگونه این محبت را نشان دهد، اما در لفافه و پنهان دارد پیام میدهد. بنابراین مختار از ظرفیت محبت و ارادت ایرانیان به خاندان عصمت و طهارت بهترین بهرهها را گرفت. - هر قسمت تازهای که از سریال مختارنامه پخش میشود، بیش از قبل اطمینان مییابم که داوود میرباقری، منابع متعدد تاریخی را پیش از ساخت این مجموعه مطالعه کرده و آنها را مورد بررسی دقیق قرار داده است. - اینکه شما میبینید عمربنسعد، سبیلش را دائماً میتاباند و ریش خود را به بازی میگیرد، جز شخصیت اوست و چیزی نیست که میرباقری از خودش درآورده باشد. بلکه همین رفتار او در منابع تاریخی مانند «تاریخ طبری» منعکس شده است. - ایرانیان یا همان عجمها، اجازه نداشتند که در مقابل جنگجویان عرب سوار بر اسب شوند و همواره پیاده بودند. این در حالی بود که ایرانیان، سوارکاران بسیار ماهری بودند، اما حکام و خلفای عرب اجازه این کار را به آنها نمیدادند تا عجمها، همواره شهروند درجه چندم باشند. - ما این قضیه را به خوبی حتی در زمان یزید مشاهده میکنیم. اما مختار به ایرانیانی مانند «کیان» که به واسطه علاقه و محبت به اهل بیت (ع) در رکاب مختار بودند، به خوبی میدان میدهد تا برای جنگاوری در مقابل آل ابیسفیان پرورش یابند. - میرباقری به خوبی نشان میدهد که این افراد، مزدور نیستند که در مقابل مال دنیا بجنگند. تلاش کرد که کسی چنین گمانی نبرد و الحق که خوب این تلاش به نتیجه رسید و اوج محبت و مودت ایرانیان (موالیان) نسبت به ساحت اهل بیت (ع) آشکار شد. - مختارنامه در چهرهآرایی و گریم بازیگران نیز بسیار مؤفق است؛ چرا که مثلاً سیمایی که از شمر بن ذیالجوشن در این سریال میبینیم کاملا منطبق بر مشخصاتی است که از شمر در تاریخ ذکر شده است. - برخلاف اینکه میگویند سریال امام علی (ع) بهتر از مختارنامه بود، اما من گمان میکنم که این اثر بسیار قویتر از مجموعه امام علی (ع) و در بافت عامه تاثیرگذارتر واقع شده است. پایبندی میرباقری به متون و منابع، مثال زدنی و تحسینبرانگیز است. این نکته هم بسیار مهم است که سبب شد نگاهها به مختار عوض بشود. 60
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]