راه های درمان و کنترل بی اختیاری ادرار

واضح آرشیو وب فارسی:تهران98:
راه های درمان و کنترل بی اختیاری ادرار درمان های متفاوتی برای بی اختیاری ادرار وجود دارد و جراحی به عنوان آخرین راه درمان در بیشتر موارد پیشنهاد می شود.از آنجا که چاقی و سیگار از عوامل زمینه ساز بی اختیاری ادرار استرسی است (بی اختیاری ادرار استرسی یعنی با عطسه و سرفه و افزایش فشار شکم ادرار بی اختیار می ریزد)، کاهش وزن و نکشیدن سیگار از راههای کنترل این بیماری است. همین طور نخوردن قهوه و چای و انواع کولاها به درمان این بیماری کمک می کند. نخوردن مایعات چندان تغییری در وضعیت بیمار ایجاد نمی کند و به دلیل احتمال آسیب به کلیه ها توصیه نمی شود. قرار دادن پاها در وضعیت ضربدری هم در زمان احساس ادرار به کنترل بی اختیاری ادرار کمک می کند. انجام ورزش های خاصی به نام ورزش های کگل (ورزش هایی برای تقویت ماهیچه های لگنی) نیز از درمان های بسیار مناسب این بیماری است و با انجام ۶ ماهه این ورزش ها در ۶۰ درصد بیماران علائم بهبود ظاهر شده است. این درمان اولین روش انتخابی درمان غیرجراحی در این بیماران است، البته فرد باید ورزش ها را مرتب انجام داده و تحت نظر پزشک چند بار چک شود و در کنار آن ورزش های دیگری را برای سلامت جسم خود انجام دهد.روش درمانی غیرجراحی دیگر، تحریک عضلات ناحیه لگن با دستگاه های خاص الکتریکی است که اثربخشی این روش کمتر از ورزش های کگل است. راه دیگر رفتار درمانی و آموزش مثانه است که بخصوص در کسانی که بی اختیاری ادرار اورژانسی دارند (یعنی به محض احساس ادرار باید سریع به توالت بروند وگرنه خود را خیس می کنند و تعداد دفعات دفع ادرارشان بیش از ۱۲ بار در شبانه روز است و بخصوص شب ها از این مساله رنج می برند) کاربرد دارد. در این روش از بیمار می خواهیم سر ساعت خاصی (مثلا هر یک ساعت یک بار) به توالت رفته و دفع ادرار هر چند اندک را به صورت ارادی انجام دهد و در فواصل این دفع ادرارها به هیچ عنوان به دستشویی نرود و بتدریج و هفتگی این فواصل دفع ادرار را افزایش دهد تا به فواصل مناسب هر دو تا سه ساعت یک بار برسد. روش غیر جراحی بعدی استفاده از وسایل خاص طراحی شده جهت این بیماری است که پساری نامیده می شود و از جنس مواد مصنوعی خاصی ساخته شده اند که حساسیت پوستی و مخاطی نمی دهد و قابل شستشو بوده و در داخل واژن استفاده می شود. این وسایل بخصوص در کسانی که شل شدن بافت های لگنی (افتادگی مثانه و رحم و…) دارند، اما امکان جراحی را ندارند، استفاده می شود و به صورت فیزیکی بافت واژن را بالا کشیده و تا حدودی موثرند، اما به دلیل سخت بودن استعمال، چندان مورد اقبال مردم قرار نگرفته چون پساری باید به صورت متناوب از واژن خارج شده و شستشو و استریل شده به طور مجدد در جای خود گذاشته شود. در نهایت درمان های دارویی متفاوتی برای درمان انواع بی اختیاری ادرار وجود دارد که به رغم عوارضی که این داروها دارند به طور وسیعی استفاده شده و در بسیاری از بیماران موثرند. گردآوری:تهران۹۸ منبع: روزنامه جام جم

فروردین ۳م, ۱۳۹۱

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تهران98]

[مشاهده در: www.tehran98.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 489]