به دنبال افشاگري درباره بمب هسته‌يي گمشده آمريكا گرينلند درباره سلامتي ساكنان بخش شمالي‌اش ابراز نگراني كرد

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: به دنبال افشاگري درباره بمب هسته‌يي گمشده آمريكا گرينلند درباره سلامتي ساكنان بخش شمالي‌اش ابراز نگراني كرد
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: انرژي هسته‌يي

يك مقام عالي‌رتبه گرينلند گفت كه اين منطقه خودمختار در دانمارك قصد دارد بررسي وضعيت سلامتي مردمي كه در نزديكي بمبي زندگي مي‌كنند كه آمريكا بيش از چهل سال پيش در يخ‌هاي گرينلند شمالي گم كرده بود را خواستار شود.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، لارس اميل يوهانسن، يكي از دو سفير عالي‌رتبه گرينلند در دانمارك و رييس كميته پارلماني آن كه مسووليت اين جزيره پوشيده از يخ را بر عهده دارد در گفت‌وگو با خبرگزاري فرانسه گفت: اكنون مساله اصلي براي ما يافتن "مجرمي" كه اين بمب را گم كرد نيست. آن چه موجب نگراني است تاثير آن بر سلامتي مردمي است كه در نزديكي پايگاه هوايي "تول" زندگي مي‌كنند.

يوهانسن با بيان اين كه "تحقيقات بسياري درباره محيط زيردريا و وضعيت ماهي‌ها انجام گرفت، اما تحقات درباره ساكنان روي زمين بسيار ناچيز بود" گفت: وقت آن است كه به انسان‌ها نيز اهميت بدهيم.

اظهارات وي پس از آن بيان شد كه شبكه خبري بي.بي.سي در گزارشي فاش كرد كه آمريكا پس از بروز حادثه‌اي در سال 1968 يك سلاح هسته‌يي را در زير يخ‌هاي گرينلند شمالي به حال خود رها كرده است.

اين شبكه خبري انگليسي با اشاره به تحقيقاتي كه در اين باره انجام داده است افزود: نقطه قوت پايگاه هوايي"تول" كه واقع شدن آن بر بام جهان است، به معناي آن است كه اين پايگاه از زمان تاسيس آن در اوايل 1950 براي آمريكا داراي اهميت استراتژيك فوق العاده بوده است و به راداري كه در اين مكان نصب شده است اجازه مي‌دهد آلمان را براي كنترل موشك‌هايي كه بر فراز قطب شمال حركت مي كنند، زير نظر بگيرد. پنتاگون معتقد بود كه اتحاد جماهير شوروي قصد استفاده از اين پايگاه را براي آغاز يك حمله هسته‌يي عليه آمريكا داشته است و در سال 1960 عمليات‌هاي پروازي را در اين منطقه آغاز كرد. بمب افكن‌هاي " B-52" به طور مستمر بر فراز" تول" گشت مي‌زدند و در صورت مشاهده تخريب آن مي‌توانستند به طور مستقيم به مسكو بروند. گرينلند منطقه‌اي خودمختار در دانمارك است، اما انتقال تسليحات هسته‌يي از طريق قلمرو دانمارك سري نگهداشته شد. در 21 ژانويه 1968 يكي از آن عمليات‌ها با مشكل روبرو شد.

شبكه خبري بي.بي.سي افزود كه از جان هاگ و جو داماريو، دو خلبان اين جنگنده‌ها خواسته است تا چگونگي برخورد هواپيمايي‌شان با يخ در فاصله چند مايلي اين پايگاه توضيح دهند و افزود: بلافاصله پس از اين حادثه پرسنل نظامي، بومي‌هاي گرينلند و كارگران دانماركي براي كمك به حادثه ديدگان در محل حاضر شدند. در نهايت عملياتي چشم گير ظرف چند ماه انجام شد تا هزاران لاشه كوچك باقي مانده از اين هواپيما در سراسر اين خليج يخ زده جمع آوري شود و نيز حدود 500 ميليون گالن يخ از اين محل جمع آوري شد كه برخي از تكه هاي آن حاوي آثار راديو اكتيو بودند.

در يك نوار ويديويي طبقه بندي شده دولتي آمريكا كه بي.بي.سي به آن دست يافت مستند اين پاكسازي وجود دارد و ايده‌هايي را در خصوص دامنه اين عمليات به دست مي‌دهد.

مواد انفجاري داراي قدرت بالايي كه چهار بمب هسته‌يي را احاطه مي‌كند منفجر شدند، اما ابزارهاي هسته‌يي واقعي آن‌ها منفجر نشد.

اين اسناد روشن مي‌كند كه بازرسان كه ظرف هفته‌هاي پس از حادثه قطعات را كنار هم قرار دادند متوجه شدند كه در اين قطعات فقط مي‌توان سه سلاح را يافت.

حتي تا پايان ژانويه يكي از اين اسناد از بخشي سياه شده در يخ‌ها حرف مي‌زد كه مجددا يخ زده بود و داراي خطوط ناشي از فرود سلاح با چتر بر روي آن بود.

در اين سند آمده است: چيز خاصي نظير گداخت اولي يا دومي در يخ فرو رفته است كه اولي يا دومي به قطعات سلاح اشاره مي‌كند. در ماه آوريل تصميم گرفته شد يك زيردريايي از نوع "استار" به پايگاه ارسال شود تا بمب گم شده را جست‌وجو كند كه شماره سريال آن 78252 بود. (جست‌وجوي زير دريايي مشابه آن در سواحل اسپانيا كه دو سال قبل از اين حادثه رخ داد به يافتن يك سلاح گم شده ديگر كمك كرده بود. اما هدف اصلي اين جست‌وجو اين بود كه عمدا به دور از چشم مقامات دانماركي انجام شود.)

در سندي كه متعلق به ماه ژوئيه است آمده است: اين واقعيت كه اين عمليات شامل جست‌وجوي قطعات گم شده سلاح است بايد بايد به عنوان NOFORN محرمانه نگه داشته شود. (واژه NOFORN به معناي آن است كه نبايد براي هيچ كشور خارجي فاش شود.)

اين سند مي‌افزايد: در مذاكرات با دانماركي‌ها بايد به اين عمليات به عنوان تحقيقات تكراري تحقيق در سطح زيرين نقطه ضربت اشاره شود.

اين سند وضعيت هولناكي را كه در حال به وقوع پيوستن بود اين طور شرح مي دهد؛ اما تحقيقات در زير دريا با مشكلات فني روبرو شد و با توجه به اين كه زمستان نزديك مي‌شد يخ‌ها مجددا يخ مي‌بستند.

اجزاي طبقه بندي شده طرح كلاهك هسته‌يي نشان مي‌دهد كه اين قطعات رها شده تسليحات علاوه بر اين واقعيت كه حاوي اورانيوم و پلوتونيوم بودند به دليل روش طراحي، شكل و ميزان اورانيوم به كار رفته در آن داراي حساسيت بسيار بالايي هستند.

اما در نهايت اين جست‌وجو رها شد. نمودارها و يادداشت‌هايي كه در اسناد طبقه بندي شده وجود دارد نشان مي‌دهد كه جست‌وجوي كل منطقه‌اي كه قطعات در آن پراكنده شده بودند ممكن نبوده است.

بي.بي.سي ادامه داد: ما به دنبال برخي از مقاماتي رفتيم كه در پي‌گيري‌هاي پس از وقوع اين حادثه دخيل بوده‌اند. يكي از آنان ويليام چمبرز طراح پيشين تسليحات هسته‌يي در آزمايشگاه هسته‌يي" لوس آلاموس" بود كه در آن زمان مديريت تيم‌هاي حوادث را از جمله در حادثه "تول" به عهده داشت.

وي به بي.بي.سي در توضيح منطق تصميم به رها كردن اين تحقيقات گفت: اميدي به آنچه ممكن است آن را شكست در باز گرداندن قطعات بناميد وجود نداشت.

چمبرز افزود: براي هر كس ديگري يافتن قطعات طبقه‌بندي شده در صورتي كه ما اين كار را انجام نمي‌داديم بسيار مشكل بود. اين ديدگاه وجود داشت كه هيچ كس ديگري قادر نيست به طور پنهاني به اين قطعات حساس دست يابد و مواد راديو اكتيو در چنين بستر بزرگي از آب فرو خواهند رفت و ضرري نخواهند داشت.

ديگر مقاماتي كه پرونده‌هاي طبقه بندي شده را مشاهده كرده‌اند رها كردن يك سلاح هسته‌يي در اين منطقه را تاييد كردند.

پنتاگون از اظهارنظر درباره اين تحقيقات خودداري و فقط به مطالعات رسمي پيشين در خصوص اين حادثه اشاره كرد.

انتهاي پيام
شنبه 25 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]