واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: سهم ماشين آلات و ادوات كشاورزي در توسعه استان
بخش كشاورزي در خراسان شمالي به عنوان محور توسعه آن در نظر گرفته شده است و جمعيت زيادي از ساكنان آن از طريق اين بخش كسب درآمد مي كنند.
با نگاهي به وضعيت كشاورزي استان در مي يابيم اين استان با چه مشكلاتي مواجه است كه مهم ترين آن به كارگيري روش هاي سنتي و قديمي در بخش هاي كاشت، داشت و برداشت است.
براي رسيدن به كشاورزي پايدار، به كارگيري ماشين آلات و استفاده بهينه از آن ضرورت مي يابد اما اين استان براي رسيدن به حد مطلوب در اين زمينه با مشكلاتي مواجه است.
يك كارشناس ارشد كشاورزي مي گويد: به كار نگرفتن روش هاي علمي در بخش هاي كشاورزي، صدمات زيادي به كشاورزان و اراضي كشاورزي وارد مي كند.
ابراهيمي مي افزايد: كمبود صنايع تبديلي، وجود ضايعات فراوان در محصولات زراعي و باغي و نبود مديريت صحيح از جمله موانع عمده توسعه بخش كشاورزي است.
وي اظهار مي كند: متأسفانه هنوز از روش هاي منسوخ شده كشاورزي استفاده مي شود.
وي معتقد است: براي جلوگيري از وارد آمدن زيان به بخش كشاورزي بايد تحولي اساسي و علمي در كشاورزي استان صورت گيرد.
يك كشاورز نيز در اين خصوص مي گويد: ماشين آلات از جمله نيازهاي اصلي بخش كشاورزي است و هر چه ادوات مورد نياز جديدتر باشد، بر عملكرد توليد اثر مثبت مي گذارد.
وي مي افزايد: هم اكنون نياز به ماشين آلات جديد كشاورزي در استان به شدت احساس مي شود تا از ضايعات محصولات كشاورزي، جلوگيري شود.
يكي ديگر از كشاورزان مي گويد: كشاورزان براي مكانيزه كردن كشاورزي بايد هزينه هاي هنگفتي را متحمل شوند كه متأسفانه با سطح درآمدشان اين اقدام مقرون به صرفه نيست.
وي مي افزايد: قيمت ماشين آلات كشاورزي هر ساله افزايش مي يابد اما بازار توليدات كشاورزي در حدي نيست كه بتوان بخشي از هزينه ها را به خريد ماشين آلات اختصاص داد.
وي مي افزايد: اگر بخواهيم قطعه اي از يك ماشين كشاورزي را تعويض كنيم با قيمت بالا و نبود تسهيلات مناسب بانكي مواجه مي شويم.
يك مهندس كشاورزي با اشاره به مستهلك بودن ادوات كشاورزي مي گويد: اگر تراكتور كه جزو ساده ترين ماشين آلات كشاورزي محسوب مي شود، به دليل فرسودگي به شكل اصولي به كار گرفته نشود به طور حتم آثار تخريبي در مزارع خواهد داشت.
وي خاطر نشان مي كند: متأسفانه نه تنها در خراسان شمالي بلكه در سراسر كشور خرد بودن اراضي كشاورزي باعث مي شود از ماشين آلات كشاورزي موجود نيز بهره برداري مطلوبي صورت نگيرد.
وي فاصله زياد مراكز توليد تا مراكز دپو و مصرف را يكي ديگر از عوامل هدر رفت توليد ذكر مي كند و مي افزايد: بهتر است حتي براي حمل و نقل توليدات نيز از ماشين آلات مستهلك استفاده نشود.
وي خاطر نشان مي كند: با توجه به ميزان توليد و تنوع محصولات كشاورزي در استان نياز به توسعه صنايع تبديلي و تكميلي ضرورت مي يابد زيرا هدف آن كمك به توسعه پايدار بخش كشاورزي است.
وي كاهش ضايعات، افزايش ارزش افزوده، بهره وري، استفاده بهينه از منابع و امكانات موجود، كمك به افزايش صادرات غير نفتي و تعادل بين عرضه و تقاضا را از پيامدهاي مثبت توسعه صنايع تبديلي و تكميلي ذكر مي كند و مي افزايد: براي تحقق اين امر كشاورزان بايد از دانش فني برخوردار شوند و كشاورزي را از حالت سنتي و معيشتي به كشاورزي توسعه يافته تجاري و اقتصادي تبديل كنند.
مدير صنايع كشاورزي و مكانيزاسيون سازمان جهاد كشاورزي خراسان شمالي در اين خصوص مي گويد: افزايش توزيع تراكتور، كمباين و ديگر ماشين هاي كشاورزي، وارد كردن ادوات نوين به صورت الگويي، برگزاري كلاس هاي آموزشي در ارتباط با مكانيزاسيون، تشكيل واحدهاي خدمات مكانيزه و برقي كردن چاه هاي كشاورزي از جمله اقدامات براي توسعه پايدار كشاورزي است.
محمد علي سودمند مي افزايد: براي ارتقاي كشاورزي سنتي به توسعه يافته نياز به اعمال كشت منطقه اي است يعني در هر منطقه با توجه به ظرفيت ها و استعدادهاي موجود، برنامه كشت مدون اجرا شود.
وي مي افزايد: مديريت مطلوب مي تواند محدوديت هايي را كه در بخش كشاورزي وجود دارد، برطرف كند و هم چنين امكانات اين حوزه را به كار گيرد تا با استفاده از آن ها بتوان كشاورزي سنتي را به كشاورزي صنعتي تبديل كرد.
وي تأكيد مي كند: براي اين منظور لازم است از وضعيت خرده مالكي با اجراي قانون جلوگيري شود تا با ايجاد شركت هاي سهامي زراعي به حد مطلوب رسيد.
وي تصريح مي كند: براي رسيدن به كشاورزي اقتصادي و صنعتي بايد ماشين هاي كشاورزي و ادوات مناسب هر منطقه با اولويت واگذاري به واحدهاي خدمات مكانيزه تأمين شود.
به گفته وي علاوه بر ميزان سطح زير كشت با توجه به نياز منطقه اي بايد صنايع و كارخانه هاي لازم نيز براي فرآوري محصولات ايجاد شود.
وي مي گويد: عامل ديگر براي ارتقاي كشاورزي استان بيمه محصولات كشاورزي است كه بايد از نظر كمي و كيفي افزايش يابد تا توليد كنندگان با رغبت بيشتري محصولات خود را بيمه كنند.
وي ايجاد و توسعه بازارهاي فروش منطقه اي و بازاريابي محصولات كشاورزي به صورت مستقيم براي توليد كنندگان و حذف دست واسطه ها را يكي ديگر از عوامل مورد نياز براي دستيابي به كشاورزي صنعتي و اقتصادي ذكر مي كند.
وي خاطر نشان مي كند: در حال حاضر به دليل فرسودگي ادوات موجود نياز به ماشين هاي كشاورزي، انواع ادوات و دنباله بند است اما قيمت بالاي ادوات، خرده مالكي و توان پايين كشاورزان به منظور تهيه ادوات موجب بروز مشكلاتي در اين بخش مي شود.
وي مي افزايد: با توجه به فرسوده بودن 58 درصد ناوگان ماشين آلات و ادوات اكنون نياز به 2 هزار دستگاه انواع تراكتور، 5 هزار دستگاه انواع دنباله بند و 100 دستگاه كمباين با 97 هزار ميليون ريال اعتبار است.
سودمند يكي از مشكلات توسعه مكانيزاسيون در استان را فرسودگي ماشين هاي كشاورزي مي داند و مي گويد: از مجموع 7 هزار و 400 دستگاه تراكتور تنها 3 هزار و 700 دستگاه موجود آن داراي عمر مفيد زير 13 سال و از 175 دستگاه كمباين نيز تنها 120 دستگاه داراي عمر مفيد زير 13 سال است.
وي تأكيد مي كند: به طور نسبي نياز به 400 دستگاه انواع تراكتور، 22 دستگاه كمباين، 30 دستگاه دروگر و حداقل هزار دستگاه انواع دنباله بند براي استان است.
وي ضريب مكانيزاسيون كشاورزي استان را حدود يك اسب بخار در هكتار ذكر مي كند و مي افزايد: از اين نظر به دليل همگام بودن با برنامه چهارم توسعه از نظر جايگاه كشوري در رده قابل قبولي قرار داريم.
مدير صنايع كشاورزي و مكانيزاسيون سازمان جهاد كشاورزي خرد بودن قطعات اراضي، استفاده نكردن بهينه از ماشين هاي كشاورزي، فرسودگي تعداد زيادي از ادوات و ماشين هاي كشاورزي و كم بودن تسهيلات بانكي را از جمله مشكلات بخش مكانيزاسيون ذكر مي كند.
وي مي افزايد: افزايش بي رويه قيمت اين ماشين آلات و تناسب نداشتن اين افزايش قيمت در مقايسه با قيمت محصولات كشاورزي از ديگر مشكلات اين بخش است.
شنبه 25 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]