مرد اسطوره اي دنياي رزمي سوساي اوياما

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

مرد اسطوره اي دنياي رزمي سوساي اوياما تنها كسي كه در 3 روز موفق به شكست دادن 300 نفر از قويترين مبارزان زمان خود شد.
سوساي اوياما مرد پر آوازه کاراته جهان٬ پس از چندين سال تمرين٬ رياضت در کوهستان و پشتکار در فراگيری هنرهای رزمی و کسب تجربيات فراوان٬ توانست کاراته ای را ابداع نمايد که محور آن بر پايه مبارزه آزاد٬ ذن (تمرکز)٬ تامه شيواری ( شکستن اجسام سخت) و بدن سازی بود.

او معتقد بود مبارزه آزاد اوج کاراته می باشد٬ تا زمانی که کاراته کا نتواند مهارت های لازم را در مبارزه آزاد کسب نمايد٬ نمی تواند مطمئن باشد که کاراته واقعی را ياد گرفته است. اگر کاراته کا به چند تکنيک کلاسيک٬ نمايشی و اجرای حرکات با پا و حرکات توبی(پرشی) اکتفا کند و تصورش اين باشد که کاراته واقعی را ياد گرفته٬ بی شک در اشتباه می باشد٬ چرا که در اين صورت می توان گفت او شکل ساده ای از ژيمناستيک را ياد گرفته نه کاراته را. اگر چه يک ژيمناستيک کار بهتر از يک کاراته کا يا رزمی کار می تواند حرکات نمايشی همراه با تعادل را به خوبی انجام دهد٬ ولی نمی توان به او گفت يک رزمی کار.

او همچنين معتقد بود ممکن است هر يک از ما در قبال مسائلی ترسو باشيم٬ همه ما از باخت و يا از مرگ می ترسيم٬ اما عدم مقابله با مشکلات تنها باعث می شود که ما تا آخر عمر ترسو باقی بمانيم.

شهامت تنها در عرصه مبارزه حاصل می شود و راه مطمئن برای پيروزی در مبارزه٬ آمادگی و اشتياق برای به خطر انداختن جان است و من معتقدم تمامی اقشار مردم بايد با انواع مسائل٬ مشکلات و خطرات روبرو شوند تا ياد بگيرند در هنگام بحران های شديد با آنها بجنگند و از آنها فرار نکنند.كساني که روش های مقابله با اين خطرات را ياد نگيرند٬ حتی از يک زن معمولی هم ترسوتر هستند٬ چرا که زن در هنگام به دنيا آوردن فرزند٬ شهامت روبرو شدن با خطر بزرگی را از خود نشان می دهد.

پس انجام مبارزه (فول) به طريقه فنی و صحيح که هم مستلزم کار زياد و هم کسب مهارت در اجرای تکنيک ها می باشد٬ ما را به اين مسير سوق خواهد داد.

همچنين تا زمانی که در هنرهای رزمی اثری از رقابت های سنگين وجود نداشته باشد به چيزی شبيه رقص تبديل خواهد شد و اين گفته که: « ما هر وقت اراده کنيم٬ می توانيم همان ضربات و تکنيک هايی را که آموزش داده ايم با تمام قدرت به حريف وارد نماييم» توجيحی بيش نيست و صرفاً قصد اميدوار کردن هنرجويان را دارد.

اين مهم زمانی تحقق مي يابد که هنرجو و استـاد, در مبارزه آزاد٬ روی حرکات و ضـربات واقعی تمرين نمايند؛ لذا در تمرينات کلاسيک اين مهم محقق نخواهد شد.

به نظر اوياما اگر قدرت به منظور زنده ماندن از دست برود٬ اين شکست است و شکست يعنی نابودی. پيدايش هنرهای رزمی برای دستيابی به پيروزی است و به همين دليل هم در هنرهای رزمی نياز به رقابت احساس می شود.

خلاصه ای از زندگی نامه اوياما:

1923 ميلادی: ماسوتاتسو اوياما دان 10 و مبتکر کيوکوشين که بعداً به لقب سوسایِ سازمان جهانی کيوکوشين کای کان کاراته دست يافت در 27 جولای 1923 ميلادی در جنوب غربی کره متولد شد.

1925: اوياما توسط والدينش به منزل خواهرش در منچوری فرستاده شد.

1930: در دوران اشغال کره توسط ژاپن به اتفاق خانواده اش به کشور ژاپن مهاجرت کرد و در آنجا به تحصيل و ورزش همت گماشت.

1936: اوياما وارد مدرسه ای در سئول شد. در همين حين شروع به يادگيری کمپوی چينی کرد و پس از دو سال تمرين به دان يک ارتقا پيدا کرد.

1938: در سن 15 سالگی پدرش او را به ژاپن فرستاد تا در مؤسسه هواپيمايی جوانان ياماناشی (Yamanashi) به تعليم بپردازد. در اين حين اوياما کاراته را زير نظر گی چين فوناکوشی (Funakoshi Gichin ) آغاز کرد و هر روز دو ساعت به تمرينات خود با اين استاد بزرگ ادامه داد. او قبل از اينکه کاراته را زير نظر گی چين فوناکوشی بياموزد، برای مدت کوتاهی جودو را در زمانی اندک فرا گرفت.

1940: اويامای جوان در 17 سالگی موفق به اخذ دان 2 (Ni-Dan ) در کاراته شد و وارد دانشگاه تاکوشوکو (Takushoku) گرديد. او پس از گذراندن دوره خدمتش در ارتش دوباره به تمرين کاراته روی آورد.

1945: اوياما تحقيقات در مورد کاراته را در موسسه ايوا (Eiwa) در منطقه سوگی ناميکو (Suginami-Ku ) واقع در توکيو آغاز کرد اما پس از سپری شدن 6 ماه موسسه مذکور تعطيل شد.

1946: ماس اوياما وارد بخش تربيت بدنی دانشگاه واسدا (Waseda) گرديد و در آنجا بود که با دو نفر از نويسندگان مشهور ژاپنی به نام های يوشی کاوا (Yoshikawa) و شيرو اوزاکی (Ozaki Shiro) آشنا و به مطالعات بيشتر درباره روش سامورايی پرداخت و پس از آن، جهت تمرين به منطقه مينوبو (Minubu ) رفت. اوياما زير نظر معلمين مختلف کاراته تعليم گرفت و خيلی سريع پيشرفت نمود و در همين سال (در سن 23 سالگی) به دريافت دان 4 کاراته دست يافت.

1947: ماس اوياما در اولين دوره مسابقات سراسری ژاپن در کيوتو شرکت کرد و موفق شد تمام قهرمانان کاراته ژاپن را شکست دهد و مقام قهرمانی را از آن خود کند. دوران بعد از جنگ جهانی دوم دوران آشفتگی و زحمت برای ژاپنی ها بود و در همين دوران ماس اوياما اغلب دچار مشکلات ناشی از اشغال آمريکايی ها بود.

1948: اوياما تصميم گرفت زندگی خود را وقف کاراته کند، به همين علت 18 ماه تمرينات خود را به تنهايی در منطقه کوهستانی کيوسومی (Kiyosomi) واقع در استان چيبا (Chiba ) آغاز کرد.

او برای مدت طولانی با تمرينات روزانه به قوی نمودن بدن و قدرت خود مبادرت ورزيد و اجرای تکنيک های خود را به حد عالی رساند.

1950: او پس از مراجعت از کوهستان در شهر چيبا اتاقی اجاره کرد و تمرينات خود را ادامه داد. ايشان تمرينات کشتن گاو را شروع کرد. به طور مثال طی چهار روز با 51 گاو وحشی به مبارزه پرداخت که چهار گاو را کشته و شاخ 47 گاو ديگر را با تيغه دست (شوتو) شکست و آنها را از پای درآورد. همچنين با يک گاو نر وحشی به مقابله پرداخت.

1951: سوسای آموزش کاراته را در ارتش آمريکا که در ژاپن مستقر بود، آغاز کرد و بعد نيز تمرينات جودو را در شهر چيبا آغاز نمود و به دان 4 اين رشته دست يافت.

1952: سازمان کاراته شهر شيکاگو وی را به آمريکا دعوت کرد. او در حدود 11 ماه توانست 32 مورد کارهای نمايشی را به اجرا بگذارد. وی در ايالات مختلف درس داد و در هفت مبارزه که در مقابل بکسورها و کشتی کچ کاران آمريکايی شرکت نمود به پيروزی نائل گرديد و سپس به ژاپن بازگشت.

1953: سوسای مجدداً به آمريکا رفت و اين بار در شهر شيکاگو و در حضور تماشاچيان با يک گاو نر وحشی به مبارزه پرداخت و توانست اين گاو را شکست دهد و شاخ او را نيز بشکند و با اين کار در قاره

آمريکا نيز بسيار مشهور شد.

لازم به ذکر است سوسـای اوياما پس از شکسـت دادن گاو وحشی گفته است: هدف من قدرت نمـايی نبوده، بلکه می خواستم ثابت كنم انسان ها ذاتاً استعدادهايی دارند که اگر آنها را شکوفا سازند، می توانند بر همه چيز فائق گردند.

1954: سوسای به ژاپن بازگشت و پس از3 ماه توقف و تمرين مستمر در توکيو، موفق گرديد در بوسو (Boso)، اولين دوجوی خود را خارج از منطقه ميجی رو (Mejiro) افتتاح نمايد. معلمين اين دوجو عبارت بودند از: «ميزوشيما» و «ياسودا».

1955: سوسای به آمريکا دعوت شد، سپس به اروپا رفت، در اين سفر با مردان بسياری مبارزه کرد و برای اولين بار سر بطری شيشه ای را با تيغه دست خود شکست و موجب حيرت همگان شد. ايشان در شيکاگو مجدداً با يک گاو وحشی به مبارزه پرداخت، اين امر موجب انتقاد باشگاه دوستی حيوانات گرديد.

1956: سوسای اوياما دوجوی ديگری در پشت دانشگاه «ريک کيو» افتتاح نمود که معلمين آن عبارت بودند از: «ميزوشيما»، «ياسودا»، « ايشی ياشی» و «مينای موتو». اين دوجو شروع کيوکوشين کای کان (مرکز کيوکوشين کای) بود.

1964: در اين سال توکيو هونبو (باشگاه مادر در توکيو) افتتاح شد و سازمان بين المللی کاراته تأسيس شد.

اوياما به قدرت های فوق العاده ای دست پيدا کرده بود و اين امر باعث شده بود اشکالات و نواقص ديگر سبک های موجود آن عصر را به آنها متذکر شود، اما آنها به جای اينکه عملکرد تمرين و شيوه های غلط خود را، برای انسجام بخشيدن و پر قدرت کردن هنر رزمی يک کشور تغيير دهند، با وی دشمنی کردند و يک شکارچی را برای کشتن وی اجير کردند.

شکارچی برای کشتن اوياما به جنگل رفت و او را پيدا کرد و در حالی که نزديک اوياما می شد، اوياما نيز به نزديکی وی می رفت، در يک لحظه در چند متری هم قرار گرفتند، شکارچی به محض نشانه رفتن به سمت اوياما با ضربه ناکايوبی اوياما مواجه شد (ضربه بند دوم انگشت بزرگ) و در دم جان داد. اين امر باعث شد اوياما برای هميشه کاراته را کنار بگذارد. او به سمت منطقه کيوتو روانه شد و به محل زندگی شکارچی رفت. موضوع را به خانواده شکارچی گفت و با مشکلات زياد يک سال رايگان برای آن خانواده کشاورزی کرد. او ديگر کيوکوشين را فراموش کرده بود و در طول اين يک سال حتی يک تکنيک هم اجرا نکرد. در اين مدت مردان زيادی برای حمايت اوياما به ديدنش می آمدند و از هر لحاظ به وی پيشنهادهايی می دادند، ولی اوياما به هيچ چيز غير از خدمت کردن به خانواده آن شکارچی که ناخواسته کشته شده بود، فکر نمی کرد. بالاخره خانواده شکارچی به اوياما گفتند: تو ديگر وظيفه ای در قبال ما نداری و ما نيز از تو رضايت کامل داريم، تو نيز برای قوي تر شدن و خدمت به ديگران ما را ترک کن.

اوياما بار ديگر به دنيای پر رمز و راز هنرهای رزمی بازگشت و خود ايشان بيان می کردند: پس از گذشت يک سال در حالی که حتی يک تکنيک هم نزده بودم، احساس می کردم قوي تر شده ام و تسلط بيشتری در اجرای فنون دارم.

اوياما به يک کشتارگاه رفت و در آنجا ادعا کرد من می توانم با يک مشت خود، گاو را بکُشم. آنها تعجب کردند ولی برای ارضای حس کنجکاوی اين مسئله را قبول کرده و به اوياما اجازه دادند که اين كار را انجام دهد. اوياما روبروی يک گاو نر ايستاد و مشتی قوی به قسمت ميانی سر گاو زد، گاو پس از خونريزی مغزی از پای افتاد و از آنجا بود که اوياما به نمايش خارق العاده خود، يعنی مبارزه کردن با گاوهای نر وحشی پرداخت. همچنين به مکان های مختلف جهان سفر کرد و اين هنر خود را به نمايش گذاشت. او در طول زندگی خود با 51 گاو وحشی مبارزه کرد.

اوياما برای به نظم درآوردن سبک خود، بسيار تلاش کرد؛ از جمله مبارزه کردن با افراد قوی دنيا. يکی از کارهای عجيب وی اين بود که خود به نقاط دور دست دنيا سفر می کرد تا فردی قوی را برای مبارزه پيدا کند. يکی از سفرهای ايشان به تايلند و مبارزه با کبری سياه بود. استاد اوياما برای مبارزه با قوی ترين مرد تايلند، که قهرمان جهان هم شده بود (در رشته موآی تای)، به آنجا سفر کرد. در تايلند همراه مترجم خود، به روستايی که محل زندگی کبری سياه بود رسيدند. يک روز قبل از اجرای مبارزه وی با اوياما، مترجم، اوياما را برای گردش به رودخانه دِه برد. پس از رسيدن به رودخانه، اوياما به صحنه ای برخورد که برايش عجيب بود. وی پسر بچه ای را ديد که ميان آب است و دست های خود را روی هم قرار داده و در همان حالت به درون آب نگاه می کند. دخترکی هم آن طرف رودخانه برادر خود را نگاه می کرد؛ گويا که هر دو منتظر اتفاقی بودند. اوياما از مترجم خود سوال کرد: آنها در حال انجام چه کاری هستند؟ مترجم در پاسخ گفت: صبر کن تا خودت ببينی! پس از چند لحظه پسرک آب جلوی پايش را به کمک پای راست خود به حالت دورانی، به شکل يک گرداب درآورد و ماهی ای را که ميان اين گرداب بالا آمده بود، با دستانش گرفت و برای خواهرش پرتاب کرد. اوياما گفت: اوه! عجب عکس العمل سريع و چه پاهای پر قدرتی.

او در پی کشف اين قدرت برآمد. مقداری که جلوتر رفتند، ديدند که خانه های مردم دِه بالای درخت ساخته شده و مردم هم به خاطر اين مسئله و برای اينکه هر روز می بايست چندين بار از اين درختان بالا و پايين بروند، دارای پاهای قوی و سريعی هستند.

بالاخره روز مسابقه فرا رسيد، همه کبری سياه را تشويق می کردند؛ وی دارای جثه ای قوی و کاملاً عضلانی بود. اوياما هم مصمم و با اطمينان کامل به ميدان مبارزه نزديک شد. مبارزه آغاز شد، تکنيک هايی با احتياط کامل از هر دو مبارز رد و بدل می شد، تکنيک هايی که نمايانگر شناخت حريفان از يکديگر بود.

از يک سو کبری سياه دارای پاهايی قوی بود و استقرار وی که به زبان ژاپنی داچی گفته می شود، بسيار فشرده و ضربات وی انفجاری و مهلک بود، از سوی ديگر مردم شعار می دادند: کاراته کار ژاپنی بايد بميرد! اوياما به مبارزه سختی دعوت شده بود. کبری سياه حمله هايی فوق العاده سرعتی با گام های بلند داشت؛ اوياما در يک لحظه حرکتی به ذهنش خطور کرد که از يک پسر بچه کوچک ديروز ياد گرفته بود. او مانند پسرک ماهي گير پاهايش را دور زانوی کبری سياه حلقه کرد و با تمام قدرت، وی را به سمت بالا پرتاب کرد و با اين حرکت غافلگيرانه، حريف به پشت نقش بر زمين شد و به نفس نفس زدن افتاد. اوياما دستش را گرفت و از او پوزش خواست و گفت اين هنر را از پسر بچه ای که اهل همين دِه است، ديروز ياد گرفته ام و اميدوارم کارساز بوده باشد. کبری سياه احترام عميقی به اوياما کرد و ماجرا به خوبی تمام شد.

يکی ديگر از کارهای فوق العاده مرحوم اوياما شکستن سر بطری بود. وی بارها و بارها اين کار را در مکان های مختلف انجام داد. او همچنين قادر بود سنگ های رودخانه را با دستان خالی خرد کند، اما کاری که ايشان در مبارزه با تعداد زيادی از مبارزان و جنگجويان قوی کرد، بسيار جالب تر از مقام و لقب پدر شکستن اجسام سخت بود.

در تاريخ هنرهای رزمی قبل از اوياما، يک کندوکار (هنر رزمی که توسط چوب دستی، شمشير و ... انجام می شود)، توانسته بود مبارزه 200 نفره را با موفقيت انجام دهد، اما اوياما تصميم گرفت با 300 نفر از بهترين مبارزان که بيشتر آنها از شاگردان قوی خود او و از قهرمانان جهان هم بودند مبارزه کند. او آنها را فراخواند و در سه روز پياپی در هر روز با 100 نفر به مبارزه پرداخت و در آخر با اينکه ايشان آسيب ديده بودند باز اعلام آمادگی کردند، ولی ديگر کسی ابراز وجود نکرد.

شايد به جرأت بتوان استاد ماسوتاتسو اوياما، اين مرد اسطوره ای هنرهای رزمی را پيشگام و پيشرو معرفی هنرهای رزمی مشرق زمين در جهان معرفی کرد. اين استاد کره ای الاصل که نام اصلی اش «جوی يونگ ای» می باشد، پس از 40 سال مطالعه و تحقيق جامع، بنيانگذار سبکی در کاراته شد که در واقع تلفيقی از کاراته ژاپنی، کمپوی چينی و ته کيهون کره ای بود. اين سبک بعدها نام «کيوکوشين کاراته» را به خود گرفت و در حال حاضر اين هنر اصيل در اقصی نقاط جهان تدريس و تمرين می شود.

اگر بازيگرانی همچون بروس لی با بازی در فيلم های رزمی سهمی عمده در شناساندن اين هنرها بخصوص «کانگ فو» در جهان ايفا کردند، استاد «ماسوتاتسو اوياما» اين نقش را سال ها پيش، يعنی در سال1950 و در جريان اولين نمايش مبارزه خود با يک گاو نر وحشی که در شيکاگو انجام داد، به نمايش گذاشت. در اين نمايش، استاد در مبارزه ای نفس گير از پس اين گاو وحشی برآمد. وی ابتدا با مشت مرگباری که به پيشانی گاو زد او را کاملاً گيج کرد و سپس با يک دست يکی از شاخ های گاو را از جا کند و با ضربه تيغه دست (شوتو اگه اوچی) شاخ ديگر گاو را شکست به طوري که شاخ گاو بين تماشاچيان پرتاب شد و جالب اينکه بعدها به اويامای گاو کُش مشهور گشت.

استاد اوياما مؤلف چندين کتاب کاراته نظير: «کاراته چيست؟»، « اين هست کاراته» و «کاراته پيشرفته» نيز می باشد. ايشان به موازات فعاليت های انتشاراتی، به اقصی نقاط جهان سفر می کرد و به معرفی و نمايش هنر رزمی ويژه اش همت می گماشت.

« طريقت کيوکوشين» آخرين کتاب اين استاد فقيد است که درباره مهمترين جنبه های فلسفی و اخلاقی «کيوکوشين کاراته» نگاشته شده است و همچنين درباره مشکلاتی که در آن زمان برای گسترش هنرهای رزمی وجود داشته است، به تفصيل به بحث می پردازد.

سوسای ماسوتاتسو اوياما سرانجام در73 سالگی (1996 ميلادی) و پس از 63 سال زندگی آميخته با رياضت در هنرهای رزمی، به علت ابتلا به سرطان ريه، دار فانی را وداع گفت و جامعه کاراته جهان را به اندوه و تأثر نشاند.

سوسای طی وصيت نامه ای « شوکی ماتسويی» بهترين شاگردش را که يکی از اساتيد ارشد و از قهرمانان وزن آزاد جهان در چندين سال متمادی بود، به عنوان جانشين خود انتخاب نمود.

شوکی ماتسويي تنها فردي است که در سايه تمرينات سخت و مستمر زير نظر شخص اوياما توانست در مدت دو ساعت و پانزده دقيقه بدون استراحت با صد نفر مبارزه کند و بر تمامی حريفان فائق آيد و اين کاري است بس مشکل و طاقت فرسا که از عهده هر فردی بر نمی آيد.

اوياما در زندگی دچار تحولات زيادی شد، سختی های بسياری را تحمل کرد و رياضت های زيادی برای ارتقای اين هنر والا کشيد، پس چنين نتايجی فقط و فقط برازنده ايشان است و بس. شايد برخی ها با خواندن اين داستان ها و عجايبی که اوياما خلق کرده، با خود بگويند در تعاريف از اوياما اغراق شده است، اما لازم به ذکر است هر آن چيزی که تاکنون نوشته ايم و خواهيم نوشت، واقعيت دارد و در صورت تمايل می توانيد نوشته های معتبر در مورد اوياما، خاطرات اوياما در مقاله های مختلف و حتی فيلم های مستند اين استاد بزرگ را مشاهده کنيد تا به اين باور برسيد که اويامـا يک واقعيت در هنـرهای رزمی بود و ديگر مسداق وی را نخواهيم يافت.

اسم کيوکوشين توسط سوسای اوياما به کاراته ابداعی و جديد، که از نظر فنی کاملاً متفاوت با کاراته سنتی ژاپن بود، اطلاق شد و توانست ظرف مدت نه چندان زياد نظر رزمی کاران، کارشناسان و ديگر علاقمندان داخلی و خارجی را به خود جلب نمايد. اکنون با گذشت ساليان متمادی نه تنها رنگ کهنه گی چه از نظر فنی و چه از نظر استقبال عمومی نداشته، بلکه هنوز يک سبک رزمیِ دارای شخصيت و جاودان می باشد که ديگر سبک ها از اين کاراته واقعی متأثر می باشند. امروزه کيوکوشين کاراته در تمام قاره های دنيا نفوذ کرده است. دنيای رزمی به خصوص کاراته ديگر شاهد تولد چنين مبتکر و استادی نخواهد بود. بعد از فوت اين ابَرمرد که فقدانی بس بزرگ بود، پندها و اندرزها و تمرينات جسمی و روحی وی همانند يک يادگاری با ارزش، محفوظ و ماندگار است و هر ساله در سالروز فوت ايشان، نفرات برجسته ملی و بين المللی برای ادای احترام به زحمات و قدردانی بر سر مزار وی حضور می يابند.

يادش گرامی؛ اوس

منبع: کد: http://kamakura.blogfa.com

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]