واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: خبرگزاري فارس: با پيشرفت تكنولوژي و افزايش جمعيت، بازيافت صنعتي زبالهها به يكي از مهمترين چالشهاي زيست محيطي و انساني كشورهاي تبديل شده است كه كشورهاي مختلف رويههاي متفاوتي را در مورد آن در پيش گرفتهاند. به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از بيبيسي، آمار نشان ميدهد كه 60 درصد زبالههاي خانگي بريتانيا قابل بازيافت يا تغيير كاربري است اما بزرگترين جامعه بريتانيايي در انگليس تنها 7/17 درصد را مورد بازيافت قرار ميدهد. در زير مقايسهاي بين انگليس و ساير كشورهاي اروپايي و غير اروپايي انجام شده است. سوئيس سوئيس تجهيزات بازيافت زباله خود را به درستي مورد تمجيد قرار ميدهد. شيشه و كاغذ نمونهاي از زبالههايي هستند كه به طور متوسط در سوئيس دور انداخته نمي شوند. در اكثر سوپرماركتها سطلهاي مجزايي براي بطريهايي با شيشه سبز و قهوهاي وجود دارد. هر شهر اين كشور به طور ماهانه به جمع آوري رايگان زبالههاي كاغذي ميپردازد كه تنها شامل روزنامههاي قديمي نميشود و اكثر مردم همه اشياء ساخته شد از مقواي نازك يا كاغذ را از پاكت غلات تا قبضهاي تلفن قديمي را مورد بازيافت قرار ميدهند. در مورد زبالههاي سبز هر دو هفته يك بار همهي گياهان و روييدنيهاي مربوط به باغچه يا باغ كه ديگر مورد استفاده نبوده بيرون گذاشته شده و جمع آوري ميشود. آلومينيوم و حلبي به مخازن محلي منتقل شده باطريها به سوپرماركتها بازگردانده ميشوند و روغنهاي قديمي يا ساير مواد شيميايي در نقاط ويژهاي نگهداري ميشود. بطريهاي پلاستيكي رايجترين محفظه نوشيدنيها در سوئيس هستند كه 80 درصد آنها بازيافت ميشوند كه بسيار بيشتر از ميانگين اروپا با 20 تا 40 درصد است. اما حفظ محيط زيست تنها عامل ايجاد چرخه بازيافت در سوئيس نيست و براي اين كار انگيزه مالي زيادي نيز وجود دارد. بازيافت رايگان است اما در اكثر نقاط سوئيس دور انداختن زباله هزينه دارد و هر كيسه زباله داري برچسبي است كه هر برچسب دست كم يك يورو هزينه دارد. آمريكا در آمريكا تلاشها براي كاهش زبالههاي خانگي و تجاري تحت نظر آژانس محافظت از محيط زيست آمريكا (EPA) انجام ميشود. امروزه آمريكا 28 درصد زبالههاي خود را بازيافت ميكند كه اين ميزان در 15 سال گذشته تقريباً 2 برابر شده است. بازيافت انواع خاصي از زبالهها در اين كشور افزايش بيشتري داشته است: 42 درصد كاغذها، 40درصد بطريهاي پلاستيكي نوشابههاي غيرالكلي، 55 درصد قوطيهاي آلومينيومي نوشيدنيها، 57 درصد بسته بنديهاي استيل و 52 درصد ساير اشيا هم بازيافت ميشوند. 20 سال پيش تنها يك برنامه جادهاي زباله در آمريكا وجود داشت. اين ميزان در سال 1998 به 9000 برنامه جادهاي و 12 هزار مركز بازيافت زباله رسيد. در سال 1999 بازيافت و تغيير كاربري زبالهها مانع ورود 64 تن زباله به محل دفن يا مراكز سوزاندن زبالهها شد. ميزان بازيافت زبالهها در ايالات مختلف آمريكا متفاوت است. در آلاسكا، وايومينگ و مونتانا كمتر از 9 درصد زبالهها بازيافت ميشود در حالي كه در نيويورك، ويرجينيا و 5 ايالات ديگر ميزان بازيافت بيش از 40 درصد است. دانمارك در دانمارك اين امر تحت تأثير فلسفه يكي از سبزترين كشورهاي دنيا قرار دارد. هم اكنن چند دهه است سياست زيست محيطي دانمارك به زباله به عنوان يك منبع مينگرد. در سال 2003 به طور ميانگين هر دانماركي 559 كيلوگرم زباله داشته است كه از پلاستيك و كاغذ تا بطري و باطري متفاوت بوده است. حدود 10هزار دانماركي در تجارت جمع آوري زباله فعاليت ميكنند كه حدود 1/0 درصد كل جمعيت اين كشور را تشكيل ميدهد. تلاش سخت براي دستيابي به دانماركي سبزتر باعث شده كه اين كشور به ركوردي جالب دست يابد. آمار دولتي نشان ميدهد در سال 2003، 31 درصد زبالههاي خانگي بازيافت شده و 62 درصد سوزانده شده است. 6درصد باقيمانده نيز در زمين دفن شده است. اگرچه ميزان كل زبالههاي دانمارك به اندازهاي نيست تا اين كشور به ايجاد مراكز بازيافت زباله بپردازد اما به ويژه زبالههاي پلاستيكي، زباله محصولات الكترونيكي باطريها و فلزات براي بازيافت به خارج اين كشور فرستاده ميشوند. دولت همچنين در حال ترغيب صنايع به توليد محصولاتي است كه زبالههاي كمتري را از خود به جاي ميگذارند تا ميزان توليد زباله كشورش را محدود كند. آلمان آلمانها خود را قهرمان محيط زيست جهان ميدانند. البته شكي نيست كه اين بحث براي آنها بسيار مهم است. جداسازي زبالههاي خانگي امري بسيار مهم براي مردم آلمان است. در هر آپارتمان معمولاً 5 سطل براي 5 نوع زباله وجود دارد كه با رنگهاي جداگانه مشخص شدهاند. زرد براي بسته بنديها (مانند كارتونهاي قديمي شير)، آبي براي كاغذ و مقواي نازك، سطلهاي ويژه شيشه در سه قسمت شيشه هاي روشن، قهوهاي و سبز و يك سطل براي مواد غذايي و گياهي و سرانجام يك سطل سياه براي ساير زبالهها كه مناسب براي افرادي هم هست كه حوصله جداسازي زبالهها را ندارند. از لحاظ تئوري و قانوني همه آلمانيها ملزم به رساندن زبالههاي خاص مانند باطري و مواد شيميايي به مراكز بازيافت هستند واگر كسي اين كار را نكند مرتكب جرمي اداري شده كه البته در عمل به ندرت در اين مورد پيگيرد قانوني رخ ميدهد. بر اساس نظرسنجيها حدود 90درصد آلمانيها باعلاقه شخصي به جداسازي زبالهها ميپردازند. يونان بر اساس آمار جامعه بازيافت زيست محيطي يونان اين كشور هرساله با توليد زبالهاي برابر يك ميليارد بطري پلاستيكي آب، 1 ميليارد بطري نوشيدنيهاي غيرالكلي و يك ميليارد محفظه پلاستيكي شويندهها روبهروست. حدود يك پنجم زبالههاي توليد شده اين كشور پلاستيك است كه تنها يك درصد آن بازيافت ميشود. به گفته مقامات اين سازمان يونان در بحث بازيافت زباله حدود 15 سال عقب تر از ساير كشورهاي اتحاديه است. سيستم جداسازي زباله براي يونانيها مهم نبوده و دولت سعي دارد تا سال آينده خود را به استانداردهاي اروپايي برساند. در نتيجه اين روند آتن پايتخت اين كشور در حال حاضر با بحران مديريت زباله به دليل نبود روش هاي جايگزين روبه روست. اين درحالي است كه آتن بزرگترين مركز بازيافت زباله در اروپا را در كنار محل دفن زبالههاي اين شهر داراست كه ساخت آن 75 ميليون يورو هزينه برده است اما به همان شكل رها شده و فعاليتي ندارد. ايتاليا قوانين زباله در ايتاليا از منطقهاي به منطقه ديگر بسيار متفاوت است. در همين ماه قوانين زباله در رم سختتر شده و بر اساس آن افرادي كه تا فاصله 500 متري خانه خود داراي سطل بازيافت هستند و زبالههاي خود را جدا نكنند تا 619 يورو جريمه خواهند شد. ساكنان رم معتقدند كه معمولاً يافتن سطل زباله در اين شهر سخت بوده و در صورت يافتن هم اغلب پر هستند. شوراي شهر رم اخيراً خواستار ايجاد سطلهاي زباله جديد با رنگهاي مختلف براي جداسازي زبالهها شده است. سال گذشته كميسيون اروپا اعلام كرد كه قصد دارد با ايتاليا به خاطر 28 مورد نقض قواعد زيست محيطي اتحاديه اروپا برخورد كند. سنگال بازيافت زباله در سنگال به صورت صنعتي انجام نميشود اما بخشي از زندگي روزانه مردم سنگال است. در اين كشور همه چيز بازيافت ميشود. از كيسههاي پلاستيكي تا كتاب تمرين مدارس، قوطيهاي غذا، بطري آب معدني و حتي پوست ميوه. گفته ميشود پوست ميوه براي استفاده در صنعت عطرهاي ارزان جمع آوري ميشود. قوطي هاي رب گوجه به ليوان آب مردم مناطق روستايي تبديل شده و در خيابانها نيز مورد استفاده متكديان قرار ميگيرد. از روزنامهها و اسناد اداري قديمي براي پيچيدن نان، ميوه و بادام استفاده ميشود. از كيسه هاي پلاستيكي براي ساخت كفش استفاده شده و عدهاي از مردم با هوش اين كشور به جمع آوري زبالههاي فلزي براي ارسال آنها به كارخانههاي اروپايي ميپردازند. شركت زبالههاي "آلسيون" سوئيس قراردادي را به ارزش 9 ميليون دلار با دولت سنگال منعقد كرده تا زبالههاي داكار پايتخت اين كشور را جمع آوري كند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 762]