واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: اصولا نوزادان طي 3 الي 4 ماه اول زندگي خود گريه و بيقراري زيادي ميكنند به گونهاي كه والدين خود را نسبت به اين امر نگران ميسازند. ميزان گريه كودكان از تولد تا حدود 6 هفتگي هر روز بيشتر ميشود و سپس بتدريج كاهش مييابد. گريه نوزادان در اكثر اوقات با تغذيه و رعايت راحتي شيرخوار يا در آغوش گرفتن وي تمام ميشود، اما در برخي موارد اين گريه براحتي پايان نمييابد و موجب خستگي و عصبانيت والدين نيز ميشود كه دليل عمده آن نيز كوليك است كه حدود 10 تا 30 درصد شيرخواران به آن مبتلا ميشوند. وقتي نوزاد گرسنه است برخي از شيرخواران بلافاصله پس از شير خوردن در كمال رضايت به خواب ميروند، اما در فاصله كوتاهي با گريه بيدار ميشوند. وقتي هم كه مادر شروع به شير دادن كودك خود ميكند، ساكت ميشود. در اين گونه موارد مادر بايد دفعات شير دادن نوزاد خود را بيشتر كند و دقت نمايد كه روش شير دادن نيز صحيح باشد و حتما از خوردن شير انتهايي كه داراي چربي بيشتري است و به سير نگه داشتن و رشد بهتر شيرخوار كمك ميكند، مطمئن شود و اين زماني است كه مادر احساس ميكند كه پستانهاي او سبك شده است. همچنين شيرخواران در سنين 3، 6 و 12 هفتگي رشد سريعي دارند و براي چند روز گريه و بيقراري؛ به نظر ميرسد كه دائما گرسنهاند لذا شير بيشتري طلب ميكنند. اگر مادر از اين زمانهاي جهش رشد مطلع باشد و شيرخوارش را مكررا شير دهد، آن وقت گريه و بيقراري يا تقاضاي شير بيشتر را به حساب ناكافي بودن شير خود نميگذارد. برخي از شيرخواران نيز كه بيشتر از ديگران گريه ميكنند، فقط احتياج به آغوش مادر و محبت وي داشته و دوست دارند كه پستان مادر را بيشتر بمكند بدون اين كه به شير بيشتري نياز داشته باشند. به همين جهت مادران بهتر است به هنگام شير دادن نوزاد خود به او توجه بيشتري كنند و با ملايمت و مهرباني او را نوازش كنند. كوليك كودكان مبتلا به كوليك رشد و تكامل طبيعي دارند و مثل ساير شيرخواران سالم و سرحال هستند و تنها ممكن است در ساعاتي از روز معمولا عصر يا شب كمي بداخلاقي و بيقراري كنند. گريه كودك مبتلا به كوليك با گريه معمولي كودك تفاوت دارد. معمولا در اين گونه موارد مادر به هيچ وجه قادر به آرام كردن كودك نيست و كودك در هر روز بيشتر از 3 ساعت و بيشتر از 3 روز در هفته با صداي بلند و مداوم گريه ميكند و غالبا اين گريهها در 2 الي 3 ماهگي قطع ميشود. اين كودكان ممكن است به هنگام گريه كردن صورت قرمز با دست مشت كرده داشته باشند و پاها را به داخل شكم كشيده يا سفت كنند. دلايل مختلفي براي كوليك نوزادان ذكر شده است مثلا حساسيت به شير گاو كه توسط مادر تغذيه ميشود يا تغذيه بيش از حد و سريع نوزاد يا تجمع هوا در معده و همچنين تنشها و استرسهايي كه مادر ممكن است داشته باشد. حتي نداشتن ارتباط مناسب عاطفي با نوزاد نيز در بروز كوليك موثر است؛ زيرا نوزاد، اضطراب و عصبانيت والدين را حس ميكند و آن را با گريه نشان ميدهد. همچنين مطالعات نشان داده است كه كوليك، ناشي از عدم توانايي كودك براي تنظيم گريه است. خلق و خوي حساس كودك موجب ميشود كه او با گريه كردن نسبت به محيط و تغييرات آن واكنش نشان دهد و چون سيستم عصبي كودك تكامل لازم را ندارد، لذا وقتي گريه را سر ميدهد، قادر به تنظيم و كنترل آن نيست؛ اما با بزرگ شدن و تكامل، شيرخوار توانايي تنظيم گريه را كسب ميكند. راه درمان كوليك خودبهخود با بزرگتر شدن شيرخوار برطرف ميشود و بهتر است مادران به برخي نكات توجه داشته باشند. ابتدا اين كه محيط آرام و كمسر و صدا و كمنور براي كودك خود تامين كنند. اين كار باعث ايجاد آرامش و كاهش تحريكپذيري او ميشود. بهتر است كودك خود را بيشتر در آغوش بگيريد، همچنين بيش از حد به كودك شير ندهيد. بعد از تغذيه نيز حتما هواي معده را با ماساژ پشت نوزاد در حالي كه او را در وضعيت ايستاده در آغوش گرفتهايد، تخليه كنيد. اگر كودك از شير مادر تغذيه ميكند، بهتر است مادر در مصرف سير، پياز، كلم، شلغم، حبوبات، زردآلو، ريواس، آلو و غذاهاي نفاخ ديگر دقت كند. براي ساكت كردن شيرخوار، او را بشدت تكان ندهيد. ممكن است با تكان شديد، مغز كودك داخل جمجمه آسيب ببيند. به وضعيت روحي خود برسيد. مادراني كه عصباني و افسرده هستند، بيشتر با كوليك فرزندشان مواجه ميشوند. گوش دادن به موسيقي نيز در آرام شدن كودك موثر است. قرار دادن شيرخوار روي دست مادر يا پدر موجب آرام شدن او ميشود؛ زيرا در اين حالت به معدهاش فشار ميآيد. پدر نيز ميتواند در حالتي كه ايستاده است، شيرخوار را طوري در آغوش بگيرد كه سر كودك روي حنجره او قرار گيرد، آنگاه براي كودك زمزمه كند. بسياري اوقات آغوش پدر و صداي بم و مردانه او كه با ملايمت با شيرخوار صحبت ميكند، سبب آرام شدن كودك ميشود. زيادهروي مادر در نوشيدن چاي يا قهوه و نوشابههاي كافئيندار موجب گريه و بيقراري شيرخوار ميشود. به اعتقاد پزشكان، بيقراري كودكان و شيرخواران علتهاي فراوان دارد. برخي از آنها اساسا بيقرارند و سرشتشان با سرسختي عجين است؛ به گونهاي كه در برابر هر چيز كوچكي واكنش نشان ميدهند. برخي ديگر نيز يا آرامند يا وضعيت ميانهاي دارند. بنابراين در مورد شيرخواري كه زياد گريه ميكند، بايد اطمينان حاصل شود كه گرسنه نبوده، خوب تغذيه شده و از رشد خوب برخوردار است. در صورتي كه شيرخوار از وزن مطلوب برخوردار باشد، مادر نبايد نگران بوده و يا تصور كند كه شيرش ناكافي است. noorportal.net پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1067]