واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: اولین مرد و زن ایرانی “مشی و مشیانه” پیمان همبستگی شان را روز سیزدهم فروردین، در حالیکه گواه عشق شان گل های رنگارنگ، درختان سر به آسمان کشیده سرو، و آهوان بودند، با گره زدن سبزه، بستند. اما پیش از آن…
پیش از آن مشی ( مرد) چون چشم به جهان گشود، و مشیانه ( زن) را دید، از خود رها شد، دیوانه شد، مست شد و خواستار شد. آنی دیده از زن باز نگرفت و نخستین واژه ای که بر زبان راند؛ « زیبا» بود. این چنین واژه « زیبا» زاده شد. خواست که هدیه ای به او بدهد، و او را با زیبایی دگر برابر داند، هیچ نیافت، غمگین به کنجی پناه برد.
هستی، افسرده از غم او، گل های رنگارنگ و خوشبو را بر برگ طبیعت نقش زد، آهو را با چشمانی دلربا آفرید، سرو از زمین رویاند، پرنده به آواز درآورد، زمین و آسمان را جلوه بخشید. اما کجا کفاف می داد به احساس « مشی، به مشیانه»؟
مشی برهر گلی نامی نهاد. بر آنچه که در آسمان می دید و زیبا بود، نیز نامی گذاشت. این نام ها را بر « مشیانه» نهاد! روز سیزدهم فرورین که با او پیمان همبستگی بست، با این نام ها خواندش. و تا بود و بود، به دنبال زیبایی ها گشت، نخست نامی بر آنها نهاد، و سپس آن نام ها را بر روی « مشیانه». دریغ است اگر ما رهرو او نباشیم، نام هایی که « مشی» بر « مشیانه» ( زیبایی ها) نهاده، به فراموشی سپرده و نام او را برای همیشه زنده نگه نداریم.
آبگینه آتنا آتوسا آذر آذرافروز آذرگون آزرمیدخت آذرنوش آذین آرا آرتمیس آرزو آرمینا آرمینه آرمیتا آریانا آریادخت آریانوش آرینا آزاده آسا آسانا آستیاژ آفتاب آفرین آلا آلاء آلاله آناهیتا آندریا آنوشا آوا آوید آویده آویزه آویسا آوین آوینه آهو
ابریشم اختر ارغوان اروشا اِستِر (دختر خشایارشا) افروز افروغ افسانه افسر افسون افشان آرتمیس اومَتی (دختر هووخشتره شاهنشاه ایران و همسر بخت.النصر دوم، که باغ.های معلق بابل را برای او ساخت) امتیس (یونانی.شدهٔ نام ایرانی «اومتی») امیتیس (یونانی.شدهٔ نام ایرانی «اومتی») آناهید اندیشه انوشه ایران ایران- بانو ایراندخت ایرمن
بانو بنفشه بهار بهاران بهاره بهارک بهدیس بهدخت بهرخ بهشید بهناز بهنوش بوسه بیتا باران باژیلان (کردی) به.یان (=بامداد) (کردی) به.فرین (=برفی) (کردی) به.ناز (=نازدار) (کردی) بیریوان (کردی) بیخال (=نام کوهستانی در کردستان) (کردی)
پانیذ پدیده پرتو پردیس پرستو پرند پرنیا پرنیان پروانه پروین پری پریا پریچهر پریدخت پریرو پریزاد پریسا پریشاد پریناز پریوش پگاه پوپک پوران پوراندخت پوری پونه پیمانه پرنیان پارمیدا پادینا
تابنده ترانه ترسا ترمه تِرنه تهمینه تیر ترنگ توراندخت تینا تانیا (کردی) ته.لار (کردی)
ته.نیا (=تنها) (کردی) تریفه. (=نور مهتاب) (کردی) تیروژ (=پرتو خورشید) (کردی) تارا (=ستاره، اصل این واژه بابلی است که به زبان هندی و زبان فارسی راه یافته) (کردی) تروسكه (کردی)
جوانه
چاوجوان (=زیباچشم) (کردی) چاوره.ش (=سیه.چشم) (کردی) چكاوك (نام پرنده.اي) چنور (=نام گلی خوشبو) (کردی) چرو (=غنچه.) (کردی) چیمه.ن (=سبزه. و طبیعت) (کردی) چوپی (=نوعی رقص کردی) (کردی)
خجسته خورشید خوروَش خه.زال (=غزال). (کردی) خه.زیم. (کردی) خوزگه. (=آرزو، حسرت). (کردی) خوناو (=باران آهسته و دلپذیر). (کردی)
دانه دُرّی دریا دلارا دلارام دلبر دلکش دلوسه دوکا دینا دیلان (=نوعی رقص کردی) (کردی) دلنیا (=دلگرم و مطمئن) (کردی) دلووان (=مهربان) (کردی) دیانا (=نام شهری درعراق، نام الهه رومی) (کردی) دیمه.ن (=چشم.انداز) (کردی) درسا
رامش راشر رامینا رامادا رسا رها رهام روان رود رودابه روجا روشنک رومینا روی ( به معنی روییدن) رکسانا روژینا رازان (کردی) ریزان (کردی) روژ (=خورشید) (کردی) روژین (=خوروَش) (کردی) روناک (=روشنا) (کردی) ریژنه. (=باران تند در هنگام آفتاب) (کردی) ربابه ( از رباب سه تار. من افزودم)
زری زرین زرین.دخت زویا زیبا زینا زیور زایه.له. (کردی)
ژاله ژرفا ژیلا ژینر ژینا ژینو (=زندگی تازه/زندگی دهنده) (کردی) ژیار (کردی) ژیوان (=زی بان/بانی زندگی) (کردی)
سارك سارینا (به معنی پاک و خالص) سارا (به معنی خالص ) ساغر ساناز سایه سپیده ستاره ستوده سرگل سروناز سمانه سودابه سوری سوزان سوسن سوگل سوگند سیما سیمین سازان (کردی) سه.یران (کردی) سکالا (کردی) سروشت (=طبیعت) (کردی) سروه. (=نسیم) (کردی) ستران (کردی) سنور(=مرز) (کردی) سوزان (کردی) سوکار (=نام کوهستانی در کردستان) (کردی) سوما (=روشنایی) (کردی)
شاپرک شاپری شادان شادی شانار شایسته شبره شبنم شهیر شهربانو شهرخ شهربانو شهرزاد شهرناز شهناز شهین شکیبا شوکا شکوفه شکوه شیدا شیده شیرین شیرین.بانو شیفته شیما شیوا شورانگیز شیلان (=نسترن) (کردی) شلیر (=۱. سوسن ۲. لاله) (کردی) شوخان (=شوخ و شنگ) (کردی) شنو (=اشنویه) (کردی) شنه. (=نسیم آرام و دلپذیر بهاری) (کردی) شه.پول (=موج، آبخیز) (کردی) شه.مام (کردی) شه رمین (کردی) شه وبو (کردی)
غمزه غنچه
فاختک فرانک فرشته فروزنده فروغ فریبا فریما فرین فریناز فوژان فیروزه فریماه فرنوش فرمیسک (=اشک) (کردی) فینک (=خنک و دلچسب) (کردی)
قشنگ ڤیان (=عشق) (کردی)
کتایون کمند کیانا کالێ (=دختر چشم آبی با گیسوان طلایی) (کردی) کانی (=چشمه) (کردی) کرشمه که.ژال (=آهو، گونه.ای از واژه خه.زال=غزال،اصل این واژه عربی است کویستان (=کوهستان) (کردی)کوردستان (=کردستان) (کردی کژال کرانه کیهانه
گردآفرید گلاره گلاوژ گل.افروز گل.اندام گلبانو گلبهار گلابتون گلبیز گلپا گلپری گلپونه گلتاج گلتن گلرخ گلرو گلشن گلشید گلشیفته گلمیس گلنار گلناز گلنوش گل.ورچین گلی گوهر گوهرشاد گیتا گیتی گیسو گیلا گیلان گلاره(=چشم) (کردی) گه.لاویژ (=ستاره شباهنگ) (کردی) گولاله. (=لاله.) (کردی) گزنگ (=پرتو خورشید) (کردی)
لادن لاله لاله.رخ
مازون مامک مانا ماندان ماندانا مانلی ماه.پری ماهتو ماه.چهر ماهدخت ماه.برزین ماهنوش ماه.جهان ماهزا د ماهک مرجان مرجانه مروارید مژده مژگان مسل مستانه مشکان.دخت مشکین.دخت مونا منیژه مهتا مهتاب مهدخت مهدیس مهرآذر مهرا مهراب مهرانگیز مهرانه مهربان مهرخ مهرریز مهرسا مهروا مهرک مهری مهزاد مهسا مهستی مهشید مهکامه مهناز مهنوش مهکامه مهین موژان میترا میخک میگل مینا مینو میدیا (=سرزمین ماد) (کردی) مزگین (=مژده) (کردی) مه.هاباد (=مهاباد) (کردی)
نازآفرین نازگل نازنین نازیلا ناژیلا ناژین ناهید نرگس نرمین نسترن نسرین نگار نگین نهال نوا نوش.آفرین نوشزاد نوشین نیلوفر نیکو نیکی نیکسا نیشا نیوشا نازار(=دوست داشتنی) (کردی) نالین (کردی) ناسکی (کردی) ناسکول (کردی) نساره (کردی) نه.شمیل (=خرامان) (کردی) نه شمین (کردی) نه.رمین (=دلپذیر، مهربان) (کردی) نیاز (=دعا) (کردی) نیان (=لطیف، دلپذیر) (کردی) نیشتمان (=میهن) (کردی)ئاڤان (=نام کوهستانی در کردستان) (کردی) ئاڵێ (=دختر مو بور) (کردی) ئالا (=بیرق، پرچم) (کردی) ئاسکی (=از واژه. “ئاسک” به. معنی آهو) (کردی) ئاونگ (=شبنم) (کردی) ئه.سرین (=اشک) (کردی) ئه.ستێ (کردی) ئه.وین (=مهر، عشق) (کردی)
وندا ونوشه ویدا ویس ویتا وه نه وشه (کردی)
هما هنگامه هوروَش هاوین (=تابستان) (کردی) هه.لاله. (=لاله) (کردی) هیرو (=گل ختمی) (کردی)
یارا یاس یاسمن یاسمین یگانه یکتا یاشگین یسنا.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1294]