آیا بیمار روانی در قبال كارهایش مسئول است؟

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

:newComment(618)" target="_blank">
كسی را كه از لحاظ روانشناسی تشخیص دادند بیمار روانی است آیا در قبال کارهایی که انجام میدهد مسئول است مثلا وقتی حلش بد میشود به مقدسات توهین میکند آیا در مقابل آن بازخواست در قیامت میشود و تکلیف اطرافیان چیست؟

شخصی كه بر اساس تشخیص روانشناسان بیماری روانی دارد ، همچنانكه از حركات و گفته های خود شخص نیز معلوم می شود ، در قبال اعمالی كه انجام می دهد مسئول نخواهد بود ؛ زیرا زمانی انسان مسئول اعمال خویش است كه از عقل سلیم برخوردار باشد ، ما اگر عقل انسان از سلامت برخوردا نیست و به كرده ها و گفته های خود آگاهی ندارد مسئولیتی نخواهد داشت ، اطرافیان موظف هستند هر كار ممكنی را انجام بدهند تا در صورت بازگشت سلامت عقل ، صحت و سلامتی خود را به دست آورد اما در قبال اعمال و رفتار و گفته های او مسئول نیستند.

در رابطه با اینكه در عالم برزخ چگونه با اشخاص این چنینی برخورد می شود ، مطالبی را به عرض می رسانیم :

آنچه كه در آیات و روایات به طور صریح مطرح گشته است، در باب كسانى است كه یا در راه كفر و ضلالت قدم برداشته‏اند و یا در راه ایمان وعقاید درست حركت كرده‏اند. این دو گروه با ورود به برزخ مورد آزمون قرار مى‏گیرند و مرحله به مرحله تا رسیدن به جایگاه اصلى خویش كه دوزخ و بهشت است پیش مى‏روند اما آنانى كه در حیات دنیوى در حال استضحاف فكرى بوده و از رشد لازم و مطلوب فكرى برخوردار نبوده و در نتیجه، نه به سوى ایمان و عقاید حق راه یافته‏اند و نه به سوى كفر و ضلالت، در برزخ و قبر نیز مورد سؤال قرار نگرفته و وضعیتشان تا بروز و ظهور قیامت نامشخص است. شاید بتوان گفت كه اینان به لحاظ محفوظ بودن فطرت اولیه و اصلى‏شان از انحراف كامل و ضایع نشدن استعداد فطرى در وجودشان و به مقتضاى هدایتى كه در فطرت نهفته است، بعد از مرگ و یا قرار گرفتن در نظام برزخى در مسیر خاصى كه مسیر كمال است مى‏افتند و به سوى لقاء رب هدایت مى‏شوند و اگر فطرت آنان محفوظ نبوده و استعدادها ضایع باشد، به سوى عذاب مى‏روند.

اما در عین حال باید به دو نكته توجه داشت:

1- براساس آیات و روایات، مستضعفین داراى طبقات هستند یعنى، مستضعف انواعى دارد مثل طبقه‏اى از اهل ایمان كه به ظاهر ایمان داشته ولى در تعمیق و تمحیض آن از نظر تحقیق و عمل كوشش نكرده‏اند یا مثل طبقه‏اى از اصل اسلام، یا طبقه‏اى از ارباب مذاهب دیگر كه از استضحاف برخوردار بوده و در طریقه خود سیر مى‏كرده‏اند ولى هیچ‏گونه احتمال نمى‏داده‏اند كه حق و حقیقت چیز دیگرى باشد و مفهوم اختلاف عقیدتى بر ایشان مطرح نبوده است و از سادگى بخصوصى برخوردار بوده‏اند یا مثل دیوانه‏ها یا بچه‏ها.

2- بنا بر آنچه از متون اسلامى استفاده مى‏شود، امر مستضعفین فكرى موكول به مشیت حضرت حق بوده و یا در طریق بهشت مى‏افتند یا در طریق جهنم. پیداست كه مشیت حق درخصوص طبقات مختلف مستضعفین و افراد هر طبقه‏اى یكسان نبوده و در مورد هر فردى از هر طبقه‏اى حساب شده خواهد بود. بر این اساس مى‏توان گفت كه هر فردى كه انجذاب او به سوى حضرت حق در مجموع، غالب بر فرار و دورى و عناد وى باشد بعد از گذشتن از عوالم و دیدن عذاب‏ها و سختى‏ها و احیاناً آتش‏ها، به جوار حق یعنى به بهشت راه مى‏یابد و اگر جانب فرار و عناد غالب بود به سوى جهنم، جهنم‏ها كشیده خواهد شد.

به بیان دیگر، هر فردى از مستضعفین براساس خصوصیات خاصى كه دارد و بالاخره در اكتساب آنها خود او نقش داشته است یا در مسیرى كه به بهشت منتهى مى‏شود قرار مى‏گیرد و یا در مسیرى كه به جهنم منتهى مى‏گردد خواهد افتاد و این مشخص بودن مسیر با ورود به برزخ شروع مى‏گردد. اما چیزى كه هست نه خود او و نه كس دیگرى مى‏تواند بفهمد كه او در كدام مسیر است و كار او به كجا خواهد كشید نه در دنیا و نه در برزخ و نه در اول حشر معلوم خواهد شد كه جریان امر وى چگونه خواهد بود تا جایى كه وضع او به مرور و با پیش آمدن عوالم معلوم گردد و تا جایى كه مشمول غفران حق باشد و یا مشمول عذاب او.

معاد یا بازگشت به سوى خدا، استاد محمد شجاعى

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]