بعد بوش چه خواهد شد؟

واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: بعد بوش چه خواهد شد؟
آمريكا در روز چهارم نوامبر چهل و چهارمين رئيس جمهور خود را انتخاب كرد. باراك اوباما پيروز شد; اما جورج بوش رئيس جمهور كنوني آ مريكا ( كه هم اكنون از واژه "اردك لنگ" براي توصيف ناكامي هاي وي استفاده مي شود) هنوز بايد تا 20 ژانويه سال آينده به وظايف خود در پست رياست جمهوري عمل كند. در اين جا اين سوال پيش مي آيد كه از اين به بعد چه چيزي منتظر آمريكا خواهد بود؟ روزنامه كامسامولسكايا پراودا در پي پيروزي قاطع باراك اوباما، نامزد رسمي حزب دموكرات در انتخابات نهايي رياست جمهوري آمريكا، به بررسي دوران هشت ساله رياست جمهوري جورج بوش پسر پرداخته است و در آخر نيز آينده اين "ابرقدرت جهان" را پيش بيني كرده است. در اين گزارش مي خوانيم: اصرار بوش و عدم استفاده از مغزهاي متفكر به وضعيتي خطرناك تبديل شد. واضح است كه امروز بوش در تاريخ آمريكا و با توجه به نتايج نظرسنجي هاي افكار عمومي نامحبوب ترين رئيس جمهور است. او همينك نسبت به ريچارد نيكسون در زمان "رسوايي واترگيت" و جيمي كارتر در زمان بحران ايران و هنگامي كه يگان هاي ويژه آمريكا نتوانستند آمريكايي هاي به اسارت گرفته شده در ايران را آزاد كنند، نيز از كم ترين حمايت برخوردار است. اين روزنامه نكات منفي بوش را چنين برشمرده است: ليست اشتباهات سياسي بوش قابل توجه است.*رئيس جمهور آمريكا با پايين آوردن ماليات نتوانست وضعيت شهروندان اين كشور را بهتر كند. *او با خودداري از محدود كردن هزينه هاي داخلي و خارجي، به افزايش مصيبت بار كسري بودجه كشور كمك كرد و اين امر نقش خود را در بحران مالي كنوني جهان به خوبي ايفا كرد. *او در عراق به اهداف تاكتيكي دست يافت اما منابع عظيمي را براي حفظ اين دستاورد مي بايد بپردازد و شهرت آمريكا در خاورميانه لكه دار شده است. به همين دليل امكان فرستادن نيروهاي بيشتر به افغانستان وجود ندارد. *اقدامات بوش در عرصه بين المللي به اين امر منجر شد كه نظرات در مورد آمريكا در تمام جهان بدتر شود. روابط با روسيه نيز كاملا خراب شده است. سطح اين روابط از زمان "جنگ سرد" در بدترين سطح موجود است و اين نتيجه بي توجهي شخص بوش به مشكلات مسكو و نفهميدن اين مطلب است كه ديگر كشورها نيز منافعي دارند كه بايد به آنها احترام گذاشت. شخصيت جورج بوش پسر ظرف سال هاي رياست جمهوري اش اين گونه بوده است كه او يك فرد قاطع با اراده اي قوي براي پيروزي بوده است و نه رهبري روشنفكر; اما اصرار وعدم استفاده از مغزهاي متفكر به "محبوبيتي خطرناك" تبديل مي شود و مشكلات مك كين جمهوري خواه در انتخابات نتيجه آن است كه او بايد از طريق هزار توي پيچ در پيچي كه توسط سلفش از حزب خود ساخته شده است، عبور كند. اين روزنامه در ادامه به بررسي آماري عملكرد بوش پرداخته است:
نتايج حكومت بوش از سال 2000 تا 2008
بودجه نظامي: 323 ميليارد دلار696 ثثثثث ميليارد دلار *بدهي دولت: 6 5/ تريليون دلار5 ثثثثث10/ تريليون دلار *ميزان حمايت از رئيس جمهور: 65 درصد 28 ثثثثث درصد افزون بر اين، جورج بوش در ميراث خود انبوهي از سخنان خنده دار را باقي گذاشت كه چندين نمونه از آنها در اين جا مي آيد: *جهان طي هشت سال از خود پرسيد: بوش پدر، پسر تربيت كرده است و يا اين كه يك درخت كاشته است؟ *صدام كسي بود كه مي خواست يك بار پدر مرا بكشد. *بايد به برقراري روند دموكراسي در افغانستان، عراق و ديگر كشورهاي آفريقايي كمك كرد. *خدا شما را دوست دارد و من نيز شما را دوست دارم و شما مي توانيد روي هر دوي ما حساب كنيد! *ما منابع مالي را سه برابر افزايش خواهيم داد -از 50 ميليون دلار به 195 ميليون دلار! اين روزنامه در پايان اين گزارش درباره آينده آمريكا چنين پيش بيني كرده است: آمريكا با هزينه ديگران به حل كردن مشكلات خود ادامه خواهد داد. براي روسيه هم اكنون آن چنان اهميت ندارد كه چه كسي -مك كين يا اوباما -چهل و چهارمين رئيس جمهور آمريكاست. ازمك كين انتظار مهرباني ندارد و درمورد اوباما نيز هيچ كس خود را فريب نداده است زيرا دموكرات ها به طور سنتي رفتار سختي با روسيه دارند. شواهد بسياري نشان مي دهد كه با وجود جواني و ليبرال بودن اوباما، تيم او از همان اول بر اساس "كمربند امنيتي" در اطراف روسيه ايجاد شده است. هر دوي اين كانديداهاي ورود به كاخ سفيد ابراز علاقه كرده اند كه روسيه به سازمان تجارت جهاني راه نيابد و در كارش در شوراي امنيت سازمان ملل متحد مانع به وجود آيد. هم چنين واضح است كه آمريكا بايد به چين نزديك شود و به علاوه اين روند دو طرفه خواهد بود. اين روند از هم اكنون متقابل است زيرا چين به حمايت از اقتصاد آمريكا نيز علاقه مند است. روسيه در طرف مقابل اما آماده و زياد مشتاق نيست كه براي آمريكا همانند "شانه مالي" باشد. اما طبيعي است كه رقباي حوزه اقتصادي يعني روسيه -آمريكا و چين بايد براي دو تا سه سال آينده قراردادهاي اقتصادي ببندند و صبر كنند تا بر روي خرابه هاي سيستم مالي قديمي، سيستمي جديد بسازند. رئيس جمهور جديد آمريكا بايد به اين امر بپردازد. احتمالا او در آينده نزديك به سوي پوپوليسم برود. رهبري آمريكا بايد به مردم كشور وعده هاي زيادي بدهد اما نخواهد توانست آنها را انجام دهد. مشكل اين است كه آمريكا عادت كرده است كه مشكلات داخلي خود را با هزينه ديگران حل كند.
شنبه 18 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابتکار]

[مشاهده در: www.ebtekarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]