ازدواج .های اینترنتی، خوبند یا بد؟ خود را فریب ندهیم

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: با گسترش ابزارهای نوین ارتباطی بویژه اینترنت، آشنایی.های اینترنتی با طراحی فضاها و اتاق.هایی به این منظور شکل گرفت. بیشتر مشتریان این اتاق.ها جوانانی هستند که به دنبال همکلامی و آشنایی در این اتاق.ها می.گردند از طرفی جرقه ازدواج.های اینترنتی نیز در همین اتاق.ها با شستی.های کیبورد زده می.شود، اما این ازدواج.ها چقدر پایدار و ریشه.ای هستند؟ آیا شرایط یک آشنایی استاندارد در این فضا فراهم می.شود؟ مخاطرات این نوع آشنایی.ها چیست؟

دکتر فرزانه صداقت روان.شناس ازدواج.های اینترنتی را به عنوان ازدواج.های پایدار تلقی نمی.کند و نوع ارتباط را مشکل اصلی این ازدواج.ها می.داند و می.گوید. ما در زوج.هایی که حتی با مشاوره پیش از ازدواج با هم وصلت کرده.اند، مسائل و مشکلاتی را می.بینیم.
حال چگونه می.توان انتظار داشت ازدواجی که با اتکا به ۲ مانیتور در فضایی مجازی فانتزی به ثمر نشسته است، موفق باشد؟ مهم.ترین ویژگی فضای چت و اینترنت نشاندن مجاز به جای واقعیت است، این جابه.جایی آنقدر ظریف اتفاق می.افتد که افراد بسادگی دنیای خیال را با جهان واقعیت اشتباه می.گیرند.
وی می.افزاید: نکته دیگر این که من نمی.توانم بپذیرم نمونه.های موفقی از این نوع ازدواج.ها وجود دارد، برای این که متاسفانه در جامعه بیشتر از آن که ما برای خودمان زندگی کنیم، برای دیگران زندگی می.کنیم؛ حاضریم با تنش و درگیری به یک رابطه زوجیت ادامه بدهیم، اما جلوی دیگران «ماسک موفقیت» روی صورتمان باشد.
به همین دلیل است که شما به دفعات با زوج.های میانسالی روبه.رو می.شوید که پس از سر و سامان پیدا کردن فرزندانشان از همدیگر جدا می.شوند. البته ما باید روی مصادیق یک ازدواج موفق بازتعریف دوباره.ای داشته باشیم. بسیار بد است که مدل ماشین عروسی، شام عروسی، لباس.های عروسی و داماد و تالار نشانه.هایی از آغاز یک زندگی مشترک خوب تعریف شود.

● تصویر ذهنی، تصویر عینی.
دکتر صداقت، گرایش جوانان به فضای چت و به تبع آنها ازدواج.های اینترنتی را معطوف به تمایل انسانی به تصویر ذهنی می.داند و می.گوید: تاریخ تصویرسازی ذهنی یا خیال.پردازی به موازات آفرینش انسان.ها پیش می.رود.
همچنان که نخستین نقاشی.های انسان اولیه را بر دیواره غارها می.بینیم، بعد هم بر مبنای این تصویرسازی چرخ اختراع و بعدها به انقلاب صنعتی منجر می.شود بنابراین تصویر ذهنی فی.نفسه موجودیت ارزشمندی دارد. اما این تصویر ذهنی بشدت نیازمند هدایت است، برای این که مقصد فانتزی.گری و افتادن به بستر خطاست.
وی تاکید می.کند:.شما پسر یا دختری را تصورکنید که دقیقا بر مبنای خیال از پشت ۲ مانیتور رشته.های ارتباط با همدیگر را می.تنند و با این که این تنیدن کار لذت.بخشی برای آن دو است، اما متوجه نمی.شوند این رشته.ها آنقدر متراکم و حقیقی نیست که تاب وزن واقعیت را داشته باشد.
درواقع ذهن دختر یا پسر در لحظه چت تصویر ذهنی را با تصویر عینی اشتباه می.گیرد. از طرفی، اعتیاد به این تصویر ذهنی حاصل از وقت گذرانی در دنیای مجازی، فرد را از دنیای واقعی و دغدغه.هایش ازجمله کار، تحصیل، تفریح و مسوولیت.های دیگر بازمی.دارد. او مجبور است تا پاسی از شب چشم.هایش را به مانیتور بدوزد و صبح فردا را با احساس خستگی، خمودگی و ضعف آغاز کند.
دکتر صداقت می.گوید: من فکر می.کنم تصور ذهنی زمانی شکل مثبتی به خود می.گیرد که با واقعیت.های پیرامونی پیوند بخورد، همچنان که چرخ زمانی یک تصور ذهنی بود، اما به واقعیت پیوست. تلفن همراه تا همین یک دهه پیش برای ما یک تصور ذهنی بود، اما در حال حاضر جزیی از زندگی ما شده است.

● انسان با حرف پخته می.شود
پیگیری برنامه.های فرهنگسراها، شرکت در همایش.های ازدواج موفق، کارگاه.های آموزشی و مراجعه به مراکز مشاوره جایگزین.هایی است که به اعتقاد دکتر صداقت می.تواند جوانان را به واقعیت.های پیرامونی به شکل علمی و صحیح هدایت کند.
این روانشناس می.اافزاید: والدین ما باید واقعا به این درک برسند که همراهی با فرزندان فراتر از تامین خوراک و لباس و هزینه.های تحصیل است. فرزندان ما به تمام معنی نیازمند همراهی دوستانه و دلسوزانه والدین هستند. بنابراین آنها در ازدواج نباید فرزندانشان را برای تصمیم.گیری تنها بگذارند.
والدین ما براحتی حاضرند فلان مارک معتبر کفش و کیف را با قیمت.های گزاف برای فرزندانشان تهیه کنند، اما کوچکترین هزینه.ای برای تامین نیازهای ذهنی و روانی فرزندانشان چه بسا مهم.تر از این ظواهر است نمی.کنند.
چرا والدین ما نباید دست فرزندشان را بگیرند و او را به سمینارها و همایش.های مرتبط با موضوع ببرند؟ نوجوانان و جوانان شاید بسیاری از حرف.ها را از والدین خود نپذیرند، اما از زبان متخصصان امر که سال.ها در این زمینه پژوهش کرده.اند، خواهند پذیرفت اما متاسفانه می.بینیم که برنامه.های آموزشی با بی.مهری والدین روبه.رو می.شود و مجریان آن برنامه را متهم به کلاهبرداری می.کنند که هدفشان فقط نشانه رفتن محتویات کیف و جیب مردم است؛ به اعتقاد من، حتی اگر بار علمی این همایش.ها و سمینارها متوسط باشد، باز والدین و فرزندان ما را با واقعیت.ها آشناتر خواهد کرد؛ چرا که همه چیز با آتش پخته می.شود، انسان با حرف. خداوند می.فرماید: «خلق.الانسان و علمه البیان» با بیان درست و علمی بسیاری از دشواری.هایی که در ذهن و زبان خانواده.های ما سنگینی می.کنند، کنار خواهد رفت.
دکتر صداقت می.گوید: در این راه مطمئنا در درجه اول والدین ما باید آگاه باشند. پدر و مادری که چشم خودش بسته است، چطور می.تواند چشم فرزندش را به روی واقعیت باز کند. متاسفانه گاهی می.بینیم خود والدین بازی می.خورند و وارد فانتزی.ها می.شوند، اما وقتی ماسک شیرین فانتزی کنار می.رود و واقعیت برملا می.شود، دچار سرخوردگی و افسردگی می.شوند.

● ببین احساس نشاط می.کنی؟
این روان.شناس فرمول ساده روان.شناسی را برای افرادی که مشتریان ثابت چت.روم.ها هستند، پیشنهاد می.کند: «اگر ناراحتی، بدان فکری به دور از خرد در ذهنت جریان دارد» هرکدام از ما وقتی در زندگی دچار ناراحتی می.شویم باید بگردیم و ببینیم کدام فکر منفی به دور از خرد و واقعیت از دروازه.های ذهن به درون ما رخنه کرده است، اما وقتی حال ما خوب است و احساس نشاط و سرزندگی.می.کنیم به این معناست که واقعیت و خرد را لمس کرده.ایم و افکار مثبت، زیبایی.شان را به ما نشان می.دهند. حال کسی که به چت.روم.ها می.رود باید از خود بپرسد واقعیت را لمس می.کند؟

● چه کسانی چت می.کنند؟
دکتر سیدبابک سعیدی، روان.شناس و عضو مرکز خدمات مشاوره از زاویه دیگری به مساله نگاه می.کند: من احساس می.کنم کسانی از فضای چت استفاده می.کنند که به هر دلیل با محدودیت.های ارتباطی با جنس مخالف روبه.رو هستند. خانواده.هایی که فضای مطلوب ارتباطی داشته باشند، کمتر به این فضا رو می.آورند.
در واقع فرزندان چنین خانواده.هایی که از مهارت.های بالایی در ارتباط با پیرامون خود برخوردارند، نیازی به این ارتباط غیرواقعی نمی.بینند، اما فرزندان خانواده.هایی با محدودیت.های ارتباطی، چت را وسیله.ای راحت (آنها در ارتباط.های معمول فاقد مهارت.های لازم هستند) برای گفتگو با جنس مخالف می.دانند.

● سوال.هایی که می.آیند
دکتر سعیدی نوع آشنایی در فضای چت روم.ها را زیر سوال می.برد و می.گوید: شیوه آشنایی بعدها در روابط زوج.ها با هم تاثیرات عمیقی می.گذارد. فرض کنید دختر و پسری که از طریق اینترنت با هم آشنا شده.اند و بعد هم این آشنایی به ازدواج کشیده شده است.
آنها تحت تاثیر فضای احساسی جای پدیده.های خوب و بد را در ذهنشان جابه.جا می.کنند، اما این جابه.جایی زمان زیادی طول نخواهد کشید و ذهن آنها به شناسایی دوباره مولفه.های خوب و بد خواهد رفت.
به این معنا که دختر یا پسر پس از ازدواج. از خود خواهد پرسید آیا همسرش همان روزهایی که با او چت می.کرده با افراد دیگری هم چت می.کرده است؟ پاسخ این پرسش به احتمال زیاد در ذهن پسر یا دختر مثبت است. آیا همسرش پس از ازدواج با او به چت کردن ادامه نخواهد داد؟ آیا ممکن است او پنهانی اقدام به ارتباط با افراد دیگر کند؟ و... این پرسش.ها که همگی به نوعی به شیوه آشنایی این زوج.ها برمی.گردد، می.تواند روابط آنها با همدیگر را به تنش و تزلزل سوق دهد.

● چقدر اطلاعات در چت قابل اعتماد است؟
نکته دیگری که این روان.شناس روی آن صحه می.گذارد، غیرقابل اعتماد بودن اطلاعات رد و بدل شده در گفتگوهای اینترنتی است: شما وقتی می.بینید در دنیای واقعی خیلی.وقت.ها قلب ماهیت اتفاق می.افتد، چطور می.توانید انتظار داشته باشید در دنیایی که خیلی راحت می.توان دروغ.های بزرگی به.هم بافت، این اتفاق نیفتد؟ واقعا چند درصد از اطلاعات مبادله شده در یک گفتگوی اینترنتی می.تواند واقعیت داشته باشد؟ آیا کسی حاضر است بنای زندگی.اش را بر روی این آگاهی.های واهی و توخالی برپا کند؟
به اعتقاد من فقط زمانی این نوع آشنایی.ها می.تواند به یک آشنایی سالم تبدیل شود که در درجه اول با بلوغ هیجانی هر دو فرد، موسسات کنترل شده همراه با متخصصان مربوط در فضای اینترنت وجود داشته باشند که بتوانند به طرفین مشاوره بدهند، ضمن این.که در گام بعدی خانواده.ها در جریان این آشنایی قرار گیرند، نه این.که همه.چیز به صورت پنهانی بین دختر و پسر اتفاق بیفتد.

● حمایت والدین، چطور؟
این روان.شناس می.گوید: والدین ما برای این.که بتوانند حمایت مثبتی دراین.باره از فرزندانشان داشته باشند پیش از هر اقدامی باید نسبت به موضوع آگاه باشند. بسیاری از خطراتی که والدین از آن به.عنوان خطر برداشت می.کنند، خطر احساسی است نه خطر واقعی.
اگر ما بدون اشراف به فضای اینترنت صرفا از دریچه منع وارد شویم قطعا فرزندمان به شکل دیگری آسیب خواهد دید. اینترنت واقعیت روز جامعه ماست و نمی.توانیم این واقعیت را انکار کنیم اما این سخن نیز به آن معنا نیست که فرزندمان را در برابر ابزارهای جدید تنها رها کنیم. مسوولیت والدین جز این نیست که بادلسوزی و بصیرت در کنار فرزندانشان قرار گیرند.

● دکتر سعیدی از ۲ چالش عمده در روابط والدین با فرزندان یاد می.کند
درک نکردن صحیح و درست دنیای جوانان و اطلاع.نداشتن از پارامترها و مختصات یک رابطه مثبت با فرزندان، ۲ چالش عمده.ای است که والدین ما در برخورد با فرزندانشان دارند و در نتیجه نمی.توانند بویژه در لحظات سرنوشت.ساز به شکل و شیوه صحیحی با آنها تعامل داشته باشند. والدینی که می.خواهند واقعا به فرزندانشان کمک کنند راهی جز شناخت نیازها، احساس.ها، افکار و در یک جمله دنیای فرزندشان ندارند.
والدینی می.توانند در بازشناسی کارکردهای منفی و اینترنت و مشاوره به فرزندانشان موفق باشند که از پیش رابطه.ای مثبت را با او تعریف کرده باشند، وگرنه هر حرفی که از آن بوی تحمیل و تحقیر به مشام برسد نه.تنها چالش را بر طرف نخواهد کرد، بلکه به عمیق.تر شدن شکاف خواهد انجامید.
متاسفانه بسیاری از والدین ما تصور می.کنند فرزندان خود باید هر روز و هر لحظه از کارهایی که انجام می.دهند گزارشی به آنها بدهند، در حالی که این شیوه درستی در ارتباط.گیری با فرزندان نیست و به.طور قطع آنها را از همدیگر دور می.کند

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 332]