ابوذر زمان

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

ابوذر زمان

سيد محمود علايي طالقاني در سال 1329 (ه.. ق) در روستاي گِلِيَردِ طالقان، از خانداني ريشه.دار در علم و فقاهت، ديده به جهان گشود
وي پسر بزرگتر آيت.الله حاج.سيد.ابوالحسن حسيني است .نامبرده نيز در همان روستا متولد شد و تحصيلات ابتدايي و مقدماتي را در روستا فراگرفت. سپس در حوزه.هاي علميه قزوين، تهران، اصفهان، سامرا، كربلا و نجف نزد استادان بزرگ زمان تلمذكرد. در اصفهان نزد.شيخ محمد.حسين اصفهاني (برادر آقانجفي)، ده سال در سامرا نزد ميرزاي بزرگ شيرازي، هفت سال در كربلا نزد مجتهد بزرگ حاج سيد.اسماعيل صدر درس خواند و سپس به ايران بازگشته در تهران و طالقان اقامت گزيد.
اين عالم بزرگ به هيچ وجه از وجوهات شرعيه استفاده نمي..كرد و براي امرار معاش از حرفه تعمير ساعت و مختصر درآمد املاك پدري بهره مي.برد. به تعبير امام خميني (ره) «در رأس پرهيزگاران بود».
مرحوم آقاي سيد.ابوالحسن از علماي طرفدار مشروطه بودو در دوران استبداد صغير محمد.علي شاه به طالقان پناه برد و در آن.جا با مشروطه.خواهان ارتباط برقرار .كرد. در زمان رضاشاه به اتفاق شهيد آيت.الله مدرس عليه ديكتاتوري و سياستهاي ضد.ديني و ضد.ملي او به مبارزه برخاست. بارها مورد تعقيب قرار گرفت. تا اينكه پس از تبعيد مدرس، سيد.ابوالحسن مدتي در باغهاي دهكده.هاي اطراف تهران پنهان شد.
سيد.محمود در پنج.سالگي وارد مكتب خانه شد و نزد ملاسيد.تقي اورازاني قرآن را فراگرفت. وي تا هفت.سالگي خواندن و نوشتن را به طور كامل آموخت. سپس مقدمات رادر تهران نزد پدرخواند، و راهي قم گرديد. نخست در مدرسه رضويه و سپس در مدرسه فيضيه به تحصيل ادامه داد. در همان اوان تأسيس حوزه.ي علميه.ي قم سيد.محمود به حضور مؤسس حوزه مرحوم آيت.الله شيخ.عبدالكريم حائري يزدي معرفي شد و در نزد آن بزرگوار و مدرسان برجسته ديگري چون آيت.الله سيد.محمد حجّت و .آيت.الله سيد.محمد.تقي خوانساري به فراگرفتن علوم حوزوي پرداخت.
علاقه به آشنا شدن با محيط علمي نجف،.براي مدتي او را به آن مركز كشانيد در آن جا از حوزه.ي درس شيخ .محمد.حسين غروي و آقا ضياءالدين عراقي استفاده كرد، سپس .بار ديگر به قم بازگشت و پس از دريافت اجازه.ي اجتهاد از آِيت.الله حائري در سال 1318 ش. به تهران مراجعت كرد.
آيت.الله طالقاني جلسات تفسير قرآن را به صحنه.ي زندگي بازگردانيد تا قرآن راهنماي عمل در تمام شؤون زندگي باشد، لذا وقتي در سال 1318 در تهران مي.بيند كه يكي از مأموران رضاخان مي.خواهد چادر از سر زني بردارد، به دفاع از او با مأمور رضاخاني گلاويز مي.شود در نتيجه او را به اتهام «اهانت به مقامات عاليه.ي مملكت» بازداشت مي.كنند و مدتي در زندان به سر مي.برد.
بعد از سقوط رضاخان در شهريور 1320، كانون اسلام را براي نشر معارف قرآن و سنت تأسيس مي.كند و سلسله سخنراني.هائي در جهت ارشاد مردم به اسلام وقرآن ترتيب مي.دهد و مجله.اي به نام «دانش.آموز» از طرف اين كانون منتشر مي.گردد.
در همين سالها آيت.الله طالقاني، پس از تأسيس انجمن اسلامي دانشجويان، در دانشگاه تهران، انجمن اسلامي مهندسين، و تشكيل فداييان اسلام به وسيله شهيد سيد.مجتبي نواب صفوي، از سخنرانان و فعالان و همكاران صديق و وفادار آنان مي.گردد و تا آخر عمر در اين مسير به حركت نوين اسلامي خود ادامه مي.دهد.
وي هرگز از تلاش در راه هدف باز نايستاد و هر روز سريعتر و كاملتر از پيش در اين راه قدم بر .داشت و به همين مناسبت به حق «مبارز نستوه» لقب گرفت .امام امت درباره.اش گفت: «آقاي طالقاني يك عمردر جهاد و روشنگري و ارشاد گذراند. او يك شخصيتي بود كه از حبسي به حبس و از رنجي به رنج ديگر در رفت و آمد بود و هيچگاه در جهاد بزرگ خود سستي و سردي نداشت.»1

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]