بخش دوم و پاياني/متن سخنراني آيت‌الله معرفت درباره «امام حجت(عج) در قرآن كريم»

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: بخش دوم و پاياني/متن سخنراني آيت‌الله معرفت درباره «امام حجت(عج) در قرآن كريم»
گروه خبرنگاران افتخاري / احمد صالحي نژاد: متن زير سخنراني مرحوم آيت‏الله محمدهادى معرفت درباره «امام حجت(عج) در قران كريم» است كه توسط «احمد صالحي‌نژاد» نگارش يافته است و در پايگاه فرهنگي و اطلاع‌رساني شايسته قرار دارد.
تاكنون قسمت اول از متن سخنراني آيت‌الله معرفت را مشاهده كرديد، در قسمت قبلي آيت‌الله معرفت معتقد بود كه بحث از ظهور پربركت حضرت حجت(عج)، با استناد به آيات قرآنى، به مقدمه‏اى كوتاه نياز دارد، اگر ما خواسته باشيم اين مسأله را از صريح آيات به دست آوريم، شايد خواسته‏اى بى‌مورد باشد. وي در قسمت قبل به بررسي آياتت ظهور پرداخت، اكنون قسمت بعدي اين سخنراني از نظرتان مي‌گذرد.
قسمت قبلي اين سخنراني را اين‌جا بخوانيد!

ابن ابى‏الحديد در شرح اين خطبه مى‏گويد: «و الامامية تزعم ان ذلك وعد منه بالامام الغائب الذى يملك الارض فى آخر الزمان و اصحابنا يقولون انه و عد بامام يملك الارض و يستولى على الممالك» ببينيد تا اين‌جا بين ما و علماى اهل سنت فرقى نيست، در اين‏كه اين آيه حتما به دست يكى از فرزندان حضرت زهرا(س) تحقق خواهد يافت و به ‏طور شمولى بر تمام زمين مستولى خواهد شد و همه مستكبران را نابود خواهد كرد و صالحين وارث زمين خواهند شد.

ابن ابى‏الحديد مى‏گويد: ما هم قبول داريم شيعه هم قبول دارد. با اين تفاوت كه اهل سنت مى‏گويد ضرورت ندارد كه آن امام فعلا حيات داشته باشد، بلكه به وقت خودش متولد خواهد شد و اين كار را انجام خواهد داد «...لا يلزم ان يكون موجودا بل يكفى فى صحة هذا الكلام ان يخلق فى آخر الوقت....»، پس ما با برادران اهل سنت در اصل ظهور مهدى(عج) اختلاف نداريم و اين‏كه از ولد امام حسين(ع‏) است، اين هم اتفاق نظر است.

تفاوت ديدگاه

نقطه فارق بين ما و اهل سنت اين است كه شيعه يك فلسفه‏اى دارد و آن فلسفه، وجود واسطه در فيض است. شيعه عقيده‏اش اين است كه پيوسته بايد حجت حق به‏طور حى و زنده در روى زمين باشد تا واسطه بركات و فيوضات الاهى براى همه جهانيان باشد. اين اصل، پايه مكتب تشيع را تشكيل مى‏دهد.

امام حسين(ع) هفت زيارت مطلقه و هفت زيارت مخصوصه دارد. زيارت مطلقه اول اصح سندا است، چون از ابن‌قولويه و سند آن بسيار معتبر است و علامه امينى مقيد بود هر وقت به كربلا مشرف مى‏شد، همين زيارت را بخواند. ما مى‏دانيم تمام ادعيه و زيارات مكتب سيّار است، يعنى دانشگاهى است كه هميشه شيعه در اين دانشگاه تربيت مى‏شود.

اصول معارف، عقايد و زيربناى عقيده اسلامى ناب در همين زيارات و ادعيه به شيعه تعليم مى‏شود. اين‏ها به صورت زيارت و به صورت دعا است، اما در واقع درس و تربيت است. در اين زيارت اين جمله را وقتى كه جلوى ضريح امام حسين‏(ع) مي‌ايستيم مى‏خوانيم: «اِرادةُ الرَّبِّ فى مَقاديرِ اُمُورِهِ تَهبِطُ اليكم و تَصدُرُ مِنْ بيُوتِكُمْ: يگانه واسطه فيض به‏طور مطلق و فراگير شما هستيد.» آيا شما كه مقابل ضريح امام حسين(ع) اين جمله را مى‏گوييد، توجه داريد؟ اين درسى است از عقايد شيعيان.

يا در زيارت رجبيه مى‏خوانيم: «...انا سائلكم و آملكم فيما اليكم التفويض و عليكم التعويض...» اين مطالب را ما در مقابل ضرايح ائمه(ع) عرض مى‏كنيم. معنايش اين است كه ما عقيده خودمان را اظهار مى‌كنيم. اين عقيده شيعه است. بنابر اين اصل و مبناى شيعه، وجود حجت ضرورت دارد. مبناى تشيع ضرورت وجود حجت به عنوان واسطه در فيض است.

آيه دوم

آيه ديگرى كه در اين زمينه است مى‏فرمايد: «وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فِى الزَّبُورِ مِن‏م بَعْدِالذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبَادِىَ الصَّلِحُونَ.» زبور همين مزامير داوود(ع) است كه هم نسخه عربى و هم نسخه فارسى‏اش كه چاپ لندن است، موجود است و بنده آن‌را دارم. همين عبارتى را كه قرآن كريم مى‏فرمايد: «و لقد كتبنا فى الزبور» در زبور فعلى هست. اين آيه مى‏فرمايد ما در زبور داوود(ع) اين مطلب را نوشتيم. اين مثل همان آيه قبلى است؛ يعنى يكى از اساسى‏ترين مسائلى است كه اراده ازلى حق به آن تعلق گرفته است كه «ان الارض يرثها» اين يرثها جنبه شمولى دارد؛ يعنى به‏طور فراگير حاكمان زمين عباد صالحين خواهند بود. خوب اين در چه زمانى تحقق يافته. آيا اين وعده الاهى تنها وعده است؟ يا قطعيت دارد و بايد تحقق پيدا كند.

حالا من عبارت فارسى كه در زبور است، مى‏خوانم عربى آن را هم نوشته‏ام. آيه شريفه مى‏فرمايد: «و لقد كتبنا فى الزبور من بعد الذكر، يعنى اول يكسرى موعظه كرديم. بعد از آن، اين مطلب را مطرح كرديم: «ان الارض يرثها عبادى الصالحون» در مزامير داوود (ع)مزمور (فصل 37) چنين آمده است: «نزد خداوند ساكت شو و منتظر او باش و در مكانش تأمل خواهى كرد و نخواهد بود و اما حليمان وارث زمين خواهند شد و از فراوانى سلامتى متلذذ.»

آيه سوم

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِى الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمْ الَّذِى ارْتَضَى لَهُم ْ‏وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ‏م بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِى لَا يُشْرِكُونَ بِى شَيْئاً...» اين آيه هم اشاره به همين جهت دارد.

درباره حضرت عيسى بن مريم‏(ع) و اين‏كه در آخرالزمان رجوع مى‏كند، اين آيه مى‏فرمايد: «وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلاً إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ - وَقَالُوا أَلِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلاًم بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ* إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَجَعَلْنهُ مَثَلاً لِّبَنِى إِسْرآءِيلَ* وَلَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَا مِنْكُمْ مَلئِكَةً فِى الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ* وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ.»

ابن‌حجر هيثمى در كتاب «صواعق‌المحرقه» (اين كتاب بر رد شيعه نوشته شده) «فى الرد على اهل البدع و الزندقه» درباره دوازده امامان(ع) عالى نوشته مخصوصا درباره حضرت حجت(عج) به تفصيل سخن رانده است او مى‏گويد: «قال مقاتلُ بن سليمان و مَنْ تَبِعَهُ من المفسرين ان هذه الايه نَزَلَتْ فى المهدى(عج)»

باز همين ابن‌حجر مى‏گويد: «و ستاتى الاحاديث المصرحه بانه من اهل بيت النبوى‏عليهم السلام ففى الآية دلالة على البركة فى نسل فاطمة و على‏عليهما السلام و ان‏الله لَيُخْرِجُ منهما سفيرا طيبا و اَن يَجْعَلَ نسلهما مفاتيح الحكمه و معادن الرحمة و سر ذلك انه اعاذها و ذريتها من الشيطان الرجيم و دعا لعلى بمثل ذلك.» بعد اين روايت را نقل مى‏كند. قال رسول‏الله‏(ص) «كيف انتم اذا انزل ابن مريم و امامكم منكم.»

حضرت عيسى(ع) نزول پيدا مى‏كند، ولى امام از خود شما است. و قوله تعالى: «و اِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلّسَّاعَة...» اى من علائم الساعه حيث نزوله فى آخرالزمان. در اين زمينه، در حديث ديگرى از ترمذى در جامعش (ج 4، ص 501) و ابوداوود در سنن (ج4 ،ص 106) آمده است: «لا يزال هذا الدين قائما (عزيزا) حتى يكون عليكم اثنا عشر خليفه كلهم من قريش»

اين احاديث در صحيح مسلم هم هست و احمد و ديگران هم دارند. حديث ديگرى از پيامبر(ص) مى‏فرمايد: «يا علىُّ، إنَّ بِناخَتَمَ اللَّهُ الدِّينَ كَما بِنا فَتَحَهُ...» شيخ عبدالوهاب شعرانى عارف معروف از عرفاى برجسته جهان تسنن است. او كسى است كه در كتاب‌هاي يواقيت و جواهر و ديگر كتبش تمام آراى شيخ اكبر شيخ محى‏الدين ابن‌عربى را مطرح كرده است. او در يواقيت و جواهر (ج 2، ص 143) مى‏گويد: «ان المهدى(عج) من اولاد الامام الحسن العسكرى‏عليه السلام و مولده ليلة النصف من شعبان سنة خمس و خمسين و مأتين و هو باق الى ان يجتمع بعيسى بن مريم فيكون عمره الى وقتنا هذا سبع مأة و ست»

شعرانى كه در سال 958 مى‏زيسته است بعد مى‏گويد: «و عبارة شيخ محى‏الدين من الفتوحات» [باب 366 فتوحات] «انه لابد من خروج المهدى(عج) و لكن لا يخرج حتى تمتلاء الارض ظلما و جورا فيملأها قسطا و عدلا و لو لم يكن من الدنيا الا يوم واحد لطول‏الله تعالى ذلك اليوم حتى يلى ذلك الخليفه من عترة رسول‏الله‏صلى الله عليه وآله من ولد فاطمه‏عليها السلام جده الحسين بن على بن ابيطالب و والده الحسن العسكرى ابن الامام على النقى ابن الامام محمد التقى ابن الامام على الرضا ابن الامام موسى الكاظم ابن الامام جعفر الصادق ابن الامام محمد الباقر ابن الامام على زين العابدين ابن الامام الحسين ابن امام على بن ابيطالب‏عليهم السلام يواطى‏ء اسمه اسم رسول‏الله‏صلى الله عليه وآله يبايعُهُ المسلمون بين الركن و المقام.»

نكته جالب

ابن‌عربى مطلبى دارد كه خيلى عجيب و ارزشمند است. ايشان مى‏گويد ما عصمت امام مهدى(عج) را به روايات متواتره از پيغمبر اكرم‏(ص) اثبات مى‏كنيم؛ چون پيغمبر اكرم‏(ص) درباره‏اش فرموده است كه خطا نمى‏كند، سهو نمى‏كند؛ ولى عصمت پيغمبر(ص) را با دليل عقلى ثابت مى‏كنيم. مى‏گويد عصمت پيغمبر(ص) با دليل عقلى ثابت مى‏شود، ولى اثبات عصمت امام منتظر(عج) به فرمايش پيغمبر اكرم‏(ص) است. اين‌را من خودم در فتوحات ديدم. آن وقت اين نكته را براى شما مى‏گويم چون شما همه محقق هستيد، متوجه اين نكته بشويد.

در ادامه شعرانى مى‏گويد: اين مطالبى را كه از فتوحات نقل مى‏كنم، از نسخه قونيه يكى از شهرهاى تركيه فعلى است؛ زيرا نسخه مصرى مجسوس فيها است. شيخ عبدالوهاب شعرانى مى‏گويد، نسخه مصرى مجسوس فيها است؛ يعنى اعتبارى به آن نيست. متأسفانه اين چاپى كه الان در دست است، نسخه مصرى است. قطعا نسخه قونيه در كتابخانه‏هاى تركيه وجود دارد و اين شهادتى است از بزرگ‏ترين شخصيتى كه شارح كلام شيخ محى‏الدين عربى است كه در كلمات شيخ دست برده‏اند.
سه شنبه 14 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 147]