مصاحبه با نیما شاهرخ شاهی درباره حضورش در تلویزیون

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

مصاحبه با نیما شاهرخ شاهی درباره حضورش در تلویزیون
نیما شاهرخ.شاهی در سینما یک بازیگر باتجربه است که در طول ۸ سال در این عرصه جایگاه خوبی هم پیدا کرده اما حضورش در تلویزیون هم می.تواند سرآغازی برای طی کردن مسیر جدیدی در کارنامه حرفه.ای.اش باشد.
این شب.ها او با سریال فاصله.ها (حسین سهیلی.زاده). مهمان تلویزیون است و درست پس از پایان این سریال و شروع ماه رمضان با مجموعه ملکوت (محمدرضا آهنج). مهمان خانه.ها خواهد بود. به هر حال همه اینها بهانه.ای شد برای یک گفتگو…
روزی که برای گفتگو با نیما شاهرخ.شاهی قرار گذاشتیم، سر صحنه مجموعه ملکوت بود و فرصت کوتاهی که گروه برای استراحت داشت، مجالی شد برای پرسش.های ما و جواب.های او.
از حضور و نقشی که در مجموعه ملکوت داری برایمان بگو.
مجموعه هنوز پخش نشده و توضیح زیادی نمی.توانم بدهم. نقش سامان، نوه حاج فتاح (با بازی محمدرضا شریفی.نیا). را بازی می.کنم که طی داستان دچار یک ارتباط عاطفی می.شود و اتفاقاتی در این میان رقم می.خورد.
ملکوت اولین مجموعه مناسبتی است که در آن حضور داری؟
بله، ولی ۳-۲ مجموعه.ای هم که در آن بازی داشته.ام مجموعه.های روتین و تقریبا هر شبی بودند؛ شمس.العماره که به عنوان مهمان حدود یک هفته در آن حضور داشتم، فاصله.ها که در حال حاضر پخش می.شود و بعد هم مجموعه ملکوت.
تا آنجا که می.دانم قصه ملکوت ماورایی است. طی سال.های اخیر بخصوص در مجموعه.های مناسبتی زیاد از این گونه سوژه.ها برای ساخت سریال استفاده شده است. فکر می.کنی ملکوت چه ویژگی متمایزی نسبت به آثار سال.های اخیر قرار است داشته باشد؟
شاید بهتر باشد راجع به چیزهایی که وجود داشت و مرا برای حضور در این مجموعه به خود جذب کرد. صحبت کنیم؛ فیلمنامه خوب، گروه خوب و کارگردانی خوب.
تصویربرداری سریال فاصله.ها ادامه دارد و شما همزمان در سریال ملکوت هم بازی دارید. این نوع کار کردن سخت نیست؟
ترجیح می.دادم که این اتفاق نیفتد، چرا که گریم من در این دو مجموعه یکسان است. صبح یک نقش بازی می.کنم و شب یک نقش، ولی الان خوشحالم و به نظرم اتفاق بسیار خوبی بود.
دوست داشتم در یک مجموعه مناسبتی کار کنم. از الان هم می.توانم به جرات این قول را بدهم که این مجموعه بهترین سریال ماه رمضان خواهد بود. .. تداخلی که در ضبط دو مجموعه وجود داشت، سختی.هایی را نیز به همراه داشت ولی خوشحالم که بازی در ملکوت را قبول کردم. حرف شما را قبول دارم. مجموعه.های ماورایی این سال.ها زیاد ساخته و پخش شدند، ولی نوع خاص استفاده از پرده کروماکی و جلوه.های ویژه.ای که در این کار استفاده شده، سریال ملکوت را خاص و متمایز می.کند.
بازی در سینما را با فیلم مکس (سامان مقدم). آغاز کردی. بعد از آن تقریبا همیشه نقش.های منفی را به عهده گرفتی. چه دلیلی باعث شد به سمت این نقش.ها گرایش پیدا کنی؟
اکنون داریم قسمت ۸ مجموعه ملکوت را تصویربرداری می.کنیم. تا حدودی می.دانم که قرار است ادامه نقش سامان چگونه باشد، با توجه به این که هنوز فیلمنامه کامل نشده است ولی تا به اینجا سامان را خیلی منفی نمی.بینم.
سعی من همیشه این بوده که هر نقشی را متفاوت از دیگری بازی کنم، مخصوصا اگر نقش منفی باشد. بعد از این که فیلمنامه را می.خوانم، اگر حس کنم که نقش، نقش منفی است، در ذهن خود آن را درجه.بندی می.کنم. هر نقش منفی برای من ۱۰ درجه دارد که بر حسب نقش میزان منفی بودن را در آن کاراکتر لحاظ می.کنم. سعی و تلاشم این است که نقش.های منفی.ام هیچ کدام شبیه به هم نباشد. این طبیعی است که هیچ کس دوست ندارد . نقش اش صد در صد منفی باشد. من هم معمولا با کارگردان صحبت می.کنم و نقش را تا جایی پیش می.برم و منفی.سازی می.کنم که به من جای دفاع هم بدهد. در نوع بازی.ام به این مساله معتقدم که نقش حتی اگر منفی است، باید جوری ساخته و پرداخته شود که تماشاگر مواقعی هم به او حق بدهد و پیش خودش بگوید شاید شرایط جوری بوده که فلان شخصیت مجبور شده این کار را بکند. من جای دفاع برای نقشم می.گذارم، چون از نقش.های کاملا منفی با نمادهای خاص خیلی خوشم نمی.آید.
به همین دلیل است که مخاطب امروزی نقش یکدست سیاه با تمام عناصر منفی را دیگر نمی.پذیرد، چون یک نقش زمانی قابل باور است که مخاطب بتواند نمودی بیرونی و عینی برای آن پیدا کند.
این نکته هم مهم است، وقتی یک شخصیت قرار است مثلا در یک مجموعه ۳۰ قسمتی معرفی شود، فرصت برای ارائه زیر و بم شخصیتی او وجود دارد ولی این اتفاق در یک فیلم سینمایی ۹۰ دقیقه.ای خیلی سخت.تر می.شود چرا که دیگر فرصتی نداریم که بخواهیم وارد جزئیات قبل و بعد آن شخصیت شویم و شاید به قول شما اینجا.غلو شخصیتی بیشتر اتفاق می.افتد.
سامان در سریال ملکوت چقدر با شخصیت ساسان در سریال فاصله.ها متفاوت است؟
ساسان شخصیتی خاکستری است ولی سامان به سمت مثبت بودن گرایش بیشتری دارد. با صحبتی که با محمدرضا آهنج، کارگردان سریال «ملکوت» داشتم، به این نتیجه رسیدیم که سامان باید برای سیر به سمت منفی بودن یا منفی شدن روال منطقی و باورپذیری داشته باشد تا بیننده هم بتواند با او ارتباط برقرار کند ولی ساسان فاصله.ها به لحاظ سیر اتفاقاتی که بر او حادث شده، از همان ابتدا به بیننده خاکستری معرفی می.شود.
با توجه به تجربه.ای که هم در تلویزیون و هم در سینما دارید، چقدر حضورت را در این دو متفاوت و شاید بهتر و برتر از دیگری می.بینید؟
نمی.خواهم راجع به آسان.تر بودن بازی در سینما یا تلویزیون بگویم، چون راحت نمی.شود به این سوال جواب داد. اصولا من آدم بی.حوصله.ای هستم. یکی از دلایلی هم که در سینما فعالیت داشتم، این بود که یک کار در ۳۵ ـ۳۰ روز تمام می.شود؛ ولی در سریال حدود ۶ ـ ۵ ماه درگیر هستی، پس برای من مهم است که در چه گروهی دارم کار می.کنم. در چند ماه گذشته اتفاقات جالبی برایم افتاد، مثلا طی یک شبانه.روز حدود ۱۲ سکانس گرفته شد و من ۱۰ بار تعویض لباس داشتم. این اتفاق سخت مخصوصا در مورد سریال.های روتین بیشتر به چشم می.آید. اتفاقی که در سینما می.افتد، این است که اگر کاری پیش.تولید قوی داشته باشد، طی یکی. دو ماه فرصت داری دیالوگ.هایت را حفظ . و بازی کنی. حتی دیالوگ.ها هم در سینما مال خودت است، ولی در سریال می.بینی که چند برگه دیالوگ به تو داده می.شود و تو فقط زمان محدودی داری، باید آنها را حفظ کنی و جلوی دوربین بروی. تجربه بازی در سریال برای من سخت.تر بود، اما خب وسوسه عجیبی در من انداخت. من حدود یک هفته در مجموعه شمس.العماره حضور داشتم، ولی دقیقا ۲ روز بعد آن ۲ تا سینمایی پیشنهاد داشتم و ۲ تا سریال. «فاصله.ها» با چند قسمت پخش بازخورد خوبی داشته و جدای از همه نقش.هایی که در سینما بازی کردم و عقیده دارم بعضی از آنها نقش.های خوبی هم بوده، برایم جالب است که بعد از ۵ الی ۶ قسمت پخش مجموعه فاصله.ها، همه در خیابان، مرا. به اسم ساسان صدا می.زنند.
مدتی از سینما و تلویزیون فاصله گرفتید و بازگشتتان به دنیای بازیگری توام شد با همزمانی سریال.های فاصله.ها و ملکوت و در سینما هم لج و لجبازی و دموکراسی تو روز روشن. این پرکاری چگونه شکل گرفت؟
اول بهتر است راجع به این صحبت کنیم که چرا نبودم و چرا الان هستم. خیلی وقت بود از این صحبت.ها نکرده بودم و الان که فرصت خوبی است، می.توانم مفصل حرف بزنم.
فیلم.های اول و دومی که بازی کردم هم فیلم.های خوبی بود و هم کارگردان.های خوبی داشت. طی این سال.ها، مشاورینی داشتم که به من یادآور می.شدند. چون ورودم با کارگردان.های معروف و خوبی بوده، پس باید دقت بیشتری در انتخاب نقش.هایم داشته باشم. بعد از فیلم دایره زنگی خیلی نقش.ها را رد کردم. آن موقع دلایل خاص خودم را داشتم، اما بعد متوجه شدم دیگر تهیه.کننده.ها به این فکر نمی.کنند که کدام بازیگر کم.کارتر یا پرکارتر یا گزیده.کار.تر بوده است. الان ملاک حضور و انتخاب بازیگران برای فیلم.ها و مجموعه.ها این است که کدام بازیگر روی جلد مطبوعات است. بعد فکر کردم که با کناره.گیری من، خیلی آدم.های دیگری وارد می.شوند، بنابراین تصمیم گرفتم فعالیت خودم را دوباره آغاز کنم. شاید قبل از شمس.العماره حدود ۷ تا کار انجام داده بودم، ولی بعد از شمس.العماره تا الان شاید ۲۰ روز تعطیلی هم نداشتم. ۷ تا کار سینمایی انجام دادم و ۲ تا سریال. مقداری حساسیتم را پایین آوردم. این به این معنا نیست که هر کاری را قبول کنم، اما سعی.ام بر این است که با حضور بجاتر و معقول.تر هم تجربه کاری.ام را بالاتر ببرم و هم میزان پیشنهاداتم بیشتر شود. حضور همزمان یک بازیگر در چند فیلم و سریال می.تواند خطرناک هم باشد. همزمانی چند کار باعث می.شود بازیگر زیاد دیده شود، اما اگر کارهایش پشت سر هم پخش شود، حضور مستمر او را ثابت می.کند.
انگار تصمیم دارید در تلویزیون بیشتر فعالیت داشته باشید.
بله. برای ۲ سریال دیگر هم قرارداد بسته.ام که ان.شاءالله در آنها بازی خواهم کرد.
بنابراین می.توان گفت یک.سری از ملاک.هایت برای انتخاب نقش تغییر کرده است.
بله. الان اولین چیزی که برای من مهم است، فیلمنامه خوب است؛ چه در سینما و چه در تلویزیون، چراکه به عقیده من سینما و تلویزیون دارند در یک راستا حرکت می.کنند و یک سطح می.شوند. الان واقعا سینما دارد در مسیری حرکت می.کند که اگر در سال ۷۰ فیلم سینمایی تولید می.شود، ۵۰ تای آن در حدی است که من آنها را واقعا نمی.پسندم. وقتی در فیلم.هایی مانند مکس و دایره زنگی بازی می.کنم، نشان.دهنده این است که تعریف ویژه.ای از فیلم کمدی دارم. البته این را هم بگویم پیش.تولید طولانی فیلم «۷ دقیقه تا پاییز» شانس حضور در فیلم «درباره الی» را از من گرفت. اگر در این فیلم بازی می.کردم حتما مسیر حضورم در سینما تغییر می.کرد.
البته شما با بازی در فیلم «پارک.وی» نشان دادید که به بازی در نقش.هایی که روی روان.شناختی آنها کار شده باشد، علاقه.مند هستید.
از پارک.وی به بعد، همه نقش.هایی که قرار بود فیلم.هایش در زمینه وحشت ساخته شود، به من پیشنهاد شد، اما من نخواستم در یک نقش کلیشه شوم. بعد از پارک.وی دوست داشتم نقشی به من پیشنهاد شود که خاص باشد و تلفیقی باشد از وحشت و روان.شناسی. این اتفاق افتاد و تله.فیلمی به من پیشنهاد شد به نام «یکی از ما» که بشدت نقشم را دوست داشتم و امیدوارم خوب درآمده باشد؛ نقش پسر معتادی که وابستگی به یک.سری مواد دارد که وقتی استفاده می.کند یک شخصیتی دارد و وقتی استفاده نمی.کند شخصیتش دوگانه می.شود.
راجع به فاصله.ها صحبت کنیم و پیامی که همیشه حسین سهیلی.زاده خیلی خوب و غیرمستقیم با مجموعه.هایش به مخاطب می.رساند.
به نظر من یک.سری کارگردان.ها هستند که مدیوم تلویزیون را خوب می.شناسند. معمولا راجع به سریال.های روتین می.گویند که از قسمت ۱۰ به بعد به قول معروف جا می.افتد، ولی فاصله.ها از همان قسمت اول بیننده خودش را پیدا کرد. سال گذشته این اتفاق راجع به دلنوازان هم افتاد و امیدوارم این اتفاق برای فاصله.ها هم بیفتد. حسین سهیلی.زاده نکات ظریفی را می.بیند و می.شناسد. تجربه چند ماه کار مستمر در تلویزیون به من ثابت کرد که کارگردانان خوبی در تلویزیون فعال هستند که کارهای ارزشمندی می.سازند و من دوست دارم با آنها همکاری داشته باشم.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 286]