درآمدي بر اهميت شناخت امام عصر(عج)

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: درآمدي بر اهميت شناخت امام عصر(عج)
گروه خبرنگاران افتخاري / جمشيد غضنفري: در روايات بسياري، تاكيد فراوان شده كه معرفت و شناخت امام را بايد جدي گرفت. و اين از بديهات است كه تا زماني كه امامت را نشناسي؛ نسبت به وظايف خود در مورد ايشان نيز ناآگاه خواهي بود. در حديثي سفارش شده است كه دعاي عرفان را بخوانيد.
به گزارش خبرنگار افتخاري خبرگزاري قرآني ايران(ايكنا) در حديثي سفارش شده است كه دعاي عرفان را بخوانيد. در روايات بسياري، تاكيد فراوان شده كه معرفت و شناخت امام را بايد جدي گرفت. و اين از بديهات است كه تا زماني كه امامت را نشناسي؛ نسبت به وظايف خود در مورد ايشان نيز ناآگاه خواهي بود. در حديثي سفارش شده است كه دعاي عرفان را بخوانيد. در فراز آخر اين دعا آمده است:

«اللهم عرفني نفسك ... اللهم عرفني حجتك؛ فانك ان لم تعرفني حجتك ظلمت عن ديني.‏»

در اين دعا از خداوند مي‏خواهيم كه «حجت‏» خودش را به ما معرفي كند و بيان مي‏كنيم كه اگر چنين نشود، به وادي گمراهي ديني خواهيم غلتيد.

در روايات فراواني آمده است كه اگر امام زمان خويش را نشناسيم، همانند مردم دوران جاهليت، از دنيا خواهيم رفت.

همه‏ اينها نشان از آن دارد كه مسئله‏ معرفت و شناخت امام، از اهميت زيادي برخوردار است. (1)

زراره از امام صادق عليه السلام نقل مي‏كند كه آن حضرت فرمودند:

«امام خودت را بشناس، زيرا، هرگاه، امام خود را شناختي، تقدم يا تاخر اين «امر»، زياني به تو نرساند.»

كسي كه بميرد و امامي نداشته باشد، مانند مردم جاهليت مرده است و هر كس بميرد و امامش را شناخته باشد، تقدم و تاخر اين «امر» (حكومت مهدي آل محمد) او را زيان ندهد. اگر كسي بميرد و امام خود را شناخته باشد، مانند كسي است كه در خيمه‏ امام قائم همراه او باشد.

يعني، چه دولت ‏حق، زود ظاهر شود و يا دير، براي تو مساوي خواهد بود و زياني نكرده‏اي؛ زيرا، زيان، براي كسي است كه امامش را نشناخته است .

«اعرف امامك فانك اذا عرفته لم يضرك، تقدم هذا الامر او تاخر.» (2)

«كسي كه بميرد و امامي نداشته باشد، مانند مردم جاهليت مرده است و هر كس بميرد و امامش را شناخته باشد، تقدم و تاخر اين «امر» (حكومت مهدي آل محمد) او را زيان ندهد. اگر كسي بميرد و امام خود را شناخته باشد، مانند كسي است كه در خيمه‏ امام قائم همراه او باشد.»(3)

اين دسته روايات، به خوبي، گزارش از آن دارند كه شيعه، همواره «جريان پيوسته‏ انتظار» بوده است.

از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) تا امام عسكري (عليه السلام) همه، از «انتظار» سخن رانده‏اند و فرهنگ‌سازي فرموده‏اند و نشان از كوهسار حكومت مهدي آل محمد داده‏اند، و مشتاقان حكومت مهدي را بشارت و نويد داده‏اند كه با شناخت و معرفت از امام و خط امامت معصومان عليهم السلام در خيمه‏ امام قائم در آمده‏اند، هر چند كه قبل از خروج و قيام آن حضرت، به چنگ مرگ در آيند و فرصت تشرف به محضر آن عصاره‏ هستي را درنيابند.

********************************************************************

پي‌نوشت‌ها:

1- ينابيع المودة قندوزي، باب 29، ص 137، چاپ حيدريه، نجف/ اصول كافي، كتاب الحجة، باب من مات و ليس له امام، ح 3 .

2- اصول كافي، ج 2، ص 97، باب انه من عرف امامه لم يضره تقدم هذا الامر او تاخر، ح 1 .

3- همان، ص 198، ح 5 .

منبع : تبيان
جمعه 10 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 359]