; مردم و مديران بايد به استقبال مجيدي مي آمدند

واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: حكايت «آوازگنجشك ها» از زبان «رضا ناجي»; مردم و مديران بايد به استقبال مجيدي مي آمدند
«بعضي ها مي گويند; ناجي تحصيلات دانشگاهي ندارد، در حاليكه من 50سال است مقابل دوربين هستم و كار مي كنم.» رضا ناجي، كه اين روزها فيلم «آواز گنجشك ها» را در حال اكران دارد و تصاويرش با خرس نقره اي جشنواره فيلم برلين در سطح شهر تهران خودنمايي مي كند با اشاره به سوابق كار هنري اش اظهار داشته: «شغل اصلي من مكانيك بود و از سال41 در خدمت سربازي در ارتش براي امرار معاش مكانيكي مي كردم و به بازيگري هم عشق داشتم. سال43 در پادگان اروميه نمايشي به نام «غلام يحيي» نوشتم كه هم كارگرداني و هم بازي كردم. بعد از سربازي به تهران آمدم و در آموزشگاه ها تعليم رانندگي مي دادم و وقت هاي خالي هم به استوديوها مي رفتم و نقش سياه لشكر بازي مي كردم. اما بعد از مدتي ديدم اين خواسته من نيست و بايد بازي كنم كه سراغ «عباس جوانمرد» رفتم و دوره نمايش ديدم. سال50 استخدام نيروي هوايي شدم و گروه تئاتر در اختيارم گذاشتند و هر سال، دو نمايش اجرا مي كردم و بعد از تاسيس تلويزيون تبريز به آن جا رفتم.» ناجي فيلم «فرار از جهنم» را اولين كار سينمايي اش عنوان مي كند و مي گويد: «سال74 نقش 3دقيقه اي در تيترا ژ اين فيلم داشتم تا اينكه در سال75 با «بچه هاي آسمان» به سينماي ايران معرفي شدم. براي اين فيلم مجيدي دنبال يك بازيگر آذري مي گشت كه بعد از تست گرفتن از 2500نفر كسي را پيدا نكرده بود و «حسن نجفي» كه مسئول دفتر انجمن سينماي جوانان تبريز بود 60نفر به ايشان معرفي كردند كه در نهايت من انتخاب شدم و در جشنواره پانزدهم فجر هم ديپلم افتخار دريافت كردم و از آن به بعد يك به يك كار كردم.» اين بازيگر با اشاره به حضورش در فيلم «آوازگنجشك ها» به ايسنا گفته: «معمولا وقتي مجيدي كاري مي نويسد به من حرف هايي مي زند و براي اين كار هم گفت فيلمنامه اي دارد كه شخصيت كاراكترش مانند من است اما سنش به من نمي خورد و دنبال يك فرد 45ساله مي گشت و گفت اگر پيدا نكنم از تو استفاده مي كنم و حتي چند نفر را هم خودم معرفي كردم.» وي افزوده: «من عاشق كارهاي مجيدي هستم و هركاري بسازد اگر نباشم حسودي نمي كنم و آرزو مي كنم، شخصي هم اگر پيدا مي شود جنس خودش باشد و مجيدي كار خوبي ارايه دهد. براي اين فيلم در حدود 9ماه 3500نفر تست دادند تا در نهايت بعد از عيد نوروز مجيدي من را صدا كرد و به مزرعه پرورش شترمرغ رفتيم و تست گرفت.» ناجي ادامه داد: «تا آن زمان شترمرغ از نزديك نديده بودم و از كارگرهاي افغاني آن جا اطلاعاتي از شترمرغ ها گرفتم. از من خواستند به شترمرغ ها غذا بدهم و لباس مخصوص پوشيدم و داخل رفتم و حدود 6دقيقه فيلم گرفتند و همان شب به تهران آمدند و آن تصاوير را در سينما ديدند كه فردايش قرارداد بستند و مقابل دوربين رفتم و خدا را شكر روسفيد درآمدم.» ناجي درباره شيوه كار مجيدي با او اظهار داشته: «مجيدي فيلمنامه نمي دهد. اول چارچوب را مي گويد و شخصيت را توضيح مي دهد و هر روز سكانس مورد نظر را مي داد و بعد از تمرين فيلمبرداري مي كرديم.» اين بازيگر كه با اين فيلم موفق به دريافت جايزه خرس نقره اي جشنواره برلين شد، خاطر نشان كرد: «دوست داشتم وقتي از برلين برمي گرديم از مجيدي استقبال شود. او در سينماي ايران خيلي زحمت كشيده و مردم و مديران بايد به استقبالش مي آمدند. در دنيا سينماي ايران را با مجيدي مي شناسند و همه فيلم هايش بسيار مطرح شده است. اما به جز خانواده من و ايشان و جواد نوروزبيگي كسي به استقبال نيامد. البته در تبريز استقبال بسيار خوبي از من شد و برايم سنگ تمام گذاشتند.»
سه شنبه 7 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابتکار]

[مشاهده در: www.ebtekarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 180]