ششمين جشنواره نمايش‌درماني به پايان رسيد

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: ششمين جشنواره نمايش‌درماني به پايان رسيد
ششمين دوره جشنواره نمايش‌درماني جانبازان اعصاب و روان بيمارستان سعادت‌آباد تهران چهارشنبه اول آبان‌ماه در تالار انديشه حوزه هنري تهران به كار خود پايان داد.

به گزارش خبرنگار مهر، صحنه تئاتر بعد از چهار روز چهارشنبه اول آبان‌ماه به بدرقه ميهماناني نشست كه خود حق ميزباني بر عهده داشتند. تالار انديشه براي ساعاتي كوتاه پذيراي كساني بود كه ساعت‌هاي بسيار عمر خود را خالصانه نثار كردند و بي هيچ توقع در كسوت ميهمان روي صندلي‌هاي سالن نشستند.

تهران از 27 مهرماه تا اول آبان ماه 87 صحنه نمايشي شد براي جانبازاني كه بازيگر و كارگردان نمايش خود بودند. چهارشنبه اول آبان ماه اين مردان بزرگ بعد از اينكه ساعت 14 داروهاي مورد نياز خود را مصرف كردند به تالار انديشه حوزه هنري آورده شدند.

شور و حالي بود. خانواده‌هاي جانبازان نيز در كنارشان روي صندلي هاي سالن نشستند. لباس هاي يكدستي بر تن جانبازان بود كه شايد به لحاظ بيروني تداعي كننده بيماراني بود كه در بيمارستان اعصاب و روان بستري هستند ولي در باطن حاكي از تفاوت مرداني بود كه بزرگ زيستند، زندگي كردند و حال دست از دنياي مادي كشيده به تماشا نشسته اند.

خسرو احمدي بازيگر تئاتر نيز با لباسي مشابه بر صحنه تالار انديشه حاضر شد. با استقبال خوبي از سوي جانبازان روبرو شد و اجرايي صميمانه داشت. تالار انديشه تبديل به سالن نمايش شده بود و همه حاضرين آن بازيگران صحنه بودند. همه با هم مي خنديدند، دست مي زدند و شادي مي كردند.

مجيد امرايي دبير جشنواره و نمايش درمانگر بيمارستان اعصاب و روان سعادت آباد به ارائه گزارش خود پرداخت و جانبازان كه با وي آشنايي چندين ساله داشتند، به تماشا نشستند. امرايي گفت: ششمين جشنواره نمايش درماني در حالي به كار خود پايان داد كه دلهامان مالامال از شعف برگزاري دوره هفتم جشنواره است.

وي ادامه داد: اكنون كه با همت فعالان اين عرصه، نمايش درماني به عنوان شيوه درمان غيردارويي است چند نكته را يادآور مي شوم. نمايش درماني نيازمند مكان، تيم و امكانات تخصصي است. حضور افراد آگاه و متخصص هرچه بيشتر در اين عرصه ضروري است. جشنواره نمايش درماني نياز به دبيرخانه دائمي در اداره كل هنرهاي نمايشي دارد.

وي در پايان سخنان خود گفت: كارهاي بسياري انجام شد كه شايد خستگي به تن مي گذاشت ولي هر لبخند جانبازان عزيز، خستگي را از تن به در مي كرد و تواني تازه به من و گروه اجرايي جشنواره مي داد.

سپس صداي موسيقي متفاوت تر از هميشه در تالار انديشه طنين افكند. اين بار عبدالنبي شريف پور موسيقي درمانگر بيمارستان اعصاب و روان سعادت آباد بود كه پشت ساز خود نشست و شروع به نواختن و خواندن موسيقي مورد علاقه جانبازان كرد.

"گلي جون" با وجود اينكه يك موسيقي بود اما ناگفته هاي جانبازان را بازگو و اشك بر چشمان شنوندگان و حاضرين در سالن جاري كرد. اما اجراي نمايش "پدر و پسر" به كارگرداني ادريس بازدار حال و هواي تالار را عوض كرد و خنده بر لب نشاند. اما شايد كمتر كسي مي‌دانست اين خنده زاييده واقعيتي در نمايش است كه جانباز ادريس بازدار آن را تجربه كرده است.

دو جانباز روي صحنه از قطب‌الدين صادقي و سيداحمد واعظي تقدير كردند. صحنه حتي صادقي مدرس و هنرمند تئاتر را تحت تأثير قرار داد. شهرام گيل‌آبادي مدير مركز هنرهاي نمايشي راديو در سخناني كوتاه پرداختن به توانبخشي جانبازان را كاري مهم و با ارزش دانست و سپس به هر كدام از 13 جانباز حاضر در پروسه نمايش‌درماني يك ربع سكه بهار آزادي اهدا كرد.

اما شايد لحظه ناب اين مراسم زماني بود كه علي اصغر حسين طايفه، جانباز بيمارستان اعصاب و روان سعادت آباد روي صحنه حاضر شد و درباره محاسن نمايش‌درماني و تأثيراتي كه روي وي داشته، صحبت كرد. دقايقي بعد جانباز عبدالله مختاري با شعفي كودكانه روي صحنه حاضر شد و به خواندن موسيقي مورد علاقه خود پرداخت.

ساعاتي كه به مانند دقايقي كوتاه سپري شدند، حاكي از آن بودند كه بازيگران صحنه نمايش درماني قصد ترك صحنه را دارند و ميزبان بعدي آن ها تخت هايي خواهند بود كه بدون كوچكترين احساس، ميزبان ساعات تنهايي اين جانبازان خواهند بود.
شنبه 4 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 455]