واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رویش زمیندَحوُ الارض
بیست و پنجم ماه ذی القعده روز دحوالارض است. دحوالارض را چنین معرفی می کنند "روزی كه زمین از زیر کعبه كشیده و گسترانیده شد" .گر چه این مطلب یعنی کشیده شدن و گسترانده شدن زمین در وهله اول عجیب به نظر میرسد اما تعریف واضح تر این موضوع این است که گفته شود :پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد که صحنه زندگی موجودات مهیا گردد ، اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بیت الحرام بود . این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مرکزیت آن برای همه عالمیان است .در واقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خداوند به جهان خاکی است كه توجه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه ، عبادت ، دعا و غسل واهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با برکت است .تعبیر به اینکه "در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در این روز، اجر بسیار است" و امثال آن ، مومنین را بر انجام مستحبات مخصوص این روز ترغیب می نماید . درباره روزه این روز آمده است :روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است .روزه این روز کفاره گناهان هفتاد سال است .برای روزه دار این روز هرکه و هرچه در میان آسمان و زمین است استغفار می کند و ...روایت است که امام رضا علیه السلام فرموده اند: درشب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع)متولد شده اند. و نیز در این روز رسول خدا صلى الله علیه و آله ، به قصد حجة الوداع از مدینه به همراه یكصد و چهار هزار یا یكصد و بیست و چهار هزار نفر از راه شجره به مکه عزیمت نمودند که حضرت فاطمه (ع ) و تمامى زوجات آن حضرت نیز ایشان را همراهی می کردند .و نیز در روایتی است که در این روز قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام خواهد نمود .در این روز به غیر از روزه و عبادت و ذكر خدا و غسل دُو عمل وارد است اوّل نمازى كه در كتب شیعه قُمیّین روایت شده و آن دو ركعت است در صبحگاه در هر ركعت:بعد از حمد پنج مرتبه سوره وَالشَّمْسِ بخواند و بعد از سلام نماز بخواند:لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِجنبش و نیروئى نیست جز به خداى والاى بزرگپس دعا كند و بخواند:یا مُقیلَ العَثَراتِ اَقِلْنى عَثْرَتى یا مُجیبَاى نادیده گیر لغزشها، نادیده گیر لغزشم را اى اجابت كنندهالدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتى یا سامِعَ الاْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتىدعاها اجابت كن دعایم را اى شنواى صداها بشنو صدایم راوَارْحَمْنى وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتى وَما عِنْدى یا ذَاالْجَلالِ وَالاْكْرامِو به من رحم كن و از گناهانم و آنچه بدى دارم درگذر اى صاحب جلالت و بزرگوارىدوّم خواندن این دعا است كه شیخ در مصباح فرموده مستحبّ است خواندن آن :اَللّهُمَّ داحِىَ الْكَعْبَةِ وَفالِقَ الْحَبَّةِ وَصارِفَ اللَّزْبَةِ وَكاشِفَ كُلِّ كُرْبَةٍخدایا اى گسترنده خانه كعبه و شكافنده دانه و برطرف كننده سختى و گشاینده هر غم و گرفتارىاَسْئَلُكَ فى هذَا الْیَوْمِ مِنْ اَیّامِكَ الَّتى اَعْظَمْتَ حَقَّها وَاَقْدَمْتَ سَبْقَهااز تو خواهم در این روز از روزهایت كه بزرگ گرداندى حقش را و در سبقت پیشش انداختىوَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُؤْمِنینَ وَدیعَةً وَاِلَیْكَ ذَریعَةً وَبِرَحْمَتِكَ الْوَسیعَةِو در نزد مؤ منین آن را به ودیعت نهادى و آن را وسیله اى براى آمدن به پیشگاهت و رسیدن برحمت وسیعت قراردادىاَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ الْمُنْتَجَبِ فِى الْمیثاقِ الْقَریبِ یَوْمَكه درود فرستى بر محمد بنده برگزیده ات در روز میثاق نزدیك كه روزالتَّلاقِ فاتِقِ كُلِّ رَتْقٍ وَداعٍ اِلى كُلِّ حَقٍّ وَعَلى اَهْلِ بَیْتِهِ الاَْطْهارِدیدار و ملاقات است آن بزرگوارى كه هر در بسته اى را گشود و به هر حقى دعوت فرمود و بر خاندان پاكیزهالْهُداةِ الْمَنارِ دَعائِمِ الْجَبّارِ وَوُلاةِ الْجَنَّةِ وَالنّارِ وَاَعْطِنا فى یَوْمِناو راهنمایان روشنى بخش و پایه هاى دین خدا و زمامداران كار بهشت و دوزخند و عطا كن به ما در این روزهذا مِنْ عَطآئِكَ الَْمخْزُونِ غَیْرَ مَقْطوُعٍ وَلا مَمْنوُعٍ تَجْمَعُ لَنا بِهِاز عطاى موجود در خزینه ات كه نه پایان دارد و نه جلوگیرى شود گردآورى بدان براى ماالتَّوْبَةَ وَحُسْنَ الاْوْبَةِ یا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَاَكْرَمَ مَرْجُوٍّ یا كَفِىُّ یا وَفِىُّ یاتوبه و بازگشت خوبى را بسوى خودت اى بهترین خوانده شدگان و بزرگوارترین مایه امید اى كفایت كننده اى وفادار اىمَنْ لُطْفُهُ خَفِىُّ اُلْطُفْ لى بِلُطْفِكَ وَاَسْعِدْنى بِعَفْوِكَ وَاَیِّدْنى بِنَصْرِكَكه لطفش در نهان و خفا است به لطف خویش بر من لطف فرما و به عفوت سعادتمندم كن و به یاریت كمكم دهوَلا تُنْسِنى كَریمَ ذِكْرِكَ بِوُلاةِ اَمْرِكَ وَحَفَظَةِ سِرِّكَ وَاحْفَظْنى مِنْو از یاد كریمانهات فراموشم مكن به حق زمامداران كار خود و نگهبانان رازت و نگاهم دار ازشَوایِبِ الدَّهْرِ اِلى یَوْمِ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ وَاَشْهِدْنى اَوْلِیآئَكَ عِنْدَآلودگیهاى روزگار تا روز حشر و برانگیخته شدن و گواه گیر برایم دوستانت را هنگامخُرُوجِ نَفْسى وَحُلوُلِ رَمْسى وَانْقِطاعِ عَمَلى وَانْقِضآءِ اَجَلىجان دادنم و سرازیر شدنم در قبر و به پایان رسیدن كردارم و بسر آمدن عمرماَللّهُمَّ وَاذْكُرْنى عَلى طوُلِ الْبِلى اِذا حَلَلْتُ بَیْنَ اَطْباقِ الثَّرىخدایا یادم كن در دوران دراز پوسیده شدنم در آن هنگام كه میان توده هاى خاك وارد شوموَنَسِیَنِى النّاسوُنَ مِنَ الْوَرى وَاَحْلِلْنى دارَ الْمُقامَةِ وَبَوِّئْنى مَنْزِلَو مردم فراموشكار یكسره فراموشم كردهاند و در خانه ماندنى (بهشت ) فرودم آر و در منزلالْكَرامَةِ وَاجْعَلْنى مِنْ مُرافِقى اَوْلِیآئِكَ وَاَهْلِ اجْتِبآئِكَ وَاصْطِفآئِكَكرامت جایم ده و از رفقاى دوستانت و برگزیدگان و مخصوصانت قرارم دهوَبارِكْ لى فى لِقآئِكَ وَارْزُقْنى حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلوُلِ الاْجَلِو دیدارت را بر من مبارك گردان و حسن عمل روزیم كن پیش از آنكه عمرم بسر رسدبَریَّئاً مِنَ الزَّلَلِ وَسوَُّءِ الْخَطَلِ اَللّهُمَّ وَاَوْرِدْنى حَوْضَ نَبِیِّكَ مُحَمَّدٍدر حالى كه پاك از لغزش و بد كردارى باشم خدایا مرا به حوض پیامبرت محمدصَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَاسْقِنى مِنْهُ مَشْرَباً رَوِیّاً سآئِغاً هَنیئاً لا اَظْمَاءُصلى اللّه علیه و آله (یعنى حوض كوثر) واردم كن و بنوشان مرا از آن حوض نوشاندنى سیراب كننده و روان و گوارا كه دیگربَعْدَهُ وَلا اُحَلاُ وِرْدَهُ وَلا عَنْهُ اُذادُ وَاجْعَلْهُ لى خَیْرَ زادٍ وَاَوْفى میعادٍتشنه نشوم و از ورود بدان جلوگیریم نكنند و بازم ندارند و آن را برایم بهترین توشه راه و كاملترین وعده گاهیَوْمَ یَقوُمُ الاْشْهادُ اَللّهُمَّ وَالْعَنْ جَبابِرَةَ الاْوَّلینَ وَالاَّْخِرینَدر روز به پا خواستن گواهان قرار ده خدایا دور ساز از رحمتت سركشان اولین و آخرین راوَبِحُقوُقِ اَوْلِیآئِكَ الْمُسْتَاْثِرینَ اَللّهُمَّ وَاقْصِمْ دَعآئِمَهُمْ وَاَهْلِكْو آنانكه به حقوق دوستان برگزیدهات تجاوز و تعدّى كردند خدایا پایه هاى حكومتشان را در هم شكناَشْیاعَهُمْ وَعامِلَهُمْ وَعَجِّلْ مَهالِكَهُمْ وَاسْلُبْهُمْ مَمالِكَهُمْ وَضَیِّقْو پیروان و عمالشان را نابود گردان و به هلاكتشان تعجیل كن و مملكتهاشان را از ایشان بگیر و راههاعَلَیْهِمْ مَسالِكَهُمْ وَالْعَنْ مُساهِمَهُمْ وَمُشارِكَهُمْ اَللّهُمَّ وَعَجِّلْ فَرَجَرا بر ایشان تنگ فرما و آنانكه با ایشان سهیم و شریك هستند نیز از رحمتت دور كن خدایا شتاب كن در فرجاَوْلِیآئِكَ وَارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظالِمَهُمْ وَاَظْهِرْ بِالْحَقِّ قاَّئِمَهُمْ وَاجْعَلْهُدوستانت و حقوق از دست رفته شان را به آنها باز گردان و قائمشان را به حق ظاهر گردانلِدینِكَ مُنْتَصِراً وَبِاَمْرِكَ فى اَعْدآئِكَ مُؤْتَمِراً اَللّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلاَّئِكَةِو یارى ستاننده دینت و فرمانرواى در میان دشمنانت قرارش ده خدایا فرشتگان یارى دهنده را گرداگردشالنَّصْرِ وَبِما اَلْقَیْتَ اِلَیْهِ مِنَ الاْمْرِ فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِماً لَكَ حَتّىقرار ده و بدان دستورى كه در شب قدر بر او فرستى وى را انتقام كشَنده براى خودت قرار ده بدان حدتَرْضى وَیَعوُدَ دینُكَ بِهِ وَعَلى یَدَیْهِ جَدیداً غَضّاً وَیَمْحَضَ الْحَقَّكه تو خوشنود گردى و دین تو به وسیله او و بدست او بصورت نو و تازه اى درآید و حق كاملاًمَحْضاً وَیَرْفُِضَ الْباطِلَ رَفْضاً اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَعَلى جَمیعِ آبائِهِخالص گردد و باطل یكسره از بین برود خدایا درود فرست بر او و بر همه پدرانشوَاجْعَلْنا مِنْ صَحْبِهِ وَاُسْرَتِهِ وَابْعَثْنا فى كَرَّتِهِ حَتّى نَكوُنَ فى زَمانِهِو قرار ده ما را از اصحاب و نزدیكانش و در زمان رجعت او ما را برانگیز تا ما در زمان اومِنْ اَعْوانِهِ اَللّهُمَّ اَدْرِكْ بِنا قِیامَهُ وَاَشْهِدْنا اَیّامَهُ وَصَلِّ عَلَیْهِ [علىجزء یارانش باشیم خدایا توفیق درك زمان قیام او را نصیب ما گردان و در روزگار ظهورش ما را حاضر كن و درود فرست بر اومُحَمَّد] وَارْدُدْ اِلَیْنا سَلامَهُ وَالسَّلامُ عَلَیْهِ [عَلَیْهِمْ] وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُو سلام او را بسوى ما بازگردان و سلام و تحیت و رحمت خدا و بركاتش بر او بادمیرداماد (رَحمَهُ اللّهُ) در رساله «أربعة ایّام» خود در بیان اعمال روز دَحْوُالارض فرموده كه زیارت حضرت امام رضاعلیه السلام در این روز افضل اعمال مستحبّه وآكَدِ آداب است .برگرفته از سایت بچههای قلم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 592]