واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: متاسفانه دربارهی فردوسی و دشت توس باور صحیحی حاكم نیست
محسن مهیندوست ـ نویسنده و پژوهشگر ـ در گفتوگو با خبرنگار ایسنا در خراسان رضوی، درپی مخدوش شدن حریم منظری آرامگاه فردوسی پس از نصب دکلهای برق در این منطقه، اظهار كرد: فردوسی جزو پنج شخصیت ناب جهان است و دشت توس فردوسی یک هویت کامل ایرانی و ویژهی خراسانی دارد.وی به رابطهی بسیار ضعیف میان گردشگر با فردوسی و جایگاه آن اشاره کرد و افزود: بهدلیل جهانی بودن این شخصیت، فردوسی از هر نظر باید مورد توجه مسؤولان فرهنگی که خود را موکل فرهنگ میدانند، قرار گیرد؛ اما فردوسی امروز بسیار مورد کمتوجهی قرار گرفته است.این پژوهشگر با بیان اینکه در طول تاریخ، دشت توس نوابغ فراوانی را مانند احمد غزالی ـ برادر محمد غزالی ـ در خود داشته است، گفت: در این دشت، روستای کهن پاژ قرار داشته است. وقتی ما به شاهنامه فردوسی میرسد، شاهد آن هستیم که این بزرگمرد تاریخ، از نظر نبوغ سنگ تمام گذاشته است.او با اشاره به کارکردهای چندگانهی شاهنامه، ادامه داد: وجود فردوسی و حتا نقالی و نمایشهای آیینی اسطورهیی در شاهنامه، هویت اصیل ایرانی را دوباره میتوانند بازگردانند.وی تصریح کرد: مسائلی که دربارهی فکر، فرهنگ و زبان هر قوماند، وقتی در تداوم مسائل دیگر قرار میگیرند، وجه اسطورهیی، آیینی و حماسی پیدا میکنند.میهندوست اضافه كرد: ایران در دورههای تاریخی قبل، نگاهداشتها و باورداشتهایی داشته و فرهنگصدور و فرهنگپذیر بوده است. بنابراین فرهنگصدوری و فرهنگپذیری به دلایل چندگانهی جغرافیایی، تاریخی، سیاسی و فرهنگی بودهاند.وی افزود: اقوام ایران زمین و مقولاتی که از درون این اقوام بهوجود آمده، اکنون کشوری را تشکیل دادهاند که در این میان، فردوسی را در بالاترین جایگاه از هر نظر میتوان دانست.او اظهار داشت: این ویژگی قومی و این زبان، زبانی است که از آن فردوسی به گفت درآمده است، یعنی قواعد اساطیری، آیینی و تاریخی را در بستر روایتهایی که اندیشهانگیز نسبت به گذشته قومیاند، درآورده و این با توجه به موقعیتی بوده که خود داشته است.وی در ادامه به ضعف دستگاه روابط جمعی دربارهی شناساندن این شخصیت بزرگوار اشاره کرد و گفت: فیلمهایی دربارهی بزرگان سامی ساخته میشوند، اما دربارهی بزرگان ایرانی اینگونه نیست. دستگاه روابط جمعی هم دست کسانی است که اصلا سویهای برای مسائل قومی که مباهات برانگیزند، ندارند. شاهنامه خود، کتاب خرد انسان است.این پژوهشگر با اشاره به ضرورت نهادینه شدن میراث و ارزش گذاشتن به آثار تاریخی در میان دستگاههای اجرایی مرتبط و غیرمرتبط، اضافه كرد: ما ابتدا باید در درون خود یک زادیافتگی داشته باشیم و این کشور تا زمانی که فکر، فرهنگ و هنرش درگاه بازی نداشته باشد، شاهد هرگونه بیمهری و بیتوجهی خواهد بود.منبع: ایسنا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 221]