واضح آرشیو وب فارسی:قدس: جرم گوش و راه هاي درمان ؛ جرم گوش مفيد است يا مضر؟
شايد شما هم از آن دسته افرادي هستيد كه هر از چند گاهي احساس مي كنند گوششان از موم(جرم گوش) پر است و ديگر
نمي توانند خوب بشنوند و سعي مي كنند با گوش پاك كن يا هر وسيله ديگري، خود را از شر اين مشكل رها كنند.
اين كار اگر چه خيلي متداول است، اما به هيچ عنوان يك روش علمي نيست. اين كار آن قدر شايع شده كه متخصصان مجبور شده اند بتازگي دستورالعملي براي رفع آن صادر كنند.
اگر شما هم دوست داريد از اين مشكل راحت شويد، متن زير را بخوانيد.
بدن انسان ساختار شگفت انگيزي دارد كه موم گوش(ear wax كه در اصطلاح عاميانه به آن جرم گوش مي گويند) يكي از پيش پاافتاده ترين آنهاست. بسياري از افراد تلاش مي كنند به هر شكلي، با پنبه يا چوب كبريت، اين موم را از گوش خود خارج كنند، اما حتي همين ماده زرد رنگ و چسبناك كه به نظر بي اهميت است، در بدن وظيفه اي دارد. موم گوش، برخلاف نام غلط انداز آن، از موم ساخته نشده، بلكه تركيبي از يك سري مواد است كه از غدد عرق و چربي پوشاننده مجراي گوش ترشح مي شوند، به اضافه لايه هاي كنده شده پوست و تكه هاي مو.
اين ماده كه در يك سوم خارجي بخش غضروفي مجراي گوش ترشح مي شود، به عنوان يك پاك كننده و ضدعفوني كننده خودكار عمل مي كند. علاوه بر اين از قسمتهاي حساس مجراي گوش محافظت كرده و آن را چرب و نرم مي كند.
معمولاً موم اضافي گوش، بدون نياز به دستكاري، راه خود را به بيرون گوش پيدا كرده و با حركات فك از جمله جويدن به سمت بيرون رانده مي شود و تمام گرد و غبار، اجسام خارجي و آلودگي ها را هم با خود خارج مي كند. اين ماده بتدريج از سوراخ خارجي گوش بيرون ريخته و خشك مي شود. در اين حالت پاك كردن اين موم اضافي كه از گوش خارج شده اشكالي ندارد، اما نبايد در داخل مجراي گوش به دنبال اين ماده بگرديد، بلكه توصيه مي شود تنها وقتي آن را تميز كنيد كه از گوشتان خارج شده است.
موم عليه باكتري و قارچ
مطالعات نشان داده موم گوش بر بعضي از باكتريها اثر باكتري كشي دارد. در ضمن محققان متوجه شده اند اين ماده خاصيت ضد قارچي هم دارد. به نظر مي رسد اين اثرات ناشي از وجود اسيدهاي چرب اشباع و ايزوزيم در موم گوش و بخصوص خاصيت اسيدي آن باشد. با اينكه موم گوش كه متخصصان به آن سِرومِن (ear cerumen) مي گويند، مفيد و لازم است، اما زيادي آن هم مشكلاتي ايجاد مي كند.
دستكاري خطرناك جرم گوش
متخصصان توصيه مي كنند اگر تجمع موم گوش باعث ناراحتي شما شده و علايمي ايجاد كرده، به جاي اينكه خودتان با استفاده از پنبه و گوش پاك كن به جانش بيفتيد، به پزشك مراجعه نماييد. انباشته شدن اين ماده در گوش مي تواند علايمي مثل درد، خارش، احساس پري گوش، كاهش شنوايي و حتي وزوز و صداي زنگ را در گوش به وجود آورد.
اما دستكاري گوش با اجسام تيز و گوش پاك كن نه تنها به حل مشكل كمكي نمي كند، بلكه باعث تحريك گوش و ترشح بيشتر موم و حتي عوارض ديگري از جمله عفونت و آسيب مجراي گوش مي شود.
درمان راه دارد
درمان مؤثر با استفاده از مواد حلال موم و خيس كننده گوش انجام مي شود. پس از اينكه با توصيه پزشك چند روزي از اين مواد در گوش خود ريختيد، ممكن است موم خود به خود از گوش خارج شده و مجرا باز شود.
شستشوي گوش
اما اگر خود به خود باز نشد، وقتي كه موم نرمتر شده و چسبندگي كمتري پيدا كرد، آن وقت است كه پزشك با استفاده از آب ولرم كه توسط سُرَنگ مخصوص شستشوي گوش با فشار به داخل مجرا رانده مي شود، موم را از مجرا بيرون مي آورد.
جهت سرنگ بايد طوري باشد كه آب از قسمت بالا و عقب مجرا حركت كرده و تمام مجرا را هنگام خروج پاك كند.
دماي اين آب بايد با دماي بدن انسان يكسان باشد، وگرنه در هنگام شستشو باعث ايجاد سرگيجه خواهد شد.
چنانچه مجراي گوش باريك بوده يا پرده گوش پاره شده باشد، كار پزشك سخت تر مي شود و بايد از وسايل خاصي براي خارج كردن موم استفاده كند. علاوه بر اين در بعضي افراد مانند افراد ديابتي و كساني كه ضعف سيستم ايمني دارند. هم نبايد از روش شست وشو استفاده كرد.
خارج كردن جرم گوش با كورت
در اين صورت با مَكِش (وَكيوم) و وسايل كوچك مخصوصي مانند كورت(curette)- كه داراي ميكروسكوپي براي مشاهده مجراست- هم مي توان موم را خارج كرد. البته تصور نكنيد مي توانيد دست به كار شده و با جاروبرقي و سوزن، موم را از گوشتان درآوريد!
اين كار هم خالي از خطر نيست و تنها بايد توسط پزشك متخصص انجام شود.
عفونت گوش خارجي، درد، سرگيجه، وزوز گوش و پارگي پرده گوش از عوارض ناخواسته هرگونه دستكاري گوش است.
نكته اي كه متخصصان بسيار بر آن تأكيد مي كنند اين است كه به هيچ عنوان از گوش پاك كن و وسايل ديگر براي خارج كردن موم استفاده نكنيد، چون تنها باعث هل دادن بيشتر موم به داخل مجرا شده و درمان را مشكل تر مي كند. علاوه بر اين نبايد از آب نبات هاي مكيدني براي تحريك ترشح موم گوش و شمعهاي مخروطي مخصوص گوش براي خروج اين ماده استفاده كرد.
سمعك مراقبت مي خواهد
هنوز متخصصان هيچ راه تأييد شده اي براي پيشگيري از تجمع موم در گوش پيدا نكرده اند، اما به كساني كه بيشتر در معرض خطر هستند- از جمله كساني كه قبلا دچار اين مشكل شده اند- توصيه مي شود هر 6 تا 12 ماه يك بار به پزشك مراجعه كنند. كساني كه از سمعك استفاده مي كنند بهتر است به طور منظم براي پيشگيري از تجمع موم گوش معاينه شوند. اين كار نه تنها به حفظ عملكرد سمعك كمك مي كند، بلكه احتمال خراب شدن آن را هم مي كاهد.
با عمل به اين توصيه ها اميد مي رود از شمار مبتلايان به عوارض تجمع موم گوش، يعني كاهش شنوايي و عفونت كم شود.
دوشنبه 29 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]