واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: خبرگزاري فارس: عصاي سفيد را به خوبي ميشناسند چراكه هزاران بار در ميان دستانشان لمس كردند اما ترجيح ميدهند آن را چون گوهري گرانبها در كنجي از كمد نگهداري كنند با آنكه ميدانند به آن نياز دارند. ● گزارش تصويري مرتبط ------------------------------- به گزارش خبرنگار اجتماعي فارس، حدود 400 هزار نفر نابينا در كشور داريم اما آيا تمام اين روشندلان از عصاي سفيد استفاده ميكنند. وقتي براي تهيه گزارش به مجتمع نابينايان شهيد محبي رفته بوديم نكتهاي جالب توجه ما را جلب كرده بود و آن اينكه هيچ يك از دانشآموزان آن مجتمع از عصاي سفيد استفاده نميكرد. در هنگام رفت و آمد و گشت و گذار در محوطه مجتمع، آنان ترجيح ميدادند كه به جاي استفاده از عصا، دستهاي همديگر را بگيرند. وقتي از دانشآموزان نابينا سؤال ميشد «آيا عصاي سفيد داريد؟» همه به سرعت پاسخ ميدهند «بله» اما در سؤال بعد كه از آنها پرسيده ميشود «از عصايتان استفاده هم ميكنيد؟» تمام پاسخها منفي است. آنها هيچكدام علاقهاي به استفاده از عصاي سفيد ندارند. «مصطفي بازگير» در مقطع پيشدانشگاهي درس ميخواند. وي كمبيناست و در مجتمع نابينايان درس ميخواند. مصطفي به استفاده از عصاي سفيد اشاره ميكند و ميگويد: «در خرمشهر كسي كه عصاي سفيد دستش بگيرد، بچهها با سنگ دنبالش ميافتند و او را ميزنند.» وي ادامه ميدهد: «اما در تهران اينگونه نيست و مردم با عصاي سفيد آشنا هستند.» «حسين رجبي» عصاي سفيدش را در كمد خوابگاه گذاشته است و ترجيح ميدهد كه استفاده نكند اما خودش ميگويد در بعضي از موارد خاص و در مكانهاي ناآشنا استفاده ميكند. «فهيم ناصري» 17 سال دارد و ميگويد كه از عصا در مكانهاي شلوغ استفاده ميكند. وي در پاسخ به اين پرسش كه چرا نابينايان به استفاده از عصا علاقه نشان نميدهند، اظهار ميدارد: «به نظرم دليلش اين است كه ذهنشان قوي است و ميتوانند راهشان را انتخاب كنند.» «سهيل ايلچيزاده» كه 6 سال در انگلستان زندگي كرده و هماكنون دانشآموز اول دبيرستان است در خصوص استفاده از عصاي سفيد ميگويد: «زماني كه در انگلستان بودم از عصا استفاده ميكردم اما اينجا استفاده نميكنم چون فايدهاي ندارد. اينجا چالهها زياد است و نگاه خوبي نسبت به عصاي سفيد وجود ندارد.» «امير عبدي» به عصاهاي جديد اشاره ميكند و ميافزايد: «نوعي از عصاي نابينايان، عصاهايي هستند كه بوق ميزنند اما با توجه به اين همه چاله در شهر، فكر كنم كه بوق اين عصاها قطع نشود. البته هيچ كدام از ما از اين نوع عصاها نداريم.» «سعيد ميريلواساني» مدير مجتمع نابينايان در خصوص عدم استفاده نابينايان از عصاي سفيد ميگويد: «هر حال كسي كه جوان باشد و در جامعه بخواهد بينقص زندگي كند، طبيعي است كه استفاده از عصا برايش سخت باشد. بايد در جامعه فرهنگسازي شود كه به عصا به عنوان ابزار ناتواني نگاه نكنند زيرا معمولاً كهنسالان و كساني كه به ديگران تكيه ميكنند، عصا دست ميگيرند در حالي كه عصاي نابينايان جهتنماست تا تكيهگاه.» نكته جالب توجه ديگر نسبت به عصاي سفيد اين است كه دانشآموزان نابينا نسبت به اهميت روز عصاي سفيد توجهي ندارند و خيلي نسبت به روزي كه به نام آنهاست علاقه نشان نميدهند. به طوري كه دانشآموزان دبيرستاني يك كلاس 10 نفره نسبت به انتخاب اين روز هيچ آگاهي ندارند. بر اساس اين گزارش، استفاده از عصا به عنوان وسيله كمكي در رفت و آمد نابينايان از قرنها پيش متداول بوده است ولي استفاده از عصاي سفيد به شكل امروزي و به عنوان نمادي براي شناخت نابينايان به بعد از جنگ جهاني اول بر ميگردد. در سال 1921 ميلادي يك عكاس اهل شهر بريستول كشور انگلستان با نام جيمز بيگز كه در اثر يك سانحه بينايي خود را از دست داد، براي در امان بودن از خطر وسايل نقليه كه در خيابانهاي اطراف محل زندگي وي در حال رفت و آمد بودند، ابتكار استفاده از عصا به رنگ سفيد را كه به راحتي براي همگان قابل ديد باشد را به كار برد. پس از آن 2 تن از برجستهترين محققان آمريكايي به نامهاي ناول پري، رياضيدان و جاكوپس تن بروك، حقوقدان توانستند قانوني را در پانزدهمين روز اكتبر به عنوان قانون عصاي سفيد به تصويب رسانند و اين روز را به عنوان روز جهاني نابينايان نامگذاري كنند. بر اين اساس مسئولان دولتي همه ساله بايد 23 مهر مصادف با 15 اكتبر را به عنوان بزرگداشت نابينايان و قانون عصاي سفيد به نحوي شايسته ارج نهند و از مردم بخواهند كه رفتار معقولانهاي با نابينايان داشته باشند. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]