تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817409862
تلخ مي نويسم
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم :اين بار نمي نويسم يا تلخ مي نويسم ، تلخ! حتي اگر سرزنشم کنند يا جريمه شوم ! تلخ شده ام و آدمهاي تلخ نمي توانند شيرين بنويسند. تلخ شده ام و برايم مهم نيست روز جهاني کودک ، امروز پيشاني يکي از صفحه هاي تقويم را رنگي مي کند. حواسم اينجا نيست. دست و دلم مي لرزد. تنم از سردي دست دختري فال فروش که دستم را توي خيابان گرفت و سمت خودش کشيد، هنوز سرد است. من کاغذ آبي و مچاله سپيدبختي ام را وقت آمدن به تحريريه ، از او 200 تومان خريدم هرچند خودش سپيدبخت نبود و بي خيال زير باران مي رقصيد. تلخ شده ام و تلخ مي نويسم. بغضي نشسته توي گلويم که گريه نمي شود. صداي هق هقي مبهم از مرکز نگهداري و بازپروري زنان ويژه ، يک سال است که دم غروب ها توي سرم مي پيچد و کلافه ام مي کند. زنها ضجه مي زدند. من ماتم برده بود به تماشاي سر بريده و پوست مهتابي پسربچه 5روزه اي که لبخند روي لبهايش ماسيده بود و چادر شب آبي را دلمه هاي خونش سياه کرده بودند. مادرش هم مات بود. هنوز داشت لالايي مي خواند. زنها مي گفتند «ساناز» از روال کاغذبازي براي پذيرش پسرکش در شيرخوارگاه خسته شده بود. زن از وقتي شنيده بود ناچار است طفل را تا مدتي نامعلوم در مرکز بازپروري زنان ويژه نگه دارد، بنا کرده بود به لالايي خواندن تا صبح شش روزگي پسرکش که او را بغل گرفته بود و قدم زنان رفته بود تا حياط و هيچ کدام از زنها نديده بودند که 2 کارد کند ميوه خوري را هم با خود برده است. شايد چون حواسشان به پسرکي بود که در صبح شش روزگي اش به همه چيز مي خنديد. تلخ شده ام و تلخ مي نويسم! آنقدر تلخ و تاريک که گوشه صفحه خبر روزنامه از يادداشتم ، تاريک شود، درست به تاريکي کارگاه کفاشي که دو سه سال پيش کورمال کورمال وارسي اش مي کردم. مشامم از بوي چسب کفش پر شده بود و فکر مي کردم پسرهاي 10-12 ساله اي که روي چهارپايه هاي چوبي به چرم زمخت کفش ، سوزن مي زنند و حالا از استنشاق بوي چسب غيراستاندارد فلج شده اند، کجا هستند؟ تلخ شده ام و تلخ مي نويسم و به خيالم مي رسد که چرا بايد صبح يک روز دل انگيز و طلايي را که در تقويم نامي دارد، خاکستري کنم وقتي که قرار است بچه هايي خوش پوش به مناسبت روز جهاني کودک در جعبه جادو سرود «ما گلهاي خندانيم» را بخوانند، وقتي قرار است اسباب بازي فروش هاي شمال شهر و شهربازي هاي پرنور حاشيه اش از هجوم بچه هاي شاد شلوغ شود، وقتي. ... من با بچه هاي کار و خيابان ، با پسربچه هاي فلجي که بوي چسب کارگاه ، مشامشان را پر کرده است ، با سر بريده نوزادي که مي خندد، جايي در گوشه يکي از کاغذها که شايد خبر شوند يا نشوند، پناه مي گيرم ، پنهان مي شوم و سکوت مي کنم تا غروب که صفحه تقويم ورق بخورد، جشني باشکوه در نور و سرود پايان پذيرد و همه چيز تا سال بعد به خواب فراموشي سپرده شود. مريم يوشي زاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]
-
گوناگون
پربازدیدترینها