با عدم برنامه‌ريزي دولت نهم براي افزايش امكانات دانشگاه‌ها؛سالن‌هاي ورزش دانشگاه‌ها خوابگاه جديد دانشجويان شد - ساناز الله‌بداشتي

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: با عدم برنامه‌ريزي دولت نهم براي افزايش امكانات دانشگاه‌ها؛سالن‌هاي ورزش دانشگاه‌ها خوابگاه جديد دانشجويان شد - ساناز الله‌بداشتي

هرچه به روزهاي پاياني دولت نهم نزديك‌تر مي‌شويم، صداي ضربه‌هاي نابهنگام برخي برنامه‌ها و دستورالعمل‌هاي ضربتي مديران اين دولت به بدنه كشور، مهيب‌تر مي‌شود. اثرات آنچه كه محمود احمدي‌نژاد و يارانش در 3 سال گذشته در اداره كشور به جا گذاشتند، همچون گرهي است كه نه متخصصان فن و نه هزاران هزار دست همراه با آن متخصصان نمي‌توانند آن را باز كنند. سياست‌هاي اقتصادي، ديپلماسي، فرهنگي و حتي سياست‌هاي ورزشي نمونه‌هاي كلي‌اي است كه امروز ميدان نقد عملكرد دولت نهم شده است. اما از همه اين موضوعات نگران‌كننده‌تر برنامه‌هاي هدفمند و البته محدودكننده آموزشي است كه مديران دولت نهم براي دانش‌آموزان و دانشجويان ايراني در نظر گرفته‌اند.

سياست‌هايي كه بيش از آنكه را جاري و ساري كند، را سرلوحه كار خود قرار داده است. اگر تا پيش از اين كنكور سد بزرگي براي تحصيل جوانان كشور در دانشگاه بود، امروز اين سد از همان روزهاي اول مدرسه دلهره و نگراني را براي دانش‌آموز و خانواده‌اش به همراه مي‌آورد. وزير آموزش و پرورش و وزير علوم، تحقيقات و فناوري 2 مدير آموزشي كشور اين روزها در كنار همه سختي‌هاي زندگي راه را براي تحصيل فرزندان ايران تنگ‌تر و تنگ‌تر كرده‌اند.

وزارت علوم دولت نهم با كاهش ظرفيت پذيرش دانشجو در دانشگاه‌هاي دولتي و اعمال سهميه‌بندي به سادگي براي پايتخت‌نشينان و ساكنان شهرهاي بزرگ و توانمند اجازه ورود به دانشگاه‌هاي برتر سراسر كشور را صادر و ديگر داوطلبان را از تحصيل محروم كرد. خانواده‌هاي نگران داوطلباني كه يك يا چند سال بيشتر تلاش كرده و در آزمون سخت كنكور رتبه‌هاي برتر را دريافت كرده بودند، براي اعتراض به سازمان سنجش و وزارت علوم رفتند اما كسي صداي آنها را نشنيد و حتي به جاي پاسخگويي درهاي اين مراكز را هم بستند. به هر حال بعد از گذشت 3 سال از سياست‌هاي دولت، نمايندگان مجلس را بر آن داشت كه اين بار تخلف مستقيم دولت در مورد آينده‌سازان كشور را محدود كنند. وزير علوم براي دفاع از خود و عملكردش بارها به مصوبه شوراي‌عالي انقلاب فرهنگي براي اعمال بومي‌گزيني اشاره كرد و نماينده‌ها هم هر بار بر تصحيح آن مصوبه تاكيد كردند. اعضاي شوراي‌عالي انقلاب فرهنگي به رياست محمود احمدي‌نژاد در مصوبه‌اي ايران را به 3 منطقه اصلي تقسيم و داوطلبان را ملزم به ادامه تحصيل در مناطق تعيين‌شده كردند. الزامي كه داوطلبان پايتخت‌نشينان را به دانشگاه‌هاي برتر و داوطلبان ساكن مناطق محروم را به دانشگاه‌هاي ضعيف استان‌ها هدايت مي‌كرد. اما انگار نمايندگان مجلس شوراي اسلامي هم به خوبي مي‌دانستند كه اين مصوبه، آن تصميم شوراي‌عالي انقلاب فرهنگي در سال 69 (اعمال سهميه بومي - استاني با توجه به امكانات استان‌ها) نيست، چون جلسه اعضاي اين شورا چند روز پس از كنكور داوطلبان تشكيل، مصوب و بدون اطلاع‌رساني اعمال شده بود. به هر حال با تصويب مجلس، وزارت علوم موظف است راه‌هاي پذيرش يك هزار تا يك هزار و 500 دانشجوي جديد را براي سال تحصيلي 88-87 بپذيرد. تصميم مجلس، تصميم خوبي است، هرچند داوطلبان و پذيرفته‌شدگان جديد ملزم به پرداخت شهريه به دانشگاه‌ها باشند اما نفس عمل و پيگيري نمايندگاني كه تا پيش از اين گاه صدايي را مي‌شنيدند و گاه فريادهايي را از كنار گوش رد مي‌كردند جاي تامل دارد، ساكنان هرم سبز بعد از تصويب اين طرح دوفوريتي همچنان هم پيگير هستند تا مصوبه شوراي‌عالي انقلاب فرهنگي تغيير كند.

تلاش براي جلوگيري از افزايش امكانات

دانشگاه‌هاي پايتخت

حالا مديران وزارت علوم، بايد پشت ميزهاي خود بنشينند و به سرعت راهكار مناسب پذيرش ظرفيت افزوده‌شده را تدوين كنند اما مديران آموزشي پيش از اين كار وظايف مهم‌تري دارند كه هنوز نيمي از آن را هم به سرانجام نرسانده‌اند. اگر نمايندگان مجلس ندانند، مديران آموزشي خوب مي‌دانند كه همچنان نيمي از دانشجويان پذيرفته‌شده در دانشگاه‌هاي سراسري خوابگاه ندارند. آنها خوب مي‌دانند كه ديگر ، ، و حتي در خوابگاه‌ها معني ندارد و همه آنها مملو از ساك‌ها و وسايل دانشجويان آواره‌اي است كه به طور موقت اسكان داده شده‌اند.

همه پشت‌ميزنشينان وزارت علوم و البته دانشجويان به ياد مي‌آورند كه وقتي محمدمهدي زاهدي، وزير علوم در يكي از روزهاي سرد زمستاني سال 85 از خبر داد، نه قصد احداث خوابگاه جديد داشت و نه برنامه‌اي براي بهتر شدن شرايط دانشگاه‌ها، او از آن روز روياي بازگشت دانشجويان بومي به محل سكونت را در سر مي‌پروراند. رويايي كه اين بار مجلس آن را كمي مخدوش كرد.

تصاوير نگران‌كننده از اسكان دانشجويان

بهانه كمبود خوابگاه و نبود امكانات رفاهي بهترين راهي بود تا داوطلبان هر جايي كه زاده شده و تحصيل كردند تا آخر عمر در همانجا بمانند. اما وزير علوم و ديگر همكارانش براي عملي كردن اين بهانه، از همان روزهاي تكيه زدن بر صندلي مديريتي براي هيچ يك از مجموعه‌هاي دانشگاهي پايتخت (دانشگاه‌هاي برتر) افزايش امكانات و ظرفيت اسكان دانشجويان شهرستاني را پيش‌بيني نكردند تا اينكه امروز وضعيت خوابگاه‌ها اسف‌بار شد. در اتاق‌هاي 4 نفره 7 تا 9 دانشجو جاي داده و امكانات بهداشتي (دستشويي و حمام) با كمبود مواجه شد.

دانشگاه‌هاي تهران، صنعتي‌شريف، صنعتي اميركبير، علم و صنعت و خواجه نصير 5 دانشگاه بزرگ و اتفاقا برتر كشور هستند كه اين روزها به جاي دغدغه علمي و آموزشي، هنوز نتوانسته‌اند دانشجويان را اسكان دهند. سميه پارسي، دانشجوي كارشناسي‌ارشد دانشگاه صنعتي‌شريف است، تصويري كه او از وضعيت اسكان خود و ديگر دوستانش مي‌دهد، هيچ شباهتي به خوابگاه ندارد: با اين شرايط باز هم كسي تغييري در برنامه‌هاي روزانه خود ايجاد نكرد تا صداي دانشجويان براي چندمين بار بلند شد، صدايي كه به گفته اين دانشجو مديران دانشگاه را بر آن داشت كه جلسه ويژه‌اي تشكيل دهند:

ديگر دانشگاه‌هاي صنعتي تهران هم وضعي بهتر از صنعتي‌شريف ندارند، دانشجويان كارشناسي خواجه‌نصير بعد از درگيري‌هاي فراوان به خوابگاه قديمي دانشگاه در منطقه خاك‌سفيد برده شده‌اند. به دانشجوهاي ارشد خواجه‌نصير هم اسكان موقت در اردوگاه شهيدباهنر پايين‌تر از پارك جمشيديه را وعده داده‌اند. نيمي از دانشجويان دانشگاه علم و صنعت كه به اتاق‌هاي خوابگاه‌ها فرستاده شده‌اند در فضايي كه براي 4 تخت ساخته شده 7 نفري كنار هم مي‌خوابند و آنقدر جا كم مي‌آورند كه حتي براي نماز خواندن به راهروها يا حياط خوابگاه‌ها مي‌روند. وضعيت بهترين دانشگاه ايران، ، كمي بهتر از اين چهار دانشگاه است، آن هم نه به دليل برنامه‌ريزي‌هاي مديران آنها يا تلاش دولت نهم بلكه به دليل پيش‌بيني خوابگاه‌ها در كوي دانشگاه (مجتمع استراحتي دانشجويان دانشگاه تهران.) اما باز هم دانشجويان دانشگاه تهران شرايط ويژه‌اي دارند، هم به دليل آنكه ورود و خروج آنها از سال جديد توسط گيت‌هاي امنيتي به شدت كنترل مي‌شود و هم به دليل نوع تقسيم دانشجويان. مديران خوابگاه‌هاي اين دانشگاه به شدت از نزديك شدن دانشجويان جديدالورود به ساختمان‌هاي قديمي جلوگيري مي‌كنند، دانشجوهاي جديد را به اتاق‌هاي ديگر و حتي ساختمان و راهروهايي دورتر منتقل مي‌كنند. البته باز هم بيش از ظرفيت يك اتاق، دانشجو در خوابگاه‌ها گنجانده مي‌شود.

شرايط سخت دختران در خوابگاه‌ها

طبق معمول همه برنامه‌هاي مديران، باز هم شرايط دختران در خوابگاه‌ها و دانشگاه‌ها از پسران بدتر است، در همه دانشگاه‌هاي پايتخت با وجود افزايش ورود دختران به دانشگاه‌ها تعداد خوابگاه‌هاي آنها كمتر است. مثلا دانشگاه تهران 21 مجموعه خوابگاهي را به پسران و تنها 9 مجموعه خوابگاهي را به دختران اختصاص داده است، يا دانشگاه علم و صنعت از مجموع 7 مجتمع خوابگاهي يك مجتمع را به دختران و 6 مجتمع را به پسران اختصاص داده است. با اين شرايط، كنترل شديد ورود و خروج دختران و نحوه پوشش آنها در داخل اتاق‌هاي خوابگاه را هم اضافه كنيد. با اين شرايط و اوضاع، فكر مي‌كنيد راهي براي بهتر درس خواندن هم به ذهن مي‌رسد؟ حال هرقدر هم مسوولان آموزشي واقعيت‌ها را در پشت‌پرده‌هاي مخملي گفته‌هاي خود بپوشانند. محمود ملاباشي، معاون دانشجويي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري يك ماه پيش از آغاز سال تحصيلي، داستاني رويايي از وضعيت خوابگاه‌هاي دانشجويي تشريح كرد: تمهيدات پيش‌بيني‌شده او گسترش خوابگاه‌هاي اجاره‌اي بوده است؛ برنامه‌اي كه توسط هيچ‌يك از دانشگاه‌ها اجرا نشده است.

اميرحسين محمدي، دانشجوي كارشناسي دانشگاه علم و صنعت از توصيه رئيس دانشگاه به دانشجويان صحبت كرد كه انگار او [رئيس دانشگاه] از دانشجويان خواسته كه چند نفري 55 يا 6 نفره] خانه‌اي را براي اقامت انتخاب كنند تا دانشگاه هم با ارائه وام 4 ميليون توماني به هر يك، شرايط اجاره و يا رهن خانه را فراهم كند! اما اين دانشجو ترديد دارد كه دانشگاه به اين تعهد خود پايبند باشد: وضعيت خوابگاه‌هاي دانشجويي همچون ديگر شرايط رفاهي دانشجويان نگران‌كننده است، وزارت علوم پيش از طرح مجلس نسبت به ارائه‌نشدن خوابگاه به ظرفيت‌هاي افزوده‌شده (يك هزار تا يك هزار و 500 دانشجو) هشدار داد تا خيال خود را راحت كند. اما اين هشدار، گوشه‌اي از وظيفه اين وزارتخانه را در فراهم آوردن بهترين و آرام‌ترين شرايط براي تحصيل دانشجويان كم نمي‌كند. حال هرقدر هم محمدمهدي ‌زاهدي مقابل ميكروفن‌هاي رنگارنگ رسانه‌هاي دولتي از اختصاص بودجه 100 ميليارد توماني براي احداث خوابگاه‌ها صحبت كند، واقعيت تغيير نمي‌كند. تنها در 5 دانشگاه بزرگ صنعتي تهران (صنعتي‌شريف، صنعتي‌اميركبير، علم و صنعت، خواجه‌نصير و تهران) از آغاز فعاليت دولت نهم هيچ امكانات رفاهي و خوابگاهي اضافه نشده است.

انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------

------------
شنبه 27 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 102]