دادخواهی حیوانات از انسانها (دردناک)

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: دو موضوع در یک مطلب: افسانه دردناک قربانی کردن و ترساندن کودکان ایرانی از حیوانات

حيوانات ، باعث فقر و بدبختي مردم ايران نيستند.

خانم ها و آقايان محترم (منظورم كساني هستند كه خود را اشرف مخلوقات مي دانند)، قبل از اينكه زبان به انتقاد و گلايه از اين بحث باز گشاييد و بنده ي حقير را با الفاظ زننده و فحش هاي ركيك مورد لطف ومحبت خود قرار دهيد، تقاضا مي كنم خصلت زشت و غيراخلاقي خودخواه بودن و خودبرتر بيني را براي دقايقي از ذهن خودفراموش كنيد تا عمق درد و رنج ديگر موجودات را كه دراينجا به گوشه اي كوتاه به آن اشاره مي شود را بهتر درك كنيد. بزرگترين آرزوي من و همفکرانم اين است كه مردم ايران ، روزي انقدر به درك بالايي دست يابند كه معضلات و مشكلات مملكت خود را تنها به همنوعان خود اختصاص ندهند و متوجه شوند كه تخريب و آلوده كردن محيط زيست زيباي سرزمينشان و كشتار و اسير كردن حيوانات اين مرز و بوم مساوي است با افزايش مشكلات فراوان در زندگي تك تك انها. متاسفانه درحال حاضر هيچ راهي براي پايان دادن به افسانه دردناك و بي رحمانه قرباني كردن گوسفندان، گاوها، بزهاوشترها كه يكي يكي جلوي يكديگر در يك روز سربريده مي شوند نيست. هفته ی پيش وقتي وارد كوچه مان شدم، يك وانت پيكاني كه درونش 3 تا گوسفند با طناب محكم بسته شده بودند را ديدم كه به حالت غيرعادي و با استرس زياد سرهايشان را به هم مي زدند و محكم با پاهايشان را به كف وانت مي كوبيدند. وقتي جلوتر رفتم جلاد بي رحم را ديدم كه گوسفند بدبختي را جلوي چشم آن سه تا سلاخي مي كرد. آنقدر از لحاظ روحي منقلب شدم كه بي اختيار فرياد كشيدم و گريه كردم كه چرا اين حيوانات بدبخت را جلوي يكديگر سلاخي مي كنيد. البته اين قضيه تلخ هر روز در نقاط مختلف اين سرزمين تكرار مي شود و روز قرباني كردن که چقدر ما باید نادان باشیم که کشته شدن حیوانات بی دفاع را جشن بگیریم ،ميليون ها گوسفند و حيوان چهارپاي ديگر به طرز خشونت باري سر بريده مي شوند. اي كاش روزي مردم ايران حداقل متوجه شوند كه قرباني كردن حيوانات دستور خداوند نيست و فقط در زمان ابراهيم براي جلوگيري از كشتار روزمره ي مردم دوره نمرود ،حیوانات را جای آنها قربانی کردند.وگرنه معني قرباني كردن ،بروشني نقض حقوق جانهاي جانداران را بيان مي كند. اگرحيواني كشته شود كه چه چيزي نصيب ما می شود؟ چرا فكر مي كنيم با خون ريختن حيواني ، فرامين الهي را اطاعت كرده ايم برعكس در كار خداوند دخالت مستقيم كرده ايم و مي كنيم. متاسفانه شايد هزاران سال زمان بايد بگذرد تا مردم روزي متوجه اين حرفها شوند. من ادعاي فضل و دانش نمي كنم. من ارزش جان همه ي جانداران را مي دانم و هيچ حقي براي گرفتن جان كوچكترين موجود روي زمين را هم به خودم نمي دهم. مي خواهيد عبادت كنيد ، دور از چشم ديگران براي خداي خود نماز بخوانيد ، دعا كنيد ، از نعمتهايي كه به شما داده است سپاسگزاري كنيد ، چه لزومي مي دانيد وقتي يك ركعت نماز هم براي قدرداني از نعمتهاي او برپا نمي كنيد ، با خون ريختن حيوان نگون بختي اين عبادت هاي خونين و از خود دراوردني را انجام مي دهيد. حرف از آیه های قران را نیاورید که من ازهر کسی بهتر معنی قرآن را بلد هستم و بارها و بارها خوانده ام ، پس برای من یکی جانماز آب نکشید.سخن در اين مورد زياد است. (در قسمت خون در برابر خون در همين وبلاگ مي توانيد درمورد قرباني كردن بيشتر بخوانيد). اگر شما و خانواده ی شما هم در کشتار دسته جمعی حیوانات دست دارید، بجای اینکه زندگی حیوانی را اینگونه وحشتناک و بی رحمانه از او بگیرید، هزینه ی خرید آن حیوان را به فرد مستمند و گرسنه ای که با آن پول خرید حیوان، شاید گره ای از مشکلات زندگی اش باز شود.این است راه عبادت نه سلاخی کردن حیوانات.
چشمهاي نگران و وحشت زده ي اين حيوانات را كه خودشان هم از سرنوشت شومشان كمابيش خبر دارند را نگاه مي كنم، قطره هاي اشك را در گوشه چشمانشان نظاره مي كنم كه مظلوميت اين حيوانات را چند برابر مي كند. باور كنيد گوشت اين حيوانات ، سمي است كه وارد بدن خود مي كنيد، مي توانيد از جنبه هاي علمي و پزشكي اين مساله را مورد تحقيق و مطالعه قرار دهيد. اي كاش روزي برسد كه مردم دنيا و مملكت مان ، پي به مظلوميت اين حيوانات ببرند و از كشتارهاي روزانه و ايجاد كشتارگاه هاي متعدد در سراسر اين دنيا دست بردارند.

من هیچ وقت از این صحنه های دهشتناک نمی توانم فیلم و عکس تهیه کنم، چون آنقدر منقلب و ناراحت می شوم که نمیتوانم شاهد جان دادن و سلاخی کردن حیوان زبان بسته و مظلومی باشم که بدون هیچ گناهی اینگونه برای مراسم های خرافاتی و موهومات مذهبی جلوی چشم یکدیگرکشته می شوند.

وقتی ما مردم اینگونه با حیوانات به خشونت و بی رحمی رفتار می کنیم، چه انتظاری از رفتارهای انسانی بایکدیگر را داریم، گوسفندان بدبخت قبل از کشته شدنشان اینگونه به محل قربانی کردن حمل می شوند. دست و پاهای آنها را آنچنان محکم با طناب می بندند و درون جعبه های پلاستیکی پشت موتورسیکلت ها می گذارند و بسرعت به محل سلاخی کردن می برند. ترس و وحشت درچشمان آنها دل هر حیوان دوستی را بدرد می آورد. گوسفندان آنقدر می ترسند که بیشتر آنها قبل از رسیدن کارد به گلویشان سکته می کنند.

گوسفند ها، حیوانات بااحساسی هستند ، آنها را با زور و با کتک به محل قربانی کردن می برند. ای کاش زبان آدمها را بلد بودند و دردها و رنج های خود را فریاد می زدند.

برای یک انسان خودخواه که بخاطر سیاست های کثیف در دنیای انسانها کشته شده ، چندین گوسفند باید قربانی شوند؟اصلاً به چه منظوری باید کشته شوند؟ آیاتقاص کشته شدن این آدم و آدمهای دیگر را باید حیوانات پس دهند؟ وقتی یک نفرمی میرد باید چندین حیوان را بکشیم تا عقده هایمان اینگونه خالی شود. کدام یک از جامعه های حیوانی ، وقتی یکی از آنها کشته می شود چندین انسان را قربانی می کنند. خودخواهی هم حدی دارد. تا وقتی افکار اینگونه متحجرانه داریم انتظار جهانی همراه با صلح و آرامش را بایدبا خود بگور ببریم.

کودکان ایرانی ، برعکس همه ی کودکان دنیا،از پدر و مادرهایشان یاد می گیرند که ازحیوانات دوری کنند، آنها را دوست نداشته باشند، آنهارادشمنان بزرگ خود بدانند، به آنها کمک نکنند، غذا ندهند،آنها را با چوب و سنگ و هر آنچه بدستشان می رسد،کتک بزنند و...

با رسيدن فصل سرما،نگراني ودلواپسي هاي من ودوستانم براي حيوانات بيشتر مي شود. از حيوانات شهري گرفته تا حيوانات جنگل و دشت و بيابان. گربه هاي مظلوم شهري اينقدراز دست اين مردم وحشت دارند که كافي است كه فقط به آنها يك قدم نزديك شويد،آنچنان باسرعت فرارمي كنند كه برای تک تک ما،جاي خجالت وتاسف فراوان دارد. همیشه برایم سوال بوده که چرا کودکان ایرانی به طرز خجالت آوری از حیوانات ترسانده می شوند و پدران و مادران آنها تلاش فراوانی دردورنگه داشتن ذهن فرزندانشان نسبت به شناخت دنیای حیوانات می کنند. هر روزدرکانال های تلویزیونی کشورهای دنیا ازاروپا گرفته تا کشورهای افریقایی وعرب های مسلمان نشین شاهد پخش سریال ها، فیلم ها، مستندها و برنامه های مختلف درزمینه شناخت حیوانات و محبت کردن به آنها برای بچه ها و حتی بزرگسالان هستیم. این برنامه ها جزو برنامه های اصلی هرکشوری می باشد. به بچه هایشان یاد می دهند که مارها،خطرناک نیستند و نباید تا آنها را در جایی می بینید، با سنگ یا چوب بکشیدشان، همه ی مارها ،سمی نیستند و تا وقتی برای مارسمی و لانه اش مزاحمت ایجاد نکنید ،شما را نیش نمی زند. خبرهای دروغ ویک کلاغ چهل کلاغ ها درباره حمله ی گرگ ها، شیرها، ببرها وحیوانات گوشتخوار دیگر به آدمی، باعث ترس های کاذب مردم از حیوانات شده است. ولی هیچ گاه به مردم گفته نمی شود که انگیزه ی اصلی حمله ی یک گرگ به روستایی چیست. حیوانات آنقدر از انسانها بیزار و متنفر شده اند و هستند که تمایلی به نزدیک شدن به جامعه های انسانی را ندارند. وقتی روستاییان توله های کوچک و ضعیف گرگ ها را می دزدند و بنا به اعتقادات خصمانه و بی رحمانه ی خود زنده زنده آنها رابه آتش می کشند چه انتظاری از ماده گرگ ها دارید که از دور شاهد زنده سوختن توله های بی گناهشان هستندووقتی این ماده گرگ ها به آن روستا می روند که جان توله هایشان را نجات دهند وبا محاصره ی مردم روبرو می شوند که با چوب و چماق آماده کشتن آنها هستند، بعد که به آنها برای حفظ نجات خودش حمله می کند، آنها را وحشی و آدمخوار خطاب می کنند.

همه ی حیوانات مانند انسانها، عشق به فرزند دارند، آنها هم طاقت فرورفتن یک خار در چشم بچه هایشان راندارند، چه برسد به دیدن زنده زنده سوزاندن آنها توسط انسانها

کافی است به اسارتگاه های حیوانات تهران وسایر شهرها بروید وچشمان اشکبار و نگاه های اندوه بار این گرگ ها را ببینید که به جرم گرگ بودن باید دراسارت بسر برند.شیرها و ببرها را از محیط طبیعی زندگیشان جدا می کنند و با انواع شکنجه ها از جمله ضربه های مرگ بارباتوم های شوک آور،شلاق های دردناک وگرسنه نگه داشتن آنها به مدت چندین روز، آنها را مطیع خود می کنند که از حلقه های آتش بپرند تا کودکان مغز شستشو داده ی آدمیان برای چند دقیقه بخندند واز دیدن لحظه های زجرآوراین حیوانات باشکوه لذت ببرند. غافل از اینکه پدران و مادران این کودکان به آنها نمی گویند که شیرها و درکل گربه سانان ، حیواناتی هستند که از آتش و گرمای آنها،به اندازه ای وحشت دارند که بعد از پرش های اجباری از درون این حلقه های آتش، تا مدتی لحظات دردناک و پر از استرسی را می گذرانند.

حیوانات اسیر در سیرک های سراسر شکنجه، این همان خرسی است که با دامن کوتاه قرمز روی دوپایش برای آدمها راه میرود تا آنها به طرز راه رفتن اجباری او بخندند. شرمم باد که من هم جزو این جامعه انسانی هستم.فقط وضعیت قفس تنگ و کثیف این خرس را ببینید و تصمیم در مورد خندیدن و رفتن به سیرک به عهده خود شماست.
به کودکان ایرانی بیاموزیم که شکنجه حیوانات و انجام کارهای غیرعادی و غیر طبیعی از آنها برای انسانها شادی آفرین نمی باشد.

پدران و مادران ایرانی به فرزندانشان یاد می دهند که با تفنگ ساچمه ای و یا ... پرنده ای را که درحال آب خوردن است را هدف بگیرد و او را بکشد،گربه ای را که درحال خوردن تکه غذای مانده ای از سطلهای کثیف زباله می باشد را با سنگ بزند تا او را بکشد یا زخمی کند، سگهای آواره ومظلوم را نیست و نابود کند، جوجه های رنگین بخرد و بعنوان اسباب بازی با آنها بازی کند تا بعد از چند روز انها را بکشد. ماهی های قرمز را درون تنگ های کوچک قراردهد تا از تنگی جا و کمبود اکسیژن خفه شوند و بمیرند. به اسارتگاه های حیوانات برود و یا یک تکه چوب، روی میله های آهنی قفس های تنگ و کثیف حیوانات در بند بکوبد وایجاد سرو صداهای زیاد کند تا با این کار خود ،آنها را بیشتر بترساند و از لحاظ روحی داغون تر کند. هر روز باید با افرادی که بی ادبانه من را تهدید می کنند، خانم دیگه به این گربه ها غذا نده، ما داریم اینجا زندگی می کنیم، بچه هامون مریض می شوند، خانوم ها می ترسند از این هیولاها(منظورشان گربه های ملوس و خوشگل هست)،روبرومی شوم. آخرین حرف جالبی که آقایی به من همین دو روز پیش زد،این بود:خانوم با غذا دادن به این گربه ها،اینجا را گربه پرور می کنی !!!! درون خانه های هر کدام از این افراد بروید نه خبری از رعایت بهداشت است نه تمیزی. فقط زورشان به حیوانات و ضعیف تر از خودشان می رسد. همین افرادی که اینگونه حیوانات را منبع آلودگی و بیماریهای مرگبار می دانند، خود از آلوده کننده ترین موجودات روی زمین می باشند. وقتی به پیک نیک آخر هفته می روند، تمام آشغالهای خود را اعم از کیسه های پلاستیکی، پوست خربزه، هندوانه و غیره را درون رودخانه، یا کنار درخت قرار می دهند و به خانه یشان می روند. توالت هم که درهمان طبیعت برایشان میسراست. جنگل ها، دشت و کوه ها را به گند و کثافت کشانده اند و دم ازکثیف بودن حیوانات می زنند. یک نگاه به پلاستیک جمع کن ها ازهمنوع های خود بیندازید که چگونه در روز روشن تمام کیسه های کثیف زباله ها را از درون سطل های زباله ها بیرون می ریزند و پخش و پلا می کنند.همین دیروز بود از سرکارکه برگشتم، تمامی سطلهای زباله ها انداخته شده بودند و کیسه های زباله ها به این وطرف آن طرف پراکنده شده بودند، آیا این کار گربه های 4،5 کیلویی هست؟

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 555]