واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: هواپيماها وسايل حمل و نقلي هستند كه براي جابجا كردن انسانها و بارها از يك مكان به مكان ديگر طراحي گرديده اند. هواپيماها با توجه به ماموريتشان داراي اندازه ها و شمايل متنوعي ميباشند. هر هواپيما به تنهائي وزن خودش، وزن مسافران ، وزن سوخت و بار را از زمين بلند مينمايد. بال هواپيما داراي بيشترين نقش در توليد نيروي برآ يا ليفت (نيروي غلبه كننده بر وزن هواپيما) ميباشد كه هواپيما را در هوا نگه ميدارد. براي توليد نيروي ليفت بايد هواپيما را در هوا به سمت جلو هل داد.
موتورهاي جت كه در زير بال هواپيما مشخص گرديده اند نيروي تراست لازم براي هل دادن هواپيما در هوا به سمت جلو را تامين مينمايند. هوا در مقابل حركت هواپيما به وسيله نيروي آيروديناميكي پسا يا درگ، مقاومت مينمايد. بعضي از هواپيماها به عنوان سيستم پيشرانش و در عوض جت ها از ملخها استفاده مينمايند.
براي كنترل هواپيما و انجام مانورها دو بال كوچكتر در قسمت دم هواپيما نصب گرديده. دم در اغلب موارد داراي يك عضو ثابت افقي (پايدار كننده يا استبيلايزر افقي) و يك عضو ثابت عمودي (پايدار كننده يا استبيلايزر عمودي) است. وظيفه پايدار كننده ها يا استبيلايزر ها پايدار نمودن هواپيما در طول پرواز مستقيم الخط ميباشد. وظيفه استبيلايزر عمودي حفظ پايداري هواپيما در مقابل گردش نوك هواپيما از يك سمت به سمت ديگر ميباشد در حاليكه وظيفه استبيلايزر افقي جلوگيري از بالا و پائين شدن دماغه هواپيماست. (در اولين هواپيماي برادران رايت، استبيلايزر افقي در مقابل بال قرار داشت . مانند آنچيزي كه امروزه از آن به عنوان پيشبال يا كانارد ياد ميشود). در عقب بالها و استبيلايزر ها اعضاي كوچك متحركي به كمك لولا به قسمت ثابت متصل گرديده اند. تغيير موقعيت عقب يك بال مقدار نيروئي را كه آن بال توليد مينمايد تغيير ميدهد.
قابليت تغيير مقدار نيرو به معناي قابليت كنترل و مانورپذيري هواپيما ميباشد. قسمت لولا شده به عقب استبيلايزر عمودي رادر (Rudder) ناميده شده و براي منحرف نمودن دم به سمت چپ يا راست (هنگاميكه از روبروي بدنه به هواپيما نگاه مينماييم) استفاده ميشود.
قسمت لولا شده به عقب استبيلايزر افقي الويتور (Elevator) ناميده شده و براي انحراف دم به سمت بالا و يا پائيين استفاده ميشود.قسمت لولا شده در عقب و نزديك به نوك بال هواپيما ايلرون (Aileron) ناميده شده و وظيفه آن چرخش بال هواپيما از يك سمت به سمت ديگر ميباشد. اكثر هواپيما ميتوانند چرخش از يك سمت به سمت ديگر را به كمك اسپويلرها (Spoiler) انجام دهند. اسپويلر ها صفحات كوچكي هستند كه با برهم زدن جريان هواي روي بال مقدار نيروي توليد شده توسط بال را بوسيله كاهش نيروي برآ (ليفت) تغير ميدهند. بالها داراي عضو لولائي ديگري در قسمت عقب بال و نزديك به بدنه ميباشند كه فلپ (برآ افزا) ناميده ميشوند. فلپ ها در هنگام برخاست و نشست هواپيما و براي افزايش مقدار نيروي ليفت بال استفاده شده و به سمت پائين باز ميشوند. در بعضي از هواپيماها قسمت جلوئي بال نيز متحرك است كه اسلت (Slat) ناميده ميشود و براي افزايش مضاعف نيروي توليد شده توسط بال در هنگام نشست و برخاست بكار ميروند.
فيوزلاج (Fuselage) يا بدنه هواپيما همه قسمتهاي هواپيما را به همديگر متصل مينمايد. خلبانان در كاكپيت (Cockpit) هواپيما كه در قسمت جلوي بدنه قرار دارد مستقر گرديده و مسافران و بار هواپيما در قسمت عقب بدنه حمل ميگردد.
بعضي از هواپيماها سوخت خود را در بدنه و بقيه در بالها ذخيره مينمايند. هر هواپيما ممكن است پيكربندي متفاوتي داشته باشد. به طور مثال موتور هواپيماهاي جنگنده در عوض اينكه در يك محفظه آيروديناميكي شكل و در زير بال آويزان باشد، در بدنه هواپيما تعبيه ميگردد و يا در بسياري از جنگنده ها استبيلايزر افقي و الويتور در يك سطح پايدار كننده ادغام گرديده اند. پيكربنديهاي متفاوتي براي هواپيما قابل تصور است با در نظر گرفتن اين نكته كه اين پيكربنديها ميبايست تامين كننده چهار نيروي اصلي وارد بر هواپيما باشند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 185]