عسل اكسيري شفابخش

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: عسل اكسيري شفابخش

خبرگزاري دانشجويان ايران - منطقه يزد عسل يك محصول غذايي مفيد و يك اكسير پر ارزش است كه از قرنها پيش به عنوان عاليترين و مقوي ترين غذاها شناخته شده و همچنين به واسطه ويژگي هاي شفابخش خود به عنوان دارو در درمان اكثر بيماريها در بين تمام ملل كاربرد داشته است.به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)-منطقه يزد،‌ وجود عسل در رژيم غذايي افرادي كه در مدت زيادي با كامپيوتر شخصي خود كار مي كنند ، باعث از بين رفتن تابش‌ها و آثار زيانبار رايانه‌ها مي‌شود.‌نتايج تحقيقات انجام شده يك پژوهشگر جوان روسي روي افرادي كه ۶ ساعت در كنار كامپيوتر شخصي خود غذا خورده‌اند نشان مي‌دهد؛ آن دسته از زنان و مرداني كه در رژيم غذايي خود عسل مصرف كرده‌اند، از آثار منفي تابش‌هاي رايانه‌اي بر قواي جسمي خود مصون مانده‌اند.عسل ماده شيرين و غليظي است كه توسط زنبوران عسل از شهد گل گياهان جمع آوري شده و تغيير شكل مي يابد و سپس در داخل سلولهاي مومي كندو ذخيره مي شود. بطور مختصر مراحل تبديل شهد به عسل عبارتند از تبخير فعال وغير فعال آب، افزودن بزاق زنبور عسل شامل اينورتاز (Invertase)، دياستاز (Diastase)، گلوكزاكسيداز(Glucose Oxidase)، پرولين (Proline) و استيل كولين (Acetylcholine a.o) a.o مي باشد.زنبوران به شهد، آنزيمي به نام اينورتاز، ساكاراز مي افزايند كه باعث تغييرات شيميايي مهمي شده و در نتيجه قند بيشتري نسبت به شهد بدون آنزيم توليد مي كنند.عسل علاوه بر گلوكز و فروكتوز (حدود ۷۰ درصد وزن خشك عسل) داراي قندها، آمينو اسيدها، مشتقات معدني، استيل كولين، مواد ضد باكتري، آنزيمها، ويتامين ها و نيز ساير مشتقات گياهي است. با توجه به تركيبات پيچيده عسل نمي توان آن را با قندهاي معمولي مقايسه نمود.عسل يك محصول غذايي مفيد و يك اكسير پر ارزش است كه از قرنها پيش به عنوان عاليترين و مقوي ترين غذاها شناخته شده و همچنين به واسطه ويژگي هاي شفابخش خود به عنوان دارو در دمان اكثر بيماريها در بين تمام ملل كاربرد داشته است.ماده اصلي آن شهد گلها و گياهان معطر و شفابخش است كه توسط زنبور داران عسل پس از مكيدن ، تغليظ و تغيير شكل دادن ساخته شده و به عنوان يك غذاي خوشمزه و كامل در دسترس انسان قرار مي گيرد.عسل يكي از هديه هاي ارزنده و پرارزش طبيعت مي باشد كه در قرآن كريم از آن به عنوان فيه شفا للناس ( شفاي مردم در آن است ) ياد مي كند و پيامبر گرامي صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و ائمه معصومين عليه‌السلام نيز در زمان حيات خويش بنا به روايات و احاديث متعدد ازآن استفاده مي نمودند و خواص شفا بخش آن را در درمان انواع بيماريها ياد آور شده اند . اگر چه در زمان آنها علمي به نام تغذيه وجود نداشته ولي با بينايي كامل خواص غذاها و داروها از جمله عسل را بيان نموده و مردم را در اين زمينه آگاه كرده اند . سخنان آنها در رابطه با تحقيقات امروزي نشان مي دهد كه تطابق كامل بين آنها موجود بوده و تضادي بين آنها نيست . روي همين اصل است كه عقيده داريم پيشوايان مذهبي ما عالم به همه علوم وآگاه از تمام فنون و رموز بوده اند.آنچه كه مسلم است اهميت عسل در طب قديم به مراتب بيشتر از حال حاضر بوده است.ابو علي سينا فيلسوف و بزرگترين شخصيت پزشكي ايراني ، يكهزار سال پيش در كتاب قانون پزشكي خود نسخه هاي زيادي بر پايه عسل و موم تجويز مي كرده و هم چنين بقراط حكيم پدر پزشكي و بنيانگذار طب يوناني حدود ۲۵۰۰ سال پيش در مورد اهميت عسل چنين فرموده است : هر داروئي نيز از مواد غذايي درست مي شود ، و متقابلا هر غذايي نيز جانشين دارو مي گردد . عسل به اين هر دو شرط جوابگوست . او به مقدار زيادي از عسل استفاده مي كرده و در درمان اكثر بيماري ها از جمله زخم ها عسل تجويز مي‌نموده است.در اكثر كشورهاي جهان از جمله شوروي سابق كه بزرگترين كشور توليد كننده عسل در دنياست ، تاكنون تحقيقات زيادي روي فرآورده هاي زنبور عسل از جمله عسل ژله رويال ، گرده ، موم ، بره موم و زهر زنبور عسل صورت گرفته و خواص پزشكي آنان بوسيله پژوهشهاي علمي و نتايج باليني مورد تاييد بسياري از محققين و پژوهشگران قرار گرفته است.ولي متاسفانه در كشور ما كه عسل توليدي آن منحصر به فرد و در نوع خود بي نظير است نه تنها به جنبه دارويي آن توجه نشده است بلكه از نظر مصرف غذايي هم مورد كم لطفي قرار گرفته است و اين نعمت خدادادي و هديه آسماني كه به راحتي مي توان آن را توليد و در اختيار همگان قرار داد هنوز ارزش واقعي خود را بين ساير مواد غذايي بدست نياورده و موجب عدم توجه بيشتر مردم به آن گرديده است . به طوريكه هنوز هم مربا ها و قندهاي مصنوعي را به اين غذاي بهشتي و اكسير حيات كه از هر نظر برتري ممتاز و چشمگيري نسبت به همه مواد غذايي و خوراكي داشته و دارد رجحان مي دهد كه علل اصلي آن عدم شناخت از مزايا و ارزش هاي واقعي عسل مي باشد.اگر ما به عنوان يك درس علمي و طبي به شناخت انواع عسل و ميزان قابليت ها و مواد موجود در آن بپردازيم ، توليد عسل را در سطح كشور پرورش دهيم ، با عسل تقلبي مبارزه كنيم و موارد منع مصرف آن را پيدا نماييم ، آيا به طب ساده ، به اقتصاد كشور و به تعميق تعاليم اسلامي كمك نكرده ايم ؟ خوشبختانه تحقيق در اين مورد هم جالب و هم كم هزينه است . نيازي هم به كمك هاي خارجي نداشته و يا كمتر دارد . اميد است متخصصين امور پزشكي ، داروسازان و محققين كشورمان هم در كنار كاوشها و تحقيقات خود خواص طبي عسل را مد نظر قرار داده تا عسل بتواند جايگاه واقعي خود را در بين ساير محصولات غذايي پيدا كند.تاريخچه عسل؛ بدون شك در ابتدا عسل باعث شده است كه توجه انسان به سمت زنبور عسل جلب شود . قديمي ترين اثر تاريخي كه به برداشت عسل توسط انسان تعبير شده است مربوط به هفت هزار سال قبل از ميلاد است كه در اسپانيا مشاهده گرديده است.اين اثر شامل قيافه حك شده يك انسان بر سنگ است كه نرد باني را براي رسيدن به محلي كلني به كاربرده و ظرفي براي قراردادن شان هاي پر از عسل به كمر دارد . در حالي كه زنبورداران عسل كارگر در اطراف سر او به پرواز در آمده اند . يك اثر نقاشي كه از روزگاري بعد از مورد بالا حكايت دارد ، از آفريقا بدست آمده و نشان مي دهد كه فردي همان عمل را انجام مي دهد ، با اين تفاوت كه او براي دور كردن زنبورداران از دود استفاده مي كند.باستان شناسها حكايت مي كنند كه قبايل بدوي با جمع آوري عسل آشنا بوده اند . عده اي در برداشت عسل از وسايل دود كننده استفاده مي كرده اند و عده اي براي داشتن عسل از لانه هايي كه در صخره هاي تيز و مرتفع سنگي و در دره هاي عميق قرار گرفته اند جان خود را به خطر انداخته اند.در بعضي از قبايل افرادي به طور منظم تنه تو خالي درختان را بررسي و براي برداشت عسل علامت گذاري مي كردند . به نظر مي رسد كه اين نشانه گذاري بيانگر اين مطلب بوده است كه اين درختان مالكيت عام نداشته و همه نمي توانستند از آن استفاده كنند.عسل در زندگي روحاني ، اجتماعي و اقتصادي مصريان باستان نقش مهمي بازي مي كرده است . از حكاكيهاي بجا مانده در پرستشگاه ها و دخمه هاي مردگان چنين بر مي آيد كه عسل در آن روزگار اهميت ملي زياد داشته است ، در پاپيروس ها به اهميت دارويي عسل اشاره شده است و در بيشتر داروها مقداري شير و عسل به كار مي رفته است ، مصريان قديم از نوعي نوشاب كه از جو ، عسل و گندم تهيه مي شده است به مقدار زياد استفاده مي كردند ، زيرا الكل در دسترس آنها نبود.كتاب مذهبي يهوديان از سرزمين موعود چنين ياد مي كند كه در آن نهرهايي از عسل و شير جاري است . در كتاب انجيل مسيحيان از عسل به عنوان مظهر فراواني و نعمت ياد شده و در طومار بحرالميت نيز ازعسل نام برده شده ولي از زنبور داري اثري نيست.در يونان باستان نيز عسل يكي از هداياي گرانبهاي طبيعت انگاشته مي شد . يونانيان تصور مي كردند كه خدايان چون خوراك بهشتي مي خورند فناناپذير و ابدي گشته اند . آنها تصور مي كردند عسل يكي از اجزاي مهم اين خوراك بهشتي است.تاثير درماني عسل؛‌ در گذشته هر دارويي را با عسل مخلوط مي كردند، زيرا اعتقاد داشتند خاصيت بهبود بخشي داروها را چند برابر مي كرده و امروزه هم از عسل در بسياري از محصولات آرايشي و بهداشتي استفاده مي شود. از عسل در فرآورده هاي ضد سرفه بطور مستقيم و غيرمستقيم استفاده مي شود . مزه مزه و غرغره شربت عسل براي برطرف كردن زخم هاي دهان و ورم گلو بسيار سودمند است. عسل ضد آسم است. عسل با اينكه بسيار شيرين است، براي دندان ها و لثه مضر نيست، بلكه لثه ها را سالم مي سازد و دندان ها را سفيد مي كند. دستگاه گوارش را پاك مي سازد و ضد اسهال است. در تحقيقات ثابت شده اثر بسيار مفيدي برعفونت هاي معده با هليكو باكتر پيلوري دارد. از اين رو ضد زخم معده و دستگاه گوارش است.عسل در درمان آب مرواريد ( كاتاراكت ) مفيد است، عسل بادشكن است و براي معالجه قولنج روده تجويز مي شود و در مسموميت هاي غذايي، دستگاه گوارش را پاك مي سازد.دوست كبد و پادزهر است، پس در بيماري هاي كبدي مصرف آن مفيد است .سكنجبيني كه با عسل تهيه مي شود، صفرابري اعلاست.سنگ هاي كليه و مثانه را از بين مي برد. براي اين منظور عسل را با كندر بايد مصرف كرد. عسل خواب آور است و به مبتلايان به بيماري كم خوابي توصيه مي شود كه قبل از خواب چند قاشق مرباخوري عسل ميل كنند.براي رفع كم اشتهايي مفيد است و كلاً جريان خون را در بدن بهبود مي بخشد. از اين رو به رشد عضلات كمك مي كند، پس براي بچه هاي كم اشتها و افراد ورزشكار بسيار مفيد است. عسل گرفتگي مويرگ ها را باز مي كند و براي عروق بسيار مفيد است. پس سالمندان اگر هر روز شربت عسل و ليموي تازه بنوشند، عمر طولاني تري خواهند داشت.حتي موم عسل نيز خواص زيادي دارد و ماسك آن براي صورت، چين و چروك و فرورفتگي هاي پوست را مي پوشاند و پوست را لطيف مي كند.بررسي مقالات سال هاي ۱۹۸۴ تا ۲۰۰۱ نشان مي دهد حداقل ۲۵ تحقيق راجع به اثرات ضد زخم عسل انجام شده كه نتايج آنها مثبت بوده است. عسل به عنوان التيام دهنده زخم و نگهدارنده پوست مورد تأييد قرار گرفته است. همچنين ۴۰ مورد ديگر نشان داده ، عسل داراي اثرات ضد خونريزي با موفقيت ۸۸ درصد بوده كه اين عمل به همراه اثرات ضد ميكروب نيز بوده است. خاصيت ضد ميكروبي در عسل با PH حدود ۲/۳ تا ۵ به هيدروژن پراكسيد(H۲O۲) مرتبط بوده كه از تغييرات آنزيمي گلوكز به گلوكونيك اسيد حاصل مي شود. به هرحال اثرضد ميكروبي عسل پس از گرم شدن يا در معرض آفتاب قرار گرفتن كاهش مي يابد. عسل هاي توليدشده از جنگل و كوه هاي اروپايي مركزي بيشتر از درختان كاج(PINUSSPP) و عسل هاي حاصل از MANUKA در نيوزلند از گياه LEPTESPERMUM SCOPARIUM داراي خاصيت بسيار قوي ضد ميكروبي است و بروي برخي ميكروب ها از جمله استافيوكوك اورئوس و اپيدرميس و استرپتوكوكوس پيوژنز و آنتروباكترياسه اثرات خوبي دارد. عسلي كه در نيوزيلند و استراليا از گياه مذكور حاصل مي شود در جهان منحصر به فرد بوده و به آن عسل UNIQUE MANUKA FACTOR)) مي گويند. به نوزادان عسل نمي دهند چون ممكن است سمي باشد،عسل ماده اي كاملاً خوراكي است ، ولي در موارد استثنايي ممكن است به اسپورعامل بوتوليسم آلوده باشد كه ايجاد سم كرده و مسموميت زاست ، به همين دليل مصرف آن براي كودكان زير يك سال ممنوع است. همچنين بعضي افرد ممكن است نسبت به دانه هاي گرده موجود درعسل حساسيت داشته باشند. ممكن است بعضي از زنبورها به گل خرزهره و چند گل سمي ديگر عادت كنند و محصول سمي تهيه نمايند كه البته اين كار به ندرت اتفاق مي افتد.به هر حال از مصرف اين ماده بسيار مفيد غافل نشويد و از فوايد زياد آن سود بجوييد.بوعلي سينا و عسل؛ابن سينا در مورد اثرات معجزه‏آساي عسل مي‏گويد: «عسل در طولاني كردن عمر و حفظ قدرت و توان انجام كار در سنين بالاي عمر، كارآمد و مؤثر است». وي در ادامه مي‏گويد: اگر مي‏خواهيد جواني خويش را مصون داريد عسل بخوريد. كساني كه سن آنها از چهل و پنج فراتر مي‏رود، بايد به طور منظم عسل را به خصوص با گردوي كوبيده استفاده نمايند. مخلوط عسل با آرد براي جراحات سطحي به خصوص به صورت ضماد مفيد است. بيماري‏هاي ريوي و مراحل اوليه بيماري سل را مي‏توان با مخلوطي از عسل و گلبرگ گل سرخ، درمان نمود. اين مخلوط اگر هنگام صبح و قبل از ظهر استفاده و ميل شود، بهترين نتيجه را خواهد داشت. عسل به مقدار كم در درمان بي‏خوابي نيز كاربرد دارد.ابن سينا همچنين مي‏گويد: عسل بسيار خوب آن است كه كاملا شيرين و خوشبو بوده و رنگش متمايل به سرخي باشد. طبيعت عسل گرم است، اگر آن را با نمك مخلوط نموده و به طور مكرر بر لكه‏هاي كبود بمالند، درمان كننده است. اگر عسل را بر روي آتش بگذارند تا غليظ شود و به طور مكرر بر روي زخم‏هاي تازه بمالند، آن زخم‏ها را به ‏هم مي‏آورد. انتهاي پيام
دوشنبه 22 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 371]