تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 14 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):هر كس امر به معروف كند به مؤمن نيرو مى بخشد و هر كس نهى از منكر نمايد بينى منافق را ب...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1825916315




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

چرا چیزها را فراموش می‌کنیم؟!


واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: با افزایش سن، آنچه ما از دست می‌دهیم حافظه معمول نیست، بلکه یک نوع خاصی می‌باشد، ما انواع مختلف حافظه داریم.    نگران نباشید! خیلی موارد کاهش حافظه طبیعی می‌باشند. قبل از اینکه فراموش کنم، اجازه بدهید از شما این سئوال را بکنم: آیا صحبت سر میز غذای شما به پرشور و اشتیاقی ما هست؟ "به خاطر می‌آورید از شما خواسته بودم یاد من بیاورید که به یک نفر زنگ بزنم؟" "بله ". "چه کسی بود؟" "من فراموش کردم" و: برای چی به آشپزخانه رفتم؟" "من از کجا بدونم؟" "شما از من خواستید آن را بیاورم. چه چیزی را؟" "و: من امروز یک کسی را دیدم. چه کسی؟ شما می‌دانید. اوه. کجا." اگر این موارد برای شما آشنا هستند و اگر از فراموشی و کاهش حافظه خود گله دارید، به بقیه افراد بپیوندید. میلیون‌ها نفر از کاهش حافظه خود گله دارند. متخصصان حافظه، آنهایی که تا حالا با آنها مصاحبه داشته‌ام، می‌گویند که فراموشی مشکل خیلی از پرزائی‌ها می‌باشد. و آنها تنها مورد نیستند. بهداشتیار دندانپزشک من (36 سال دارد) زمانی که مهربانانه لثه‌های مرا نرم می‌کند، می‌گوید: آیا این بدین معنی است که احتمال دیوانه شدن من زیاد است؟ سرم را به نشانه نه تکان می‌دهم. وی می‌گوید، خوبه، چون که خیلی نگرانم. روان پزشکان به آنها زنگ می‌زنند. آنها به این دلیل نگران هستند که نمیدانند این نوع کاهش حافظه طبیعی می‌باشد، طبیعی و عمومی. بنابراین این عبارت که "روی زبانم است" خیلی معمول است و در بیش از 40 زبان مختلف استفاده می‌شود. با افزایش سن، آنچه ما از دست می‌دهیم حافظه معمول نیست، بلکه یک نوع خاصی می‌باشد، ما انواع مختلف حافظه داریم. یکی از آنها حافظه عملی است، که مربوط به چگونه راه رفتن، چگونه خوردن و بستن بند کفش و ..... می‌باشد. آنچه که سیناترا (یک خواننده است) زمان آواز خواندن به آن فکر نکرد، یا آستاییر زمان حرکات موزون به آن فکر نکرد، یا تایگر موقع بازی گلف به آن فکر نمیکند. (که اگر فکر می‌کرد بازی او خراب می‌شد.) این نوع حافظه به طور ناخودآگاه استفاده می‌شود و قویترین نوع می‌باشد که هر فردی دارا می‌باشد. دومین نوع، حافظه شناختی است، که حقایق را تحت پوشش قرار می‌دهد. یک کلید چیست؟ عینک چه می‌باشد؟ یک فیلم سینمایی چیست؟ و سومین نوع، حافظه رخدادی می‌باشد، که تجربه را تحت پوشش قرار می‌دهد. من کلیدهایم را گم کرده‌ام. کجا عینک هایم را جا گذاشتم؟ چه کسی در آن فیلم سینمایی بازی می‌کرد؟ این نوع حافظه بازی گرگم به هوا را در زمان سرشار از حلاوت با ما شروع می‌کند. اینجا دلیلش آورده شده است. آن کار شگفت انگیز 3 پوندی که در جمجمه شما قرار داده شده است 100 بیلیون اعصاب دارد که به طور گسترده‌ای در اطراف حرکت می‌کنند و به یکدیگر سیگنالهای شیمیایی و الکتریکی که حافظه را تشکیل می‌دهند، ارسال می‌کنند. با گذشت زمان این سیگنال‌ها ضعیف می‌شوند. مغزها در حدود 50 درصد در سال کوچک می‌شوند- شروع آن از 30 سالگی می‌باشد. اگر چه معمولا سال‌ها متوجه این تغییر نمی‌شویم. و مسئله اینجاست. حافظه رخدادی کاملا به منطقه جلوی مغز تکیه دارد، لبهای جلویی- مناطقی که اول از همه تحلیل می‌روند. کاهش به آن زیادی نیست، این کاهش به نظر بزرگ می‌رسد، به این دلیل که ما یک تفاوت عظیمی بین یک مغز که با قدرت تمام به کار خود ادامه می‌دهد و یک مغز که 95 درصد آن عمل می‌کند، درک می‌کنیم. این فقط یک کاهش سرعت می‌باشد. احتمالا آن اسم از یاد نرفته است- خیلی زمان می‌برد تا آن اسم از یاد برود. اینها سئوالاتی هستند که هر فردی می‌پرسد: آیا هر چیزی که وارد مغز من شده هنوز وجود دارد؟ پاسخ: هیچ کس نمیداند. (چگونه شما خواهید فهمید؟) خیلی از محققان بر این باور هستند که همه آنها وجود دارند، اما در فرمهای تغییر یافته. "دیسک پر است"، و هارد درایو من جایی ندارد- اما همسانی با کامپیوتر، واقعا درست نیست. همان طور که دکتر باری گردن، یک متخصص اعصاب اشاره می‌کند، حافظه کامپیوتر دقیق می‌باشد، اما حافظه مغز انعطاف پذیر می‌باشد. هر زمان که شما یک حافظه را تشکیل یا بازیابی می‌کنید، الگوی سیگنالهای آن تغییر می‌یابند. مثل نوعی از نوشتن پشت نوشتن. دلیل آن این است که، همان طور که زمان می‌گذرد، حافظه‌های ما آماده هستند که ما را گول بزنند و تغییر بدهند. ما همه تغییرات را در بدن خود می‌پذیریم. من قبول دارم که وقتی 50 ساله می‌شویم نمی‌توانیم به خوبی 20 سالگی خود تنیس بازی کنیم، اما نمی‌توانیم که بپذیریم سرعت مغز ما کاهش می‌یابد. این برای ما خیلی وحشتناک است. دانشمندانی که دلایل کاهش حافظه و چراهای آن را می‌دانند، به آسانی حیرت زده نمی‌شوند. من از دکتر ریچارد، رئیس موسسه برد پزشکی آلزایمر در مورد مشکلات حافظه‌ای او پرسش کردم. او می‌گوید: یک گروه از پزشکان به تغییراتی که ما مشاهده می‌کنیم می‌خندیدند. در سن 25 سالگی ما می‌توانستیم یک مقاله علمی را بخوانیم و متوجه آن بشویم، ولی حالا مجبور هستیم چندین بار آن را بخوانیم. در 57 سالگی نمی‌توانیم همانند گذشته اطلاعات جدید را نگه داریم- توانایی ما مثل یک کاغذ مگس کش می‌ماند که مدت طولانی است روی پیشخوان قرار دارد و با گذشت زمان توانایی جذب کردن آن کاهش یافته است. واقعا ما مجبوریم که فراموش کنیم. توجه کنید: اگر هر چیز به کاغذ مگس کش ذهن بچسبد، درد سر ما نیز بیشتر می‌شود. و ما با چیزهای کم اهمیت از پا می‌افتیم. هر چه بیشتر زندگی کنیم، حافظه‌های بیشتری را در مغز خود می‌چپانیم، و جا دادن یک چیز خاص مشکلتر می‌شود. بنابراین آنهایی را که کمتر نیاز داریم، حافظه‌های رخدادی، اول از همه در پستوی مغز ذخیره می‌شوند. بعد از همه اینها، چه قدر اهمیت دارد (چه قدر به شما کمک می‌کند در این دنیا به حیات خود ادامه بدهید) که اسم آن رستوران را که شب قبل در آن شام خورده‌اید را به خاطر بیاورید؟ آنچه که مهم است، چه چیزی خوردن و چگونه خوردن است. کاهش حافظه را یک امر طبیعی به حساب بیاورید. اغلب آزار دهنده می‌باشد اما در طرح بزرگ بقای داروین عملی و مطلوب می‌باشد. و طبیعی- و یک کلمه دوست داشتنی. از این رو در پی چاره و راه حل برای داشتن طول عمر مفید باشید، تا بتوانید در این دنیای پر هیاهو به زندگی خود ادامه بدهید.   تهیه و ترجمه: گروه سلامت /health اختصاصی   مطالب پیشنهادی: تأثیر کم‌خوری بر حافظه!؟ تولید دارویی که خاطرات بد را پاك می‌كند!  پیش بینی آلزایمر  هر 7 ثانیه یک نفر به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شود! بافتن تفننی خطر بروز زوال عقل را به تاخير می‌اندازد!؟  




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 844]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن