بیماری اختلال توجه و بیش فعالی

چرا بیماری اختلال توجه و بیش فعالی یک مشکل است؟

یک کودک دچار این اختلال ممکن است  مشکل در تمرکز کردن و حفظ ان داشته باشد(کمبود توجه). همچنین ممکن است که دچار مشکل کنترل رفتارهای ناگهانی و غیرمنتظره خود باشد. یک کودک  دچار یکی از این مشکلات یا هر دو،  هر روزمره برای انجام رفتار خوب و مناسب دچار درگیری خواهد بود. این اختلال تقصیر هیچ کس نیست. فقط مشکلی است که درمان نشده، این اختلال می تواند عزت نفس وی را از بین برده و موفقیت فرد در بزرگسالی را محدود کند.

چگونه می توانید کمک  نمایید.
همه به عنوان یک پدر ، مادر ،  می خواهند فرزند خود را همواره در حال شادی ببینند و ارتباطات اجتماعی مثبتی را انتظار دارند. اما آنها می توانند کمک کنند تا کودک بی توجه شان خوب شود. مهم درک این مساله است که این  اختلال نتیجه رفتار غلط پدر و مادر نیست. و نه به دلیل انتخاب آگاهانه فرزند انها برای داشتن چنبن رفتاری است. علت دقیق اختلال شناخته شده نیست. اما احتمالا در سطح ایجاد می شود  فعالیت مواد شیمیایی ترشح شده در مغز مشکلی وجود دارد.همکارب با دکتر کودک خود و سایر مشاورین وی، از جمله معلمان او. با درمان و آموزش، کودک به تدریج بیشتر در کنترل احساسات خود موفق خواهد شد.

هر فرد مبتلا به اختلال مشکلات خاص خود را دارد. در اکثر موارد ، برخی از ویژگی های عمومی بیماری قبل از سن 7 سالگی ظاهر می شوند. بسیاری از صفات اختلال  در بیش از یک محیط ، مثلا هم در خانه و هم در مدرسه رخ می دهند.

راهنمای تشخیصی: آیا شک دارید که ممکن است کودک شما دچار این اختلال باشد؟
بخشی از علایم شایع دربیماری اختلال توجه و بیش فعالی در زیر آمده است. که هر کودکی ممکن است علایم به نفع هر قسمت را بروز دهد:
عدم تمرکز: حواس پرتی زیاد	مشکل در کنترل واکنش های ناگهانی: پرحرفی شدید، بهم ریختن اوضاع
عدم ثبات در رفتار	زودعصبانی شدن و ناراحت شدن
گوش ندادن به صحبت های دیگران	بی توجهی و گم کردن وسایل
فراموش کار بودن	یادنگرفتن از اشتباهات خود
مداوم در جنبش و جوش بی حاصل بودن

چه اتفاقی  در مغز می افتد؟

مغز مسوول کنترل بدن، افکار و احساسات را برعهده دارد. که این کار را به کمک مواد شیمیایی خاصی به نام نورترانسمیتر یا انتقال دهنده عصبی انجام می دهد. این مواد شیمیایی به مغزکمک می کنند که پیام های عصبی را ارسال و دریافت کند. در این اختلال ، سطح این مواد شیمیایی تغییر می کند. این مساله منجر به این می شود که علایم بیماری اختلال توجه و بیش فعالی به طور متناوب ظهور و فروکش کنند.

چه زمانی پیغام های عصبی دریافت نمی شود؟

در این اختلال ، مقدار مواد شیمیایی انتقال دهنده عصبی در بخش های خاصی از مغز کمتر از میزان لازم است. در نتیجه، برخی از پیام های بین سلول های عصبی رد و بدل نمی شود. بعنوان مثال پیامهایی که سیگنال مشخصی را برای کنترل رفتار، تمرکز ، و یا توجه به موضوع خاصی را برعهده دارند، منتقل نمی شوند و در نتیجه کودک رفتارهای مناسب را بروز نمی دهد.

کدام عملکرد مغز مبتلا  می شود؟

هر قسمتی از مغز کنترل رفتارهای خاصی و فرآیندهای فکری متفاوتی را برعهده دارد.  اعتقاد بر این است که این اختلال بیش از یک بخش از مغز را تحت تأثیر قرار می دهد. بسته به محلی از مغز که درگیر است ، یک کودک ممکن است بیشتر نشانه های کمبود توجه و یا اختلال بیش فعالیتی را نمایش دهد. اختلال به نظر میرسد در کودکان کسانی که خودشان مبتلا به اختلال بوده اند، بیشتر شایع باشد.