تحليل : عبدالرضا بندي دولت هند و حفظ رابطه با فلسطين

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: تحليل : عبدالرضا بندي دولت هند و حفظ رابطه با فلسطين
سياسي. دهلي نو . تحليل . عباس
دهلي نو - سفر محمود عباس به هند در شرايطي كه روابط حكومت خودگردان فلسطين با رژيم اشغالگر قدس رو به افزايش مي‌باشد موضوعي است كه بايد در رويكرد سياست خارجي هند مورد بررسي قرار گيرد ، چرا كه جايگاه فلسطين در سياست خارجي هند از پيشينه طولاني برخوردار است.

سياست و مواضع دولت هند در رابطه با مساله فلسطين در طول بيست سال پس از استقلال اين كشور، براساس رويكرد رهبر فقيد هند مهاتما گاندي با جهان بيني مبتني بر مبارزه بدون خشونت ، از يكسو به اعتراض به سياست‌هاي خشونت آميز صهيونيزم در رابطه با مردم فلسطين و عدم پذيرش انديشه صهيونيزم در ايجاد كشوري مستقل بر مبناي يك مذهب منجر شد و از سوي ديگر با احترام به انديشه مسلمانان هندي در مخالفت با ماهيت رژيم اشغالگر قدس شكل گرفت.

براساس تفكرات سياسي مهاتما گاندي ، كشتار يهوديان دليلي براي ايجاد يك كشور در سرزمين مسلمانان نيست ، آنها بايد در موطن خويش سكني گزينيند.

وي بر اين نظر بود كه فلسطين متعلق به مردم عرب مسلمان فلسطين است همانگونه كه انگليس موطن انگليسي‌ها است و هند به هنديها تعلق دارد.

بر مبناي اين سياست در سال ‪ ۱۹۴۷‬هند جزو ‪ ۱۳‬كشوري در سازمان ملل بود كه بر ضد تقسيم فلسطين راي داد. هند همچنين بعنوان عضو كميته ويژه سازمان ملل در رابطه با مساله فلسطين پيشنهاد تشكيل دولت فدرال فلسطين واستقرار يك ايالت براي يهوديها را مطرح كرد.

اين سياست اگرچه با اعلام تشكيل دولت اسرائيل در سال ‪ ۱۹۴۸‬و پس از ترور گاندي در سال ‪ ۱۹۵۰‬ميلادي به تغيير مواضع هند درقبال مساله منازعه عرب ها و رژيم صهيونيستي منجر شد بگونه‌اي كه دولت جواهر لعل نهرو رژيم صهيونيستي را به رسميت شناخت اما اين به معناي پايان حمايت هند از مردم فلسطين نبود. در واقع اقدام دولت نهرو براثر فشارهايي بود كه از داخل و خارج به وي وارد شد، فشارهايي كه از يك سو آمريكا، انگليس بر نهرو وارد مي كردند تا رژيم صهيونيستي را به رسميت بشناسد و از سوي ديگر جناح راست حزب كنگره هند نيز كه او رهبري آن را به عهده داشت او را براي عادي‌سازي روابط با رژيم صهيونيستي بشدت تحت فشار قرار داده بودند.

اما نهرو به رغم ايجاد رابطه با اسراييل ، روابط با كشورهاي مسلمان و عرب را بر رابطه با اسراييل ارجح مي‌دانست و در رابطه با رژيم صهيونيستي تنها به روابط نظامي اكتفا مي‌كرد و بر پايه همين سياست بود كه در سالهاي بعد نيز هند سازمان آزاديبخش فلسطين را به رسميت شناخت و بدنبال آن در سال ‪ ۱۹۸۸‬بعنون اولين كشورغير عرب با دولت مستقل فلسطين مبادرت به برقراري رابطه ديپلماتيك كرد و دفتر مستقل فلسطين را بعنوان سفارت فلسطين در اين كشور تاسيس كرد. اما دولت هند ازسال ‪ ۱۹۹۲‬ديگرميراث دار تفكر گاندي در سياست خارجي خويش نبود، در اين زمان تغيير در سياست خارجي هند در رابطه با ايجاد رابطه با ايالات متحده و غرب و خروج از سياست عدم تعهد باعث شد رويكرد دولت هند در رابطه با مساله فلسطين با گسترش رابطه با رژيم صهيونيستي در حوزه سياسي - اقتصادي تغيير پيدا كند.

هند در اين زمان با علني كردن مواضع سياسي خويش دررابطه با غرب با توجه به درگيريهاي سياسي با پاكستان درخصوص مساله كشمير و علاوه بر آن رقابت‌هايي كه با دولت چين در مسايل منطقه‌اي دارد به رابطه با رژيم صهيونيستي بعنوان روابطي استراتژيك نگاه كرده است و سعي بر اين داشته تا از اين رابطه در حوزه مسايل منطقه‌اي بهره ببرد. براي هند تبديل شدن به يك قدرت منطقه‌اي و بدنبال آن يك قدرت جهاني، بسيار حايز اهميت است و به همين دليل است كه ارتباط با غرب براي آن اولويت دارد، در همين راستا عضويت در شوراي امنيت يكي از اهداف سياسي هند است كه با حمايت كشورهايي چون ايالات متحده و لابي قدرتمند رژيم نژاد پرست اسرائيل براي اين كشور تحقق پذير است . اما برغم اين مسايل ، نقش و تاثير جمعيت ‪ ۱۰۰‬ميليوني مسلمان هند كه بيش از ساير مسلمانان جهان مخالف سياستهاي امپرياليستي ايالات متحده و به تبعيت آن رژيم صهيونيستي را نبايد در سياست خارجي هند ناديده گرفت . مسلمانان هند به همراه گروههاي كمونيستي فعال در هند همچنان مخالف ماهيت رژيم صهيونيستي اسراييل مي‌باشند و سياست همكاري دولت هند با اسراييل را به انتقاد مي‌گيرند . مسلمانان هند حتي تنش و بمب گذاريها در كشمير و بروز اختلافات بيشتر ميان هند و پاكستان را از توطئه هاي رژيم نژاد پرست اسرائيل در منطقه مي‌دانند ، چرا كه از يك سو به همكاري بيشتر هند با رژيم صهيونيستي منجر مي‌شود و به تضعيف پاكستان بعنوان يك دولت مسلمان با قدرت اتمي كه رژيم اسراييل را به رسميت نشناخته است ، منجر مي‌شود و از سوي ديگر صهيونيستها با فروش تسليحات نظامي به هند بهره مي‌برند. همچنانكه در سال ‪ ۱۹۶۵‬در جنگ هند و پاكستان به سبب اختلافات موجود ميان اين دو كشور بر سر قضيه كشمير رژيم صهيونيستي توانست به مقدار بسيار زيادي سلاح و مهمات در اختيار هند قرار دهد. لذا با توجه به مخالفت مسلمانان اين كشور، دولت هند ملزم به رعايت پاره حداقلي از ملاحظات در روابط با دولت اسراييل است.

اين سياست در رابطه با روابط هند با كشورهاي عرب مسلمان نيز قابل بررسي است ، هند از يك طرف با كشورهاي اين منطقه در حوزه اقتصادي بويژه بعنوان بازارفروش و كار، نياز به مرواده دارد و از طرف ديگر نياز هند به منابع انرژي و وجود اين منابع در كشورهاي عرب حوزه خليج فارس ، باعث شده است كه هند سعي بر حفظ رابطه با كشورهاي مسلمان اين منطقه نمايد. اين حفظ رابطه با اعطاي كمك‌هاي مالي به فلسطينيان و ايجاد روابط تجاري با دولت فلسطين و بدنبال ان ايفاي نقش فعال در روند صلح اعراب - اسراييل ازسوي دولت هند پيگيري شده است. بنابراين سفر محمود عباس رييس تشكيلات خودگردان فلسطين را بايد در راستاي اين سياست و الزاماتي كه دولت هند را بر ايجاد اين ارتباط مجبور مي‌كند، ارزيابي كرد، دولت هند سعي دارد بار ديگر با حمايت مالي از يكسو نظرات مسلمانان هندي را تامين كند و از سوي ديگر از دل آزردگي كشورهاي عرب مسلمان كه در پي گسترش رابطه اين كشور با رژيم صهيونيستي بوجود آمده است بكاهد.

در واقع حفظ رابطه با فلسطين يك الزام براي دولت هند است ، الزامي كه براي هميشه باقي خواهد ماند .
چهارشنبه 17 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]