جهان - رئيس‌جمهوري كه خوب حرف مي‌زد

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: جهان - رئيس‌جمهوري كه خوب حرف مي‌زد

جهان - رئيس‌جمهوري كه خوب حرف مي‌زد

محمدحسين باقي / سارا معصومي:جورج بوش رئيس‌جمهوري ايالات متحده در طول هشت سال حضور در كاخ سفيد هشت‌بار به عنوان نماينده كشورش در مجمع عمومي سازمان ملل سخنراني كرد؛ سخنراني‌هايي با مضموني غالبا واحد و البته توجيهي. كاخ سفيد در طول سال‌هاي حضور بوش بر مسند قدرت معادلات بين‌المللي را دگرگون كرد كه بي‌شك چاره‌اي جز توجيه و تكرار براي بوش باقي نماند. خلاصه سخنراني‌هاي رئيس‌جمهوري ايالات متحده در هشت مجمع عمومي به شرح زير است:

10نوامبر 2001: يازدهم سپتامبر، تروريسم، طالبان
در سال 2001 كه مصادف بود با حمله به برج‌هاي دوقلوي تجارت جهاني (11 سپتامبر) بديهي است كه سخنان جورج بوش سرشار از تهديد و حمله است. در اين سخنراني بوش دست‌كم 37 بار از واژه‌هاي «ترور» و «تروريسم» استفاده كرد. واژه‌هاي تهديد، شيطان، قتل، مرگ، سركوب و خشونت در عبارات او موج مي‌زد. بوش سخنان خود را با اشاره‌اي به حادثه 11 سپتامبر آغاز كرد و گفت: «ما در مجمعي با يكديگر ديدار مي‌كنيم كه وقف صلح است، در شهري كه به‌واسطه خشونت از هم گسسته...». بوش با محكوم كردن تروريسم به سخني از شيخ‌الازهر استناد كرد كه گفته بود: « تروريسم يك بيماري است و اسلام كشتار بي‌گناهان را منع كرده است». بوش همچنين تروريست‌ها را با اين عبارات مورد خطاب قرار داد: «آنها اقدام خود را مقدس مي‌شمارند در حالي كه اين اقدام خود را با معامله قاچاق مواد مخدر آميخته‌اند. آنها كشتار و خودكشي را به نام عقيده بزرگي [شهادت و جهاد] انجام مي‌دهند كه اسلام هر دو را ممنوع ساخته است... زنان و مردان و كودكان بي‌گناه را مي‌كشند اما خداي اسحق و اسماعيل به عبادت اين گروه پاسخي نخواهد داد». بوش در ادامه سخنان خود با خطاب قرار دادن تروريست‌ها آشكارا اعلام كرد: « هيچ گوشه‌اي از جهان... براي پناه دادن به آنها در امان نيست... تروريست‌ها در پي بي‌ثبات‌سازي تمام منطقه و ساقط كردن دولت‌ها و دستيابي به سلاح‌هاي كشتار جمعي هستند». سخنان بوش بسيار تحت تاثير حادثه 11 سپتامبر بود و در اين سخنراني سعي در توجيه اقدامات آينده دولت خود در مبارزه با تروريسم داشته و به نوعي اقدام به نظريه‌پردازي در اين مورد كرد. او همچنين از وظيفه ملت‌ها در مبارزه با تروريسم سخن گفت و دولت‌ها را به سه دسته تقسيم كرد: 1 - دسته‌اي كه نقش خود را در اين مبارزه ايفا كرده و آمريكا نيز به آنها كمك خواهد كرد 2 - دسته‌اي كه چشم بر اين امر بسته و اميدوارند كه تهديد از سرشان رفع شود. 3 - دولت‌هايي كه همكاري مي‌كنند اما در عين حال تروريست‌ها را نيز پناه مي‌دهند. بخش مهم‌تر سخنان بوش به وضعيت عراق و خصوصا افغانستان اختصاص داشت. وي با اشاره به فجايع طالبان خواستار مقابله با طالبان شد و اين سخنراني آغاز و زمينه‌چيني براي حمله به افغانستان بود. در واقع پيامد اين سخنان حمله به اين كشور و فروپاشي طالبان بود.
12سپتامبر 2002: عراق، تروريسم، افغانستان
در اين سال محور سخنان بوش بر عراق متمركز بود. هر چند باز سخنان رئيس‌جمهور آمريكا با موضوع تهديد تروريسم آغاز شد و اشاره داشت كه «امنيت مشترك ما از سوي نزاع‌هاي منطقه‌اي [در خاورميانه] به چالش كشيده شده است؛ چالش‌هايي كه قديمي است اما اجتناب‌ناپذير نيست». بوش آشكارا اعلام كرد كه نبرد در افغانستان به مناطقي فراتر از اين كشور نيز خواهد رفت. وي گفت: « ما سال گذشته كارهاي خوبي - در افغانستان و فراتر از آن - انجام داديم. كارهاي بسياري نيز در افغانستان و فراتر از آن داريم كه انجام دهيم». اين منطقه «فراتر از افغانستان» به عراق اشاره داشت به‌گونه‌اي كه در اين سخنراني بيش از 60 بار به صورت مستقيم به «عراق» و «عراقي» اشاره داشت و حدود 9 مرتبه نيز نام «صدام حسين» يا «ديكتاتور عراق» برده شده است. بوش به عملكرد دولت عراق در جنگ عليه ايران و كويت و نيز قطعنامه‌هاي مكرر سازمان ملل در خصوص اين كشور نيز اشاره كرد. همچنين به تلاش عراق براي دستيابي به تسليحات كشتار جمعي و سلاح‌هاي بيولوژيك و بي‌ثباتي منطقه و فشار عليه ملت خود اشاره كرده بود. با چنين پيشينه‌اي كه وي از عراق ارائه داد اين ظن را تقويت كرد كه هدف بعدي پس از افغانستان و طالبان، حكومت رژيم بعث عراق است. در واقع اين سخنراني نيز آغاز تبليغات عليه عراق را كليد زد و شمارش معكوس براي سرنگوني رژيم صدام آغاز شد.
23سپتامبر 2003: يازدهم سپتامبر، تروريسم، عراق
در اين سال نيز آغاز سخن بوش با اشاره به واقعه 11 سپتامبر و شهر نيويورك بود كه آن را به مثابه صحنه نبرد و سمبل يك جنگ ناتمام ذكر كرد. بوش در بخش اول سخنان خود با اشاره به قربانيان تروريست‌ها گفت: « آنهايي كه امدادرسانان را هدف قرار داده و قرباني مي‌كنند خود را دشمن بشريت معرفي كرده‌اند... آنها هيچ جايي در هيچ مذهبي ندارند...». اين سال، سال سرنگوني صدام بود و محور سخنان بوش به عصر پس از صدام و طالبان اشاره داشت و اينكه آزادي‌اي براي اين دو كشور به ارمغان آورده كه مي‌تواند به مثابه الگويي براي ساير ملت‌ها به‌كار گرفته شود. بوش ابتدا روي سخن به افغانستان داشت و گفت: «رئيس‌جمهور افغانستان كه امروز اينجاست نماينده ملتي آزاد است كه در حال ساخت جامعه‌اي مبتني بر عدالت است؛ ملتي كه كاملا به جنگ با تروريسم پيوسته است». همچنين با اشاره به رژيم صدام تصريح كرد: «مجسمه صدام برداشته شد... مجسمه واقعي حكومت و شخصيت او كه همانا اتاق‌هاي شكنجه، تجاوز و سلول‌هاي زندان براي كودكان بي‌گناه است بسته شدند». بوش همچنين در اين سخنراني با اشاره به خدمات كشورش به اين دو دولت رسته از دست استبداد اذعان كرد: « اول، ما بايد در كنار مردم عراق و افغانستان بايستيم چراكه در حال برساختن كشورهايي آزاد و با ثبات هستند... سازمان ملل دوست مردم افغانستان است و غذا و دارو در اين كشور توزيع كرده و به آوارگان كمك مي‌كند تا به كشورهاي خود بازگردند... ناتو نيز بايد زير نظر سازمان ملل نيروهايي به كابل بفرستد... و بايد بقاياي طالبان و القاعده را نيز شكست داد». در عراق نيز «سازمان ملل هر روزه وظايفي مهم انجام مي‌دهد. تا پايان سال 2004 بيش از 90 درصد كودكان عراقي زير پنج سال در برابر بيماري‌هايي مثل فلج اطفال، سل و سرخك مصون شده‌اند... نيروهاي ما تلاش دارند تا به عراقي‌ها كمك كنند به زندگي روزانه بازگردند... ما هزاران مدرسه نيز ساخته‌ايم... ». وي طرح كمك‌رساني به عراق را با طرح مارشال براي اروپا در جنگ جهاني دوم مقايسه كرد. در اين سال تمجيد از رهبران عراق و الگو بودن اين كشور بخشي ديگر از سخنان بوش را به خود اختصاص داد. اشاره ديگر رئيس‌جمهور آمريكا در سخنراني امسال خود در سازمان ملل تلاش اين كشور به همراه روسيه و ساير كشورها براي نابودي سلاح‌هاي كشتار جمعي بود كه در اجلاس G-8 در كانادا مبلغ 20 ميليارد دلار براي آن اختصاص‌يافته بود.
21سپتامبر 2004: حقوق بشر، تروريسم، سودان
در اين سخنراني بر خلاف سياق سابق، تاكيد وي بر حقوق بشر و شأن انساني بود. رئيس‌جمهور آمريكا اعلاميه جهاني حقوق بشر را با اعلاميه استقلال آمريكا مقايسه كرد و چنين گفت: «شأن هر انسان با حاكميت قانون، محدوديت قدرت دولت، احترام به زنان، حمايت از اموال خصوصي، آزادي سخن، عدالت برابر و متساوي و تساهل مذهبي محترم شمرده مي‌شود». بوش تعريف جديدي از امنيت ارائه داد و افزود در تعريف جديد از امنيت « امنيت جهان ما بر پيشرفت حقوق بشر بنا مي‌شود». هر چند اشاراتي نيز به آزادي عراق و افغانستان شد اما محور سخنان وي «رعايت حقوق بشر و شأن انساني» بود. وي عزم خود براي مبارزه با حمايت دولتي از تروريسم را اعلام و نيز به بودجه 6/5 ميليارد دلاري كشورش براي مبارزه با ايدز و مالاريا و غيره اشاره كرد. همچنين به تشكيل بنيادي براي حمايت و بسط آزادي‌ها اشاره كرد و اذعان داشت: «از آنجا كه باور دارم كه بسط و پيشرفت آزادي راهي است به سوي يك دنياي بهتر و امن‌تر لذا پيشنهاد تشكيل بنياد دموكراسي در سازمان ملل را داده‌ام». اين در حالي است كه بودجه اين بنياد براي «برقراري حاكميت قانون، دادگاه‌هاي مستقل، مطبوعات آزاد، احزاب سياسي و اتحاديه‌هاي تجاري» اختصاص مي‌يابد. همچنين به وضعيت بحراني دارفور و رواندا و برمه نيز اشاره داشت.
چهاردهم سپتامبر 2005: سونامي، تروريسم، عراق
ايالات متحده همچنان با حوادث طبيعي در نبرد است. يك سال از مخوف‌ترين سونامي تاريخ حوادث طبيعي اين كشور مي‌گذرد و اين‌بار ايالت‌هاي مي‌سي‌سي پي، لوئيزيانا و آلاباما درگير سيلي هستند كه صدها هزار نفر را بي‌خانمان كرده است. جورج بوش پنجمين سخنراني خود در مجمع عمومي سازمان ملل را با تشكر و قدرداني از كشورهايي آغاز مي‌كند كه به ياري آمريكا شتافته‌اند. بوش در اين خصوص مي‌گويد: دو سال است كه شاهد قدرت عجيب و مخرب طبيعت هستيم. مصيبتي كه همدردي همنوعان تحمل آن را بر ما هموار كرد. ايالات متحده هربار در نقطه‌اي از جهان حادثه‌اي طبيعي جمعيتي را آشفته كرد، به ياري همنوعانش شتافت. اين‌بار هم بيش از 115 كشور و ده‌ها نهاد بين‌المللي به ياري مردم آمريكا آمدند. از تمامي مردمي كه از هر نقطه جهان به نوعي ما را ياري دادند سپاسگ‍زارم. چهل و سومين رئيس‌جمهور ايالات متحده اين‌بار هم با زيركي سخنراني خود را با اشاره به ايستادن جامعه بين‌المللي در كنار كشورش در مصيبت‌هاي طبيعي آغاز كرد و سرانجام به اين نكته اشاره كرد كه جامعه بين‌المللي بايد براي مقابله با هر حادثه طبيعي و غيرطبيعي دوشادوش يكديگر قرار بگيرند. دو سال از حمله تقريبا خودسرانه ايالات متحده به عراق مي‌گذرد و بوش همچنان بايد در سخنراني‌هايش به‌طور غيرمستقيم و مستقيم از لزوم حمايت بين‌المللي از اين جنگ بگويد. جورج بوش كه دو سال پيش بي‌توجه به نقش كليدي سازمان ملل در معادلات بين‌المللي طراح جنگ عراق لقب گرفت در سال 2005 در برابر چشمان رهبران مخالف و موافق اين جنگ به صراحت بحث از ميان رفتن مرزهاي امنيتي را مطرح كرد. «در قرن جديد، سرنوشت دورترين سرزمين‌ها هم به تقدير بزرگ‌ترين كشورها گره خورده است. هيچ كشوري نمي‌تواند با دست و پا زدن در انزوا خود را نسبت به دغدغه و درگيري ساير كشورها بي‌توجه نشان دهد. اين‌بار هم واژه تروريسم از زبان رئيس‌جمهور ايالات متحده به كرات شنيده شد. بوش از گستردگي اين پديده خانمان‌سوز از تونس تا اندونزي، از كنيا تا تانزانيا، از مراكش تا اسرائيل، از عربستان سعودي تا تركيه سخن گفت. بوش در پنجمين سخنراني هم ادعا كرد كه جامعه جهاني گاه چاره‌اي جز مقابله مستقيم با تهديدهاي تروريستي ندارد. در چنين شرايطي به باور جورج بوش جهانيان بايد بي‌اندك بهانه‌اي در كنار يكديگر قرار بگيرند. بوش كه به بهانه انهدام تسليحات كشتار جمعي در اختيار صدام حسين به عراق حمله كرده و پس از گذشت دو سال از اين ادعاي بوش هنوز خبري از تسليحات معروف نيست از جهانيان مي‌خواهد كه تمام تلاش خود را به كار گيرند تا مانع از دستيابي تروريست‌ها به اين تسليحات شوند. پس از سال 2003، عراق تبديل به عضو لاينفك اظهارات بوش در سخنراني‌هاي بين‌المللي شد. هربار كه نام اين كشور از زبان طراح حمله به آن شنيده مي‌شود، بلافاصله واژه دموكراسي هم چاشني توجيهات رئيس‌جمهور است. بوش در اين سخنراني ويژگي‌هاي كشورهاي دموكراتيك را بر شمرده و مي‌گويد: در كشورهاي دموكراتيك قانون حرف نخست را مي‌زند. با زنان و اقليت‌ها مانند شهروندان عادي برخورد مي‌شود. به محدوده شخصي افراد احترام گذاشته شده و آزادي بيان و عقيده رعايت مي‌شود. بوش در پايان از جامعه جهاني و سازمان ملل مي‌خواهد كه از به اصطلاح دموكراسي نوپا در عراق حمايت كنند.
نوزدهم سپتامبر 2006: يازدهم سپتامبر، تروريسم، خاورميانه
پنج سال از حمله القاعده به برج‌هاي دوقلو در نيويورك مي‌گذرد. جورج بوش، رئيس‌جمهوري كه نخستين سال حضورش در كاخ سفيد با تلخ‌ترين حادثه تروريستي اين كشور گره خورد، ششمين سخنراني خود در مجمع عمومي سازمان ملل را با يادآوري آن حادثه تلخ آغاز مي‌كند. بوش قرن بيست‌و‌يكم را قرن مبارزه با ايدئولوژي‌هاي خشونت‌طلبانه مي‌داند. قرن مبارزه با افراطيوني كه از فعاليت‌هاي تروريستي براي خلق رعب و وحشت استفاده مي‌كنند. بوش در اين خصوص مي‌گويد: پنج سال پيش از همين جايگاه از شما خواستم كه با حمايت از حقوق شهروندي تك تك انسان‌ها آينده‌اي زيباتر براي نسل‌هاي بعد بسازيم. امروز مي‌خواهم از آينده ديگري سخن بگويم كه چندان هم دور از دسترس نيست. آينده‌اي تهي از هرگونه فعاليت تروريستي. آينده‌اي كه در آن هر زن و مرد در انتخاب مسير زندگي خود مختار باشند. خاورميانه و تحولات اين منطقه محوريت سخنان بوش در سال 2006 را به خود اختصاص داد. بوش با چشمگير خواندن برخي تحولات در خاورميانه سعي در توجيه حمله به افغانستان و عراق دارد. با گذشت پنج سال از حمله آمريكايي‌ها به افغانستان بوش از طالبان به عنوان حاكماني ظالم نام برده و ادعا مي‌كند كه افغان‌ها پس از آزادي از شر اين رژيم از موهبت داشتن دولتي دموكرات به رهبري حامد كرزاي برخوردار شده‌اند. پس از افغانستان نوبت به عراق مي‌رسد. بوش از صدام حسين به عنوان ديكتاتوري نام مي‌برد كه نه تنها قطعنامه‌هاي سازمان ملل را يكي پس از ديگري زير پا گذاشت كه با غوطه‌ور شدن در حمام خون مخالفانش به حكومت ادامه داد. رئيس‌جمهور آمريكا ادعا مي‌كند كه عراق سال 2006 كشوري است آزاد كه 50 ميليون نفر در آن مستقيما با شركت در انتخابات آينده خود را رقم مي‌زنند. الجزاير به واسطه برگزاري نخستين انتخابات رقابتي رياست جمهوري در نطق ششم رئيس‌جمهور ايالات متحده جا مي‌گيرد. دولت كويت كه براي نخستين‌بار به زنان حق شركت در انتخابات را داده است تشويق مي‌شود. بوش مردم عراق را مخاطب قرار داده و از صبر و حوصله 12 ميليون عراقي قدرداني مي‌كند. به مردم افغانستان اين اميد را مي‌دهد كه ايالات متحده همچنان در كنار آنها ايستاده است. از همت لبناني‌ها براي مخالفت با حضور سربازان سوري در كشورشان به خوبي ياد كرده و از آنها مي‌خواهد كه به بازسازي اصول دموكراسي در كشورشان تاكيد ورزند. ايران هم بخشي از سخنان بوش را به خود اختصاص داد. بوش اين‌بار هم همان ادعاهاي پيشين را در خصوص فعاليت هسته‌اي اين كشور مطرح كرده و هشدار مي‌دهد كه تهران بايد دست از مجادله با جامعه جهاني برداشته و فعاليت‌هاي هسته‌اي خود را متوقف كند. سوري‌ها هم از نصيحت‌هاي رئيس‌جمهور آمريكا بي‌بهره نمي‌مانند. بوش از مردم سوريه مي‌خواهد كه دست از حمايت از حماس، حزب‌الله و همصدايي با ايران ‌بردارند. مناقشه ميان اسرائيل و فلسطين محور اصلي سخنان بوش را در سپتامبر 2006 به خود اختصاص داد. بوش از وجود دو كشور مستقل به نام‌هاي اسرائيل و فلسطين در كنار يكديگر حمايت مي‌كند. او به رهبران حماس كه برنده آخرين انتخابات برگزار شده در فلسطين بودند هشدار مي‌دهد كه تمام تلاش خود را براي عمل به وعده‌هاي انتخاباتي به كار گيرند. رئيس‌جمهور ايالات متحده كه به بهانه انتقال دموكراسي به افغانستان و عراق حمله كرد، نطق خود را با اين جمله به پايان مي‌برد: ذات آزادي تحميل‌بردار نيست. دموكراسي بايد انتخاب شود. از بيروت تا بغداد مردم بايد خود گزينه آزادي را انتخاب كنند.
25 سپتامبر2007: حقوق بشر، تروريسم، مبارزه با فقر
اعضاي مجمع عمومي سازمان ملل شصت و دومين سالگرد اين نشست را جشن مي‌گيرند. جورج بوش هفتمين سخنراني خود را با بازگشت به 60 سال پيش آغاز مي‌كند. زماني كه 16 كشور بيانيه جهاني حقوق بشر را تهيه و نهايي مي‌كنند. بوش تنظيم اين بيانيه را بزرگ‌ترين موفقيت بشر در عرضه احياي دموكراسي مي‌خواند. رئيس‌جمهور ايالات متحده كه تنها يك سال تا وداع از قدرت فاصله دارد، خواهان اجراي عملي اين بيانيه مي‌شود. «شايد اختلاف نظرهايي ميان ايالات متحده و ساير كشورها وجود داشته باشد اما هنوز هم هستند دغدغه‌هاي مشترك كه ما را به هم نزديك مي‌كنند. زماني كه انسان‌هاي بي‌گناه روزهاي خود را در ترس و خشونت شب مي‌كنند، بدين معناست كه مفاد اين بيانيه اجرا نشده است. زماني كه كودكان يا از فقر و گرسنگي مي‌ميرند يا در انفجارهاي انتحاري تكه تكه مي‌شوند ما نمي‌توانيم ادعا كنيم كه رسالت خود را به پايان رسانده‌ايم.» جورج بوش در اين سخنراني، چهار وظيفه براي زمان ملل تعيين مي‌كند. نخست رئيس‌جمهور ايالات متحده مهم‌ترين نهاد بين‌المللي را به مبارزه با ديكتاتوري و خشونت در سرتاسر جهان دعوت مي‌كند. در توضيح اين مقوله بوش باز به يازدهم سپتامبر اشاره مي‌كند و تروريست‌هايي كه به همت آمريكا و به ادعاي بوش از افغانستان و عراق بيرون رانده شده‌اند. وي از قرار گرفتن كشورهايي نظير گرجستان و اوكراين در مسير آزادي و استقلال دفاع مي‌كند. كوبا كه به واسطه وداع فيدل كاسترو از قدرت و روي كار آمدن رائول كه مواضعي نرم‌تر در قبال آمريكا دارد، مورد تحسين بوش قرار مي‌گيرد. رابرت موگابه رئيس‌جمهوري زيمبابوه به دليل خودداري از آنچه كه بوش برگزاري انتخابات عادلانه مي‌خواند نكوهش مي‌شود. دومين مسووليت سازمان ملل از نگاه بوش، پايان دادن به گرسنگي و بيماري در سطح جهاني است. مبارزه با بيماري‌هايي نظير ايدز و مالاريا و وبا كه هر ساله در همين مجمع اعضا بر سر ريشه‌كني آنها توافق مي‌كنند. سومين رسالت اين سازمان خط بطلان كشيدن بر بي‌سوادي تك تك افراد در هر نقطه از اين جهان است. بوش تاكيد مي‌كند كه حق تحصيل ابتدايي‌ترين حق افراد است. چهارمين و آخرين مسووليت اما مبارزه با فقر و نااميدي است.
بيست و چهارم سپتامبر 2008: اجماع جهاني، تروريسم، روسيه
جورج بوش در جامه چهل و سومين رئيس‌جمهور ايالات متحده براي آخرين بار در جايگاه بالاترين مقام اين كشور در مجمع عمومي سازمان ملل قرار گرفته و با رهبران جهان وداع مي‌كند. رئيس‌جمهوري كه در هر هفت سخنراني پيشين سازمان ملل را به‌گونه‌اي زيركانه مورد انتقاد قرار داده بود اين‌بار اعتراف مي‌كند كه مشكلات جهاني تنها با همكاري همه‌‌جانبه كشورهاي عضو اين سازمان قابل حل خواهد بود. روسيه به واسطه حمله به شريك منطقه‌اي ايالات متحده، گرجستان در آخرين نطق جورج بوش به شدت مورد انتقاد و نكوهش قرار مي‌گيرد. بوش بار ديگر از تروريسم نام مي‌برد و از لزوم مبارزه جهاني با اين پديده. اوضاع نابسامان اقتصادي اما بيش از پيش بر سخنان رئيس‌جمهور سايه افكنده است. ادامه حضور نظامي ايالات متحده در افغانستان و عراق از جمله تاكيدات بوش است. آقاي رئيس‌جمهور از ظهور ابر قدرت‌هاي جديد اقتصادي و سياسي مانند چين و هند استقبال مي‌كند. ايران، كره شمالي و سوريه باز هم از جانب رئيس‌جمهور ايالات متحده به انزوا و طرد شدن از جامعه جهاني تهديد شدند. بوش بار ديگر خواهان اعمال تحريم‌هاي گسترده عليه كره شمالي و ايراني شد كه در نخستين سال‌هاي حضور بوش در كاخ سفيد به واسطه مخالفت با سياست‌هاي واشنگتن در محور شرارت قرار گرفتند. رئيس‌جمهور ايالات متحده تمام تلاش خود را به كار گرفت تا رنگ و بوي وداع به آخرين سخنراني نبخشد. اما كدام يك از رهبران جهان هنگام سخنراني بوش چندين‌بار تصوير جان مك كين جمهوريخواه يا باراك اوباماي دموكرات را در نشست سال آتي مجمع عمومي در ذهن مزه مزه نكردند؟

جورج دبليو بوش چهل و سومين رئيس‌جمهور ايالات متحده در طول دو دوره حضور در كاخ سفيد، روابط پرفراز و فرودي را با سازمان ملل تجربه كرد. در سال 2003 ميلادي كاخ سفيد بي‌توجه به قطعنامه سازمان ملل - كه استفاده از زور عليه كشور ديگر را ممنوع اعلام كرده است - به عراق حمله كرد. جان بولتون كه به مخالفت با مرجعيت سازمان ملل در معادلات بين‌المللي شهرت دارد، به دستور شخص بوش به عنوان نماينده ايالات متحده راهي مقر اين سازمان شد. زماني كه هانس بليكس به عنوان بازرس تسليحاتي سازمان ملل به منظور بررسي صحت ادعاي كاخ سفيد مبني بر دستيابي صدام حسين به تسليحات كشتار جمعي به عراق سفر كرد، جاسوسان آمريكايي دفترش در ساختمان سازمان ملل و منزلش در نيويورك را مورد بازرسي قرار دادند. برملا شدن اين مسئله ضربه‌اي جبران‌ناپذير به كاخ سفيد و اعتبار جورج بوش بود. در مجمع عمومي سازمان ملل در سال 2006 هوگو چاوز رئيس‌جمهوري ونزوئلا از همان تريبوني كه بوش چند ساعت قبل جهانيان را مخاطب قرار داده بود، رئيس‌جمهور آمريكا را شيطان خواند. كمتر از دو ماه ديگر جورج بوش كرسي خود را يا به شريك جمهوريخواهش جان مك كين مي‌سپارد و يا به كانديداي سياه چرده و دموكرات اين رقابت باراك حسين اوباما. منفورترين رئيس‌جمهور تاريخ سياسي آمريكا در حالي از كاخ سفيد اسباب‌كشي مي‌كند كه به هيچ كدام از دغدغه‌هايش در طول اين هشت سال پايان نداده است. تروريسمي كه از سال 2001 تا 2008 بارها از زبان بوش شنيده شد همچنان امان نيروهاي ناتو در افغانستان را ربوده است. خشونتي كه بوش به دنبال ريشه‌كني آن بود هر روز حمامي از خون در عراق به راه مي‌‌اندازد. اشاعه دموكراسي كه بهانه آمريكا براي حمله به اين دو كشور بود تبديل به شعاري دلفريب اما غيرقابل تحقق شده است. صلح ميان اسرائيل و فلسطين همان رنگ و بوي رويا را دارد و البته آمريكا ديگر آن ابرقدرت محبوب بسياري از قلب‌ها نيست.
شنبه 6 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 324]