قایم باشک

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: در زمان های قدیم وقتی هنوز پای بشر به زمین نرسیده بود،فضیلتها و تباهی ها در همه جا بودن .یه روز كه همه دور هم بودن و از بیكاری خسته و كسل شده بودن،ناگهان ذكاوت ایستاد و گفت كه بیاین یه بازی كنیم مثل قایم موشك.همه از این پیشنهاد استقبال كردن كه دیوونگی پرید وسط و گفت:من چشم میذارم.واز اونجایی كه هیچكس دوست نداشت كه دنبال دیوونگی بگرده،همه قبول كردن.
دیوونگی رفت جلوی یه درخت و چشماشو بست و شروع كرد به شمردن:یك...دو...سه...
هركی یه جا قایم شد.لطافت خودشو به ماه آویزون كرد،خیانت رفت و میون انبوهی از زباله پنهون شد،اصالت رفت و تو ابرها مخفی شد،هوس به مركز زمین رفت،دروغ داد زد كه من زیر یه سنگ قایم می شم ولی به ته دریا رفت. و دیوونگی همین طور می شمرد:72...73...74...
همه پنهون شده بودند به جز عشق كه همواره مردد بود و نمی تونست تصمیم بگیره،پنهون كردن عشق خیلی مشكل بود چون عشق بالاخره خودشو نشون می داد.
در همین هنگام دیوونگی شمردن رو تموم كرد:99 ...100
هنگامی كه دیوونگی به صد رسید،عشق پرید و میون یك بوته گل رز پنهون شد.
دیوونگی فریاد میزد كه دارم میام،دارم میام.اولین كسی رو كه پیدا كرد تنبلی بود چون تنبلی نرفته بود جایی پنهون بشه.بعد از اون لطافت رو پیدا كرد.دروغ رو ته دریاچه،هوس رو توی مركز زمین،یكی یكی همه رو پیدا كرد،به جز عشق.
از پیدا كردن عشق ناامید شده بود كه ناگهان حسادت در گوشش زمزمه كرد كه عشق پشت بوته گل رزه.
دیوونگی یه شاخه رو از درخت كند و با شدت و هیجان به درون بوته گل فرو كرد.این كار رو چند بار كرد كه با شنیدن ناله ای دیگه ادامه نداد.
عشق از پشت بوته اومد بیرون در حالی كه با دستش صورتش رو كه پوشیده از خون بود گرفته بود.شاخه ها به چشمهای عشق فرو رفته بود و او جایی رو نمی دید. او كور شده بود ،در حالی كه این فقط یه بازی بود.
دیوونگی گفت:من چی كار كردم؟!چه طور می تونم درمونت كنم؟!
عشق گفت: تو نمی تونی منو درمون كنی اما اگه می خوای كاری كنی،راهنمای من باش.
و اینگونه است كه از آن روز به بعد عشق كور است و دیوانگی همواره در كنار اوست.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]