تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 16 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشيدن؛ مانند حيوانات...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1814280584




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

آماده بازگشت كلاس اولى ها به خانه باشيد


واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: آماده بازگشت كلاس اولى ها به خانه باشيد
روزهاى اول مدرسه براى كلاس اولى ها هميشه روزهاى دلهره و نگرانى و اضطراب است. والدين در اين باره مى توانند نقش مهمى در كاهش دلهره بچه ها ايفاكنند. البته نقش مادران شاغل اين روزها حساس تر است ، چرا كه فرزندان مادران شاغل نيز انتظار دارند تا والدينشان آنان را در روزهاى اول مدرسه مثل بچه هاى ديگر از خانه تا مدرسه و بالعكس همراهى كنند. بنابراين لزوم يك برنامه ريزى در روزهاى اول مهر براى اين خانواده ها به خوبى احساس مى شود. دكتر پرويز رزاقى روانشناس ، ۳۵ دستورالعمل را درباره نحوه برخورد والدين با بچه هاى تازه به مدرسه رفته ارائه مى دهد.
۱- به احساسات و حرف هاى بچه هاى كلاس اولى با دقت توجه كنيم. در مسير برگشت از مدرسه، فرزندان دوست دارند همه چيز را براى والدين، بويژه براى مادر تعريف كنند، سعى كنيم شنونده خوبى براى آنان باشيم.
۲- خاطرات خوب و خوش خود و يا خواهر و برادر بزرگتر او را از مدرسه برايش بازگو كنيد.
۳- از مدرسه به عنوان حربه اى براى تنبيه استفاده نكنيم، مثلاً نگوييم «اگر مشق هايت را ننويسى به معلم تان مى گويم.»
۴- فرزندان مان را هر شب بموقع و در ساعت معينى «مثلاً ۹ شب» بخوابانيم. معمولاً كودكان دوست دارند تا آخر شب بيدار بمانند، اگر فرزندى زود و بموقع به رختخواب نرفت، در صورت لزوم برنامه خواب خانواده بايد تغيير كند، به عبارتى همه اعضاى خانواده زودتر بخوابند تا كودك دلواپسى نداشته باشد كه «من خوابم ولى ديگران در حال تماشاى تلويزيون هستند».
۵- به فرزندمان آموزش دهيم تا به تنهايى وسايل مدرسه اش را جمع كند و از ما انتظار انجام آن را نداشته باشد.
۶- براى سازگارى بيشتر دانش آموز با مدرسه، به او اجازه بدهيم با اولياى مدرسه به بازديد و اردوهاى تفريحى كوتاه مدت (باغ وحش، پارك و موزه) برود.
۷- بيشتر از نيرو و توان كودك از او تكاليف درسى نخواهيم.
۸- به گونه اى برخورد نكنيم كه كودك به خاطر رفتن به مدرسه احساس گناه كند. هنگامى كه مى گوييم «بابا كار مى كند و زحمت مى كشد تا تو درس بخوانى» كودك فكر مى كند مرتكب گناه و جرم بزرگى شده است.
۹- همراهى كردن كودك در روزهاى اول سال تحصيلى بسيار مهم است. حتى اگر فرصت كافى نداشته باشيم، در چند روز اول مدرسه فرزندمان را به هنگام رفتن به مدرسه و برگشتن همراهى كنيم.
۱۰- در تمام مدارس براى والدين بويژه والدين كلاس اولى ها جلسات آموزش خانواده برگزار مى شود، در اين جلسات فعالانه شركت كنيم.
۱۱- والدينى كه اهل مطالعه و كتاب هستند، مى توانند الگوى خوبى براى فرزندانشان باشند. با مطالعه كردن در منزل مى توانيم فرزندمان را به مطالعه و انجام فعاليت هاى درسى علاقه مند كنيم.
۱۲- از سرزنش و تحقير فرزندمان به خاطر رفتارهاى نادرست او - بويژه در حضور ديگران - خوددارى كنيم.
۱۳ ـ هنگامى كه از فرزندمان رفتار نادرستى سر مى زند و يا كلام زشتى بر زبان مى آورد، با كلمات واضح و روشن به او مى گوييم: «اين سخن و رفتار تو زشت است و خانواده آن را نمى پسندد» و يا با پيام هاى غيركلامى چشم، اخم و بى توجهى او را متوجه رفتار نامناسبش مى كنيم.
۱۴ـ نبايد فكر كنيم حالا كه فرزندمان به مدرسه مى رود ديگر مسئوليتى متوجه ما نيست و همه كارها برعهده مسئولين مدرسه است.
۱۵ـ هنگامى كه با فرزندمان نزد معلم او مى رويم بايد سعى كنيم حرمت و احترام معلم و فرزندمان را كاملاً حفظ كنيم.
۱۶ـ وقتى به فرزندمان وعده اى مى دهيم حتماً به وعده خود عمل كنيم. بايد سعى كنيم وعده هاى ما با عمل او متناسب باشد، يعنى در مقابل كار كوچك او وعده هاى بزرگ يا طولانى ندهيم. «اگر درس بخوانى تابستان برايت دوچرخه مى خرم.»
۱۷ ـ با برنامه ريزى نامناسب براى انجام تكاليف و درس خواندن، تمام اوقات فراغت و استراحت را از فرزندانمان نگيريم.
۱۸- اگر فرزندمان مشكل جسمى و روانى خاصى دارد، حتماً با اولياى مدرسه در ميان بگذاريم.
۱۹- ما والدين و اعضاى خانواده بايد از هرگونه درگيرى لفظى و فيزيكى خوددارى كنيم و محيط منزل را براى فرزندانمان شاد و آرام نگه داريم تا احساس امنيت كند. به طور كلى فضاى مطلوب رفتارى و عاطفى خانواده موجب شكوفاشدن فرزندان مى شود.
۲۰ـ لوازم التحرير گرانقيمت براى كلاس اولى ها نخريم. شايد دانش آموزان ديگر نتوانند چنين لوازمى تهيه كنند و اين كار ما موجب بروز مشكلاتى مى شود.
۲۱ـ دانش آموز خود را با ظاهر آراسته به مدرسه بفرستيم تا نزد همكلاسى هاى خود شرمنده و خجالت زده نشود.
۲۲ ـ ما به عنوان پدر و مادر، هر دو با اولياى مدرسه، معلم و معاون ارتباط نزديك و مستمر داشته باشيم.
۲۳ـ به تكاليف و مسائل مربوط به فرزندمان رسيدگى كنيم.
۲۴ـ نام دانش آموز را روى وسايل شخصى مدرسه اش بنويسيم.
۲۵ـ وسايل مدرسه مانند مداد، تراش، دفتر و كتاب فرزندمان را هر روز كنترل كنيم، اگر وسيله اى اضافى با خود آورده بود توصيه كنيم فردا به مدرسه ببرد و صاحبش را پيدا كند و در صورت لزوم از معلم خود نيز كمك بخواهد. هرگز به خاطر اين عمل به او نسبت ناروا نزنيم كه احساس گناه و ناراحتى كند.
۲۶ـ اگر يكى از وسايل مدرسه اش را گم كرده است، حتماً از او بخواهيم فردا در مدرسه جست وجو كند و آن را پيدا كند و از معلم و همكلاسى ها نيز كمك بگيرد. نبايد او را به خاطر اين بى توجهى تنبيه كنيم و يا او را بترسانيم.
۲۷ـ در انجام تكاليف كودك نظارت داشته باشيم، ولى هرگز نبايد دخالت كنيم، زيرا با روش تدريس معلم تداخل پيدا مى كند.
۲۸- وقتى كودك از مدرسه به منزل برمى گردد، حداقل يكى از اعضاى خانواده (مخصوصاً مادر) در انتظار او باشد. بهتر است پدر و مادر در هفته هاى آغازين ورود دانش آموز به مدرسه ساعت كارى خود را طورى تنظيم كنند كه يكى از آنها حتماً در خانه باشد. در روزهاى ديگر نيز بهتر است از اقوام نزديك مثل مادربزرگ كمك بخواهيم. حتى المقدور از دادن كليد به فرزند و يا پشت در منتظر گذاشتن او جداً بپرهيزيم، زيرا اضطراب در اين گونه فرزندان (بچه هاى كليد به دست و پشت درى ) بسيار بيشتر از بچه هاى ديگر است.
۲۹- سعى كنيم هنگام ورود كودك به منزل غذا آماده باشد، زيرا تغذيه نامناسب و نابهنگام و گرسنه ماندن از عوامل بروز پرخاشگرى و لجبازى در كودك است.
۳۰ـ در روزها و هفته هاى آغازين به كودك خود اطمينان بدهيم كه به دنبالش مى رويم.
۳۱ـ اگر فرزندمان كار خوبى انجام داده، بلافاصله پس از بازگشت از مدرسه به او پاداش بدهيم تا رفتارهاى مثبت را در او تثبيت كنيم.
۳۲ـ فرزندمان را با ديگران مقايسه نكنيم (به ويژه در بدو ورود به مدرسه)‎/
۳۳ـ فرزندمان را با توانمندى ها و مهارت هايش آشنا كنيم.
۳۴ـ از اين خطاى رايج كه فرزندمان را به صورت كودكى خودمان تصور نكنيم و مى خواهيم نيازهاى ارضا نشده دوران كودكى ما به وسيله او برآورده شود، جداً بپرهيزيم. به ياد داشته باشيم كه او انسانى ديگر و متفاوت است و احساسات مخصوص به خود را دارد.
۳۵ـ اگر فرزند مان «درون گرا» است، او را ضعيف و درمانده قلمداد نكنيم، بلكه با ايجاد مهارت ارتباط، واگذارى نقش ها و مسئوليت هاى اجتماعى به او كمك كنيم تا بتواند با افراد جديد آسانتر ارتباط برقرار كند، با آنان حرف بزند و نيازهايش را بيان كند.
 شنبه 30 شهريور 1387     





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 224]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب




-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن