عليرضا افشار از وزارت كشور رفت صندلي بي‌وفاي معاونت سياسي وزارت كشور دولت نهم

واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: عليرضا افشار از وزارت كشور رفت صندلي بي‌وفاي معاونت سياسي وزارت كشور دولت نهم
امروز، خبر استعفاي عليرضا افشار در حالي منتشر شد كه هنوز نامي از جانشين احتمالي او مطرح نشده‌است. بايد منتظر ماند و ديد كه چهارمين معاون سياسي وزارت كشور در دولت احمدي‌نژاد، كه خواهد بود؛ معاوني كه وظيفه حساس برگزاري انتخابات سرنوشت‌ساز رياست‌جمهوري دوره دهم را برعهده خواهد داشت.
آفتاب- سيد شفيع مصطفوي: عليرضا افشار معاون سياسي وزارت كشور از سمت خود در اين وزارتخانه استعفا كرد و از اين وزارتخانه رفت.

سردار عليرضا افشار، كه پس از رفتن مجتبي هاشمي ثمره از وزارت كشور از اوايل شهريور سال گذشته به سمت معاونت سياسي اين وزارتخانه منصوب شده بود، از سمت خود استعفا كرده، كه اين استعفا مورد پذيرش علي كردان قرار گرفته‌است.

گفتني است، مراسم معارفه افشار به عنوان معاون سياسي وزارت كشور، چهارم شهريورماه 86 برگزار شده‌بود.

وي رئيس ستاد انتخابات هشتمين دوره مجلس شوراي اسلامي بود كه همزمان با انتخابات ميان‌دوره‌اي چهارمين انتخابات مجلس خبرگان رهبري در بيست و چهار اسفند سال 86 برگزار شد.

عليرضا افشار كيست؟
عليرضا افشار متولد سال ۱۳۳۰ است. او ديپلم خود را از مدرسه علوي مشهد دريافت كرد و قبل از انقلاب به دليل فعاليت‌هاي سياسي توسط ساواك دستگير شده و به مدت چهار ماه زنداني شد. عليرضا افشار فارغ التحصيل دانشكده مهندسي دانشگاه صنعتي شريف است.

عليرضا افشار يكي از دانشجويان مسلمان پيرو خط امام بود كه همراه با ديگر دانشجويان اين گروه در تسخير لانه جاسوسي آمريكا نقش داشتند. وي مدت زيادي در كنار اين افراد باقي نماند و پس از آن از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ عضو شوراي مركزي جهاد سازندگي بود.

از سال ۱۳۶۱ وارد سپاه شد و مسووليت جانشيني، رياست ستاد مركزي و سخنگوي سپاه را تا پايان جنگ (از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷) برعهده داشت.

عليرضا افشار از سال ۱۳۶۸ فرمانده نيروي مقاومت بسيج شد و تا سال ۱۳۷۶ فرماندهي بسيج را عهده دار بود. وي در سال ۱۳۷۶ از فرماندهي بسيج استعفا داد و رئيس دانشگاه امام حسين(ع) شد.

عليرضا افشار از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۳ فرماندهي ستاد كل و رئيس حفظ آثار و نشر ارزش هاي دفاع مقدس و معاون فرهنگي و امور مجلس ستاد كل نيروهاي مسلح از ۱۳۸۳ تا شهريور 86 بوده است.

عليرضا افشار به دنبال تغييرات كابينه احمدي نژاد، از معاونت ستاد كل نيروهاي مسلح استعفا داد و به جاي مجتبي ثمره هاشمي معاون سياسي وزير كشور شد.

سرنوشت معاونان سياسي وزارت كشور دولت احمدي‌نژاد
با استعفاي افشار از معاونت سياسي وزارت كشور، اين مسؤوليت

” آنچه كه نبايد از خاطر دور داشت اين است كه انتصاب ثمره هاشمي به عنوان معاون سياسي وزير كشور، شايد بيش از همه براي مهار وزير قدرتمندي همچون مصطفي پورمحمدي بود كه صورت گرفت. ... “

مهم در دوره دولت محمود احمدي‌نژاد، سومين تغيير خود را تجربه خواهد كرد:

علي جنتي، اولين قرباني:
علي جنتي در سال 1328 متولد شده و از هم‌دوره‌‌اي‌هاي حجت‌الاسلام مصطفي پورمحمدي در مدرسه حقاني شهر قم بوده‌ است. وي كه از ياران و نزديكان شهيد «محمد منتظري» به شمار مي‌رود در سال 59 به عنوان رئيس صدا و سيماي استان خوزستان منصوب شد و تا سال 63 كه استانداري همان استان را بر عهده گرفت در اين پست فعاليت كرد.

او پس از آن مدتي استانداري خراسان و رياست دفتر آيت‌الله هاشمي رفسنجاني را تجربه كرد و در دولت حجت‌الاسلام سيد محمد خاتمي هم سفير ايران در كويت بود.

انتصاب علي جنتي، عضو سابق دفتر سياسي حزب اعتدال و توسعه، به سمت معاونت سياسي وزارت كشور كه توسط «مصطفي پورمحمدي» در سوم مهرماه سال 84 صورت پذيرفت، با مخالفت طيف‌هاي تندروي مدعي اصلاح‌طلبي و اصول‌گرايي روبه‌رو شد.

طيف تندروي منسوب به اصلاح طلبان با اين استدلال كه «از اين پس در كشور، پسر انتخابات برگزار مي‌كند و پدر بر ‌آن نظارت مي كند»، از آنچه آن را اجرا و نظارت خانوادگي بر انتخابات مي‌ناميدند، ابراز نگراني مي‌كردند و بخش‌هاي افراطي منتسب به جريان اصول‌گرايي نيز به علت مشي سياسي جنتي كه نه تنها چندان قرابتي با پدر خود به عنوان دبير شوراي نگهبان نداشت بلكه به حمايت از نامزدي آيت‌الله هاشمي رفسنجاني در انتخابات رياست جمهوري سال 84 در برابر «محمود احمدي نژاد»

” انتصاب علي جنتي، عضو سابق دفتر سياسي حزب اعتدال و توسعه، به سمت معاونت سياسي وزارت كشور كه توسط «مصطفي پورمحمدي» در سوم مهرماه سال 84 صورت پذيرفت، با مخالفت طيف‌هاي تندروي مدعي اصلاح‌طلبي و اصول‌گرايي روبه‌رو شد. ... “

پرداخته بود، مخالفت‌هاي جدي خود با اين انتصاب را آغاز كردند.

هرچند كه به نظر مي‌رسيد با گذشت زمان، بخش‌هاي تندرو اصلاح‌طلب نيز به تدريج در حال راضي شدن از عملكرد جنتي باشند، اما مشي ميانه‌روي جنتي باعث نشد تا فشار و فضا سازي گروه هاي راديكال جناح راست و سايت هاي خبري و تريبون‌هاي مطبوعاتي اين جناح عليه وي پايان يابد تا جايي كه تنها يك سال و سه روز پس از انتصاب رسمي جنتي به سمت معاونت وزارت كشور، او مجبور به استعفا شد تا جاي خود را به مشاور ارشد احمدي‌نژاد، يعني سيد مجتبي ثمره هاشمي بدهد و خود بار ديگر عازم كويت شود.

ثمره هاشمي، ناظر اعمال پورمحمدي
سيد مجتبي ثمره هاشمي، ( كه خود بر استفاده از اين نامه به جاي هاشمي ثمره تأكيد دارد)، كه فعاليت سياسي خود را با حضور در وزارت خارجه دوران علي اكبر ولايتي آغاز كرد و به عنوان مدير كل گزينش اين وزارتخانه منصوب و در برهه‌اي بر استخدام و اعزام نيروهاي وزارت امور خارجه نظارت داشت، پس از مدتي راهي سازمان صدا و سيما شد و به عنوان معاونت آموزشي اين سازمان به فعاليت پرداخت.

پس از انتخابات دومين دوره شوراهاي اسلامي شهر و روستا و راهيابي آبادگران به شوراي شهر تهران و با انتخاب احمدي‌نژاد به عنوان شهردار تهران، هاشمي ثمره به شهرداري رفت و در كنار احمدي نژاد، مشاور ارشد شهردار تهران شد و در نهايت پس از انتخابات سوم تير ماه 84 و پيروزي احمدي‌نژاد، مجتبي هاشمي ثمره به عنوان مشاور ارشد رئيس جمهور منصوب شد.

انتصاب ثمره هاشمي به عنوان معاون سياسي وزارت كشور در حالي صورت گرفت كه گفته مي‌شد اين انتصاب عليرغم تمايل وي به پذيرش اين سمت بوده‌ ولي احمدي‌نژاد از او خواسته‌است كه اين مسؤوليت را عهده‌دار شود.

ثمره هاشمي در

” تنها يك سال و سه روز پس از انتصاب رسمي جنتي به سمت معاونت وزارت كشور، او مجبور به استعفا شد تا جاي خود را به مشاور ارشد احمدي‌نژاد، يعني سيد مجتبي ثمره هاشمي بدهد و خود بار ديگر عازم كويت شود.... “

حالي پنجم مهرماه 85، راهي طبقه هفدهم ساختمان وزارت كشور ‌شد كه از دو ماه پيش از آن، رفت‌ و آمدهاي وي به وزارت كشور گمانه‌زني‌‌هايي را در خصوص انتصابش به سمت معاون سياسي وزير كشور تشديد كرده ‌بود.

انتصاب ثمره هاشمي به معاونت سياسي وزارت كشور كه هم‌زمان با برعهده‌ گرفتن مسؤوليت رياست ستاد انتخابات كشور در آستانه برگزاري انتخابات مجلس خبرگان و شوراهاي اسلامي بود، گمانه‌زني‌ها و تحليل‌هاي فراواني از سوي محافل سياسي و رسانه‌اي كشور به دنبال داشت، چرا كه معاونت سياسي حساس‌ترين بخش وزارت كشور بوده و مديريت فضاي سياسي كشور را بر عهده دارد.

اما درحالي‌كه به نظر مي‌رسيد ثمره هاشمي، گزينه مناسب دولت و حاميان وي براي تصدي اين سمت باشد، او نيز تنها پس از 11 ماه با اين مسؤوليت خداحافظي كرد و جاي خود را به سردار عليرضا افشار داد.

بايد توجه داشت كه انتخاب سردار عليرضا افشار به عنوان معاون سياسي وزارت كشور در واقع تداوم نوع نگاهي بود كه در دوران هاشمي ثمره هم وجود داشت.

انتظار مي‌رفت كه با وداع ثمره‌ هاشمي با وزارت كشور او در مأموريت مهم‌تري مشغول به كار شود و هنوز هم نام او بلافاصله بعد از بركناري وزراي دولت احمدي‌نژاد، به عنوان يكي از محتمل‌ترين گزينه‌ها مطرح مي‌شود، اما با اين حال، اين اتفاق تا كنون رخ نداده است.

آنچه كه نبايد از خاطر دور داشت اين است كه انتصاب ثمره هاشمي به عنوان معاون سياسي وزير كشور، شايد بيش از همه براي مهار وزير قدرتمندي همچون مصطفي پورمحمدي بود كه صورت گرفت.

تغييرات مكرر معاونان، استانداران

” انتخاب سردار عليرضا افشار به عنوان معاون سياسي وزارت كشور در واقع تداوم نوع نگاهي بود كه در دوران هاشمي ثمره هم وجود داشت.... “

و مديران زير مجموعه پورمحمدي كه همه و همه براي مهار قدرت او در وزارت كشور صورت گرفت، نهايتاً به بركناري خود او انجاميد و او مجبور شد در آستانه برگزاري مرحله دوم انتخابات مجلس شوراي اسلامي و حدود 6 ماه بعد از خداحافظي ثمره هاشمي از وزارت كشور، خود نيز با اين وزارتخانه كليدي دولت خداحافظي كند.

اگرچه پس از خداحافظي پورمحمدي از وزارت كشور، نام ثمره هاشمي نيز همچون موارد مشابه، به عنوان گزينه احتمالي احمدي‌نژاد براي تصدي وزارت كشور شنيده شد، اما در نهايت قرعه فال به نام معاون مازندراني وزارت نفت، يعني علي كردان افتاد، تا او نيز در گام بعدي و پس از يك جلسه جنجالي از مجلس شوراي اسلامي به عنوان وزير كشور رأي اعتماد بگيرد.

حال و با آغاز به كار كردان به عنوان وزير كشور، او در صدد است تا معاونان و زيرمجموعه كاري خود را از نزديكان و همراهان خود برگزيند تا يكي از مهم‌ترين و حساس‌ترين وزارتخانه‌هاي كشور يك‌بار ديگر در طول سه سال گذشته دچار تغيير و تحول شود.

امروز، خبر استعفاي عليرضا افشار در حالي منتشر شد كه هنوز نامي از جانشين احتمالي او مطرح نشده‌است. بايد منتظر ماند و ديد كه چهارمين معاون سياسي وزارت كشور در دولت احمدي‌نژاد، كه خواهد بود؛ معاوني كه وظيفه حساس برگزاري انتخابات سرنوشت‌ساز رياست‌جمهوري دوره دهم را برعهده خواهد داشت.

آيا كردان اين اجازه را دارد كه معاوني از نزديكان خود براي خود برگزيند و يا اينكه او نيز همچون پورمحمدي براي انتخاب معاون سياسي وزارت كشور ناچار از پذيرش محذوريت‌هايي خواهد بود؟
جمعه 29 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفتاب]

[مشاهده در: www.aftabnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 556]