عبدالرحيم سعيدي‌راد: محافل ادبي از بهترين جاهايي هستند كه بدون غرض و مرض آثار شاعران را نقد و بررسي مي‌كنند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: عبدالرحيم سعيدي‌راد: محافل ادبي از بهترين جاهايي هستند كه بدون غرض و مرض آثار شاعران را نقد و بررسي مي‌كنند

خبرگزاري دانشجويان ايران - اهواز
سرويس: فرهنگ و ادب

عبدالرحيم سعيدي‌راد معتقد است: اگر ادبيات هر كشور را به مثابه دريا در نظر بگيريم، انجمن‌هاي ادبي هر كدام نهرها و رودهاي كوچكي هستند كه به اين دريا مي‌ريزند و در واقع اگر اين نهرها به ظاهر كوچك نباشند، دريايي هم نخواهند بود.

اين شاعر در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان خاطرنشان كرد: همه كشورهايي كه ريشه در فرهنگ دارند انجمن‌هاي ادبي فعالي هم دارند. نمي‌دانم در ايران نخستين تشكل ادبي چگونه و توسط چه كسي شكل گرفته اما آنچه مسلم است هر شاعر چيره دست و با تجربه‌اي از دل يكي از همين انجمن و كانون‌ها بيرون آمده يا حداقل از دالان همين تشكل‌هاي ادبي گذشته است.

او در همين باب افزود: هسته اوليه انجمن‌هاي ادبي معمولا به صورت خود جوش شكل مي‌گيرند و همين حركت‌هاي خود جوش است كه چون به واسطه يك نياز شكل گرفته دوام خواهند داشت و اگر مورد حمايت نهادهاي دولتي قرار گيرند، مي‌توانند دوام و قوام بيشتري داشته باشند.

از نظر سعيدي‌راد: حمايت‌هاي دولتي از انجمن‌هاي ادبي مي‌تواند شامل محل برگزاري جلسات، دفتري براي حضور و رفع اشكال شاعران جوان، چاپ آثار شاعران و نويسندگان، برگزاري جلسات و نشست‌هاي ماهانه يا فصلي شعر و مواردي از اين دست باشد كه در يكي ـ دو سال اخير وجود داشته است.

وي همچنين بيان كرد: شايد به جرات بتوان گفت يك اثر وقتي در خلوت و تنهايي شاعر خلق مي‌شود كامل نيست مگر اين كه در معرض نقد و بررسي قرار گيرد و محافل ادبي از بهترين جاهايي هستند كه بدون غرض و مرض آثار شاعران را بررسي و نقد مي‌كنند.

اين شاعر يادآوري كرد: نكته قابل توجه اين است كه هيچ كس با شركت در تشكل‌هاي ادبي شاعر نمي‌شود بلكه تنها اگر استعداد لازم را داشته باشد، با شركت در اين محافل مي‌تواند رفع اشكال كند و استعدادهاي نهفته خود را شكوفا سازد. از طرفي كشف برخي از چهره‌هاي معروف ادبي مثل زنده ياد سلمان هراتي هم از درون همين جلسات صورت گرفته است.

سراينده " بر بلنداي عشق " اظهار كرد: تجربه نشان مي‌دهد انجمن‌هاي ادبي نبايد وارد مقوله محتوي شوند چون بحث در خصوص محتوي به بي‌راهه رفتن و دور شدن از اصل موضوع شعر است.

وي خاطرنشان كرد: در سال‌هاي اخير انجمن‌هاي ادبي مجازي شعر راه‌اندازي شده‌اند. به اين ترتيب كه شاعراني بدون قيد و بند مرزها از هر نقطه از دنيا در تالارهاي گفت و گوي شعري شركت و به نقد و بررسي آثار مي‌پردازند.

او گفت: فراموش نمي‌كنم در سال‌هاي بين 70 تا 74 (به گمانم) 9 جلسه شعر در اهواز برگزار مي‌شد كه تنها دو تاي آنها رسمي بود و مابقي در منازل شاعران برگزار مي‌شد.

به باور اين شاعر: تجربه نشان داده در هر مقطع زماني هر گاه تعداد كانون‌هاي رسمي با پشتيباني نهادهاي دولتي مثل حوزه هنري و ارشاد و جهاد دانشگاهي و ... بيشتر بوده تعداد محافل خانگي كم شده و در آن زمان شاهد رشد و شكوفايي ادبيات در آن منطقه بوده‌ايم.

عبدالرحيم سعيدي‌راد متولد 1346 دزفول و فوق ليسانس زراعت است.

دفاتر اشعاري كه تاكنون از او منتشر شده‌اند عبارت از " بعد از باران "، " زخم‌هاي خورشيد "، " گزيده ادبيات معاصر شماره 77 "، " فانوس‌هاي سنگي " بر بلنداي عشق "، " سه مزار براي يك شهيد "، " من راضي‌ام به اين همه دوري " ساعت به وقت دلتنگي " و مجموعه نثر ادبي ديگر عرضي ندارم " است.

او همچنين مجموعه نثر ادبي ديگري با نام " حق با آفتابگردان‌ها است " را در دست چاپ دارد.

اين شاعر در مرداد سال 87 نفر اول نثر ادبي در جشنواره بين‌المللي آخرين منجي شد.

انتهاي پيام
پنجشنبه 28 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]